EP 438 ความโกรธของเสี่ยวหลาน
EP 438 ความโกรธของเสี่ยวหลาน
By loop
หลายคนอ้าปากค้างเมื่อเห็น เสี่ยวหลานโกรธในอาคารคณะกรรมการพรรค
เจิ้งซื่อจางหยุดชั่วครู่หลังจากที่เสี่ยวหลาน พูดกลับมาที่เขา เขาทุบโต๊ะอย่างโกรธจัด “นี่คือทัศนคติของเขตหยานไท่ใช่หรือไม่!”
เจิ้งซื่อจางดังมากจนพนักงานคนอื่นๆ ที่ยืนห่างออกไปไม่กี่เมตรได้ยิน
เสี่ยวลหาน ยิ้ม “นี่คือทัศนคติของเราเหรอ! นี่คือสิ่งที่อยากถามชาวเมือง! นายกเทศมนตรีเจิ้ง เหตุการณ์นี้ไม่ยุติธรรมกับเขตหยานไท่มณฑลต้าเฟิงได้รับนักข่าวสำนักพิมพ์ซิงหัว พวกนั้นสร้างปัญหาที่มณฑลของเราเมื่อไม่นานมานี้! หลังจากนั้นพวกเขาก็ชิงโปรเจ็กต์ไปจากเรา! หลังจากนั้น พนักงานคนหนึ่งแกล้งทำเป็นถูกตี และกล่าวหาว่าพนักงานของเราตีเขา! พวกเขาเกือบจะถอดพนักงานของเราออกจากตำแหน่งของเขาแล้ว! เราสามารถเก็บเงียบได้ถ้าพวกเขาข้ามเส้นเพียงครั้งเดียว แต่ครั้งที่สอง สาม และสี่?! ฉันอยากรู้ว่าพวกเขากำลังพยายามทำอะไร!”
“ฉันทำให้ตัวเองชัดเจนเมื่อคุณมาที่เมือง! เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องถูกลงโทษ!” เจิ้งซื่อจาง กระแทกโต๊ะ “เรากำลังพูดถึงสาเหตุที่เจ้าหน้าที่สำนักงานส่งเสริมการลงทุนของคุณใน มณฑลต้าเฟิง ในตอนนี้?! รู้หรือไม่ มหกรรมการลงทุน คืออะไร! มีคำสั่งทางการเมืองอยู่ในนั้น! ยังกล้าเถียงอีกเหรอ!”
เสี่ยวหลานยิ้มต่อไป “ในเมื่อเขตต้าเฟิงสามารถมาที่เขตของเราเพื่อรับการลงทุนและเมืองก็ไม่เห็นว่าเป็นปัญหา เหตุใดจึงเป็นปัญหาสำหรับพนักงานของเราที่จะไปที่มณฑลต้าเฟิง? มณฑลต้าเฟิงผ่านสถานที่เซ็นสัญญากับนักลงทุนอย่างเปิดเผยและเพิกเฉยต่อเรา! ที่ไม่ถือเป็นประเด็นทางการเมือง?! คนของเราไม่ได้ทำอะไรใน มณฑลต้าเฟิงและคุณกำลังเรียกสิ่งนี้ว่าปัญหาทางการเมืองหรือไม่!”
เจิ้งซื่อจาง โกรธมาก “คุณเป็นสมาชิกพรรคมาหลายปีแล้ว! นี่คือความคิดของคุณหรือไม่!”
