207 - ภายในโลกอณาจักรสวรรค์
207 - ภายในโลกอณาจักรสวรรค์
เอี้ยนลี่เฉียงลืมตาและสังเกตว่าเขายังคงนั่งไขว่ห้างอยู่บนเตียง ม่านเตียงและบรรยากาศภายในห้องกำลังบอกอะไรบางอย่างกับเขาอย่างเงียบๆ
นี่คือลานหมายเลข 67 ของนิกายกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ที่ยอดเขาเทียนเฉียวซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของเขาเองด้วย
ในห้องไม่มีไฟ ยกเว้นแสงจันทร์ที่ส่องเข้ามาจากหน้าต่าง ซึ่งบ่งบอกชัดเจนว่าตอนนี้ดึกแล้ว มีเสียงแมลงดังมาจากลานบ้านนอกหน้าต่าง ทำให้ดูเงียบสงบมาก
ภายในห้องไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงจริงๆ เอี้ยนลี่เฉียงเหลือบมองนาฬิกาอย่างคร่าวๆ เวลานั้นคือตีสี่พอดี
ถ้าเขาจำไม่ผิด นี่เป็นเวลาที่แน่นอนที่เขาเข้าสู่ศิลาสวรรค์ก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าฟู่กวงพูดถูก เวลาที่นี่หยุดลงแล้วหลังจากที่เขาจากไป เหมือนกับไฟล์บันทึกในเกม
เอี้ยนลี่เฉียงหลับตาลงและมองเข้าไปในทะเลแห่งจิตสำนึกของเขาเพียงเพื่อจะตระหนักว่ามีประตูในส่วนลึกที่สุดของทะเลแห่งจิตสำนึกของเขาเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ประตูนี้กลับเป็นทรงกลมแทนที่จะเป็นรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน และนั่นเป็นรูปร่างเดียวกับที่เขาเคยเห็นที่เทวสถานสวรรค์
เอี้ยนลี่เฉียงจึงลุกจากเตียงและเดินไปหน้ากระจกสีทองแดงภายในห้อง เขาสังเกตลักษณะของเขาในกระจกและนวดใบหน้าครู่หนึ่งก่อนจะเผยรอยยิ้มและผลักประตูเดินออกไปข้างนอก
ลานหมายเลข 67 เป็นลานเดี่ยวขนาดเล็กในยอดเขาเทียนเฉียวบ้านพักที่เขาอาศัยอยู่มีสองชั้น เอี้ยนลี่เฉียงอาศัยอยู่คนเดียวที่ชั้นบน และกู่เจ๋อซวนและจ้าวฮุ่ยเผิงอาศัยอยู่ชั้นล่าง
นอกจากนี้ยังมีระเบียงเดียวใกล้กับทางเดินด้านนอกห้องของเอี้ยนลี่เฉียง พระจันทร์ที่สว่างไสวเปรียบเสมือนวงล้อในคืนนี้
เอี้ยนลี่เฉียงเดินไปที่ระเบียงและจ้องมองที่ยอดเขา 36 ยอดในพื้นที่ภายในรัศมีพันลี้ใต้แสงจันทร์ ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาดูแปลกตาและงดงามเกินไป
เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าโลกนี้เป็นอาณาจักรสวรรค์ที่สร้างโดยศิลาสวรรค์ ในแง่หนึ่ง อาณาจักรสวรรค์นี้ถือได้ว่าเป็นโลกคู่ขนานตามความเข้าใจของเอี้ยนลี่เฉียง
“ลองเช็ควันที่ที่นี่ วันนี้ควรจะเป็นวันที่เจ็ดของเดือนจันทรคติที่สี่ในปีที่ 17 ของรัชกาลหยวนผิงในจักรวรรดิฮั่นที่ยิ่งใหญ่…”
เอี้ยนลี่เฉียงพึมพำกับตัวเอง เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
หากเวลาในอาณาจักรสวรรค์และเวลาในโลกแห่งความเป็นจริงเท่ากัน เอี้ยนลี่เฉียงคงไม่รู้สึกตื่นเต้นขนาดนี้ ความแตกต่างของวันที่ระหว่างอาณาจักรสวรรค์กับโลกแห่งความจริงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมหเอี้ยนลี่เฉียงจึงทำงานหนักตั้งแต่วันแรกที่รู้ตัว
วันที่ในอาณาจักรสวรรค์สำหรับวันนี้เป็นวันที่เจ็ดของเดือนจันทรคติที่สี่ในปีที่ 17 ของรัชกาลหยวนผิงในจักรวรรดิฮั่นอันยิ่งใหญ่แล้ว
