บทที่ 6 ศาลาอุปกรณ์วิญญาณ
บทที่ 6 ศาลาอุปกรณ์วิญญาณ
หวู่หยิงมองไปที่บัตรสมาชิกอย่างตกใจ
“อะไรนะ มันดีขนาดนั้นเลยเหรอ?” เขาถามนางอย่างสับสน เขาเล่นกับบัตรสีทอง แต่ดูเหมือนปกติสำหรับเขา
“ท่านรู้หรือไม่ว่าบัตรสมาชิกใบนี้คืออะไร สหภาพการค้ามีร้านค้าอยู่ทั่วโลก หมายความว่าไม่ว่าท่านจะไปที่ไหน ท่านจะได้รับส่วนลด 20 เปอร์เซ็นต์ในทุกๆ การซื้อ โดยปกติแล้ว ท่านต้องใช้เงินราวหนึ่งล้านหินวิญญาณเพื่อจะมีบัตรสมาชิก เช่นนั้น.”นางอธิบายอย่างตื่นเต้น
“แล้วนางให้ข้าทำไม”
“พวกเขาคงเดาได้ว่าท่านรักษาตันเถียนของท่านให้หาย ผู้ฝึกฝนต้องการทรัพยากรมากมายตลอดชีวิตของเขาและท่านในฐานะนายน้อยตระกูลหลิวมีทรัพย์สินมากมาย เขาทำให้ท่านไม่อยากซื้อที่ร้านค้าอื่น เมื่อท่านมีส่วนลด 20 เปอร์เซ็นต์ในสาขาของสหภาพการค้า?พวกเขาอาจปฏิบัติต่อท่านเหมือนเป็นการลงทุนในอนาคต” หวู่หยิง คาดเดา
“ฮ่าฮ่า ดูสิว่าข้าเจ๋งแค่ไหน” เสวี่ยเฟิงหัวเราะ
หวู่หยิง เพียงแค่กลอกตากับความคิดเห็นของเขา
“นายน้อย เราไปกันเลยไหม นี่มันดึกแล้ว” นางเสนอ
“ได้สิ แต่อย่าเรียกข้าว่านายน้อย มันแปลก เมื่อเราอยู่คนด้วยกันจะเรียกชื่อข้าก็ได้” เขาไม่ชินกับคนที่เรียกเขาแบบนั้น
นางหน้าแดงเมื่อได้ยินคำพูดของเขา แม้ว่านางจะเป็นนักฆ่าที่มีพลังการฝึกฝนสูง แต่นางก็ยังเป็นหญิงสาว
“ก็ได้ เสวี่ยเฟิง” นางเรียกด้วยความเงียบราวกับเสียงหนู
“ดีขึ้นมาก ไปกันเถอะ ข้ายังอยากไปที่ ศาลาวิญญาณ นั้นอีก”
“มันคือ ศาลาอุปกรณ์วิญญาณ และยังเป็นของ สหภาพการค้า ดังนั้นท่านสามารถใช้บัตรสมาชิกสีทองของท่านที่นั่นได้ในอนาคต” นางฟื้นความสงบตามปกติอย่างรวดเร็วและนำทางไป
เสวี่ยเฟิง จ้องมองร่างกายที่เพรียวบางของนางขณะที่พวกเขาลงบันได
‘แผ่นหลังของนางดูคล้ายกับของ เทียนซี ของข้ามาก…’ เขาคิดกับแฟนสาวต่อหน้าต่อตา มันเป็นเหมือนภาพลวงตา
“เฮ้อ...” ‘ข้าคงไม่ได้เจอนางอีกแล้วสินะ...’
