ตอนที่ 698 อาจจะหมดความสนใจในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
ออร่านี้ไม่มีอยู่ในนักแสดงหลายคนนัก
แม้ว่าทักษะการแสดงของเธอไม่ดีเท่าหวงอี้หลิน และคนอื่น ๆ ทว่าออร่าที่เธอเปล่งออกมาก็มีเสน่ห์มากพอดู
ไป่ซู๋รู้สึกตื่นเต้นเมื่อเขาดูการแสดงของเธอ
ในวันที่ออดิชั่น เขาชอบรูปลักษณ์ของเฉียวเมียนเมียน และออร่าที่เธอเปล่งออกมา
เขารู้สึกว่าหน้าตาของเธอคล้ายกับตัวนักแสดงนำหญิงคนที่สามในหนังสือมาก
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเลือกเธอ โดยไม่ได้ให้เธอแสดงทักษะให้ดูด้วยซ้ำ
เขาเชื่อในสายตาและการตัดสินใจของตนเอง
บางคนเกิดมาเพื่อเป็นนักแสดง
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นการแสดงเฉียวเมียนเมียน
สิ่งที่ปรากฏให้เห็น ยืนยันว่าเขาตัดสินใจได้ถูกต้อง
เฉียวเมียนเมียนไม่ได้มีฉากมากเกนิไปในฐานะนักแสดงนำหญิงคนที่สาม
หลังจากฉากของเธอจบลง ไป่ซู๋เข้าไปคุยกับคนเขียนบท
หวงอี้หลินรู้เรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็ว
ในรถตู้
หวงอี้หลินโกรธมาก เธอผลักผลไม้ที่ผู้ช่วยของเธอนำมาให้ พร้อมกับกระแทกโทรศัพท์มือถือของตนเองลงกับพื้น
เธอกำหมัดแน่นและกัดริมฝีปากของตนเอง
“นังจิ้งจอก! ผู้กำกับไป่ไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้กับดาราหญิงมาก่อน เขาจะให้นักเขียนบทปรับบทงงง
ทำไมเขาต้องทำอะไรแบบนี้?
“เธอเป็นแค่นักแสดงนำหญิงคนที่สาม ผู้กำกับไป่พยายามจะทำให้เธอเป็นนางเอกอย่างนั้นเหรอ?”
อันที่จริง หวงอี้หลินรู้สึกว่าตนเองถูกคุกคาม ตั้งแต่เมื่อวานที่เธอได้แสดงคู่กับเฉียวเมียนเมียน
แม้จะเป็นเพียงไม่กี่นาที
การแสดงก็ไม่ได้ยากเกินไป
แต่เฉียวเมียนเมียนเป็นมือใหม่ ทว่าเธอสามารถถ่ายทำผ่านไปได้ในคราวเดียว เท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นถึงความสามารถของเธอ
ไป่ซู๋เป็นคนที่ละเอียดเป็นอย่างมาก
ไม่ว่าฉากจะเรียบง่ายเพียงใด มันไม่ง่ายสำหรับพวกเขาหรอกนะ
ภายใต้สถานการณ์ปกติ เฉียวเมียนเมียนจะต้องถูกให้ถ่ายใหม่อย่างน้อย ๆ ก็สามครั้ง
ฉากวันนี้เป็นการทดสอบทักษะการแสดงและเวลาของพวกเขา
หวงอี้หลินรู้สึกว่าการแสดงของเฉียวเมียนเมียนดีขึ้น เมื่อเธอได้แสดงร่วมกัน
สำหรับเธอแล้ว การแสดงของเฉียวเมียนเมียนนั้นไม่ค่อยดีนัก ยิ่งไปกว่านั้น เธอทำผิดพลาดเล็กน้อยในวันนี้ แต่ก็ไม่ได้แย่เท่ากับเมื่อวาน
แม้จะเป็นเช่นนั้น หวงอี้หลินยังรู้สึกว่าถูกคุกคาม
เฉียวเมียนเมียนยังเป็นมือใหม่
เป็นเรื่องปกติที่จะทำผิดพลาดและการแสดงที่ไม่เป็นมืออาชีพเพียงพอ
แต่มันไม่ปกติที่เธอจะมีออร่าแบบนั้นในดาราหน้าใหม่
เธอรู้ดีว่าเสน่ห์ของเฉียวเมียนเมียนที่ฉายออร่าออกมานั้นหมายถึงอะไร
“น้องอี้หลิน ใจเย็น ๆ ไม่ว่าผู้กำกับไป่จะชอบเธอมากแค่ไหน เขาก็ไม่ปล่อยให้เธอมาแซงหน้าคุณได้หรอก เธอคงใช้กลอุบายเพื่อให้ผู้กำกับไป่เพิ่มฉากให้กับเธอ ผู้กำกับไป่คงไม่มีทางเลือก
“อีกไม่นาน ผู้กำกับไป่ ก็คงจะเบื่อเธอเองแหละ ถึงตอนนี้น้องอี้หลิน คุณจะทำอะไรก็ได้ตามใจ”
หวงอี้หลินมองขึ้นไปที่ผู้ช่วยของเธอ
“ผู้กำกับไป่ จะหลงยัยนั้นได้อีกไม่นานอย่างนั้นเหรอ”
“แน่นอนสิ” ผู้ช่วยยิ้มและพูดว่า
“ลองคิดดู มีผู้ชายสักกี่คนที่จะชอบผู้หญิงที่ริเริ่มขอนั่นขอนี่กันเล่า? เธออาจจะมีหน้าตาที่สะสวยให้ผู้กำกังไป่หลง แต่มันก็เท่านั้น”
“ผู้หญิงน่ะนะ แม้จะหน้าตาสวย แล้วยังไงล่ะ คนเคร่งครัดอย่างผู้กำกับไป่น่ะ ผ่านไปสักสองสามวันเขาก็ไม่สนใจแล้ว”