ในขณะเดียวกัน วันที่ในโลกแห่งความเป็นจริงของเขาที่เขาได้ก้าวไปสู่สถานะนักรบต่อสู้คือคืนที่ยี่สิบเจ็ดของเดือนจันทรคติที่สิบเอ็ดในปีที่ 12 ของรัชสมัยหยวนผิงในอาณาจักรฮั่นอันยิ่งใหญ่
ความแตกต่างของเวลาระหว่างสองโลกคือสี่ปี สี่เดือน และสิบเอ็ดวัน
เมื่อเขาอยู่ในอีกโลกหนึ่ง มันเป็นไปไม่ได้ที่เวลาในอีกโลกหนึ่งจะหยุดชั่วนิรันดร์ ดังนั้นจึงมีความยืดหยุ่นอยู่บนพื้นฐานของความแตกต่างของเวลาระหว่างสองโลก
ด้วยความแตกต่างเจ็ดวัน ซึ่งเป็นความแตกต่างของเวลาระหว่างอาณาจักรสวรรค์กับโลกแห่งความจริง การบวกหรือการลบเจ็ดวันสามารถตั้งค่าก่อนหรือหลังสี่ปี สี่เดือนและสิบเอ็ดวันได้
โดยพื้นฐานแล้ว ช่วงความแตกต่างของเวลาระหว่างสองโลกสามารถขยายจากความแตกต่างที่เล็กที่สุดของสี่ปี สี่เดือน และสี่วัน ไปจนถึงความแตกต่างของเวลาที่ใหญ่ที่สุดคือสี่ปี สี่เดือน และสิบแปดวัน
หากความแตกต่างเกินขอบเขต หรือเอี้ยนลี่เฉียงถูกสังหารภายในอาณาจักรสวรรค์ อาณาจักรสวรรค์ก็จะพังทลายลงโดยสิ้นเชิง
ถ้าเขารู้มาก่อน เขาอาจจะเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ระยะยาวจากสิ่งนั้นได้ ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา สิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นในโลกแห่งความเป็นจริงของเขาได้เกิดขึ้นจริงในโลกนี้
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา อาณาเขตทางเหนือของอาณาจักรฮั่นเริ่มตกอยู่ในความโกลาหลอีกครั้งเมื่อกองทหารของอาณาจักรฮั่นได้ต่อสู้กับชาวชามานอีกครั้ง
ในขณะเดียวกัน ทางด้านตะวันตกซึ่งเป็นบ้านเกิดของเอี้ยนลี่เฉียง ความสัมพันธ์ระหว่างจักรวรรดิฮั่นที่ยิ่งใหญ่และผู้คนจากเผ่ารามมืดเริ่มตึงเครียดที่แนวเขตระหว่างแคว้นกานและแคว้นเฟิง
บางครั้งแรงเสียดทานก็เกิดขึ้นเช่นกัน รัฐบริวารสี่หรือห้าแห่งนอกอาณาจักรฮั่นได้ตัดสัมพันธ์กับจักรวรรดิฮั่นอันยิ่งใหญ่ตามลำดับ
และพวกเขาโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของราชวงศ์เยว่ใหม่ในทางกลับกัน ลัทธิบัวขาวที่ชั่วร้ายได้เริ่มต้นการฟื้นฟูจากภายในอาณาจักรฮั่น
พวกเขาวางแผนที่จะสร้างสิ่งที่เรียกว่าสวรรค์แห่งบัวขาว
นี่เป็นข้อมูลที่เอี้ยนลี่เฉียงรู้มาก่อน ในขั้นต้นเขาไม่ได้กังวลเป็นพิเศษเกี่ยวกับสถานการณ์โดยรวมของอาณาจักร เขารู้ตัวเองดีว่าไม่มีความสามารถพอจะทำอะไรได้
แต่ในขณะนั้น ความสำคัญของสถานการณ์ได้เปลี่ยนไปหลังจากที่เขาดูเหตุการณ์เหล่านี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก
ในแง่นั้นตามความเข้าใจของเอี้ยนลี่เฉียง อาณาจักรสวรรค์เป็นหน้าต่างสี่ปีในอนาคตที่ทุกอย่างเปลี่ยนไปในจักรวรรดิฮั่นที่ยิ่งใหญ่
อย่างไรก็ตาม มูลค่าของสิ่งนี้มีมากมายนับไม่ถ้วน
นอกเหนือจากการให้เอี้ยนลี่เฉียงซึ่งเป็นศิษย์ของนิกายกระบี่ศักดิ์สิทธิ์แล้ว ความเข้าใจในอนาคตของอาณาจักรสวรรค์ยังมีประโยชน์อื่นๆสำหรับเขาเช่นกัน
