ตอนที่ 746 ผมจะเปลี่ยน ถ้าคุณไม่ชอบ

อะไรคือความแตกต่าง?

เหมาเยซื่ออาจคิดเกี่ยวกับสองสิ่งนี้เช่นกัน และการแสดงออกของเขาก็ผิดธรรมชาติ เขากระแอมเบา ๆ และพูดว่า

“ผู้ชายนามสกุลตู๋นั้น มีเจตนาไม่ดีจริง ๆ คุณควรอยู่ห่างจากเขา”

“เอาล่ะ ผมคิดว่าผมเข้าใจสิ่งที่คุณพูดแล้ว ผมจะค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงตัวเอง โอเคไหม เฉียวเมียนเมียน ผมรู้ว่าหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับผมไม่น่ารักนัก ถ้าคุณไม่ชอบ ผมจะเปลี่ยนแปล แต่ขอเวลาผมหน่อย”

“ผมจะเปลี่ยน ถ้าคุณไม่ชอบ”

เหมาเยซื่อเป็นคนที่แสดงความเป็นเจ้าของและชอบควบคุม

เขาถูกยับยั้งไว้มากต่อหน้าเฉียวเมียนเมียน

ถ้าเขาเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขากับเธอ เธออาจจะกลัว

สิ่งที่เขากำลังแสดงอยู่ตอนนี้ก็เพียงพอแล้ว ที่จะทำให้เธอรู้สึกกดดันและเหนื่อยหน่าย

เขากล้าบอกเธอได้อย่างไรว่าเขาได้ยับยั้งตัวเองไว้มากแล้ว

ผู้ชายคนนี้กำลังขอร้องเธอ

เฉียวเมียนเมียนเงยหน้าขึ้นและรู้สึกประทับใจ กับการแสดงออกที่ระมัดระวังและประหม่าของเขา

นี่คือเหมาเยซื่อ

ผู้ที่โตมากับช้อนเงินช้อนทอง มีแต่คนอื่นเท่านั้นที่ขอร้องเขา เขาไม่สามารถขอร้องใคร และไม่จำเป็นต้องขอร้องใคร

แต่ตอนนี้...

เขายอมถ่อมตัวและขอร้องเธอ

เขาคงไม่เคยขอร้องใครแบบนี้มาก่อน

เธอไม่ชอบให้เขาครอบงำและครอบครองมากเกินไป

แต่ถ้าเขาไม่ใส่ใจเธอมากขนาดนี้ เขาคงไม่แม้แต่จะมองเธอ ตอนที่เขาเย็นชาและห่างไกล

ผิดไหมที่จะใส่ใจใครสักคน?

เธอควบคุมตัวเองได้ ถ้าเธอชอบใครสักคน?

หัวใจของเฉียวเมียนเมียนอ่อนลง

ใช่ เธอรู้ดีว่าเขาเป็นคนอย่างไร เมื่อเจอกันครั้งแรก

นิสัยของเขาถูกบ่มเพาะมาตั้งแต่อายุยังน้อย

เขาเป็นแบบนี้มา 20ปีกว่าปีแล้ว คงยากที่จะเปลี่ยนแปลงได้เร็วขนาดนี้

เธอต้องให้เวลาเขา

เขาต้องให้เวลากับตัวเอง

“ก็ได้”

เธอมองมาที่เขาและความหนาวเย็นในดวงตาของเธอก็จางลงเล็กน้อย เธอเอื้อมมือออกไปและโบกมือให้เขาก้มศีรษะมาใกล้ ๆ

เหมาเยซื่อทำตามที่เธอบอก

เฉียวเมียนเมียนเอื้อมมือออกไปอีกครั้งและวางมือที่อ่อนนุ่มของเธอบนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา เธอลูบคิ้วและสันจมูกโด่งของเขา และสุดท้ายก็แตะที่ริมฝีปากอันอบอุ่นและอ่อนนุ่มของเขา

เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา หลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที เธอพูดเบา ๆ ว่า

“เหมาเยซื่อ คุณสัญญาอะไรกับฉันสักอย่างได้ไหม”

ชายคนนั้นมองเธออย่างลึกซึ้งและพยักหน้า

“ก็ได้ ว่ามาสิ”

ไม่ว่าเธอจะขออะไร เขาก็ยอมทั้งนั้น

เขาเคยปฏิเสธ ทุกครั้งที่เธอขอหรือเปล่าล่ะ?

แม้ว่าเธอจะต้องการดวงดาวบนท้องฟ้า เขาก็จะหาทางเอามาให้เธอ

“คุณไม่ได้รับอนุญาตให้หุนหันพลันแล่นแบบนี้อีกต่อไป” เฉียวเมียนเมียนขมวดคิ้วเล็กน้อย ขณะที่เธอนึกถึงการกระทำของเขาในตอนนี้ เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

“เหมาเยซื่อ ฉันแต่งงานกับคุณแล้ว ฉันเป็นภรรยาของคุณ จากนี้ไป คนเดียวที่ฉันรักคือคุณเท่านั้น”

“ฉันไม่อาจสัญญาในสิ่งที่คนอื่นคิดได้ แต่ฉันสัญญาในส่วนของฉันได้”

ดวงตาของผู้ชายคนนี้เป็นประกาย เมื่อได้ยินเธอพูดว่า ‘รัก’

“ดังนั้น อย่ากังวลไปเลยว่าฉันจะถูกคนอื่นแย่งไป คุณไม่มั่นใจในตัวเองเหรอ? คุณคิดว่าผู้ชายคนไหนจะสามารถเอาชนะเสน่ห์ของคุณได้?”