275 - ความสำเร็จของฮวง
1586 - ความสำเร็จของฮวง
“เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!” ลั่วหานคำราม ตอนแรกเขาดูเหมือนจะเป็นชายวัยกลางคนที่มีความองอาจกล้าหาญ แต่ตอนนี้สภาพของเขาน่าสังเวชอย่างยิ่ง
มันเป็นเพราะฟันของเขาหลุดออกไปหมดแล้วอวัยวะทั้งห้าอยู่บนใบหน้าบิดเบี้ยวไปหมด รวมถึงกะโหลกศีรษะที่แหลกละเอียด
“ท่านลุงเจ้าก็อายุมากแล้วจนฟันร่วงหมดปาก แต่เจ้าก็ยังคงมีอารมณ์ร้อนอยู่ รับชาสักถ้วยเพื่อให้คลายร้อนไหม!” กระต่ายน้อยหัวเราะเยาะ
ใบหน้าของลั่วหานซีดเซียว เขายื่นมือตรงไปยังกระต่ายหยกจันทราด้วยความโกรธแค้น
คราวนี้เขารู้สึกอับอายเป็นอย่างยิ่งทั้งยังมาถูกล้อเลียนโดยเด็กหญิงตัวเล็กๆจะให้เขาทนความอัปยศอดสูครั้งนี้ได้อย่างไร
อย่างไรก็ตามสิ่งที่รอเขาอยู่คือกำปั้นของสือฮ่าว เขากระโดดลงมาจากหลังสิงโตสีทองพร้อมกับกระแทกมันออกอย่างรุนแรง
ร่างกายของลั่วหานสั่นสะท้านก่อนจะบินออกไปหลายร้อยจ้าง การโจมตีครั้งนี้แม้แต่วิญญาณดั้งเดิมของเขายังได้รับบาดเจ็บ
“เจ้าเด็กน้อยเจ้าคอยดูเถอะ!” จินคุนตะโกนออกมาพร้อมกับวิ่งหนีด้วยความเร็ว คราวนี้พวกเขารู้สึกอับอายตัวเองจริงๆหลังจากนี้พวกเขาจะนอนตาหลับได้อย่างไร?
แต่สือฮ่าวไหนเลยจะปล่อยเขาไปง่ายๆ เขาปลดปล่อยญาณวิเศษกลายเป็นสายฟ้านับหมื่นเส้นฟาดเข้าใส่ร่างกายของจินคุน!
สภาพปัจจุบันของจินคุนนั้นน่าสังเวชเกินกว่าที่ใครจะมองได้ ร่างกายของเขาไหม้เกรียมยิ่งกว่าตอไม้ที่ถูกไฟเผาพร้อมกับมีควันสีขาวพวยพุ่งออกมา
แต่ถึงกระนั้นสายฟ้าเหล่านี้ก็ยังผ่าลงมาไม่สิ้นสุดจนร่างกายของเขาแทบจะสุกไปแล้ว
ผู้ฝึกฝนที่อยู่ในบริเวณต่างสูดลมหายใจเข้าไปอย่างหนาวเหน็บ แม้กระทั่งผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรปลดปล่อยตนเองยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฮวง พวกเขาไม่สามารถรับมือได้แม้กระทั่งกระบวนท่าเดียว
หากไม่ใช่ว่าที่นี่คือเมืองจักรพรรดิไม่ต้องสงสัยเลยว่าฮวงจะต้องสังหารพวกเขาอย่างแน่นอน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสือฮ่าวลงมือจัดการพวกเขาอย่างง่ายดาย ภายใต้การโจมตีสี่ครั้งผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรปล่อยตนเองทั้งสี่คนก็ถูกทำร้ายแทบจะเอาชีวิตไม่รอด ความแข็งแกร่งที่เขาแสดงออกมาทำให้ทุกคนตื่นตระหนกและหวาดกลัว
เขาทรงพลังถึงขนาดนี้?
เขาอายุยังน้อย แต่กลับสามารถเอาชนะผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรปลดปล่อยตนเองได้อย่างง่ายดาย นี่เขายังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่าหรือแท้ที่จริงแล้วคือสัตว์ประหลาดดึกดำบรรพ์ปลอมตัวมา?