“รัฐบาลเมืองกำลังประณามมณฑลหยานไท่ ของเราเท่านั้น แต่แสร้งทำเป็นไม่เห็นการกระทำผิดกฎหมายของ มณฑลต้าเฟิงนายกเทศมนตรีเจิ้ง ฉันไม่มีปัญหากับความคิด หรือนี่คือปัญหาของเขตหยานไท่ของเรา คุณนั่นแหละที่มีปัญหา!” ประโยคนี้รุนแรงเกินไป และทุกคนมอง เสี่ยวหลานด้วยความตกใจ แม้แต่ ฮูซินเยียนก็ไม่ได้คาดหวังว่านายกเทศมนตรีเสี่ยว จะวิพากษ์วิจารณ์นายกเทศมนตรีเจิ้ง ทางโทรศัพท์ ประณาม! นายกเทศมนตรีเสี่ยว เดือดครั้งนี้!เจิ้งซื่อจาง โกรธเกินกว่าจะค้นหาคำพูดของเขา “คุณยังกล้าวิจารณ์ฉันอีกเหรอ!” “ฮ่าฮ่า… ไม่ ฉันไม่กล้าวิจารณ์คุณ”
“ไม่กล้า! เอาล่ะ! พวกเจ้ากล้าแม้แต่จะตั้งคำถามกับการตัดสินใจของรัฐบาลเมืองนี้หรือ!” จ้างซื่อจาง กระแทกโทรศัพท์!
ตู๊ด… ตู๊ด… ตู๊ด… เสี่ยวหลานเก็บโทรศัพท์ของเธออย่างสงบ
กำลังจะมีบางอย่างเกิดขึ้น!
เรื่องใหญ่กำลังจะเกิดขึ้น!
เสี่ยวหลานและ ฮูซินเยียนกลับไปที่สำนักงานของนายกเทศมนตรี
ฮูซินเยียนปิดประตูข้างหลังเธอและถาม “นายกเทศมนตรีเสี่ยว…” เธอรู้สึกว่าไม่ถูกต้องสำหรับ เสี่ยวหลานที่จะพูดคุยกับผู้นำเมืองเนื่องจากศัตรูทางการเมืองของเธออาจใช้สิ่งนี้ทำร้ายเธอ
แต่สิ่งที่ เสี่ยวหลานพูดต่อไปทำให้ ฮูซินเยียนตกใจ “เสี่ยวฮู การสอบสวนโรงน้ำชา 'น้องชา' เป็นอย่างไร?”
ฮูซินเยียนหยุดชั่วครู่ขณะที่เธอรู้ว่า เสี่ยวหลานรู้ผล “เราได้ตรวจสอบโรงน้ำชานั้นเมื่อเช้านี้ พวกเขาไม่ปฏิบัติตามข้อกำหนดด้านไฟและสุขอนามัยหลายประการ และได้ชำระค่าปรับแล้ว แต่จังหวัด…”
เสี่ยวหลานมองไปที่ ฮูซินเยียน“ปัญหาความปลอดภัยจากอัคคีภัยไม่สามารถแก้ไขได้ภายในหนึ่งหรือสองวัน ปัญหาด้านสุขอนามัยไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยการทำความสะอาดสถานที่ สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถชำระได้เพียงแค่เสียค่าปรับบางส่วน ใครจะรับผิดชอบถ้าเกิดอะไรขึ้นกับพลเรือน? โทรแจ้งกรมอนามัยและดับเพลิง ด่วน! ปิดผนึก!”
ปิดผนึก?! ใบหน้าของ ฮูซินเยียนเปลี่ยนเป็นสีเขียว “นายกเทศมนตรี นี่…”
เสี่ยวหลานโบกมือของเธอ “โทรหาแผนกที่เกี่ยวข้องเดี๋ยวนี้! หากใครสงสัยวิธีที่เขตหยานไท่ของเราบังคับใช้กฎระเบียบ ขอให้เขาโทรหาฉัน!”
