บทที่ 43: พรสวรรค์ธาตุดินได้หายไปแล้ว

บทที่ 43: พรสวรรค์ธาตุดินได้หายไปแล้ว

“ไม่!”

ชายคนนั้นกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว มันกระตุ้นพลังในร่างกายของมันอย่างบ้าคลั่งและรวมเข้าด้วยกันเป็นเกราะสีเหลืองดิน

“โล่ธาตุดิน!”

แต่ก่อนที่โล่จะก่อตัวขึ้น หมัดไดม่อนดัสต์ของหวังเต็ง เอ่อ ไม่สิ  หมัดปีศาจเหมันต์ของหวังเต็งก็ได้กระแทกเข้าไปในร่างกายของมันแล้ว

บู้มม!

แตก!

เกราะป้องกันแตกและหมัดก็ปะทะเข้ากับใบหน้าของมัน

ทักษะติดตัวถูกเปิดใช้งาน… เสียโฉม!

ชายคนนั้นกระเด็นถอยหลังออกไปหลังจากโดนชก

ผลกระทบของหมัดหมัดนี้นั้นไม่ใช่เล่นๆ มันปล่อยไอเย้นที่ซึมเข้าสู้สมองของคู่ต่อสู้และทำให้สมองของมันถูกแช่แข็ง

เสียงกรีดร้องแห่งความทุกข์ทรมานของชายคนนั้นถูกตัดขาดในวินาทีที่มันได้เริ่มต้นขึ้น

การแสดงออกที่น่ากลัวของมันได้ปรากฎขึ้นในวินาทีเดียวกับที่มันลอยกระเด็นออกไป

บึ้มม!

นี่เป็นการระเบิดพลังที่ร้ายกาจ หวังเต็งได้ชะพลังฟอร์สธาตุน้ำแข็งทั้งหมดในนิวเคลียสฟอร์สของเขา และแม้ว่ามันจะมีพลังไม่มาก แต่มันก็เพียงพอที่จะฆ่าใครสักคน!

ตั้งแต่เริ่มต้น ข้อมูลที่มันได้รับมานั้นก็ไม่ถูกต้อง

หวังเต็งเป็นนักสู้ไม่ใช่ศิษย์

หวังเต็งหลอกคู่ต่อสู้ที่ไม่รู้จักเขา เขาใช้ตัวตนของศิษย์นักสู้ขั้นสูงในการหลอกคู่ต่อสู้

อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุด เมื่อคู่ต่อสู้ของเขามีความมั่นใจมากเกินไป เขาก็ได้ปลดปล่อยพลังของเขาในฐานะนักสู้และตัดแขนของชายคนนี้ออกไปโดนที่มันไม่ทันได้ตอบสนอง

ด้วยสภาพเช่นนี้ ชายคนนี้จึงสามารถปลดปล่อยศักยภาพการต่อสู้ของเขาได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้นก่อนที่เขาจะถูกส่งไปลงนรกโดยหวังเต็ง

การต่อสู้จบลง!

หัวใจของหวังเต็งเต้นดังเหมือนกลองรบ เขากำลังหายใจถี่เพื่อสงบอารมณ์ของเขา

“ฉันฆ่านักสู้!”

หวังเต็งตกตะลึงเล็กน้อย

นักสู้ผู้นี้แตกต่างจากที่เขาฆ่าบนภูเขาเป่าอัน

ในเวลานั้น นักสู้บนภูเขาเป่าอันก็ได้รับบาดเจ็บแล้ว และหวังเต็งก็ไม่ได้ปะทะกับมันอย่างตรงไปตรงมา แต่เขาใช้ปืนรูนฟอร์ส

นักสู้คนนั้นไม่เคยคิดมาก่อนว่าหวังเต็งจะมีความเร็วเหนือกว่าศิษย์นักสู้ทั่วๆไป ดังนั้นเขาจึงได้ประมาทหวังเต็ง

และที่ไม่คาดคิดยิ่งกว่านั้นก็คือ ความจริงที่ว่านักเรียนมัธยมปลายจะมีปืนรูนฟอร์สซ่อนอยู่

ด้วยเหตุผลและความบังเอิญทั้งหมดเหล่านี้ มันจึงทำให้หวังเต็งสามารถสังหารนักสู้ได้สำเร็จ

ฉันเป็นพวกชอบลอบโจมตีงั้นหรือ?