อย่าว่าแต่กลุ่มเด็กหนุ่มสาวที่อยู่ที่นี่เลย แม้กระทั่งผู้อาวุโสอาณาจักรปลดปล่อยตนเองหลายคนที่แอบดูอยู่ก็ยังรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก ชายหนุ่มคนนี้แข็งแกร่งเกินไปจริงๆนับจากวันนี้เป็นต้นไปใครจะกล้าท้าทายเขา
ตอนนี้ระดับการบ่มเพาะของเขาอยู่เพียงอาณาจักรแยกตนเองเท่านั้น แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้แข็งแกร่งอาณาจักรปลดปล่อยตนเองระดับสูงก็อาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา?
ในขณะนี้ฉีหลินจินยี่และคนอื่นๆล้วนเงียบสนิท ฮวงการปราบปรามพวกเขาได้ไม่ใช่เพราะความบังเอิญ แต่เป็นเพราะเขามีความแข็งแกร่งแบบนั้นจริงๆ!
สิ่งนี้ทำให้พวกเขาปั่นป่วนเป็นอย่างมากรู้สึกถึงคลื่นแห่งความกลัวผุดขึ้นภายในใจ พวกเขาไม่เคยเห็นผู้เชี่ยวชาญที่อายุน้อยเช่นนี้มาก่อนในชีวิต!
ควรทราบว่าพวกเขาไม่ใช่คนปกติ แต่เป็นผู้ฝึกฝนขอบเขตปลดปล่อยตนเองซึ่งเป็นดินแดนแห่งการบ่มเพาะที่ยิ่งใหญ่เป็นอันดับสองในโลกนี้
ทุกคนรู้สึกได้ว่าฮวงนั้นน่าเกรงขามยิ่งกว่าที่พวกเขาคิดไว้ นี่มันเกินกว่าเหตุผลปกติเขามีบุคลิกภาพของผู้ที่ยิ่งใหญ่ไร้ที่เปรียบ
แม้จะผ่านมาหลายล้านปีแต่เก้าสวรรค์ก็ไม่เคยมีผู้ที่แข็งแกร่งถึงขนาดนี้เมื่อพวกเขายังเด็กอยู่?
จินยี่ ลั่วหาน จินคุน ฉีหลินรวมทั้งคนอื่นๆล้วนแต่ใบหน้าซีดเซียว เมื่อนึกถึงการกระทำของตัวเองเมื่อไม่นานมานี้พวกเขาเต็มไปด้วยความอับอายจนแทบจะเอาใบหน้าแทรกแผ่นดินหนี
พวกเขามาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาให้กับฮวง แต่สุดท้ายแล้วพวกเขากลับเป็นฝ่ายถูกทำร้ายจนมีสภาพน่าสังเวช เมื่อคิดอย่างถี่ถ้วนพวกเขารู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นตัวตลกอย่างสมบูรณ์
ตอนนี้พวกเขาเปรียบเสมือนหินรองเท้าให้ฮวงเหยียบย่ำจนมีชื่อเสียงเกริกไกร!
เมื่อถึงเวลาที่ฮวงกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริงพวกเขาจะกลายเป็นเพียงเรื่องตลกที่ถูกสอดแทรกอยู่ในตำนานความยิ่งใหญ่ของเด็กหนุ่มผู้นี้
ในเวลาเดียวกันผู้คนจำนวนมากต่างเคลื่อนไหวรีบส่งข่าวให้กับผู้คนระดับสูงของตระกูลพวกเขาได้ทราบ
ชายหนุ่มคนนี้นับได้ว่าเป็นผู้ที่ทรงพลังมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของเก้าสวรรค์? เขาควรค่าแก่การเร่งรีบผูกมิตรอย่างถึงที่สุด!
ไม่มีใครสงสัยความสำเร็จในอนาคตของฮวง ถ้าเขาได้รับเวลามากพอเขาจะทำให้โลกของศัตรูสั่นสะเทือนอย่างแน่นอน!
