บทที่ 10 พิธีปลุกวิญญาณ 2
บทที่ 10 พิธีปลุกวิญญาณ 2
พอตรวจดูครบทุกคนก็บอกว่า “ในจำนวนที่พวกเจ้ามีเยอะ เราจะทำเป็นชุดละ 10 คน น้องคนสุดท้องไปก่อน พอบอกชื่อก็ไปขึ้นเวทีที่ตรงกันเลย” แล้วนั่งลง มีจะมีคนให้ขวดที่บรรจุ น้ำยาปลุกพลัง หยดหนึ่งให้เจ้า หลังจากที่เจ้าดื่มแล้ว ให้หลับตาและพยายามรู้สึกถึงจิตวิญญาณของเจ้า แม้ว่าเจ้าจะทำไม่ได้ น้ำยาปลุกพลัง จะช่วยให้เจ้าปลุกมันขึ้นมา
หลังจากที่เจ้าสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณของเจ้าแล้ว ให้ยืนขึ้นและมาที่แท่นที่มีคริสตัลใสตั้งอยู่ เจ้าจะต้องวางมือบนมันเพื่อให้เราสามารถตรวจสอบความสามารถของเจ้าได้ ทุกคนเข้าใจหรือไม่?” ผู้เฒ่าหมิงถามหลังจากอธิบายคำแนะนำอย่างช้าๆ
ทุกคนพยักหน้า พ่อแม่ของพวกเขาบอกพวกเขาแล้วว่าควรทำอย่างไร มีเพียง เสวี่ยเฟิงเท่านั้นที่ฟังในขณะที่ผู้อาวุโสหมิงไม่ได้อธิบายอะไรให้เขาฟังเกี่ยวกับพิธี แต่ดูจากคำอธิบายแล้ว ดูเหมือนไม่ยาก
เสวี่ยเฟิงข้าจะเป็นคนสุดท้ายที่เข้าร่วม แต่เขาไม่รังเกียจ เขาจะมีโอกาสสังเกตคนอื่นมากขึ้น
เมื่อผู้เฒ่าหมิงเรียกเด็กสิบคนแรกหลังจากนั้นพวกเขาก็นั่งลงที่จุดที่ได้รับมอบหมายอย่างรวดเร็ว ผ่านไปครู่หนึ่ง คนใช้บางคนก็แจกขวดเล็กๆ ให้เด็กๆ แต่ละคน พวกเขาทำตามคำแนะนำและดื่มของเหลวภายใน
พวกเขาทั้งหมดหลับตาและจดจ่อกับคำสั่งของพวกเขา หากพวกเขาสามารถสัมผัสถึงจิตวิญญาณของตนเองและปลุกมันในขณะที่หล่อเลี้ยงมันด้วย สิ่งนั้นก็สมบูรณ์แบบสำหรับพวกเขา พวกเขาจะมีโอกาสที่จะเพิ่มความสามารถของพวกเขาได้หนึ่งเกรดด้วยวิธีนั้น นั่นคือพลังของน้ำยาปลุกพลังวิญญาณ
ผ่านไปหนึ่งนาที เด็กชายคนหนึ่งก็ลืมตาขึ้นทันทีและลุกขึ้นยืน เขาดูมีความสุข ดังนั้นเขาจึงอาจใช้ของเหลวอย่างถูกต้องและยกระดับความสามารถของเขา เขาเดินไปที่คริสตัลใสและวางมือบนมัน
มันสว่างขึ้นอย่างรวดเร็วและใบหน้าของเด็กชายก็อบอุ่นขึ้น คริสตัลถูกเรียกว่า คริสตัลวัดความสามารถ และบทบาทของมันเป็นตามชื่อที่แนะนำมันใช้ในการวัดความสามารถ
หลังจากที่เจ้าปลุกจิตวิญญาณของเจ้า ยังไม่มีจิตวิญญาณ ปราณ ภายในตันเถียน เสวี่ยเฟิงคริสตัลวัดความสามารถ ใช้ ปราณวิญญาณ ของตัวเองเพื่อคัดลอกพรสวรรค์ของบุคคลลงใน ปราณวิญญาณ ของตัวเอง ด้วยวิธีนี้ แม้แต่เด็กอย่างเขาก็สามารถวัดได้
หลังจากที่ผลึกวัดความสามารถดึงพลังปราณวิญญาณออกจากร่างกายของเด็กชาย มันก็เริ่มเปลี่ยนสี ไม่นานก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวเข้ม
ผู้เฒ่าหมิงพยักหน้าเห็นด้วย
“พรสวรรค์ของสีเขียวเข้ม เริ่มต้นได้ค่อนข้างดี” หลิวเสี่ยวเป่ยแสดงความคิดเห็น
‘พี่ของพวกเขาดีใจกับพรสวรรค์ของเขียวเข้มของเขา ข้ามีความสามารถสีน้ำเงินเข้ม สรรเสริญข้า’เจิ้นผิง ยิ้มเยาะ แต่แล้วมองไปที่น้องสาวของเขาที่มีพรสวรรค์สีม่วงและหยุดความคิดของเขา