นี่คือการเพิกเฉยคำสั่งเลขาฯ ผบ.ทบ.! ฮูซินเยียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ และออกไปรับสาย ในที่สุดเธอก็รู้ว่านายกเทศมนตรีเสี่ยว น่ากลัวแค่ไหนเมื่อเธอโกรธ
หลังจากที่ ฮูซินเยียนออกจากสำนักงาน เสี่ยวหลานก็หยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาและกดหมายเลข “สวัสดีค่ะคุณป้า”
หญิงชราคนหนึ่งได้ตอบกลับ “ฮ่าฮ่า เสี่ยวหลาน”
“สบายดีไหมค่ะ? ป้ากับลุงไม่ได้กลับมาปักกิ่งในช่วงเทศกาลตรุษจีนเลย และหนูได้ยินมาว่าป้าป่วย ผู้อาวุโสเสี่ยว คิดถึงป้ามากและเอาแต่ถามถึงป้าอยู่เป็นประจำเลย”
เสี่ยวเกายู หัวเราะ “ป้าหายดีมาระยะหนึ่งแล้ว ลุงของหลานนั้นงานยุ่งมาก ดูเหมือนจะมีปัญหาเกิดขึ้นในจังหวัดของเขาในช่วงเทศกาลตรุษจีนด้วย เราจะกลับมาในวันแรงงาน” เธอหยุดครู่หนึ่งแล้วหัวเราะคิกคัก “ป้าได้ยินมาจากหานจิงว่าหลานมีแฟนแล้ว และเขาอายุน้อยกว่าหลานมาก ฮ่าๆ… ป้าแทบรอไม่ไหวที่จะพบเขา ป้าคิดว่าหลานจะยังโสดไปจนถึงอายุสามสิบปลายๆเสียวอีก”
เสี่ยวหลานยิ้ม “ถ้ามีโอกาสหนูจะพาเขามาพบกับคุณป้านะคะ”
“แน่นอน ป้าจะช่วยดูด้วยว่าเขาคนนั้นเหมาะกับหลานไหม ถ้าป้าเห็นว่าเขาไม่เหมาะสม ป้าจะไม่อนุมัติให้ครบกันแน่นอน”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ เขาต้องสุดยอดแน่ๆถ้าหนูเองก็อยากจะให้คุณป้าเจอซูบินของหนูใจจะขาดแล้ว ฮาฮา…”
“สาวๆ มักจะเข้าข้างคนนอกเสมอหลังจากที่พวกเธอโตขึ้น! ป้าเองก็เข้าใจความรู้สึกของหลานดี!”
หลังจากเล่นมุกกัน จู่ๆ เสี่ยวเกายูก็ถามขึ้น “เอาล่ะ หลานต้องการอะไรจากป้าล่ะ”
“ฮ่าฮ่า… อย่างงั้นหนูพูดเลยนะคะ” เสี่ยวหลานยิ้ม “ตอนที่หนูถูกย้ายไปที่เขตหยานไท่ หนูต้องพยายามศึกษาวัฒนธรรมที่นี้มากมายและสังเกตสิ่งต่างๆเกือบสองสามเดือนก่อน เนื่องจากหนูยังใหม่กับที่นี้ หนูต้องสร้างรากฐานที่เข้มแข็งก่อนที่จะก้าวขึ้นรับตำแหน่งอย่างเต็มตัว แต่ตอนนี้ มีคนคอยสร้างปัญหาให้กับมณฑลของหนูอยู่ตลอดเวลา ถ้าหนูยอมพวกนั้นต่อไป หนูอาจจะทำงานต่อไปไม่ได้ในอนาคต”
เสี่ยวเกายูยิ้มและส่ายหัว “บอกมาสิว่าต้องการให้ฉันทำอะไร”
“เจิ้งซื่อจาง รองนายกเทศมนตรี เฟิงโจวมีลูกชายชื่อเจิ้งเจี๋ย เขายืมชื่อเพื่อนมาตั้งบริษัทในมณฑลซานตงของคุณป้า และธุรกิจของเขาก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆ ฮาฮา… คุณป้าไม่คิดว่าเขาควรถูกนำตัวกลับมาสอบสวนบ้างเหรอ?”