ไม่สำคัญว่าเขาจะทำอะไร เขาจะไม่หนีจากข้อเท็จจริงที่ว่า เสวี่ยเฟิง คนเก่าหายไป
“เสวี่ยเฟิง?” เขาได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเรียกเขา
“เทียนซี?” เขาพูดโดยไม่รู้ตัวในขณะที่เขากลับมาจากความคิดที่ไม่สงบของเขา
“ใครคือเทียนซี?” หวู่หยิง ถามเตือน นางเรียกหาเขาสองสามครั้ง แต่เขาไม่ตอบ
“เอ๊ะ?” เสวี่ยเฟิง มองไปรอบ ๆ และพบว่าเขาอยู่นอกร้านอาหารแล้ว เขามองไปที่การตั้งคำถามของ หวู่หยิง และกลืนน้ำลาย
“ไม่มีอะไรหรอก ไม่ต้องห่วง ไปกันเถอะ” เขาพยายามปกปิดความผิดพลาดและก้าวไปข้างหน้าอย่างสุ่มเสี่ยง
หวู่หยิง มองเขาอย่างสงสัยแต่ไม่ได้พูดอะไร
“เรากำลังจะไปทางนี้” นางชี้ไปอีกทางหนึ่งแล้วเดินไปข้างหน้า
เสวี่ยเฟิง เกาหัวของเขาและตามนางไป
‘บัดซบ ข้าไม่ได้มาที่นี่แม้แต่วันเดียว และข้าก็เกือบจะเปิดเผยตัวเองแล้ว ถ้าพวกเขารู้ว่าข้าไม่ใช่ เสวี่ยเฟิง ตัวจริงล่ะ? ข้าจะต้องระมัดระวังมากขึ้นจากนี้ไป’ เขาพูดกับตัวเอง
…….
พระอาทิตย์เริ่มตกดิน แต่เมื่อใกล้ถึงจุดหมายแล้ว พวกเขาก็ยังตัดสินใจเดินต่อไป พวกเขาใช้เวลาอีก 10 นาทีก็ไปถึง
ศาลาอุปกรณ์วิญญาณ เป็นหนึ่งในร้านค้าที่สำคัญที่สุดสำหรับทุกคนในเส้นทางการเพาะปลูก ด้วยเหตุนี้จึงยังมีผู้คนจำนวนมากที่อ้อยอิ่งอยู่รอบๆ บริเวณนี้ แม้จะดึกแล้วก็ตาม
ตามที่ท่านสามารถสรุปได้จากชื่อ ในศาลาอุปกรณ์วิญญาณ ท่านสามารถซื้อ ขาย และแม้แต่ให้ยืมอุปกรณ์วิญญาณ ท่านยังสามารถจ้างภารกิจให้ผู้อื่นตามล่าวัตถุวิญญาณที่ท่านต้องการ แน่นอนว่าราคาสูงพอสมควร
เมื่อพวกเขาเข้าใกล้กระดานภารกิจมากขึ้น เสวี่ยเฟิง เริ่มอ่านบางเรื่องด้วยความอยากรู้
“ภารกิจระดับ 3
ประเภท: ตามล่าหาสัตว์วิญญาณ,
สัตว์ร้าย: ผีเสื้อสีแดงระดับ 3,
อุปกรณ์วิญญาณ: วิญญาณออร่าระดับ 3 - พระจันทร์สีแดง
ทักษะกลุ่ม: ผู้เชี่ยวชาญวิญญาณสูงสุด 3-5 คน,
รางวัล: หินวิญญาณ 200 ก้อน”
“ภารกิจระดับ 2
ประเภท:ผู้คุ้มกันระหว่างล่าสัตว์,
สัตว์ร้าย: ระดับ 2 หมาป่าสีเขียว,
ทักษะกลุ่ม: ผู้เชี่ยวชาญวิญญาณขั้นสูง 1-2 คน,
ระยะเวลา: 1 สัปดาห์
รางวัล: 10 หินวิญญาณ ต่อวัน”
“ภารกิจระดับ 4
ประเภท : การเดินทางสู่ส่วนลึกของเทือกเขารกร้าง
