278 - บีบบังคับ

1589 - บีบบังคับ

“บังอาจ! เจ้ากล้าปฏิบัติต่อตระกูลจักรพรรดิด้วยความไม่เคารพ! นี่คือบาปยิ่งใหญ่!” ด้านล่างใกล้กับรถศึกสีดำมีบางคนตะโกนเสียงดัง

“ไม่ว่าใครก็ต้องปฏิบัติต่อตระกูลจักรพรรดิด้วยความเคารพ!” ผู้ยิ่งใหญ่อีกคนหนึ่งคำรามพร้อมกับปลดปล่อยไอสังหารออกมา

เสียงของเขาดังก้องไปทั่วเมืองจักรพรรดิ์

บนกำแพงเมืองผู้คนกลุ่มหนึ่งรู้สึกหนาวสั่นร่างกายถลากลับไปด้านหลัง ในกองทัพอันยิ่งใหญ่นี้แม้แต่ตระกูลจักรพรรดิก็ยังปรากฏตัว

เรื่องนี้ร้ายแรงแค่ไหน? ตระกูลจักรพรรดิ์เป็นที่รู้จักในฐานะเผ่าพันธุ์ที่ไม่มีใครเทียบได้ สายเลือดของพวกเขาเข้มข้นอย่างไม่น่าเชื่อ!

น่าเสียดายที่สมาชิกของตระกูลพวกเขามีน้อยเกินไปความสามารถในการสืบพันธุ์ของพวกเขาต่ำจนหน้าผิดหวัง

รถศึกคันนั้นมีสีดำสนิทเต็มไปด้วยพลังแห่งความโกลาหลพรุ่งพล่านจนไม่สามารถมองเห็นได้ชัด

ด้านหน้ามีสัตว์ร้ายรูปร่างแปลกประหลาดแปดชนิดทำหน้าที่ลากรถ มีรัศมีวิญญาณชนิดหนึ่งแผ่ออกมาจากด้านในรถไม่ว่าผู้ใดก็สามารถเดาได้ว่าคนจากตระกูลจักรพรรดิอยู่ภายในนั้น!

นี่เป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนตั้งแต่อดีตจนถึปัจจุบัน ผู้คนจากตระกูลจักรพรรดิไม่เคยปรากฏตัวในสนามรบเลยแม้แต่ครั้งเดียวหลังจากยุคเซียนโบราณ

รถคันนี้หันหน้าสู่เมืองจักรพรรดิ์ทำให้ทุกคนที่อยู่บนกำแพงต่างสั่นสะท้านหวั่นไหว

สามารถเห็นได้ชัดเจนว่าสถานะของตระกูลจักรพรรดินั้นยิ่งใหญ่มากแค่ไหน

“ไม่ว่าพวกเจ้าจะเลือกทางใดพวกเราสามารถให้เวลาเจ้าได้!”ด้านใต้เมืองจักรพรรดิชายชราคนหนึ่งตะโกนออกมา

“เจ้าต้องการให้เรายอมรับเงื่อนไขที่อัปยศอดสูเช่นนี้? เจ้าลืมไปได้เลย!” บนกำแพงเมืองไม่มีผู้ใดยอมก้มหัวให้อย่างเด็ดขาด ตั้งแต่พวกเขาเกิดมาก็เริ่มต่อสู้แล้ว หากจะสู้อีกครั้งพวกเขาย่อมไม่หวาดกลัว

คนเหล่านี้คือนักรบของเมืองจักรพรรดิพวกเขายอมตายไม่ยอมก้มหัว

“พวกเจ้าได้รับโอกาสแล้ว แต่หากพวกเจ้าไม่ยอมรับมันพวกเจ้าจะต้องเสียใจในภายหลัง!” ใครบางคนด้านล่างตะโกน

"หุบปาก! เจ้าร่ำร้องหาสิ่งใด? เจ้าคิดว่าเรากลัวเจ้าเหรอหากเจ้ามีความสามารถก็บุกเข้ามา! ข้าจะเผชิญหน้ากับเจ้าเอง!” บนกำแพงเมืองมีคนตะโกนสวนกลับไป

“ถูกต้องแล้วหุบปากของเจ้าไปซะ! เจ้าคิดว่าพวกเราจะยอมแพ้เพียงเพราะเจ้าข่มขู่? หลังจากต่อสู้มาหลายปีถ้าเราอ่อนแอเมืองนี้เมืองนี้คงถูกพวกเจ้าทำลายไปนานแล้ว” หลายคนปฏิเสธข้อเสนอนี้อย่างเด็ดขาด

ด้านใต้ของกำแพงเมืองจักรพรรดิใบหน้าของสิ่งมีชีวิตชราคนนั้นบิดเบี้ยวไม่น่ามอง

ฮ่อง!

ในเวลานี้ ณ ขอบเขตของทะเลทรายอันยิ่งใหญ่ในพื้นที่ที่สวรรค์อเวจีไม่สามารถครอบคลุมถึงปรากฏไอสังหารสีแดงพุงขึ้นมา!

