ตอนที่ 4 ความจริงกับเสมือนจริง
ตอนที่ 4 ความจริงกับเสมือนจริง
“นายคิดว่าฉันโง่ไหม ที่ไม่ยอมพูดตรง ๆ กับเธอไป” กายพูดออกมาขณะที่ไทเลอร์วิ่งตามมาจากข้างหลัง ไทเลอร์ไปยืนอยู่ข้างกายมองผ่านหน้ากากกันฝุ่นไป ตอนนี้เพื่อนของเขาเศร้าสุด ๆ ไปเลย ไทเลอร์นิ่งเงียบไปได้ตอบกาย เพราะเขารู้ว่ากายไม่ต้องการคำตอบจากเขา
“ฉันชอบเธอนะ บางทีเธอก็อาจจะรู้อยู่แล้ว แค่ต้องการฟังจากปากฉันในวันนี้ วันที่เธอจะไปในที่ ๆ ฉันอาจจะไม่สามารถไปถึงได้ตลอดชีวิต แต่จะให้ฉันทำไงได้ ดูสถานะของเธอกับฉันสิ บ้านของเธอร่ำรวยแค่ไหน แล้วฉันที่ไม่มีอะไรเลย ยังไม่รู้เลยว่าคนที่บ้านนับฉันเป็นคนในครอบครัวด้วยไหม...”
กายยังคงเดินต่อไปเรื่อย ๆ และก็พูดความในใจออกไป
ไทเลอร์ก็ได้แต่ฟังเงียบ ๆ แต่พอสักพักเขาทนไม่ไหวแล้วจึงพูดขึ้น “มากับฉัน เดี๋ยวฉันพาไปที่แห่งหนึ่ง” ไทเลอร์คว้าคอกายพาเดินไปทันที
“เดี๋ยวก่อนสิ นายจะพาฉันไปที่ไหน?”
“ร้านเกมเสมือนจริงหมายเลข 8”
“ไม่ต้องใช้เงินหรอก ฉันมีวิธีพานายไปเล่นเกมแบบไม่เสียเงิน”
จากนั้นไทเลอร์ก็พากายไปที่ร้านเกมเสมือนจริงหมายเลข 8 ด้านในมีทั้งเกมยุคเก่าและใหม่มากมาย มีแคปซูลที่ว่างอยู่จำนวนหนึ่งด้วย แต่สภาพมันเก่ากึกน่าดู ในร้านยังมีคนเล่นเกมอยู่บ้างสองสามคน
“เจ้...สวัสดีครับ”
หญิงสาวสวยท่าทางห้าว ๆ ผมสาวใส่เสื้อกล้ามรัดหน้าอกที่จะล้นออกมา ที่แขนมีรอยสักรูปดอกกุหลาบหนาม ในปากมีอมยิ้มนั่งเท้าคางอยู่หลังเคาน์เตอร์ เธอใช้มือหยิบอมยิ้มออกจากปาก แต่ท่าทางเหมือนคนคีบบุหรี่มากกว่าและถามไทเลอร์
“ไง วันนี้มีอะไรมาอีกล่ะ”
“เจ้ซาเรียยังสวยเหมือนเดิมเลย คือวันนี้ผมอยากจะเอาของมาแลกเพื่อเล่นเกมที่แคปซูลหน่อย” ไทเลอร์หยิบของแท่งเหลวที่เรืองแสงสีฟ้าอ่อน ๆ ออกมามันคือ...แท่งเซลล์พลังงานขนาดเล็กจิ๋ว
“วันนี้ได้ของดีมาด้วย เล่นได้ 4 ชั่วโมง”
ไทเลอร์ตอบตกลงอย่างไม่ลังเล รีบพากายไปที่ห้องหลังร้านด้วยความเคยชิน
“เรามาเล่นที่นี่ทำไม ตรงนั้นก็มีแคปซูลเกม”
“อันนั้นมันแค่ของธรรมดา ไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่ ต้องเป็นสองเครื่องนี้ถึงจะสนุกกว่า เอานี่ลิ้งค์เกมที่เคยพูดถึง อันนี้เป็นของเกมยิงปืนชิงธง”