สัตว์ร้าย: ไม่ทราบ,
ทักษะกลุ่ม: ปรมาจารย์วิญญาณมากกว่า 10 คน
ระยะเวลา: ไม่ทราบ,
รางวัล: 100 หินวิญญาณ ต่อวัน “
มีการแจ้งภารกิจมากมายทุกวัน และสำหรับผู้ฝึกฝนหลายคน นี่เป็นวิธีเดียวที่จะหารายได้ ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มที่ยิ่งใหญ่ที่มีทรัพยากรไร้ขอบเขต
เมื่อพวกเขาเข้าไปในศาลา เขาเห็นสิ่งที่แตกต่างไปจากที่เขาคิดไว้ เขาคิดว่ามันจะเหมือนกับร้านทั่วไปที่เขาสามารถเดินดูของขายบนชั้นวางหรือตู้ได้ พูดง่ายๆคือเขาผิดหวัง ดูเหมือนว่ามีการขายเกิดขึ้นในห้องส่วนตัวหลายแห่ง ซึ่งผู้ซื้อแยกกันและนำเสนอรายการให้พวกเขา
เขาถาม หวู่หยิง เกี่ยวกับเรื่องนี้และได้รับคำตอบ อุปกรณ์วิญญาณทุกชิ้นเป็นซากของวิญญาณอสูร มันต้องกิน พลังวิญญาณ เพื่อความอยู่รอด หากท่านทิ้ง อุปกรณ์วิญญาณ ไว้โดยไม่มี พลังวิญญาณ มันจะสลายไป ดังนั้นเจ้าของร้านจึงต้องรับผิดชอบในการจัดเก็บ
เมื่อพวกเขามาที่นี่เพียงเพื่อดู เขาไม่ต้องการที่จะรบกวนใครถ้าเขาไม่ได้ซื้ออะไรเลย
เขาตัดสินใจกลับไปที่ตระกูลก่อนพระอาทิตย์ตกดิน ไม่นานก่อนที่พวกเขาจะกลับเข้าไปในลาน บ้านของเสวี่ยเฟิง
…….
พวกเขาไม่ได้สังเกต แต่ในขณะที่พวกเขากำลังเดินไปที่ห้องพักของ เสวี่ยเฟิง ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังมองดูพวกเขาผ่านหน้าต่าง ชายหนุ่มกัดฟันขณะมองพวกเขาเดินไป
มือขวาของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผลและยังคงมองเห็นเลือดบนไหล่ของเขา ดูเหมือนว่ามีคนตัดแขนของเขาแล้วจึงประกอบกลับเข้าไปใหม่
“ท่านพ่อ ท่านต้องแก้แค้นแทนข้า!” จู่ๆเขาก็หันกลับมาพูดกับคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา
“เจ้ารู้มั้ยว่าทำอะไรลงไป” บุคคลนั้นตบเขาด้วยความโกรธ
“แต่นางสารเลวนั่นตัดแขนข้า!”ชายหนุ่มตะโกนขึ้น.
เสียงดังก้องกังวานในอากาศอีกครั้ง
ชายหนุ่มโดนตบอีกแล้ว
“ใจเย็นๆ ซะ! จงมีความสุขที่นางไม่ได้ตัดหัวโง่ๆ ของเจ้าออก แม้ว่าข้าจะเทียบนางไม่ได้ แต่ต้องไม่ไปยั่วโมโหนาง”
หลังจากการตบสองครั้งอย่างแรง ชายหนุ่มก็ไม่โกรธอีกต่อไปและสงบลง
“นางเป็นใคร ข้าคิดว่านางเป็นแค่คนรับใช้ของขยะนั่น” เขาถาม.
