ผู้กล้าอาคมดำ ตอนที่ 5
ติดตามผู้แปลได้ที่ Lazy Meow นิยายแปล
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ผู้กล้าอาคมดำ ตอนที่ 5
ร็อดพุ่งตัวผ่านนักรบโครงกระดูกไป เป้าหมายคือการสังหารทหารโครงกระดูกสองตัวที่อยู่ทางด้านหลัง
สะกดกลั้นความเจ็บปวดที่แผ่นหลัง ร็อดพุ่งไปที่ด้านข้างของทหารโครงกระดูกตัวหนึ่งและตวัดดาบฟันฉับด้วย [เฮฟวี่สแลช] หัวกะโหลกของทหารโครงกระดูกร่วงหล่นลงพื้น
ทหารโครงกระดูกอีกตัวต้องการจะโจมตีใส่เขา ทว่าร็อดตวัดดาบกลับหลังด้วย [เฮฟวี่สแลช] และฟันหัวของมันจนขาดกระเด็ด
ร็อดเหนื่อยจนแทบจะหมดแรง เพื่อที่จะจัดการทหารโครงกระดูกทั้งสี่ ร็อดลงมือต่อเนื่องโดยไม่ได้หยุดพักแม้แต่วินาทีเดียว แถมทุกการโจมตียังใช้สกิล [เฮฟวี่สแลช] ไปด้วย โชคดีที่ผลของสกิลนี้ไม่ได้ทำให้ร็อดผิดหวัง และรวมกับการที่เขาโจมตีไปที่ต้นคอก็ทำให้เขาสามารถกำจัดทหารโครงกระดูกได้ในพริบตา
ขณะที่นักรบโครงกระดูกกำลังตามมาจากทางด้านหลัง ร็อดก็แทบจะร้องดีใจออกมาเพราะเขามีโอกาสที่จะเอาชนะนักรบโครงกระดูกแล้ว นั่นก็เป็นเพราะ.....
"คุณใช้ค่าประสบการณ์จำนวน 40 หน่วย ค่าประสบการณ์ที่เหลืออยู่คือ 0 เลเวลตัวละครของท่านเพิ่มจาก 4 เป็น 5...."
"ได้รับแต้มคุณสมบัติจำนวน 1 แต้ม ได้รับแต้มสกิลจำนวน 1 แต้ม...."
ร็อดรีบลงแต้มคุณสมบัติไปที่ค่าร่างกายเพื่อใช้มันฟื้นฟูอาการบาดเจ็บจากบาดแผลบนแผ่นหลัง และจากนั้นก็ใช้แต้มสกิลเรียนรู้สกิลตาเหยี่ยว
-----------------------------------------
[ตาเหยี่ยว ระดับต่ำ]: หลังจากผ่านการฝึกฝนมาอย่างหนัก สายตาของเขาก็พัฒนาขึ้น คุณจะสามารถมองเห็นรายละเอียดทุกการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ได้ง่ายดายขึ้น คุณจะมองเห็นวิถีการพุ่งของลูกธนูที่พุ่งอยู่ในอากาศ คุณจะมองเห็นเกล็ดหิมะที่ร่วงลงมา คุณจะรับรู้แม้กระทั่งว่าคู่ต่อสู้ของคุณจะร่ายเวทมนตร์ชนิดใดจากการอ่านการขยับปากของเขา มีโอกาสเล็กน้อยที่จะเรียนรู้สกิลที่คู่ต่อสู้ใช้
-----------------------------------------
ในเมื่อการเลื่อนจากระดับกลางไประดับสูงนั้นจำเป็นต้องใช้แต้มสกิลถึงสองแต้ม ร็อดจึงไม่อาจเรียนรู้ชำนาญดาบระดับสูงได้ เขาได้แต่ตัดสินใจถอยกลับมาก้าวหนึ่งและเรียนรู้สกิลตาเหยี่ยว