กายรับกำไลลิ้งค์เกมมาจากมือของไทเลอร์ แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าถ้าใส่แล้วจะถอดออกไป เขาจึงรีบถามไทเลอร์
“ใส่แล้วมันถอดได้ไหม”
ไทเลอร์มองกายแปลก ๆ แต่ก็นึกขึ้นได้ว่ากายมาที่นี่เป็นครั้งแรกจึงบอกไปว่า “ฉันเข้าใจล่ะ นายคงไม่รู้สินะ ลิ้งค์เกมมันมีหลายอย่างอันนี้เป็นแบบไม่ต้องยืนยันตัวตน ปกติในร้านเกมมักจะมีพวกนี้ให้เล่นได้ชั่วคราวละนะ แต่อย่างว่ามันก็ไม่ได้ของดีสักเท่าไหร่เพราะไม่ปลอดภัยใครก็สามารถเข้าเล่นได้”
“นายเคยไปที่นั่นเหรอ” ที่นั่นที่กายหมายถึงก็คือโอเอซิส
“เปล่า ฉันฟังเขาเล่ามา”
กายมองไทเลอร์อย่างเซ็งเหมือนจะบอกว่านายก็ขี้โม้เก่งเหมือนกันนิหว่า
“นายใช้เป็นไหม”
กายส่ายหัวอย่างไม่ต้องคิด
“ไปนอนลงในแคปซูลนั้นจากนั้นก็พูด ‘ลิ้งค์เกม’ เดียวลิ้งค์เกมที่ข้อมือมันก็จะทำงานเอง ถ้าจะออกก็พูด ‘ล๊อคเอา’ ก็สามารถออกมาได้แล้ว”
กายสวมลิ้งค์เกมของเกมยิงปืนชิงธงที่ข้อมือซาย เพราะที่มือขวาเขามีลิ้งค์เกมอีกอันอยู่
“เอ้ออีกอย่างฉันลืมบอกกฏของเกม นายกับฉันอยู่คนละฝั่งมีเวลาเลือกปืน 30 วินาที มีธงอยู่หนึ่งธง ใครที่ถือมันได้ครบ 10 นาทีก่อนเป็นผู้ชนะ แต่ถ้าเกิดในระหว่างที่นับฝั่งตรงข้ามจับธงได้ นายต้องแย่งธงคืนมาให้ได้ เวลาจะเริ่มนับต่อจากเดิม ส่วนชีวิตมีไม่จำกัด” ไทเลอร์อธิบายให้กายฟังหลังจากนั้นทั้งสองก็เข้าไปในเกม
กายรู้สึกว่าภาพตรงหน้าของเขาค่อย ๆ หลุดออกไปเหมือนจิ๊กซอว์กลายเป็นซากปรักหักพังของตึก หน้าจอด้านขวาของเขามีแผนที่ของเมืองแห่งนี้มีขนาดประมาณ 500 เมตร จุดที่เหมือนกับธงกะพริบอยู่เป็นระยะ
รอบตัวของกายมีวงแสงพร้อมกับตัวเลขแสดงอยู่ ดูเหมือนต้องรอสามสิบวินาทีกายถึงจะออกไปจากตรงนี้ได้
เขามองอาวุธที่อยู่ด้านหน้ากายไม่รู้จะเลือกอะไร เกมยิงปืนกายจึงหยิบสไนเปอร์ไปหนึ่งกระบอกกินพื้นทีในช่องเก็บของของเขาไป 20 จุดกว่าจุด ยังมีกระสุนที่กินพื้นที่อีกเช่นกัน แต่แล้วสายตาของกายก็หันไปเห็นกล่องระเบิดจำนวนมาก กายจึงวางปืนสไนเปอร์ลงและเลือกระเบิดทั้งหมดแทน เพราะระเบิด 1 ลูกกินพื้นที่แค่ 1 หน่วย
......