“อยากให้จริงจังขนาดไหน”
“ขึ้นอยู่กับคุณป้า ตราบเท่าที่ทำให้เจิ้งซื่อจางสามารถหุบปากได้”
"ตกลง. ป้ารู้แล้วป้าจะทำอย่างไร ป้าจะบอกลุงของหลานเกี่ยวกับเรื่องนี้”
“ขอบคุณค่ะคุณป้า ช่วยส่งคำขอบคุณให้ลุงด้วยนะคะ”
หลังจากวางสาย เสี่ยวหลานมองดูนาฬิกาของเธอและเรียกเซียงดาว“สวัสดี เลขาเซียง”
…….
ตำบลหัวเหมย.
โรงน้ำชาน้องชา.
หลังจากที่เผิงเคอได้รับข่าวว่าโรงน้ำชาถูกปิดชั่วคราว เขาเรียกหลี่เฟิงเพื่อขอความช่วยเหลือและรีบไปที่มณฑลหยานไท่ ปัจจุบันเขากำลังดื่มชากับเจ้านายอ้วนอยู่ข้างใน เขามั่นใจหลังจากกรมอนามัย สำนักงานอุตสาหกรรม และกรมดับเพลิง ถอดซีลของโรงน้ำชาของเขาแล้ว เขารู้สึกว่าเขาได้ตัดสินใจถูกต้องแล้วที่จะลงทุนใน มณฑลต้าเฟิงและนายกเทศมนตรีหลี่ เป็นผู้มีอิทธิพลอย่างแท้จริง ทุกอย่างสามารถชำระได้เพียงแค่โทรศัพท์จากเขา
หัวหน้าอ้วนพูดอย่างกังวล “พี่เผิง แม้ว่าจะผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปแล้ว และค่าปรับยังอยู่ในขอบเขตที่เรายอมรับได้ แต่ถ้ามณฑลหยานไท่…”
“จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น” เผิงเคอ หัวเราะ “เลขาของหัวหน้าจังหวัดพูดแล้ว และเขตหยานไท่จะทำอะไรได้บ้าง?”
ขณะที่เผิงเคนองพูดประโยคสุดท้ายของเขาจบ มีรถสองสามคันมาหยุดส่งเสียงกรี๊ดข้างนอก
เจ้าหน้าที่แผนกสุขภาพและดับเพลิงมาอีกแล้ว!
ก่อนที่เผิงเคอจะตอบโต้ พนักงานก็เริ่มไล่ลูกค้าและพนักงานออกไป พวกเขาเพิกเฉยต่อคำพูดของเผิงเคอ หลังจากที่ทุกคนออกจากโรงน้ำชาแล้ว พวกเขาก็ติดเทปปิดผนึกไว้ที่ทางเข้าหลัก
“พวกเจ้าทำอะไรกัน!” เผิงเคอ ตะโกนลั่น
นักดับเพลิงมองมาที่เขา "คุณคิดอย่างไร? คุณสามารถอ่านคำบนเทปปิดผนึกได้หรือไม่? รีบขยายเส้นทางหนีไฟ! ถ้าไม่ ก็อย่าคิดจะเปิดธุรกิจอีก!”
“พวกคุณทุกคน…” เผิงเคอตะลึง พวกเขากำลังทำอะไร?! พวกเขาไม่สนใจแม้แต่คำแนะนำจากเลขาของผู้นำ
เจ้าหน้าที่สาธารณสุขและดับเพลิงไม่ยั้ง พวกเขากำลังดำเนินการตามคำสั่งจากด้านบนเท่านั้น นายกเทศมนตรี เสี่ยวได้พูดคุยกับเลขาธิการเซียง และไม่มีใครรู้ว่ามีการพูดคุยกันอย่างไร แต่เลขาธิการคณะกรรมการพรรคและนายกเทศมนตรีเห็นพ้องต้องกัน พวกเขาจะละทิ้งการแข่งขันและกำหนดเป้าหมายไปยังบุคคลภายนอกในขณะนี้ ผู้นำระดับสูงของมณฑลเป็นผู้กำหนดเสียง และพนักงานทุกคนสามารถบังคับใช้กฎระเบียบได้โดยไม่ต้องกังวล ใครจะสนถ้าคุณมีความสัมพันธ์ในเทศบาลเมืองหรือเลขานุการของหัวหน้าส่วนราชการส่วนภูมิภาค? พวกเขาอยู่ไกลเกินกว่าจะเข้าไปยุ่งกับเคาน์ตี้ อย่างไรก็ตาม ผู้นำมณฑลจะเป็นผู้เผชิญหน้าพวกเขา!