ตาเหยี่ยวจะช่วยปรับปรุงความเฉียบคมของสายตา เนื่องด้วยค่าความสามารถที่แตกต่างกันอยู่มากระหว่างเขาและนักรบโครงกระดูก ร็อดจึงทำได้แค่ฝากความหวังไว้ที่สกิลชำนาญดาบ และความเฉียบคมของสายตาที่ได้มาจากตาเหยี่ยวก็จะช่วยเขาได้อย่างมาก นี่จึงเป็นสาเหตุที่ร็อดเลือกเรียนตาเหยี่ยวแทนที่จะเรียนสกิลต่อสู้
ร็อดหันหลังกลับไปตั้งท่าดาบเพื่อเตรียมเผชิญหน้ากับนักรบโครงกระดูกที่กำลังพุ่งเข้ามา ในตอนนี้ การเคลื่อนไหวของนักรบโครงกระดูกดูจะเชื่องช้าลงกว่าเดิมในสายตาร็อด แต่ต่อให้ความเร็วของนักรบโครงกระดูกจะไม่ได้ช้าลง ร็อดก็มั่นใจว่าเขาสามารถหลบการโจมตีนี้ได้แน่
จ้องมองศัตรูที่อยู่เบื้องหน้า รู้สึกถึงความคันยุบยิบบนแผ่นหลังขณะที่บาดแผลค่อยๆสมานตัว นับตั้งแต่ที่เขาตื่นขึ้นมาในสุสานแห่งนี้ นับเป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง
นักรบโครงกระดูกพุ่งเข้ามาถึง มันฟันดาบออกมาด้วยมือขวา เสียงแหวกอากาศที่เกิดขึ้นทำให้ทราบว่าดาบนี้หนักหน่วงเพียงใด ขณะที่มือซ้ายของมันยกโล่ขึ้นบดบังหน้าอก ไม่เปิดโอกาสให้ร็อดได้ตอบโต้กลับ
ร็อดหรี่ตาลงก่อนจะตวัดดาบฟันสวนกลับไป ดาบทั้งสองเล่มปะทะกันเสียงดัง ร็อดและนักรบโครงกระดูกต่างพุ่งผ่านร่างของอีกฝ่ายไป ต่างฝ่ายต่างไปยืนตรงตำแหน่งที่อีกฝ่ายเคยอยู่
ในการโจมตีเมื่อครู่ ร็อดมองเห็นทิศทางการเคลื่อนไหวของนักรบโครงกระดูกอย่างชัดเจน เขาได้ใช้ดาบของเขาเบี่ยงเบนดาบของนักรบโครงกระดูกอย่างชาญฉลาด แม้ว่าแขนจะรู้สึกชาหนึบจากการปะทะ แต่หลังจากปัดป้องดาบของอีกฝ่ายได้ ร็อดก็ฟันดาบเข้าใส่นักรบโครงกระดูก
ทว่าน่าเสียดายที่โล่เหล็กในมือของนักรบโครงกระดูกสามารถป้องกันการโจมตีตามน้ำของร็อดอย่างง่ายดาย การสวนกลับของร็อดไม่ประสบผลดังที่คาด ทั้งยังทำให้ดาบของเขามีรอยร้าวปรากฏขึ้นมา
'แตกต่างกันเกินไปสินะ.....' ร็อดคิดขึ้นในใจ
เทียบกับนักรบโครงกระดูกแล้ว นอกจากค่าความสามารถจะมากกว่า นักรบโครงกระดูกยังมีโล่เหล็กและสวมเกราะเหล็กเอาไว้ หากความเสียหายที่เกิดขึ้นรุนแรงไม่พอ มันก็เป็นเรื่องยากที่จะทำร้ายมัน
นักรบโครงกระดูกหันกลับมาโจมตีร็อดอีกครั้ง ประกายแสงอันเย็นเยียบปรากฏขึ้นในแววตาของร็อด เมื่อเห็นวิถีการโจมตี ร็อดก็เบี่ยงตัวหลบ ร่างของเขาพุ่งไปยังด้านที่ถือโล่อยู่ของนักรบโครงกระดูก.....
