245 - ไม่ต่างจากมดแมลง
เปรียบเปรยผู้แข็งแกร่งเหล่านี้เป็นเกี๊ยว? สิงโตทองได้ยินอย่างชัดเจน แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่มันก็มีความเข้าใจเรื่องนี้เป็นอย่างดี!
การที่คนเหล่านี้กระโดดลงมาในสระ หากจะเปรียบพวกเขาเป็นเกี๊ยวก็คงไม่ถือว่าเกินไปจริงๆ เพราะแม้ว่าพวกเขาจะเก่งกาจกว่านี้ก็ไม่สามารถทำอะไรได้!
โลกภายนอกเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย รอยแตกสีดำมีความเข้มข้นเหมือนใบมีดสวรรค์สีดำนับพันนับหมื่นเล่ม
มันลบล้างสิ่งมีชีวิตทั้งหมดจากโลกนี้ไม่มีใครสามารถหลบหนีพ้น
เมื่อกลุ่มผู้ยิ่งใหญ่เหล่านี้กระโดดลงมาในสระแห่งการเกิดใหม่โลกที่อยู่ด้านบนก็พังทลายลงทันที
มังกรที่แท้จริงตัวนั้นเริ่มเคลื่อนไหวร่างกาย โซ่เส้นใหญ่ที่มัดมันไว้สร้างแรงสั่นสะเทือนให้กับสวรรค์และปฐพี
บนภูเขาริมทะเลสาบสิ่งมีชีวิตทุกคนล้วนตายไปหมดสิ้น เมื่อดวงตาของมันเปิดขึ้นคนที่กระโดดลงมาในสระไม่ทันร่างกายก็จะสูญสลายเป็นหมอกควันอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง
แม้แต่กลุ่มคนที่สามารถกระโดดลงสระได้ทันร่างกายของพวกเขาก็ยังถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ
กลิ่นอายของสัตว์ร้ายโบราณตัวนี้น่ากลัวเกินไป มันทรงพลังเกินกว่าที่จะมีใครสามารถต่อต้านได้
สิ่งมีชีวิตที่สามารถกระโดดลงมาในสระได้ทันนั้นเต็มไปด้วยความแข็งแกร่งและความกล้าหาญ อย่างไรก็ตามจุดจบของพวกเขายังคงถูกกำหนดให้เป็นเรื่องที่น่าสังเวชอย่างยิ่ง
ฮัวลา!
ในภูเขาเสียงกระทบกันของโซ่โลหะดังออกไปไกลทำให้ทุกคนที่อยู่ด้านนอกรัศมีทำลายล้างต่างเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เป็นเพราะตอนนี้เสียงของโซ่โลหะที่เคลื่อนไหวไปมาก็เปรียบเสมือนกับมัจจุราชที่กำลังเชิญชวนพวกเขาให้เดินทางไปสู่โลกหน้า
นี่ไม่ใช่การข่มขู่ แต่หากพวกเขาหนีเอาชีวิตรอดไม่ทันจะต้องตายอย่างแน่นอน
ฮ่อง!
เสียงการเคลื่อนไหวของมันถูกปลดปล่อยออกมา ตอนนี้ทุกคนทราบแล้วว่ามังกรที่แท้จริงตัวนี้ตื่นขึ้นมาโดยสมบูรณ์แล้ว ร่องรอยแห่งความหวังสุดท้ายในจิตใจของพวกเขาถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิง
บนภูเขาดวงตาของสัตว์ร้ายเปิดขึ้นอย่างช้าๆ ในชั่วพริบตานั้นพลังแห่งความโกลาหลก็กลืนกินสวรรค์และปฐพีที่อยู่โดยรอบไปนับแสนลี้!
เป็นไปได้ด้วยเหรอที่สิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งจะแข็งแกร่งมากถึงขนาดนี้ นี่เป็นเพียงการตื่นจากหลับไหลเท่านั้น แต่กลับสามารถทำให้สิ่งมีชีวิตอื่นร่างกายสูญสลายไปหมด
ผู้ฝึกฝนจำนวนมากที่อยู่ในป่าอสูรสวรรค์ ต่างรีบหลบหนีด้วยความเร็วแต่ถึงกระนั้นก็ไม่มีความหวังใดๆเหลืออยู่
“อ๊ะไม่!”
นี่คือเสียงร้องของผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากที่คำรามด้วยความโกรธแค้นและไม่เต็มใจ แต่นี่คือทั้งหมดที่พวกเขาทำได้ก่อนที่ร่างกายของพวกเขาจะสูญสลายไปกับสายลม
เด็กหนุ่มจำนวนน้อยนิดที่สามารถรอดชีวิตออกไปจากป่าแห่งนี้ พวกไม่ลังเลที่จะร้องไห้ออกมาเลย
ทุกคนที่อยู่ในป่าถูกกำจัดไปหมดแล้ว!