มันทำให้เขามีโอกาสเรียนรู้คู่มือลับขั้นสูงและพระคัมภีร์ ในฐานะที่เป็นหนึ่งในนิกายหลักของโลก นิกายกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ได้เปิดประตูสู่เขาอย่างสมบูรณ์ในขณะนี้
บางคนไม่เคยได้รับโอกาสแบบนี้ไม่ว่าพวกเขาจะฝันถึงมันมากแค่ไหนก็ตาม
ถ้าเขาปฏิบัติต่ออาณาจักรสวรรค์เสมือนหนึ่งเกม รางวัลจากเกมนี้ย่อมมีมากมายมหาศาล
ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาต้องแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม เขาต้องมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ที่อาณาจักรสวรรค์สำแดงออกมา
เอี้ยนลี่เฉียงกำหนดเป้าหมายของตัวเอง
ในเวลานี้ท้องฟ้ายังมืดอยู่ ถึงกระนั้น เอี้ยนลี่เฉียงก็ไม่ง่วงนอนอีกต่อไป ระเบียงกว้างขวางและเงียบสงบ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเริ่มบ่มเพาะพลังของตัวเองตรงระเบียงในตอนเช้า
หลังจากที่เขาทำกิจวัตรยามเช้าเสร็จแล้ว เอี้ยนลี่เฉียงก็ออกกำลังกายทั้งตัวอย่างกระตือรือร้นและชกต่อยสองรอบอย่างช้าๆ
กู่เจ๋อซวนและจ้าวฮุ่ยเผิงซึ่งอาศัยอยู่ด้านล่างเขาเริ่มตื่นขึ้นมาแล้ว พวกเขาเดินออกจากห้องและไปที่ลานด้านนอกเพื่อเริ่มการฝึกตอนเช้า
“ฮาฮ่า ท่านผู้นำวันนี้ตื่นแต่เช้านะ…” กู่เจ๋อซวนทักทายเอี้ยนลี่เฉียงด้วยรอยยิ้มเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นและเอี้ยนลี่เฉียงที่ระเบียง
ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมานับตั้งแต่เขามาถึงเขาเทียนเฉียวทั้งสองคนเรียกเอี้ยนลี่เฉียงว่าเป็น 'ท่านผู้นำ' นี่เป็นสิ่งที่เอี้ยนลี่เฉียงต้องการให้พวกเขาเรียก
เพราะเขาอายุน้อยกว่าจึงรู้สึกกระดากใจที่ทำให้ทั้งสองคนเรียกเขาว่าศิษย์พี่
“ข้าก็ตื่นได้ไม่นานเช่นกัน ตอนนี้ข้ากำลังออกกำลังกาย!” เอี้ยนลี่เฉียงยิ้ม
“ทำไมเราไม่ฝึกด้วยกันล่ะ พวกเรายังไม่เห็นทักษะของเจ้าเลย…”
“เอาล่ะ…”
หยานลี่เฉียงไม่ปฏิเสธคำขอของเขา ทันทีที่เขาพูดจบเขาก็กระโดดลงจากระเบียงชั้นสองอย่างรวดเร็วโดยพลิกตัวไปมาราวกับลิงที่ว่องไวในอากาศและลงจอดที่ลานด้านล่างอย่างยืดหยุ่น
เอี้ยนลี่เฉียงยืนอยู่บนพื้นอย่างมั่นคงและแข็งแกร่ง
การกระทำนั้นเพียงอย่างเดียวทำให้กู่เจ๋อซวนตกใจจ้าวฮุ่ยเผิงก็จ้องมองที่เอี้ยนลี่เฉียงด้วยดวงตาเบิกกว้าง
ระเบียงชั้นสองไม่สูงมาก และอยู่สูงจากพื้นประมาณสี่หรือห้าเมตรกู่เจ๋อซวนและจ้าวฮุ่ยเผิงสามารถกระโดดลงไปได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บเหมือนเขา
อย่างไรก็ตาม ทั้งสองไม่มีทางลงจอดได้สวยงามขนาดนี้อย่างแน่นอน
ตามมาตรฐานการแสดงของเอี้ยนลี่เฉียง ซึ่งกระโดดลงมาจากชั้นสอง ความแตกต่างระหว่างเขากับอีกสองคนนั้นค่อนข้างชัดเจนอยู่แล้ว
เราสามารถบอกความแตกต่างของพลังได้เพียงแค่มองดูการแสดงของเขา
“ท่านผู้นำ ท่าน… ก้าวหน้าไปสู่นักรบต่อสู้แล้วหรือไม่?” กู่เจ๋อซวนอุทานด้วยความตกใจ
“อืม เพิ่งทำสำเร็จไปเมื่อสองสามวันก่อน ระดับบ่มเพาะของข้าเพิ่งเสถียรวันนี้…” เอี้ยนลี่เฉียงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สุภาพ