หลังกายเดินห่างจากธงไม่ไกลอยู่ ๆ สัญลักษณ์ธงก็หายไป
กายรู้ได้ทันทีว่าไทเลอร์ได้เอาธงไปแล้ว แต่ด้านหน้าของเขามันมีตึกอยู่หลังเดียว ด้วยเวลาแค่นี้ไทเลอร์ไม่สามารถออกมาจากอาคารได้ทันอย่างแน่นอน
“ไทเลอร์ นายอยู่ในนั้นไหม” กายถามออกไปตรง ๆ
“อยู่ ตกลงนายเล่นเป็นไหมเนี่ยตอนนี้เกมเริ่มขึ้นแล้วยังจะมาตะโกนถามอีก” ไทเลอร์ตะโกนตอบกลับไป ขณะที่ด้านหลังเขามีธงอยู่
แต่ไทเลอร์กลับรู้สึกแปลก เพราะกายไม่ได้ตะโกนกลับ จึงรู้ว่ากายหลอกถามเขาแล้ว ในตอนนั้นเองอยู่ ๆ เสียงระเบิดก็ดังขึ้นตึกก็สั่นไหว
“ฮ่า ๆ กายนายคิดจะระเบิดตึกหรือไง ตึกนี้นะต้องใช้ระเบิดครึ่งร้อยเลยถึงจะระเบิด เปลี่ยนความคิดลองเข้ามาดวลปืนกันดีกว่าน่า”
แต่ระเบิดยังคงถูกปามาอย่างต่อเนื่องตึกก็เริ่มสั่นไหวจากนั้นก็ถล่มล่มลงมาทับไทเลอร์ไม่เหลือชิ้นดี ไทเลอร์กลายเป็นแสงกลับไปสุ่มเกิดในแผนที่อีกครั้ง
“สำเร็จ ฮ่า ๆ ใครบอกเกมยิงปืนต้องใช้แต่ปืน” กายรีบวิ่งไปหาธงสักพักก็เจอ หลังจากจับธงได้ด้านหน้าของเขาก็มีหลอดเวลาเริ่มขึ้น
“กายไอ้บ้าเอ๊ยฉันมาแล้ว” เสียงของไทเลอร์ดังมาแต่ไกล กายได้ยินดังนั้นก็รีบหาเนินที่สูงที่สุดทำตรงกลางให้กลายเป็นหลุมใช้หลบกระสุน
“ก็นายบอกว่าต้องใช้ระเบิดจำนวนมากตึกถล่มตึกได้ ฉันก็แค่ลองดูเท่านั้นเอง”
“นายไม่ได้เอาปืนมาเหรอ”
กายไม่ตอบไทเลอร์ ไทเลอร์ที่เห็นดังนั้นก็ยิ้มรีบวิ่งไปที่ ๆ กายอยู่
“เกมนี้นายแพ้แน่กาย”
แต่แล้วกายก็ปาระเบิดออกไปใส่ไทเลอร์ แต่ไทเลอร์ก็หลบได้ และหลังจากเสียงระเบิดเงียบไปไทเลอร์ก็ยิงสวนกายไปและรีบวิ่งหวังเข้าไปประชิดตัวกาย แต่แล้วเขาก็พึ่งสังเกตเห็นระเบิดแสงที่เท้า
“เชี่ย! ระเบิดแสง”
ตูม!
ภาพตรงหน้าของไทเลอร์กลายเป็นสีขาวจากนั้นก็มีเสียงบางอย่างปามาอีกสองสามลูกและก็ตูม!
