บทที่ 153 ทหารธรรมดาๆ
การต่อสู้เกิดขึ้นพร้อมๆกัน เสียงของโลหะปะทะกันและคาถาที่ยิงดังก้องในอากาศ กลิ่นเหม็นอับของไม้ที่ลุกไหม้ได้ครอบงำกลิ่นอื่นๆจนหมดขณะที่ควันบางๆได้ล้อมรอบพวกเรา อย่างไรก็ตามแม้จะมีความโกลาหลเกิดขึ้น การต่อสู้ของฉันกับนักเสริมพลังก็ดูเหมือนจะถูกแยกออกจากสนามรบ—เกือบจะมีแค่เราสองคน—ราวกับว่าทหารรอบๆตัวเ...