ตอนที่ 723 เธอไม่อยากจะสู้เพื่อเรื่องนี้จริง ๆ เหรอ?
“ป้าเหมาคะ หนูคิดว่าเราควรลืมเรื่องนี้กันเถอะค่ะ พี่อาซื่อเขาก้แต่งงานแล้ว และเขาก็รักเมียนเมียนมากจริง ๆ ถ้าหนูยังรบกวนเขาต่อไป.. มันจะไม่ดี”
สีหน้าของนายหญิงเหมาเปลี่ยนไป เธอถามอย่าประหม่าว่า
“โย่วโย่ว เธอจะยอมแพ้แล้วเหรอ? เธอไม่อยากอยู่กับอาซื่ออีกต่อไปแล้วเหรอ?”
นายหญิงเหมารู้สึกประหม่ามากขึ้น เมื่อเธอนึกถึงกงเซลี
เซินโย่วเป็นลูกสะใภ้ที่เธอชื่นชอบ
มีเพียงเซินโย่วเท่านั้นที่คู่ควรกับลูกชายของเธอ
ถ้าเธอไปรักผู้ชายคนอื่น เธอคงหาลูกสะใภ้ที่เหมาะสมแบบนี้ได้อีกจากไหน?
เซินโย่วถอนหายใจและพูดอย่างเศร้า ๆ
“ป้าเหมาคะ ไม่ใช่ว่าหนูอยากจะยอมแพ้ แต่พี่อาซื่อแต่งงานแล้ว ต้องให้หนูทำยังไงล่ะคะ? หนู...หนูไม่สามารถเป็นมือที่สาม ที่จะทำลายครอบครัวของเขาได้หรอกค่ะ”
“หนูเป็นลูกสาวของตระกูลเซิน หนูก็มีความภาคภูมิใจและมีศักดิ์ศรีของหนูนะคะ ถ้าหนูทำอย่างนั้น ไม่เพียงแต่ตัวหนูเองจะอับอาย ครอบครัวเซินก็คงจะต้องอับอายด้วยเช่นกัน ป้าเหมาคะ ยอมรับเถอะคะว่าพี่อาซื่อกับหนู เราไม่ใช่คู่พรหมลิขิตกัน”
“จริง ๆ แล้ว เมียนเมียนเธอก็เป็นคนดีคนหนึ่งเช่นกัน แม้ว่าหนูจะได้เจอเธอไม่กี่ครั้ง แต่หนูไม่คิดว่าเธอเป็นคนไม่ดีหรอกนะคะ เธอออกจะไร้เดียงสา ข่าวลือนั้น หนูคิดว่าอาจเป็นเรื่องเข้าใจผิด”
“ดาราชายที่ถ่ายทำด้วยกัน เขาก็ออกมาชี้แจ้งเรื่องนี้แล้วไม่ใช่เหรอคะ?”
“ป้าเหมาคะ ถ้าป้าพยายามทำความรู้จักและยอมรับเธอ ป้าอาจจะ...”
“เป็นไปไม่ได้ ไม่มีทาง”
ก่อนที่เซินโย่วจะพูดจบ นายหญิงเหมาก็ขัดจังหวะเธออย่างไม่สบายใจ
“ฉันไม่มีทางยอมรับยัยนั้นเป็นลูกสะใภ้”
“แต่เธอก็เป็นลูกสะใภ้ของป้าอยู่แล้วนี่คะ”
“ไม่ หล่อนไม่ใช่” ดวงตาของนายหญิงเหมาเต็มไปด้วยความรังเกียจ
“ฉันจะต้องให้อาซื่อหย่ากับหล่อนให้ได้ นายหญิงของตระกูลเหมาคนต่อไป จะเป็นนักแสดงได้ยังไง ผู้หญิงแบบนั้นไม่เหมาะสม ดีแต่ยั่วยวนผู้ชายมากมาย”
เซินโย่วถอนหายใจ
“หนูเกรงว่าพี่อาซื่อ เขาจะไม่ยอมหย่ากับเธอน่ะสิคะ”
“เขาต้องหย่ากับหล่อน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
นายหญิงเหมากลัวว่าเซินโย่วจะยอมแพ้ไปจริง ๆ เธอจับมือเซินโย่วไว้แน่นและพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
“โย่วโย่ว หนูน่ะเหมาะสมที่สุดสำหรับอาซื่อ ตอนนี้เขาไม่มีสติ ถูกผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นร่างมนตร์ใส่”
“ถ้าเขากลับมาได้สติอีกครั้ง เขาจะรู้ว่าใครที่เหมาะสมกับเขาอย่างแท้จริง ตอนนี้เขากำลังโง่งม แต่ฉันไม่สามารถทนดูเขาเป็นแบบนี้ต่อไปได้ เธอให้โอกาสเขาอีกสักครั้งจะได้ไหม”
“เธอก็ชอบอาซื่อมาหลายปีแล้ว เธอจะยอมแพ้เรื่องเขาไปจริง ๆ งั้นเหรอ?”
“เธอ..ไม่อยากสู้เพื่อเขาอีกสักครั้งจริง ๆ เหรอ”
“เอาล่ะ ป้าเหมาไม่ได้ตั้งใจจะบังคับเธอ ป้าแค่รู้สึกว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะเจอที่ชอบในช่วงชีวิตนี้ น่าเสียดายที่จะยอมแพ้ไปแบบนั้น”
เซินโย่วเงียบ
นายหญิงเหมาดีใจที่เห็นท่าทางเธอแบบนั้น
“โย่วโย่ว ให้โอกาสกับอาซื่อและตัวเธอเองอีกครั้งเถอะนะ”
หลังจากเงียบไปนาน เซินโย่วก็เงยหน้าขึ้นมองและพูดว่า
“แต่ป้าเหมาคะ แม้ว่าหนูจะให้โอกาสเขาอีกครั้ง เขาไม่ยอมรับหนู คนที่เขาชอบคือ...”
“นั่นเป็นเหตุผลที่ป้าเหมาถามยังไงล่ะ ว่าเธอเต็มใจสู้เพื่อมันไหม”
นายหญิงเหมาเอื้อมมือไปลูบศีรษะของเซินโย่วอย่างนุ่มนวล เธอลดเสียงลงแล้วพูดว่า
“โย่วโย่ว ป้าเหมากำลังคิดหาวิธีให้เธอกับอาซื่อได้อยู่ด้วยกัน”