“ยืนข้างๆ เจ้าจะเข้าสู่คลังวิญญาณเพื่อรับอุปกรณ์วิญญาณชิ้นแรกของเจ้าในภายหลัง” ผู้เฒ่าหมิงพูดกับเด็ก
“ครับ!” เขาโค้งคำนับอย่างตื่นเต้น เขารู้ว่าการมีพรสวรรค์ด้านสีเขียวเข้มจะรับประกันอนาคตที่ดีของเขา
หลังจากที่เด็กที่มีพรสวรรค์ด้านสีเขียวเข้มก้าวลงมา เด็กอีกคนหนึ่งก็ลืมตาขึ้นและลุกขึ้นยืน เขาทำซ้ำขั้นตอนของคนที่แล้วและปรากฏว่าเขามีความสามารถด้านสีเขียวเข้มเหมือนกัน
“ฮ่าฮ่า ไม่เลว จักรพรรดิซ่างคิดว่าอย่างไร?” หลิวเสี่ยวเป่ย หัวเราะขณะที่เขาถามจักรพรรดิที่นั่งอยู่ข้างๆ เขา
“แน่นอน ไม่เลว ตระกูลหลิวของเจ้ามีผู้ฝึกหัดรุ่นเยาว์ที่มีความสามารถอยู่เสมอ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจ ข้าสนใจว่าลูกชายของเจ้าจะทำอย่างไร เพื่อให้ทันทุกคน อย่างน้อยเขาจำเป็นต้องมีพรสวรรค์สีม่วงหรือสีดำ” เจิ้นซ่าง เห็นด้วยและแสดงความคิดเห็น
“ก็จริง แต่ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของสวรรค์เถอะ” หัวหน้าตระกูลหลิวเห็นด้วย
หลังจากผ่านไปสิบนาที ทุกคนในกลุ่มก็ตื่นขึ้นและทดสอบความสามารถของพวกเขา ในชุดแรก มีสีเขียวเข้ม 4 คน สีเขียวอ่อน 5 คน และสีแดง 1 คน ผู้ที่มีพรสวรรค์สีแดงรู้สึกหดหู่เล็กน้อย แต่เขาก็ยังมีประโยชน์สำหรับตระกูล
ใช้เวลาอีกสามสิบนาทีในการทดสอบอีกสามชุด แต่น่าเสียดายที่มีพรสวรรค์ของสีฟ้าครามเพียงคนเดียวที่ปรากฏขึ้นตลอดการทดสอบ
ตอนนี้เป็นเวลาสำหรับกลุ่มที่ 5 และฟัง ผู้เฒ่าหมิงเรียก หลิวเหม่ย กระชับมือของนางไว้รอบ ๆ มือของ เสวี่ยเฟิงรู้สึกถึงความกลัวของนาง เขาลูบหัวนางเพื่อให้นางมีความกล้า
“ไปซะ และอย่ากลับมาถ้าไม่มีพรสวรรค์ระดับม่วงเป็นอย่างน้อย” เสวี่ยเฟิงกล่าวอย่างอ่อนโยน
“ตกลง!” ในที่สุดนางก็ปล่อยมือของเขาและเข้าร่วมกับคนอื่นๆ แม้ว่านางจะตัวเล็กที่สุด แต่นางก็คนโตที่สุดในกลุ่มของนางเมื่ออายุได้สิบสองปีแล้ว
เสวี่ยเฟิงถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังบนด้านหนึ่งของเวที ขณะที่คนอื่นๆ ที่ทำเสร็จแล้ว ยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม
เขารู้สึกเหมือนช้างอยู่ในสวนสัตว์ ทุกคนต่างมองเขาด้วยความสงสัย โดยเฉพาะผู้หญิงที่มากับผู้นำตระกูลต่างๆ
‘แล้วถ้าข้าต้องแต่งงานกับเขาในภายหลังล่ะ’ พวกเขาทั้งหมดคิด
กำลังตรวจสอบความสามารถของพวกเขาทีละกลุ่ม แต่ไม่มีใครแสดงอะไรใหม่ หลังจากเหลือเด็กเพียงคนเดียว ทุกคนก็เพ่งมองมาที่นาง
หลิวเหม่ยถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังบนเวที แต่ถึงแม้จะผ่านไป 5 นาที นางก็ยังไม่แสดงอาการตื่นเลย เมื่อผู้เฒ่าหมิงคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าและอุทานเสียงดัง “เมฆสีม่วง!”