ในขณะนี้เมืองจักรพรรดิ์เกิดความโกลาหลเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเทียบกับข่าวการกลับมาของสือฮ่าวแล้ว ความตกใจของข้อมูลล่าสุดนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่ากันแม้แต่น้อยบางทีอาจยังมากกว่าด้วยซ้ำ
“เจ้าแน่ใจหรือว่าเขาเอาชนะผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรปลดปล่อยตนเองถึงสี่คน เขาทำได้อย่างไรเขาอยู่ในอาณาจักรแยกตนเองขั้นกลางเท่านั้น?”
“เป็นไปไม่ได้! ยิ่งระดับการบ่มเพาะสูงขึ้นการข้ามอาณาจักรทำการต่อสู้ยิ่งจะยากขึ้น”
สือฮ่าวผงาดขึ้นมาผ่านการต่อสู้เพียงครั้งเดียวทุกฝ่ายให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับเหตุการณ์นี้
มันยากที่จะไม่เป็นศูนย์กลางของความสนใจแม้ว่าเขาจะไม่ต้องการก็ตาม ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนมากแค่ไหนที่รีบมาที่นี่เพื่อพิสูจน์ให้เห็นด้วยตาของตนเอง
ถ้าหากว่าตอนนี้ไม่ได้อยู่ในเมืองจักรพรรดิด้วยอารมณ์ของสือฮ่าว ทุกคนทั้งหมดที่เข้ามาตอแยเขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
อย่างไรก็ตามเมืองจักรพรรดิก็มีกฎของเมืองจักรพรรดิ
สือฮ่าวหันหลังให้กับคนทั้งสี่และก้าวเข้าสู่ตำหนักหลังใหญ่ เมื่อเขาก้าวออกจากเวทีต่อสู้ผู้คนทั้งหลายที่เคยหาเรื่องเขาล้วนประสานมือเพื่อแสดงความเคารพ และหวังว่าเขาจะไม่ผูกใจเจ็บแค้น
“เจ้าทำให้ข้ากังวลแทบตาย! เด็กน้อยคนนี้แข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ พวกเราต้องตรวจสอบเขาอีกครั้งว่าเขาแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร!” กระต่ายน้อยกรีดร้องออกมา
เด็กหนุ่มสาวทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนระบายลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก หน้าผากของพวกเขาต่างชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ
“รีบไปดูสิว่าความสำเร็จแบบไหนที่ฮวงนำกลับมา”
ผู้คนมากมายต่างรุมล้อมเข้าไปที่ตำหนักโบราณ
เมื่อฮวงได้เปิดเผยความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาออกมาความสำเร็จของเขาจะเล็กน้อยได้อย่างไร?
ทุกคนรู้สึกว่าเขาต้องสังหารผู้แข็งแกร่งอาณาจักรปล่อยตนเองไปมากมายที่ชายแดนรกร้าง ไม่เช่นนั้นเขาจะมีความมั่นใจระดับนี้ได้อย่างไร
ในขณะเดียวกันผู้คนมากมายจากเผ่าพันธุ์ต่างๆที่รีบมาพิสูจน์ด้วยตาตัวเองว่าฮวงสามารถเอาชนะพวกจินคุน จินยี่ ได้จริงๆตอนนี้ก็รุมล้อมเข้ามาเช่นเดียวกัน พวกเขาอยากรู้จริงๆว่าความสำเร็จของฮวงจะยิ่งใหญ่ท้าทายสวรรค์แค่ไหน
เดิมทีนี่เป็นสิ่งที่ธรรมดาอย่างยิ่ง แต่ตอนนี้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ มหาอำนาจต่างๆล้วนเฝ้าคอยที่จะเห็นความสำเร็จของเขาเพื่อเตรียมรับมือเหตุการณ์ในอนาคต
ห้องโถงของตำหนักนั้นโอ่อ่าใหญ่โตและกว้างขวางเป็นอย่างมาก
มันตั้งอยู่ติดกับเวทีประลองขนาดใหญ่ให้ความรู้สึกเคร่งขรึมและทรงพลัง
สือฮ่าวเดินเข้ามาข้างใน ผู้อาวุโสคนหนึ่งลืมตาขึ้นมองเขาด้วยความแปลกใจเล็กน้อย ในชีวิตเขาไม่เคยเห็นใครที่มาแลกคุณความดีแล้วมีผู้คนสนใจมากถึงขนาดนี้
“แค่ส่งมันมาให้ข้า ไม่ต้องห่วงข้าตรวจสอบอย่างแม่นยำเสมอ” ผู้อาวุโสเอื้อมมือออกมา
ฉื่สือฮ่าวยื่นศิลาคุณความดีให้ด้วยความสงบนิ่งไม่รู้สึกกังวลแม้แต่น้อย
ด้านนอกห้องโถงไม่ทราบว่ามีสายตามากน้อยเท่าไหร่ที่จ้องมองไปในทิศทางของสือฮ่าวทุกคนเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น
“ข้าขอเดาว่าฮวงต้องสังหารผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรปลดปล่อยตนเองไปแล้วสองคน!”