เขาจะเป็นแบบนั้นได้ยังไง!

หวังเต็งรีบส่ายหัว

เขาเก็บดาบของเขาและเดินไปข้างหน้า หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็แทงดาบเข้าไปที่หัวใจของชายคนนั้นอีกครั้ง

แม้ว่าพลังฟอร์สธาตุน้ำแข็งของเขาจะแช่แข็งสมองของคู่ต่อสู้ไปแล้ว แต่มันก็ปลอดภัยกว่าที่จะแทงหัวใจของมันให้มันตายอย่างแท้จริง

หลังจากนั้นฟองสบู่ค่าคุณสมบัติสองสามฟองกดรอปออกมา

พรสวรรค์ดินขั้นเริ่มต้น*12

พลังฟอร์สธาตุดิน*3

ทักษะปฐพีเหลือง*1

พลังวิญญาณ*1

ความแข็งแกร่ง*10

…

“เขาเป็นนักสู้ธาตุดิน!”

“ดูเหมือนว่าฉันจะมีธาตุอีกธาตุเพิ่มเข้ามาแล้วสินะ! ฉันกำลังก้าวบนเส้นทางแห่งนักสู้หลากธาตุ!”

หวังเต็งเก็บฟองสบู่ค่าคุณสมบัติ ด้วยผลของพลังวิญญาณ*1 ที่เพิ่มเข้ามา มันก็ทำให้จิตใจของเขาแจ่มกระจ่างขึ้นในทันที ในเวลาเดียวกัน เทคนิคการต้อสู้ทักษะปฐพีเหลืองเองก็ได้ถูกเพิ่มเข้าไปในความทรงจำของเขา

ร่างกายของเขาเริ่มดึงดูดพลังฟอร์สธาตุดิน และเขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังฟอร์สธาตุดินที่อยู่รอบๆตัวเขาในชั่วพริบตา

พลังฟอร์สธาตุดินกำลังรวมเข้ามาในร่างกายของเขา พลังฟอร์สธาตุดินสามคะแนนที่เขาเก็บขึ้นมาเองก็กำลังรวมเข้ากับร่างกายของเขาด้วยเช่นกัน

เขาปฏิบัติตามวิธีการใน 'ทักษะปฐพีเหลือง' และเคลื่อนพลังฟอร์สธาตุดินไปทั่วแขนขาและกระดูกของเขา จากนั้นพลังฟอร์สก็ได้เข้าสู่นิวเคลียสฟอร์ส

เมื่อมีพลังฟอร์สชนิดใหม่เข้ามา ความสมดุลในนิวเคลียสก็ได้แตกออกในทันที พลังน้ำแข็งเริ่มกระสับกระส่าย อย่างไรก็ตาม พลังงานลึกลับก็ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้งและทำให้พลังน้ำแข็งของเขาสงบลง

พลังฟอร์สทั้งสามค่อยๆหมุนเวียนไปรอบๆ จากนั้นความสมดุลก็กลับคืนมาอีกครั้ง มันค่อยๆกลายเป็นการเผชิญหน้าไตรภาคี

ความรู้แจ้ง: 88.1

ค่าพลังวิญญาณ: 20.2

พรสวรรค์: พรสวรรค์ไฟขั้นเริ่มต้น (11/300) พรสวรรค์น้ำแข็งขั้นเริ่มต้น (13/300), พรสวรรค์ดินขั้นเริ่มต้น (12/300), สายตาแห่งจิตวิญญาณ (ขั้นเริ่มต้น 1.1/10)

พลังฟอร์ส: ไฟ 62/100  (นักสู้ระดับทหารหนึ่งดาว)

น้ำแข็ง 5/100 (นักสู้ระดับทหารหนึ่งดาว)

ดิน 4/100  (นักสู้ระดับทหารหนึ่งดาว)

คัมภีร์: คัมภีร์เพลิงแดง (รากฐาน 2/100), คัมภีร์เหมันเร้นลับ (รากฐาน 2/100), ทักษะปฐพีเหลือง ‘โล่ปฐพี’ (รากฐาน 2/100)

เทคนิคการต่อสู้: เทคนิคการต่อสู้ขั้นพื้นฐาน (ทักษะหมัดขั้นผู้เชี่ยวชาญ ทักษะดาบขั้นผู้เชี่ยวชาญ ทักษะมีดขั้นผู้เชี่ยวชาญ ฟุตเวิร์คขั้นผู้เชี่ยวชาญ) ทักษะการตีพื้นฐาน (พื้นฐาน) ทักษะปืน (ผู้สัมฤทธิ์) ทักษะดาบเพลิงคิริน (พื้นฐาน 40/100) หมัดปีศาจเหมันต์ (พื้นฐาน 9/ 100)

ความรู้: วิชาพื้นฐาน (คะแนนเต็ม)

พลังการต่อสู้โดยรวม: 195

ค่าคุณสมัติเปล่า: 0

คนที่แต่งตัวประหลาดไม่ได้ทิ้งเทคนิคการต่อสู้อะไรบ้างเลยหรอ?