ทุกคนในเมืองจักรพรรดิ์สั่นสะท้านทันที ทุกคนรู้สึกได้ว่าวิญญาณดั้งเดิมของพวกเขาแทบจะถูกแช่แข็ง

โดยไม่ต้องคิดด้วยซ้ำทุกคนรู้ว่านี่คือการลงมือของจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญ!

นี่เป็นภัยคุกคามอันยิ่งใหญ่ทุกคนหนาวสั่นไปตั้งแต่หัวจรดเท้า ตอนนี้พวกเขาเริ่มมองสถานการณ์ไปในทางที่เลวร้ายแล้ว

เป็นเพราะความผันผวนประเภทนี้น่ากลัวเกินไปทำให้ แม้แต่วิญญาณดั้งเดิมของพวกเขายังได้รับผลกระทบ!

การดำรงอยู่ของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้จะมีผู้ใดต้านทานได้? พวกเขาควรจะต่อสู้กับเรื่องนี้อย่างไร? ไม่มีโอกาสชนะเลยแม้แต่น้อย!

เวง!

ความว่างเปล่าสั่นสะท้านราชโองการสีดำจำนวนมากพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า พวกมันถูกเผาไหม้ในขอบเขตของทะเลทรายอันยิ่งใหญ่

ซึ่งแน่นอนว่านี่เป็นพิธีบูชายัญเพื่อสร้างเส้นทางให้จักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญข้ามมา!

ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถผ่านสวรรค์อเวจีมาได้ แน่นอนว่าสิ่งมีชีวิตจากเก้าสวรรค์สิบพิภพจะต้องดับสูญอย่างแน่แท้

ใบหน้าของผู้คนบนกำแพงเมืองบิดเบี้ยวด้วยความหวาดกลัว ในใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความหงุดหงิดและกดดัน

ด้านล่างของเมืองจักรพรรดิ์กองทัพอันยิ่งใหญ่นับล้านส่งเสียงตะโกนอย่างกึกก้องพร้อมกับชูอาวุธขึ้นฟ้า

“ องค์จักรพรรดิลงมือแล้ว!

พวกเขาตะโกนประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมา แต่มันถึงกับสามารถทำให้กำแพงเมืองจักรพรรดิสั่นสะเทือนได้

สิ่งนี้ทำให้ทุกคนหวั่นไหว จักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญของต่างมิติกำลังข้ามมา ทุกคนที่นี่จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

“พวกเจ้าตัดสินใจได้แล้วหรือยัง? อย่าทำให้ผลประโยชน์ของตัวเองต้องเสียหาย!” ใต้กำแพงเมืองจักรพรรดิ์มีเสียงดังออกมาจากรถอย่างเย็นชา

พวกเขามั่นใจมากว่าไม่ช้าก็เร็วผู้คนในเมืองจักรพรรดิต้องรับปากข้อเสนอนี้อย่างแน่นอน

ในความเป็นจริงพวกเขาไม่ได้สนใจนักว่าเมืองจักรพรรดิจะยอมรับข้อเสนอหรือไม่ หากท้ายที่สุดแล้วจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญสามารถข้ามมาได้จริงๆทุกอย่างจะมีค่าเท่ากัน

อย่างไรก็ตามความมั่นใจของพวกเขากับสั่นสะท้านจิตใจของผู้คนบนกำแพงเมือง

“เราไม่มีทางยอมรับพวกเจ้าหุบปากไปได้เลย!” เฉาอวี่เซิ่งตะโกน

"หุบปาก!" ผู้อาวุโสคนหนึ่งถัดจากจินไทจุนมองเขาอย่างเย็นชาและพูดว่า “ที่นี่ไม่อนุญาตให้พวกเจ้าเอ่ยวาจา”

“ทำไมข้าถึงพูดไม่ได้? เมื่อถึงการต่อสู้ข้าจะไม่หลบหนีอย่างแน่นอน! คนอย่างข้ายอมตายแต่ไม่ยอมสยบให้กับศัตรู หรือผู้อาวุโสคิดว่าความคิดนี้ไม่ถูกต้อง!” เฉาอวี่เซิ่งดักคอเขาไว้ก่อน

"พอได้แล้ว!" ผู้สูงสุดคนหนึ่งเอ่ยออกมา

“ แค่ฮวงคนเดียวทำไมเราต้องให้ความสำคัญกับเขามากขนาดนี้? ยิ่งไปกว่านั้นในครั้งนี้เขาได้สร้างความโกรธแค้นให้กับผู้คนมากมาย

เหตุไฉนเราถึงไม่ส่งเขาให้ผู้คนจากต่างมิติเพื่อระงับความแค้น ในเมื่อหีบไม้ใบนั้นไม่สามารถเปิดขึ้นได้ก็ควรส่งมันไปให้พวกเขาด้วยเพื่อแลกกับสันติภาพ อาจบางทีพวกเขาก็ไม่รู้วิธีเปิดมันเช่นกัน!” ผู้ยิ่งใหญ่ตระกูลจินคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมา

“แล้วเหตุไฉนเจ้าไม่เสนอตัวเองลงไปแทนฮวง!” ผู้ยิ่งใหญ่อีกคนหนึ่งกล่าวด้วยความโกรธเกรี้ยวไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้ออกจากปากของคนในเมืองจักรพรรดิ

“เราเคยฆ่าสิ่งมีชีวิตของเก้าสวรรค์สิบพิภพมามากพอแล้วเราไม่ต้องการทำลายล้างพวกเจ้าอีกต่อไป นี่คือโอกาสของพวกเจ้าที่จะสร้างมิตรภาพกับพวกเรา”

ภายในรถศึกสีดำสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดของตระกูลจักรพรรดิ์กล่าวขึ้นอีกครั้ง

“โอกาสแบบไหน!” จินไท่จุนถามเขาด้วยความหวั่นไหว

ผู้คนมากมายบนกำแพงเมืองเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ผู้สูงสุดของตระกูลจินกล่าวขึ้นแบบนี้หมายความว่าอย่างไร? พวกเขาจะยินยอมก้มหัวให้ศัตรูหรือ?

“หากพวกเจ้ายอมปฏิบัติตามเงื่อนไขของเราหนึ่งหมื่นปีต่อจากนี้จะไม่มีสงครามระหว่างสองดินแดนเกิดขึ้นอีก จักรพรรดิของเราให้คำสาบาน!” ผู้สูงสุดของตระกูลจักรพรรดิในรถม้าสีดำกล่าวออกมา

ยิ่งไปกว่านั้นเขายังบอกอีกว่าเขาสามารถขอให้จักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญเอ่ยคำสาบานในเรื่องนี้

ทุกคนตกตะลึง คำสาบานของจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญเกี่ยวข้องกับผลกรรมอันยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน บางทีอาจใช้เป็นหลักประกันได้จริงๆ

อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ยอมเห็นด้วยกับเรื่องนี้? นี่มันน่าอับอายเกินไป!

“คำสาบานด้วยเลือดของจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญเกี่ยวข้องกับผลกรรมอันยิ่งใหญ่พวกเราย่อมเชื่อถือเรื่องนี้” จินไท่จุนพยักหน้า

ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป นางจะยอมรับข้อเสนอของศัตรูหรือ?

หลายคนมองไปที่เซียนอมตะหวังและสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดอีก สามคนที่มาจากแท่นบูชาบรรพบุรุษ หวังว่าพวกเขาจะกล่าวอะไรออกมาบ้าง

เฉาอวี่เซิ่งมดเขาสวรรค์และคนอื่นๆเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและสาปแช่งออกมาในใจไม่หยุด

ได้แต่หวังว่าผู้สูงสุดคนอื่นจะปฏิเสธข้อเสนอนี้

“พวกเจ้าทุกคนเป็นแค่เด็กรุ่นหลังไม่มีคุณสมบัติยืนอยู่ที่นี่ลงไปได้แล้ว” หญิงชราข้างๆจินไท่จุนโบกมือสั่งพวกเขา

เป็นเพราะจินไท่จุนมีสถานะยิ่งใหญ่เกินไป ย่อมไม่ลดตัวลงมาสนทนากับพวกเขา

ในตอนนี้สือฮ่าวยืดตัวขึ้นมาจากการรุมล้อมของบรรดามิตรสหาย เขามองไปที่ผู้สูงสุดและผู้นำของเผ่าพันธุ์ต่างๆพร้อมกับกล่าวว่า

“ไม่ใช่ว่าข้ากลัวตายแต่ไม่ว่าอย่างไรพวกเราไม่อาจส่งหีบไม้ไปให้ศัตรู จักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญวางแผนค้นหามันมาหลายล้านปี ย่อมแสดงให้เห็นว่าเขารู้ว่ามีสิ่งใดอยู่ด้านในและอาจจะมีวิธีเปิดมัน!”

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะพยักหน้า เป็นเพราะหีบใบนี้มีความลับมากมาย การที่ศัตรูรวบรวมกองทัพอันยิ่งใหญ่บุกมาถึงเมืองจักรพรรดิเพียงพอแล้วที่จะทำให้พวกเขารู้ถึงความสำคัญของมัน

สมบัติล้ำค่านี้กลายเป็นของเมืองจักรพรรดิแล้วพวกเขาจะยอมส่งมอบมันให้กับศัตรูได้อย่างไร? นี่เป็นเรื่องที่อัปยศอดสูเป็นอย่างมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออีกฝ่ายตั้งกองทัพอยู่ด้านหน้าเมืองจักรพรรดิ์แห่งนี้เพื่อกดดันพวกเขา!