“มันจะไม่ไร้สาระไปหน่อยหรือจากความแข็งแกร่งของเขาตอนนี้ ข้าว่าอย่างน้อยก็ต้องห้าคนขึ้นไป”
“พวกเจ้าอาจคิดผิดแล้วกองทัพอันยิ่งใหญ่ของศัตรูล้อมเขาอยู่ทุกด้าน แล้วเขาจะมีโอกาสลงมือได้อย่างไร? ข้าคิดว่าผู้ที่เขาสังหารน่าจะมีเพียงเด็กรุ่นหลังเท่านั้นแต่คงจะเป็นจำนวนไม่น้อย” มีคนโต้กลับ คำพูดของเขาค่อนข้างสมเด็จสมผล
เป็นเพราะพวกเขารู้ว่าตอนที่ฮวงกำลังกำลังหลบหนีนั้นผู้ที่ไล่ตามไปสังหารเขาในตอนแรกล้วนมีแต่เด็กรุ่นหลัง นี่คือกองกำลังหลักที่เขาต้องรับมือ
“หึหึฮวงแข็งแกร่งมากกว่าที่พวกเจ้าคิดอย่างแน่นอน การฆ่าผู้ฝึกฝนฝีมือดีเพียงไม่กี่คนเป็นสิ่งที่เขาทำได้อย่างง่ายดาย แล้วเขาจะรีบมาแลกคุณความดีไปเพื่ออะไร!”
“เราไม่ควรประเมินค่าเข้าสูงเกินไป พวกเราทุกคนต่างทราบดีว่าเมื่อครั้งที่เขาออกจากเมืองในครั้งแรกอาณาจักรบ่มเพาะของเขาอยู่ในระดับอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าเท่านั้น?” มีคนไม่น้อยที่พยายามทำลายชื่อเสียงของสือฮ่าว
ข้างนอกห้องโถงของตำหนักมีเสียงถกเถียงกันไม่หยุด
หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็ปิดปากสนิทเพราะผู้อาวุโสคนนั้นเริ่มเปิดใช้ศิลาคุณความดีเพื่อให้ทุกคนได้ทราบถึงผลงานของฮวง
“รีบดูสิมันสว่างขึ้น!”
“สิ่งนี้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเขาสังหารผู้แข็งแกร่งอาณาจักรแยกตนเองไปไม่น้อย เขาแข็งแกร่งมากจริงๆ!” ใครบางคนพยักหน้า
“แล้วผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรปลดปล่อยตนเองล่ะ? อย่าบอกนะว่าเขาไม่ได้ฆ่าแม้แต่คนเดียว!” มีบางคนที่หัวเราะอย่างเย็นชา
ฮ่อง!
ในขณะนี้กระเบื้องกระดูกได้ส่องแสงกลายเป็นประกายระยิบระยับอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
ริ้วของแสงพุ่งออกมาทีละภาพทะลุผ่านตำหนักโบราณพุ่งเข้าสู่กลุ่มเมฆ ฉากนี้สร้างความสั่นสะเทือนให้กับทุกคน