ดาบของนักรบโครงกระดูกฟันใส่อากาศธาตุ และมันก็ไม่อาจโจมตีต่อเนื่องได้ทันที ร็อดใช้โอกาสนี้ฟันใส่ร่างของนักรบโครงกระดูกพร้อมกับเรียกใช้สกิล [เบิร์ส] และ [เฮฟวี่สแลช] ในเวลาเดียวกัน
เป้าหมายของดาบนี้ไม่ได้อยู่ที่กระดูกต้นคอ ตรงตำแหน่งนั้นเป็นจุดที่ยากจะโจมตีได้เพราะมีเกราะคอยป้องกัน หากโจมตีไปตรงนั้นก็คงไม่พ้นถูกป้องกันเอาไว้ได้ ตำแหน่งที่ร็อดฟันไปคือแขนข้างที่กำลังง้างดาบนั่น!!
ดาบฟันเข้าใส่แขนข้างที่ง้างดาบของนักรบโครงกระดูกเต็มแรง แขนข้างนั้นของนักรบโครงกระดูกร่วงลงกระแทกพื้น ไฟวิญญาณในเบ้าตาของนักรบโครกงระดูกพลันสั่นไหวอย่างรุนแรง บ่งบอกถึงความเสียหายที่ร็อดทำได้เป็นอย่างดี
ในเวลาเดียวกัน โล่ที่อยู่ในมืออีกข้างของนักรบโครงกระดูกก็กระแทกมาที่ร็อด
เมื่อเห็นโล่เหล็กกระแทกเข้ามา ร็อดที่ไม่มีเวลาให้หลบหลีกก็ได้ยกแขนกันไว้ไม่ให้กระแทกโดนอวัยวะภายใน
ร็อดได้ยินเพียงเสียง 'พลั่ก!' ก่อนที่ร่างของเขาจะกระเด็นถอยหลังไป ด้วยความแข็งกร่งที่มากกว่าร็อดเกือบสองเท่า โล่ที่กระแทกเข้ามาจึงทำให้เขาบาดเจ็บไม่เบา
ร็อดนอนกองอยู่กับพื้นพลางกระอักเลือดออกมา เขารีบลุกขึ้นเพื่อเตรียมจะรับมือกับการโจมตีครั้งถัดไป ร็อดรู้สึกชาไปครึ่งซีก อวัยวะภายในราวกับจะถูกกระแทกจนกระดอนออกมา แม้จะไม่ได้เปิดหน้าต่างคุณสมบัติขึ้นมาดู ร็อดก็รู้ว่าเขาบาดเจ็บไม่เบาเลย
หลังจากใช้โล่กระแทกสำเร็จ นักรบโครงกระดูกก็ทิ้งโล่ลงกับพื้น จากนั้นจึงก้มลงหยิบดาบจากแขนที่ถูกตัดออก กระบวนการนี้ทำให้ร็อดมีเวลาพอให้พักหายใจ ทำให้เขามีเวลาเตรียมรับมือ
โชคดีที่นักรบโครงกระดูกเพียงพึ่งพาสัญชาตญาณในการต่อสู้ หากว่านักรบโครงกระดูกเข้ามาซ้ำร็อดที่กำลังล้มอยู่ การต่อสู้นี้คงจบลงไปแล้ว
หลังจากหยิบดาบขึ้นมา นักรบโครงกระดูกก็โจมตีต่อ เมื่อปราศจากโล่เหล็ก ความน่ากลัวของมันก็ลดลงอย่างมาก แม้บนร่างจะยังคงสวมเกราะเหล็กอยู่ แต่มันก็ไม่อาจป้องกันการโจมตีส่วนหัวได้อีกแล้ว
ร็อดมองเห็นช่องโหว่ของนักรบโครงกระดูก ร็อดก้มตัวหลบดาบนั้นขณะเดียวกันก็ฟันดาบสวนกลับไปที่ตำแหน่งต้นคอของมัน หัวของนักรบโครงกระดูกพลันกลิ้งหลุนๆอยู่บนพื้น!