ไทเลอร์กลายเป็นแสงไปสุ่มเกิดใหม่ และก็เป็นแบบนี้อยู่สองสามครั้งจนกระทั่งครบเวลากายก็ชนะไปได้
“นายโกงเอาใหม่” ไทเลอร์ไม่ยอมแพ้ กายพึ่งเคยเล่นครั้งแรกกลับทำเอาเขาแพ้ยับเยิน หลังจากนั้นไทเลอร์ก็แพ้เพราะระเบิดอีกครั้ง
“เอาใหม่”
“เอาใหม่”
และก็เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง ที่เขาถือปืนยังไม่ทันจะได้ยิงก็โดนระเบิดตาย ภายหลังไทเลอร์จับทางได้แล้ววิ่งจนประชิดจุดที่มีธงอยู่แต่กลับไม่เจอกายและในนั้นก็มีแต่ระเบิด ตูมไทเลอร์กลายเป็นแสงไปสุ่มเกิดใหม่
หลังจากนั้น 4 ชม. ไทเลอร์ก็แพ้ไม่เหลือชิ้นดี
ไทเลอร์ออกจากแคปซูลอย่างเซ็ง ๆ พลางบ่นว่า “คนสร้างเกมต้องลำเอียงอย่างแน่นอน นี่มันไม่ใช่เกมยิงปืนแล้ว แต่เป็นเกมวางระเบิดซะมากกว่า”
“เอาน่าถึงยังไงฉันก็ขอบใจนายนะที่พาฉันมาเล่นอะไรสนุก ๆ แบบนี้”
หลังจากนั้นกายและไทเลอร์ก็หัวเราะอย่างสนุกออกมา
“จริงสินายเดาทางฉันถูกได้ยังไงว่าฉันจะทำอะไร นายถึงไปวางระเบิดดักทางได้ถูกตลอด”
กายยิ้มไม่ตอบ ไทเลอร์เองก็เลยทำท่าเซ็ง ๆ กายและไทเลอร์เดินออกมาจากห้อง
ในตอนนั้นเองจอในร้านเกมเสมือนจริงหมายเลข 8 ก็แสดงภาพโฆษณาเกมราชันสงครามออนไลน์ มันเป็นเหมือนกับที่กายเคยเห็น
ทั้งสองนั่งดูจนจบ ผู้คนในร้านเองก็เช่นกัน
“สุดยอดเกมออกใหม่นี่ต้องเป็นเกมที่ดีที่สุดในทศวรรษอย่างแน่นอน”
“ใช่ฉันอ่านข่าวเจอด้วยเกมราชันสงครามออนไลน์ทางสหพันธ์สนับสนุนเต็มที่ด้วย และกำลังจะเปิดให้เล่นตอนเที่ยงคืนที่จะถึงนี้ด้วย”
“แต่น่าเสียดายที่มันขายลิ้งค์เกมแพงมาก ร้านเกมเสมือนจริงบนพื้นโลกคงยากที่จะมีใครเอามาให้เล่น”
“ฉันไปอ่านในบอร์ดเห็นว่าพวกคนบนโอเอซัสต่างก็มีแคปซูลส่วนตัวกันทั้งนั้น ส่วนลิ้งค์เกมราชันสงครามออนไลน์ถูกซื้อเป็นของขวัญให้ในวันเกิดด้วย”
“บนนั้นช่างเป็นที่ที่ดีจริง ๆ”
ผู้คนในร้านต่างพูดคุยกันอย่างสนุกสนานพูดถึงเรื่องเกมราชันสงครามออนไลน์ จากนั้นหัวข้อก็เปลี่ยนเป็นโอเอซิสอีกครั้ง
ไทเลอร์เองก็พูดเรื่องนี้เช่นกัน
“ถ้าฉันมีโอกาสก็คงจะลองไปหาเช่าบ้านบนนั้นดูละนะ”
“นายจะไปหาเงินจากไหนขนาดนั้น หรือพวกเราลองร่วมมือกันเปิดธุรกิจของตัวเองดูไหม”
“งั้นก่อนอื่นจ่ายค่าเครื่องดื่มฉันมาก่อน”
“ใจเย็นน่า ฉันก็แค่พูดเล่น”
