ตอนที่ 10 ดาวร้าย
ตอนที่ 10 ดาวร้าย
หงอวี้ชือไม่เต็มใจยอมรับว่าชูมู่เยว่จะมีทักษะแบบนี้
อันที่จริงชูมู่เยว่นั้นแค่รู้ว่าพ่อตัวเองเคยเป็นทหารผ่านศึก แต่เธอไม่เคยเรียนวิชาต่อสู้จากเขาเลยสังครั้ง
แต่ด้วยทักษะและความสามารถของชูมู่เยว่ นักเลงเหล่านั้นจึงไม่ใช่ปัญหา
ตอนนี้หงอวี้ชือถูกจับได้โดยชูมู่เยว่อย่างชัดเจน
"เป็นไปได้ยังไง มันเป็นไปได้ยังไง..." หงอวี้ชือไม่อาจจะรับความเป็นจริงได้จนบ่นพึมพำกับตัวเอง
เธอคิดว่าพระเจ้าช่างไม่ยุติธรรม ‘มันเป็นไปได้ยังไง! ทำไมชูมู่เยว่ต้องดีกว่าตลอด!’
ในหัวของเธอได้ชกหน้าชูมู่เยว่อย่างสะใจไปแล้ว แต่มันก็แค่ความคิดเท่านั้น
"ทุกอย่างเป็นไปได้!" เมื่อเห็นใบหน้าที่ผิดหวังของหงอวี้ชือ ชูมู่เยว่ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำในอนาคต
ชูมู่เยว่ยิ้มขณะมอง เธอมีความสุขอย่างมาก
การได้เห็นหงอวี้ชือถูกกลั่นแกล้งกลับด้วยตนเอง นับว่าเป็นสิ่งที่สุขที่สุดแล้ว
ใครบ้างจะไม่สนุกเมื่อในมือสามารถกุมชะตาชีวิตของศัตรูไว้ได้?
ชูมู่เยว่พยักหน้าเล็กน้อยขณะยิ้ม ‘เอาล่ะ อย่าเพิ่งรีบแก้แค้น เล่นกับเธอสักหน่อยก่อน! มาดูกันว่าเธอจะทำอะไรได้อีก’
อันที่จริง หงอวี้ชือไม่รู้ว่าชะตากรรมอันน่าเศร้ากำลังจะมาถึง และจะตายด้วยตัวเธอเอง
ชูมู่เยว่ยกมือขึ้นลูบใบหน้าของหงอวี้ชือและหยอกล้อ "ครั้งหน้าเธอควรจะเรียกคนมาให้เยอะกว่านี้หน่อย คนแค่นี้มันไม่พอหรอก!"
ประโยคนี้ราวกับหงอวี้ชือถูกตบหน้าเต็ม ๆ มันพิสูจน์ได้ชัดเจนว่า ทุกสิ่งที่เธอแอบทำลับหลัง มันไม่มีทางเอาชนะชูมู่เยว่ได้เลย
ใบหน้าของหงอวี้ชือแสดงถึงความโกรธอย่างมากขณะมองชูมู่เยว่ ถ้าทำได้เธอคงเหยียบและกระทืบชูมู่เยว่ด้วยตนเองไปแล้ว
ฮวงเย่หรูและเซียเจี่ยหรงยังคงตัวสั่นอยู่ด้านข้าง พวกเธอทำได้แค่มองชูมู่เยว่เท่านั้น
ชูมู่เยว่มองทั้งสองอย่างช้า ๆ และเยาะเย้ย "ถึงแม้พวกเธอจะไม่ได้เป็นคนผลักฉันตกหน้าผา พวกเธอก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย ฉันไม่ลืมหรอก!"
เมื่อได้ยินคำนี้ ฮวงเย่หรูตัวกระตุกและไม่กล้ามองหน้าตรง ๆ
ชูมู่เยว่มองอย่างเย็นเยือกไปที่ทั้งสามก่อนจะจากไป
ซิก ซิก ฮวงเย่หรูและเซียเจี่ยหรงถึงกับร้องไห้ เวลานี้ อารมณ์ของทั้งสองราวกับเห็นดาวร้ายจากไปในที่สุด
สีหน้าของหองอวี้ชือค่อย ๆ ผ่อนคลายลง
"ฉันไม่เชื่อว่ามันจะโชคดีและเก่งแบบนี้ ไม่ว่ายังไงมันก็เคยถูกฉันผลักตกหน้าผามาแล้ว! ชูมู่เยว่ รอก่อนเถอะ ฉันไม่ปล่อยเธอไปแน่!"
เวลานี้หงอวี้ชือเองก็ไม่คิดจะยอมแพ้ เธอพยายามหาวิธีที่จะตอบโต้ชูมู่เยว่ให้ได้