หวังเต็งรู้สึกเสียใจเมื่อมองดูหน้าต่างค่าคุณสมบัติของเขา

อย่างไรก็ตาม ทักษะปฐพีเหลืองนั้นก็มีเทคนิคการป้องกันมาให้ด้วย ซึ่งนั่นก็คือ โล่ปฐพี!

“เทคนิคการป้องกันนี้จะต้องเป็นเกราะป้องกันที่ชายคนนั้นใช้ในช่วงเวลาสุดท้ายอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลานั้นฉันก็ได้ทำลายโล่ของมันแตกไปก่อนที่มันจะสร้างอย่างสมบูรณ์ ฉันสงสัยจริงๆว่าความสามารถในการป้องกันของมันจะเป็นอย่างไร?”

“ต้องหาโอกาสไปลองซะแล้ว”

หวังเต็งรู้สึกยินดีกับโล่ปฐพีที่เขาเพิ่งได้รับมา

เขามีเทคนิคการต่อสู้มากมาย อย่างไรก็ตาม หวังเต็งก็ยังขาดขาดเทคนิคการป้องกัน  ซึ่งโล่ปฐพีนี้เองที่จะสามารถแก้ไขข้อบกพร่องของเขาได้

“ค่าคุณสมบัติพลังวิญญาณในครั้งนี้นั้นดรอปออกมาค่อนข้างสูง หรือมันจะเป็นเพราะฉันซัดหมัดเข้าไปที่หัวองมันกันนะ?”

ต่อจากนี้ไปฉันควรลองเอาอิฐทุบหัวคนดูดีไหมนะ?

หวังเต็งรู้สึกว่ามันมีความเป็นไปได้สูงเมื่อเขาคิดถึงมัน

ความคิดเหล่านี้แวบเข้ามาในหัวของเขาเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น หลังจากนั้น เขาก็จ้องมองไปที่ศพที่อยู่ข้างหน้าเขา

ถึงเวลาที่จะใช้ทักษะที่พระเจ้ามอบมาให้เขาแล้ว ค้นศพ!

น่าเศร้าที่นอกเหนือจากโทรศัพท์มือถือแล้ว  ชายคนนี้ก็ไม่มีอะไรอีกเลย แม้แกระทั่งอาวุธรูนเขาก็ไม่มี

ไอ้เหี้ย ไอ้สารเลว!

หวังเต็งไม่คิดว่าชายผู้นี้จะจนถึงขนาดนี้!

แต่นั่นก็ไม่ใช่ความผิดของผู้ชายคนนั้นเช่นกัน มันเพิ่งกลายมาเป็นนักสู้และใช้เงินเก็บทั้งหมดของมันเพื่อซื้อ 'ทักษะปฐพีเหลือง' ดังนั้นมันจึงไม่มีเงินพอที่จะเอาไปซื้อเทคนิคการต่อสู้หรืออาวุธอื่นๆ

ไม่อย่างงั้นแล้วมันก็คงไม่มาหาเหมิงเหล่ยด้วยตัวคนเดียวหรอก

มันเพียงต้องการนำทุกสิ่งที่นักสู้ทั้งสองได้ทิ้งไว้เบื้องหลังไป

หวังเต็งไม่เสียเวลาอีกต่อไป เขาจุดไฟให้กับศพด้วยพลังฟอร์สธาตุไฟของเขาและเผามันให้เป็นเถ้าถ่าน

ขณะที่หวังเต็งมองดูเปลวไฟค่อยๆดับต่อหน้าเขา เขาก็ตกอยู่ในภวังค์ ในเวลาไม่ถึงเดือน มือของเขาก็ได้ถูกย้อมไปด้วยชีวิตของผู้คนมากมาย

เขาไม่เคยสร้างปัญหาโดยตั้งใจ ในทุกๆครั้ง เขาจะถูกบังคับให้ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องลงมือ ไม่อย่างนั้น เขาก็จะเป็นคนที่เสียชีวิตเอง

อย่างไรก็ตาม ผู้คนเหล่านั้นก็ยังคงถูกเขาฆ่า

ไม่ว่าจะพูดยังไง ตอนนี้มือของเขาก็ได้เต็มไปด้วยเลือดแล้ว

“เห้อ ความชั่วร้ายในโลก!”

