Ep.3
Ep.3
ซูเฉินไม่มีเวลาทันได้สนใจเหตุการณ์อันน่าตื่นตะลึงนี้
ขณะเดียวกันกับที่ภาพบางอย่างปรากฏขึ้นในใจ ซูเฉินรู้สึกว่าร่างอันแสนบอบบางของเขาเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างน่าฉงน มันดูแข็งแรงกว่าแต่ก่อน คล้ายมีเรี่ยวแรงมหาศาลไหลเวียนอยู่ภายในกายเขา
ในเวลาเดียวกัน ในหัวเขาบังเกิดความรู้มากมายเกี่ยวกับการควบคุมพลังจิตและการใช้งานเวทมนต์หลั่งไหลเข้ามาในจิตใจ
“นี่มันจะสุดยอดเกินไปแล้ว!” ซูเฉินพึมพำด้วยลมหายใจติดขัด การแสดงออกทั้งสีหน้าและท่าทางตกตะลึงจนแข็งค้าง
ในโลกแห่งหายนะใบนี้ มีสองอาชีพที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก
หนึ่งคือผู้วิวัฒนาการ และอีกหนึ่งคือผู้ศึกษาพลัง
ฝ่ายแรกมุ่งเน้นไปทางการเสริมความแข็งแกร่งทางกายภาพ
ฝ่ายหลังแบ่งออกเป็นปรมาจารย์พลังจิต ที่มุ่งเน้นฝึกฝนพลังแห่งจิตวิญญาณเป็นหลัก และปรมาจารย์มนตราที่เน้นฝึกฝนเวทมนต์
ซูเฉินไม่คาดฝันเลยว่าชิ้นส่วนสีทองที่เขาบังเอิญเก็บได้ ไม่เพียงแต่ทำให้ตัวเองกลายเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 เท่านั้น แต่มันยังทำให้เขากลายเป็นปรมาจารย์พลังจิตและปรมาจารย์มนตราพร้อมกันเลยในคราวเดียว
“นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?”
โชคหล่นทับอย่างกะทันหัน ซูเฉินยังไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง
เพื่อตรวจสอบให้แน่ใจ เขาจึงเริ่มใช้ความรู้ที่ได้รับมา ความรู้ที่อยู่ในสมองของตัวเอง เริ่มทำการควบคุมพลังจิต
…
“พี่ตง เสียงเงียบไปสักพักแล้ว ฉันว่าเจ้าซูเฉินคงถูกซอมบี้ฆ่าตายแล้วแน่ๆ” ชายหน้าอ้วนขยับไปข้างๆเฉินตง ยื่นหน้ากระซิบ
ก่อนหน้านี้เกิดเสียงซอมบี้คำรามดังสนั่นดังมาจากภายในอาคาร แต่ไม่นานก็สงบลง
ชายอ้วนจึงเกิดความคิดขึ้นมาว่า ซูเฉินอาจถูกซอมบี้ฆ่าตายไปเป็นที่เรียบร้อย
“อย่าเพิ่งด่วนสรุป พวกเราไปดูให้เห็นกับตากันเลยดีกว่า” เฉินตงหรี่ตา มองไปยังอาคารที่พักอาศัยเบื้องหน้า รอยยิ้มเหี้ยมปรากฏขึ้นตรงมุมปากเขา
หากซูเฉินถูกซอมบี้ฆ่าจริงๆ นั่นจะเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด
แต่หากซูเฉินยังไม่ตาย เขาก็ไม่รีบร้อนอะไร เพราะท้ายที่สุดแล้ว การปล่อยให้ซูเฉินต้องทุกข์ทรมานต่อไป ก็เป็นตัวเลือกที่ไม่เลวเช่นกัน
…
ซูเฉินปล่อยพลังจิตของเขาออกมา ไม่นาน ภาพข้างในตึกก็ปรากฏขึ้นในใจเขา ประเด็นก็คือ มันชัดเจนยิ่งกว่าการมองด้วยตาเปล่าซะอีก!
หลังจากปลดปล่อยพลังจิตออกไปอย่างต่อเนื่อง ซูเฉินก็พบว่าช่วงระยะการสำรวจของเขาสูงถึงราวๆ 10 เมตร
“ฉันกลายเป็นปรมาจารย์พลังจิตเลเวล 1 ไปแล้วจริงๆ …” ทั้งคนทั้งร่างของซูเฉินสั่นสะท้าน
สำหรับผู้ใช้พลังจิตเลเวล 1 พวกเขาไม่มีอำนาจโจมตี แต่มีความสามารถในการสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวได้
ผลลัพธ์ในครั้งนี้ ช่วยยืนยันให้ซูเฉินแน่ใจ ว่าเขาได้กลายเป็นปรมาจารย์พลังจิตเลเวล 1 แล้วอย่างแท้จริง
ด้วยการสนับสนุนจากพลังจิต ความกล้าของซูเฉินเพิ่มขึ้นมากโข ก้าวตรงขึ้นไปยังชั้นสองอีกครั้ง
ก่อนหน้านี้ เขาได้ยินเสียงคำรามของซอมบี้หลายตัว แต่เมื่อเขาใช้พลังจิตตรวจสอบ กลับไม่พบซอมบี้แม้แต่ตัวเดียวบนทางเดินชั้นสอง
เมื่อขึ้นไปถึงชั้นสอง เขาก็เริ่มสำรวจรอบๆ และพบว่ามีห้องสองห้องที่ประตูปิดอยู่
“อย่าบอกนะว่าซอมบี้ทั้งหมดอยู่ในห้องพวกนี้?” ซูเฉินสงสัยเล็กน้อย เริ่มควบคุมพลังจิตขยายเข้าไปในห้อง
ไม่นาน เขาก็เจอซอมบี้ 7-8 ตัวกระจุกรวมกันอยู่ในห้องทางด้านซ้าย และอีก 2 ตัวอยู่ในห้องทางด้านขวา
“ที่แท้พวกมันก็ถูกขังเอาไว้นี่เอง”
หลังจากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ซูเฉินก็เริ่มเดินขึ้นไปยังชั้นสาม
ตึกที่พักอาศัยนี้ เดิมมีอย่างน้อยสิบชั้น แต่ชั้นบนบันไดดันพังลงซะแล้ว เลยเหลือเพียงสามชั้นเท่านั้น
และมีเพียงห้องเดียวบนชั้นสามที่ประตูปิดอยู่
ซูเฉินใช้พลังจิตมองลอดเข้าไป และพบว่ามีซอมบี้สองตัวยืนโงนเงนอยู่ข้างใน แต่ที่น่าสนใจกว่าก็คือ ภายในห้องมีอาหารกองอยู่มากมาย! ซึ่งส่วนใหญ่แล้วเป็นอาหารกระป๋อง
เมื่อเห็นภาพนี้ ดวงตาของซูเฉินสว่างไสวขึ้นทันใด
ในวันสิ้นโลก อาหารมีน้อยมาก
ผู้ใดมีอาหารในบ้าน ผู้นั้นจะกลายเป็นคนมั่งคั่งร่ำรวยในสายตาของคนอื่นๆ
และหากเขาได้อาหารทั้งหมดในห้องมาไว้ในมือแล้วล่ะก็ หลังจากนี้ไปคงไม่จำเป็นต้องเสี่ยงชีวิตออกมาค้นหาทรัพยากรอีกนาน
ซูเฉินสูดหายใจลึก พยายามสงบสติอารมณ์ แต่ทันใดนั้นเอง ความคิดหนึ่งพลันผุดขึ้นมาในหัวเขา