“อืม มันจะไม่เสียหายอะไรมากถ้าข้าบอกความลับกับเจ้า เจ้ารู้ไหมว่าทำไมข้าถึงไม่เป็นผู้นำตระกูลเมื่อสองสามปีก่อน ถึงแม้ว่าข้าจะแข็งแกร่งกว่าหลิวเสี่ยวเป่ย?” เขาถามอย่างขมขื่น
“ทำไมล่ะ นั่นเป็นสิ่งที่ปู่ต้องการไม่ใช่หรือ” ชายหนุ่มถามด้วยความสงสัย
“เปล่า นั่นเป็นเพียงข้อมูลที่เปิดเผยต่อสาธารณะ ดังนั้นเราจึงไม่เสียหน้า เหตุผลที่แท้จริงคือผู้หญิงที่เจ้าเพิ่งขุ่นเคือง แม้ว่านางจะดูอายุสิบหก แต่จริงๆ แล้วนางเป็น ราชาวิญญาณ อายุยี่สิบปี หลิวเสี่ยวเป่ยเคยช่วยชีวิตนางไว้ ดังนั้นนางจึงตัดสินใจที่จะอยู่และรับใช้เขา ด้วยความช่วยเหลือของนาง เขาได้สร้าง กลุ่มเงา ซึ่งต่อมาได้ปราบปรามทุกตระกูลในพื้นที่”
ชายคนนั้นมองไปที่ลูกชายของเขาและพูดว่า “หลิว เจ๋อซี… ถ้าเจ้ายังคิดว่าการสูญเสียแขนข้างหนึ่งมากเกินไป ข้าก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว”
“ข้าจะไปรู้ได้ยังไง…” ใบหน้าของหลิวเจ๋อซีซีด ถ้าทุกสิ่งที่พ่อพูดเป็นความจริง เขาก็หนีความตายมาได้จริงๆ “เป็นสัตว์ประหลาดรึไง”
“อย่างน้อยตอนนี้เจ้าก็เข้าใจแล้ว อย่าเป็นศัตรูกับ เสวี่ยเฟิง และทำให้ เสวี่ยเฟิง ขุ่นเคือง ลุงของเจ้าบอกกับทุกคนในวันนี้ว่าตันเถียนของลูกชายของเขาหายดีแล้ว ด้วยการคุ้มครองของ หวู่หยิง เจ้าไม่สามารถทำอะไรเขาได้” เขาเตือน
“เขามาช้าไป 6 ปี แม้ว่าเขาจะได้รับทรัพยากรทั้งหมดในตระกูล เขาก็ยังล้าหลังทุกคน” หลิวเจ๋อซี แสดงความคิดเห็นประชดประชัน
“ถ้าเจ้าต้องการเข้าร่วม สถาบันศักดิ์สิทธิ์ ในหนึ่งปี เจ้าต้องฝึกให้หนักขึ้น เพื่อเพิ่มสถานะของเราในตระกูล เจ้าต้องได้รับตำแหน่งนั้น แขนของเจ้าจะหายในหนึ่งเดือน พยายามอย่าออกแรงมากเกินไป”
“ครับท่านพ่อ!” หลิวเจ๋อซี พยักหน้า
หลังจากที่พ่อของเขาออกจากห้องไป ใบหน้าของ เจ๋อซี ก็เปลี่ยนไปเป็นความสับสน
เขาไม่ได้แสดงให้เห็นก่อนหน้านี้ แต่เขาตกใจเมื่อได้ยินว่า เสวี่ยเฟิง ยังมีชีวิตอยู่
‘ข้าใช้ยาพิษเก้าดอก ไม่มีทางที่เขาจะยังมีชีวิตอยู่... แม้ว่าบาดแผลจะตื้น แต่ก็เพียงพอแล้วที่พิษบนใบมีดจะเข้าสู่บาดแผล’ เขาวิเคราะห์การต่อสู้กับ เสวี่ยเฟิง เมื่อวานนี้ในความคิดของเขา แต่เขาแน่ใจ 100% ว่าเขาควรจะตาย!
‘เว้นแต่ว่ายาพิษจะเป็นของปลอม… ช่างเถอะ’ เขาสาปแช่งภายใต้ลมหายใจของเขา
…….
เสวี่ยเฟิง กำลังนอนอยู่บนเตียงมองดูเพดาน มันเป็นวันนี้วันที่เขาเสียชีวิตและกลับชาติมาเกิดในโลกแห่งการฝึกฝน ในที่สุดเขาก็ถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังเป็นเวลานาน เขาจึงได้รู้ว่ามันบ้าแค่ไหน
‘ถ้าข้าอยากมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ ข้าต้องตั้งกฎเกณฑ์บางอย่างสำหรับตัวเอง’ เขาคิด
‘กฎข้อที่หนึ่ง: อยู่ห่างจากหน้าผา ข้าเดาว่ามันเพียงพอแล้วสำหรับตอนนี้’ เขาหัวเราะให้กับตัวเอง