เหตุการณ์นี้กลายเป็นเรื่องร้ายแรง!
ชุดของการกระทำของ เสี่ยวหลานทำให้ทุกคนในเคาน์ตี้ตกใจ ทุกคนตระหนักดีว่านายกเทศมนตรีของพวกเขาซึ่งมักมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอสามารถโหดเหี้ยมได้เมื่อเธอโกรธ!
แต่เมื่อทุกคนคิดว่าเรื่องนี้จะระเบิด เจิ้งซื่อจาง ก็เงียบไป!
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และพวกเขาได้ยินเพียงนายกเทศมนตรีเจิ้งพูดกับ เสี่ยวหลานทางโทรศัพท์ก่อนที่เขาจะทำงานเสร็จ หลังจากนั้น… เทศบาลไม่พูดอะไรอีก ไม่มีใครพูดถึงหัวหน้าตงจะไปงานการลงทุนของเทศมณฑลต้าเฟิง นี่มันแปลกเกินไปแล้ว!
นี่คือจุดจบ!
จู่ๆ เทศบาลเมืองก็เงียบไปทำไม?
ทุกคนรู้สึกว่านี่เป็นเรื่องเหลือเชื่อ นี่คืออิทธิพลของนายกเทศมนตรีเสี่ยวหรือไม่?
หวางลี่เลขาธิการคณะกรรมการการเมืองและกฎหมายของมณฑลหยานไท่ เป็นคนเดียวในมณฑลที่รู้เรื่องความสัมพันธ์ของ เสี่ยวหลานและ ดงซูบินเมื่อเขาได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเขาก็พูดไม่ออก ซูบินได้ไปสร้างความเสียหายใน มณฑลต้าเฟิงและเสี่ยวหลานเองก็ไม่พอใจอย่างมากและออกตัวแทนให้ สำหรับมณฑลหยานไท่คู่นี้ชั้งเหมาะสมกันจริงๆ!
อิทธิพลของคนพวกนี้น่ากลัวหรือจริง? ไม่!
พวกเขาที่รู้ศิลปะการต่อสู้น่ากลัว? ไม่จริง!
แล้วพวกนักเลงที่รู้ศิลปะการต่อสู้และได้รับสนับสนุนที่แข็งแกร่งและมีอิทธิพลล่ะ? หวางลี่รู้สึกว่าซูบิน นั้นทำตัวนักเลงเช่นนี้!เพราะได้รับการสนับสนุนจากเสี่ยวหลาน ที่มาจากรัฐบาลเมืองซึ่งมีอำนาจล้นมือในมณฑลหยานไท่ ดงซูบินจึงมีอิสระที่จะทำทุกอย่างที่เขาต้องการในมณฑลแห่งนี้! ใครจะรู้ว่าเขาสามารถทำอะไรได้บ้างในเมื่อเขาไม่มีข้อจำกัดใดๆ?
หวางลี่ตบหน้าผากของเขา
หลี่เฟิง… ทำไมคุณต้องทำให้ซูบินนั้นขุ่นเคืองตั้งแต่แรก? มันเหมือนคุนแกว่งเท้าหาเสี้ยนชัดๆเลย!