เมื่อจัดการนักรบโครงกระดูกได้สำเร็จ ร็อดก็ทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง การต่อสู้อันหวาดเสียวเมื่อครู่สิ้นเปลืองพลังงานอย่างมาก รวมกับอาการบาดเจ็บที่ได้รับ อาการเลือดตกค้างที่เกิดขึ้นกับอวัยวะภายในแตกต่างจากตอนที่อยู่ในเกมออนไลน์อย่างมาก หากว่าอยู่ภายในเกม เขาก็คงจะรู้สึกสนุกกับการต่อสู้ครั้งนี้ แต่ตอนนี้เขาไม่สนุกเลยแม้แต่น้อย ถ้าเลือกได้เขาก็คงจะเลี่ยงการต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่มีเลเวลสูงกว่าแบบนี้ไปแล้ว
ขณะที่จมอยู่ในความคิด ร็อดก็เปิดข้อความจากระบบขึ้นมาดู เขาข้ามส่วนของการต่อสู้ไปดูส่วนผลลัพธ์
"คุณได้เรียนรู้สกิล [ตาเหยี่ยว] ผ่านการต่อสู้อันดุเดือด!"
"........."
"ชัยชนะอันยอดเยี่ยม! คุณได้รับค่าประสบการณ์จำนวน 30 หน่วย!"
"คุณได้เรียนรู้สกิลต่อสู้ [ชาร์จ] ผ่านการต่อสู้อันดุเดือด!"
-----------------------------------------
[ชาร์จ ระดับ 1]: ใช้ค่าความอึด 15 หน่วย พุ่งเข้าใส่ศัตรูด้วยความเร็วสูงสุด สามารถสร้างค่าเสียหายได้เพิ่มขึ้นสูงสุด 20% ขึ้นอยู่กับความเร็วเมื่อสิ้นสุดการพุ่ง
-----------------------------------------
-----------------------------------------
[ผลลัพธ์จากสกิลตาเหยี่ยว]: จากการสังเกตวิธีการต่อสู้ของนักรบโครงกระดูกจนเกิดตระหนักรู้ คุณได้เข้าใจหลักการโจมตีของ [ชิลด์ สแลม] คุณจะสามารถใช้ค่าประสบการณ์จำนวน 40 หน่วยเพื่อเรียนรู้มัน
-----------------------------------------
"คุณได้รับรางวัลความสำเร็จแบบต่อเนื่อง [หัวใจนักรบ]"
-----------------------------------------
[หัวใจนักรบ]: กำจัดศัตรู 5 ตัวที่มีค่าความสามารถสูงกว่าทุกด้านโดยห้ามใช้เวทมนตร์ในการต่อสู้
โบนัสพื้นฐาน ค่าความแข็งแกร่ง+1
โบนัสเพิ่มเติมเมื่อสวมใส่ ค่าความแข็งแกร่ง+1, ค่าความเร็ว+1, ค่าร่างกาย+1
-----------------------------------------
.......................
ร็อดค่อยๆไล่อ่านข้อความจากระบบก่อนจะพบรางวัลความสำเร็จที่ส่วนท้ายของข้อความ ร็อดพลันตื่นเต้นขึ้นมา แบบนี้ค่อยคุ้มค่ากับการที่ต้องเสี่ยงชีวิตจัดการนักรบโครงกระดูกขึ้นมาหน่อย
เมื่อสังเกตเห็นคำ 'แบบต่อเนื่อง' ต่อท้ายรางวัลความสำเร็จแล้ว ดวงตาของร็อดก็เป็นประกายขึ้นมาด้วยความยินดี.....