“ถึงพวกนายจะเล่นไม่ได้เกมราชันสงครามออนไลน์ แต่สามารถเดิมพันได้นะ”
“เดิมพัน? ยังไงเจ้บอกผมหน่อย ไม่ใช่แบบพวกใต้ดินนะ” ไทเลอร์ได้ยินก็รับเข้าไปถามซาเรียทันที
ซาเรียจึงอธิบายให้ไทเลอร์ฟัง “เกมนี้คือเกมสงคราม แบ่งเป็นโลกราชัน และแดนสงคราม โลกราชันสามารถเข้าเล่นได้แค่เที่ยงคืนถึง ตี3 ต่อวันเท่านั้น ซึ่งมนคือโลกที่ไว้พัฒนาตัวละคร ส่วนแดนสงครามเป็นเหมือนเกมย่อยออกมา ซึ่งนี่ละที่ทุกคนสนใจจริง ๆ เพราะมันสามารถเดิมพันเงินกันได้แบบถูกกฎหมาย อีกอย่างคนที่ประลองก็ต้องเสียเงินจำนวนหนึ่งแล้วถ้าชนะในแดนสงครานั้นก็ได้เงินด้วยนะ แต่จริงแค่ไหนก็คงต้องดูกันอีกที”
“เดิมพันในการต่อสู้ของผู้เล่นสินะน่าสนใจมาก” ไทเลอร์ตาเป็นประกาย
“ฉันก็แค่พูดให้ฟังนะ เรื่องเดิมพันในแดนสงครามนายอย่าเลยดีกว่า ยกเว้นแต่นายเป็นผู้เล่นแบบนั้นก็ค่อยน่าลุ้นหน่อย” ซาเรียแกะเปลือกลูกอมออกมากิน
“เฮ้อจะเป็นไปได้ยังไงของนั้นแพงจะตาย หรือเจ้ใหญ่จะซื้อมาไว้ในร้าน”
“ฝันไปเถอะ ลิ้งค์เกมของเกมราชันสงครามออนไลน์มันพิเศษ ทุกชิ้นต้องยืนยันตัวตน อีกอย่างราคาถูกสุดก็เกือบสองแสน ฉันจะไปเงินที่ไหนมาซื้อลำพังแค่ดูร้านกับ...ช่างมันเถอะ แต่ฉันมีแคปซูลที่ใช้เล่นกับมันได้อยู่ละนะตลกไหมล่ะ” เจ้ซาเรียพูดติดตลกเล็กน้อย
“ใกล้จะห้าทุ่มแล้ว ฉันต้องปิดร้านแล้วพวกนายกลับไปได้แล้วไป”
ทั้งไทเลอร์และเจ้ซาเรียต่างไม่มีใครสังเกตสีหน้าของกายเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้กายเซ็งแล้วแสร้งอีกเรื่องลิ้งค์เกม ถ้าเขาไม่เผลอไปทำให้มันยืนยันตัวตนตอนนี้คงเอาไปขายได้หลายแสนแล้ว
หลังจากออกจากร้านไทเลอร์ก็ขอแยกตัวออกไปก่อนดูเหมือนจะไปหาแฟน ดังนั้นกายจึงเดินกลับคนเดียว
ในระหว่างนั้นเขาก็ย้อนไปคิดเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมา ตั้งแต่ เรื่องที่บ้านป้า เรื่องเรียน เรื่องงาน จนเรื่องของเขากับไอซ์ และแล้วเขาก็จำได้ถึงคำพูดของไทเลอร์ในเรื่องที่เขาเคยถาม
“ถ้าขายไม่ได้ก็เล่นเองเลยสิ”
“เล่นเกมราชันสงครามออนไลน์สามารถหาเงินได้”
“เดิมพันในแดนสงคราม”
“เกมจะเปิดให้เล่นเที่ยงคืนที่จะถึงนี้”
“ลิ้งค์เกม”
กายพึมพำ ขณะที่วิ่งกลับไปที่ “ร้านเกมเสมือนจริงหมายเลข 8” ตอนนี้เขามองเห็นเส้นทางที่ตัวเองควรจะเดินไปแล้ว
