บทที่ 23 ช่างเป็นไข่ใบใหญ่เสียจริง
โจวยวี่ตกตะลึงงัน ‘เขาพยายามจะพูดอะไรกันน่ะ’ ฉินอียิ้มเยาะขณะที่ดวงตาอันเย็นเยียบและเปล่งประกายของเธอส่องแสงแวววาว ‘เด็กหนุ่มคนนี้ช่างดูสง่างามจริง ๆ’ สง่างามราวกับไซเรน ราวกับดอกฝิ่น สวยงามแต่แฝงไปด้วยความอันตราย ชิวชูเสวี่ยงุนงงไปชั่วขณะก่อนจะได้สติ แต่รอยยิ้มผุดขึ้นโดยไม่รู้ตัวในแววตาและบนใบหน้า...