หวังเต็งคร่ำครวญ เขาเชื่อว่าเขาเป็นคนที่มีจิตใจดีและซื่อสัตย์ แต่ถึงอย่างงั้นเขาก็ไม่สามารถควบคุมเส้นทางชีวิตของเขาได้ และเขาก็ถูกบังคับให้กลายเป็นฆาตกร!

เปลวเพลิงได้ดับไปอย่างสิ้นเชิง

ลมทะเลพัดเถ้าถ่านปลิวไปตามลม

และจู่ๆเขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้

พลังฟอร์สธาตุไฟนั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นในการใช้ฆ่าผู้คนและก่ออาชญากรรม!

หวังเต็งกำโทรศัพท์มือถือของนักสู้ไว้ในมือ เขาเหล่ตาเล็กน้อยและออกแรงที่นิ้วของเขา

แตก!

ไอโฟนราคาแพงแตกร้าวระหว่างนิ้วของเขา

หวังเต็งเยาะเย้ย เขาโยนโทรศัพท์ลงทะลไป จากนั้นมันก็จมลงไปจนหายไปจากสายตา

เขาไปที่รถของเขาและหยิบโทรศัพท์มือถืออีกสองเครื่องที่เขาได้รับจากนักสู้บนภูเขาเป่าอันออกมา จากนั้นเขาก็ทำแบบเดียวกันกับโทรศัพท์เครื่องที่แล้ว

ถ้าพวกมันคิดที่จะตามล่าเขาจากโทรศัพท์ สิ่งเดียวที่พวกมันจะพบก็คือปลาในทะเลเท่านั้น!

เรื่องนี้เป็นสิ่งที่คอยย้ำเตือนหวังเต็งให้ระวังความก้าวหน้าของเทคโนโลยี

…

หวังเต็งขึ้นรถของเขาและจากไป โชคดีที่มันดึกมากแล้ว ดังนั้นมันจึงไม่มีรถคันอื่นขับผ่านเขาไป

ถ้ามีคนเห็นเขาทำลายศพและเคลียร์หลักฐาน พวกเขาก็อาจจะกลัวเขาได้

หวังเต็งกลับบ้านและตรวจสอบข้าวของที่เขาได้รับมาจากนักสู้ทั้งสองก่อนหนานี้อย่างระมัดระวัง  หลังจากมั่นใจแล้วว่ามันไม่มีระบบติดตามจีพีเอส เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ฉันไม่ควรนำสิ่งเหล่านี้กลับบ้านในอนาคต ไม่อย่างงั้นพ่อและแม่ของฉันก็อาจจะถูกลากเข้ามาพัวพันกับเรื่องพวกนี้ก็เป็นได้”

พวกเขาไม่ได้ฝึกศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องดีที่สุดที่จะเอาเรื่องนี้ออกไปไกลๆตัวพวกเขา

“ไม่น่าแปลกใจที่คนทั่วไปมีความเข้าใจในโลกแห่งศิลปะการต่อสู้เพียงเล็กน้อย น้ำในสระกับน้ำทะเลนั้นมีความแตกต่างกันมากจริงๆ”

หวังเต็งมีความคิดมากมายในใจของเขา เขาใช้เวลาพอสมควรในการปรับความคิดของเขาสำหรับอนาคต

“ในเมื่อเป็นอย่างงี้แล้ว ฉันจะสามารถเช่าบ้านพักต่างหากได้ไหมนะ?”

ในขณะนี้ เสียงของหลี่ซ่วเหม่ยก็ดังขึ้นมาจากชั้นล่าง

“ลูก รีบมาทานอาหารเย็นได้แล้ว!”

o(╯□╰)o โชคดีที่ฉันฝึกศิลปะการต่อสู้ ถ้ากินอาหารแบบนี้ทุกวัน ฉันก็คงจะหนีไม่พ้นโรคอ้วนแน่ๆ