เหนือเวทีมีรูกลมบนเพดาน มันมีขนาดเท่ากับเวทีและจะเปิดได้เฉพาะในช่วงพิธีปลุกวิญญาณเท่านั้น มีคนไม่มากที่รู้ว่าทำไม แต่ก็มีเหตุผลที่สำคัญ
ผู้ที่สามารถปลุกพรสวรรค์ของสีม่วงขึ้นไปได้ จะสร้างปรากฏการณ์พิเศษบนท้องฟ้า
ในขณะนี้ เมฆสีม่วงขนาดมหึมารวมตัวกันอยู่เหนือตระกูลหลิว และพวกมันกำลังลงมายังโถงปลุกวิญญาณ
เมื่อได้ยินผู้เฒ่าหมิงตะโกน แขกทุกคนก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที หลิวเสี่ยวเป่ย ได้รีบไปที่เวทีในพริบตา
เนื่องจากเมฆสีม่วงอยู่เหนือตระกูลหลิวเพียง 100 เมตร ดวงตาของหลิวเหม่ยก็เปิดออก นางมองดูท้องฟ้าสีม่วง และทันใดนั้น รูม่านตาของนางก็เปลี่ยนเป็นสีม่วง แก่นแท้ของวิญญาณในอากาศสร้างกระแสน้ำวนขณะที่มันถูกดูดไปทางตันเถียนของหลิวเหม่ย เมฆสีม่วงเข้ามาทางรูบนเพดานและเข้าร่วมกระแสน้ำวน
ผู้เฒ่าหมิงรู้ว่าปรากฏการณ์นี้ไม่สามารถหยุดได้ ดังนั้นเขาจึงไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกระบวนการนี้
นอกอาณาเขตของตระกูล ฝูงชนกำลังคลั่งไคล้ เป็นเวลานานแล้วที่พวกเขาได้เห็นปรากฏการณ์ปลุกพลังวิญญาณ
“สิ่งนี้เกิดจากนายน้อยของตระกูลหลิวใช่หรือไม่”
“ในที่สุดก็มีคนที่มีพรสวรรค์สีม่วงเกิดในเมืองของเรา ช่างเป็นวันที่มีชีวิตอยู่!”
“ไปบ่มเพาะเร็ว! ในช่วงปรากฏการณ์สวรรค์เช่นนี้ แก่นแท้วิญญาณจากรอบเมืองไม่กี่กิโลเมตรจะรวมตัวกันในที่เดียว เราไม่สามารถเสียโอกาสเช่นนี้ได้” ชายวัยกลางคนคนหนึ่งพูดกับเพื่อนของเขา
ทุกคนที่ได้ยินเขาเริ่มสัมผัสถึงแก่นแท้วิญญาณในอากาศ และแท้จริงแล้ว พวกเขาสามารถสัมผัสได้ว่าร่างกายของพวกเขาถูกห้อมล้อมไปด้วยปริมาณที่ไร้ขอบเขต เมื่อคนหนึ่งนั่งลงเพื่อฝึกฝน หลายคนตามมาและในไม่ช้าทุกคนในฝูงชนก็นั่งลงและเริ่มฝึกฝนในความเงียบ