เพียงแค่การตื่นนอนของมันก็สามารถทำลายล้างผู้ฝึกฝนต่างมิตินับหมื่นไปในครั้งเดียว
“ใกล้แล้วให้โอกาสข้าด้วย…” ใครบางคนตะโกนออกมา ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวพยายามคลานออกมานอกป่าอสูรสวรรค์
อย่างไรก็ตามรัศมีพลังชุดที่สองก็ตามมาอย่างรวดเร็วและทำลายร่างกายของเขาจนกลายเป็นกองเลือดกองหนึ่งเท่านั้น!
“นี่จะไม่แข็งแกร่งเกินไปหรือ? รีบออกไปที่นี่ก่อนที่มันจะลงมือไม่เช่นนั้นพวกเราจะตายกันหมด!” ผู้ยิ่งใหญ่หลายคนต่างรู้สึกว่าการยืนอยู่ที่นอกป่าแห่งนี้ก็ไม่ใช่ความคิดที่ดีนัก
พวกเขารีบใช้ญาณวิเศษอันทรงพลังเพื่อหนีออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้
แต่แล้วริ้วแสงสีแดงก็บินออกมาจากส่วนลึกของป่าบดขยี้พวกเขาจนร่างกายขาดกระจุยเป็นชิ้นๆ
นั่นคือแสงที่ปลดปล่อยออกมาจากการจ้องมองของสัตว์ร้ายตัวนั้น
หากพวกเขายืนอยู่เฉยๆโดยไม่คิดจะหลบหนีก็ไม่แน่ว่าจะต้องตาย แต่การใช้ญาณวิเศษของพวกเขากลับกระตุ้นความสนใจของมันขึ้นมา
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสัตว์ร้ายโบราณตัวนี้เมื่อครั้งอดีตแข็งแกร่งมากแค่ไหน เพียงแค่สายตาของมันอย่างเดียวก็มีพลังงานมากมายมหาศาลแล้ว
นี่คือเหตุผลว่าทำไมเมื่อมันลืมตาขึ้นแล้ว หากมันมองไปที่ใดสิ่งมีชีวิตตัวนั้นจะถูกทำลายในทันที
นี่เป็นผลลัพธ์อันน่าเศร้าจริงๆ!
ปู!
ทันใดนั้นสัตว์ร้ายโบราณก็เหลือบลงมามองที่สระแห่งการเกิดใหม่
วิญญาณดั้งเดิมของผู้ยิ่งใหญ่หลายคนที่ยังดำน้ำลงไปได้ไม่ลึกพอต่างสูญสลายไปในทันที
สามารถเห็นเลือดมากมายทะลักลงมาจากด้านบนของภูเขา
เห็นได้ชัดว่าผู้ฝึกฝนที่มาตามล่าสือฮ่าว มากกว่าที่ใครจะจินตนาการถึง!
หลังจากที่ดวงตาของสัตว์ร้ายตัวนี้เปิดขึ้นอย่างสมบูรณ์ ก็ไม่รู้ว่าผู้ฝึกฝนจำนวนกี่หมื่นคนที่ร่างกายถูกระเบิดออกเป็นชิ้นๆ
ตอนนี้ป่าอสูรสวรรค์ถูกยอมไปด้วยเลือดจนแดงฉานไปอย่างสมบูรณ์!
ก่อนหน้านี้ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดผลลัพธ์ที่โหดร้ายอย่างเช่นสถานการณ์ปัจจุบัน การตื่นขึ้นของสัตว์ร้ายเพียงตัวเดียวจะสามารถทำให้พวกเขาพบความสูญเสียมากมายถึงขนาดนี้?
ตอนนี้แม้แต่ผู้ฝึกฝนที่สามารถหนีไปได้ทันก็ยังเต็มไปด้วยความหวาดกลัวจนร่างกายสั่นสะท้าน ถึงจะหนีออกไปได้แต่ด้วยอาการบาดเจ็บที่รุนแรงขนาดนี้ก็ไม่ทราบว่าท้ายที่สุดแล้วจะมีชีวิตรอดได้กี่คน
หลังจากนั้นไม่นานเลือดแก่นแท้รวมทั้งสมบัติวิเศษของพวกเขาก็ถูกเผาไหม้กลายเป็นพลังงานหายไปในอากาศเบาบาง
มันน่ากลัวมาก ผู้ฝึกฝนที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้ไม่ได้ทิ้งอะไรไว้เลย หลังจากที่พวกเขาตาย ทุกสิ่งทุกอย่างก็หายไปเหมือนขี้เถ้าที่กระจัดกระจายไปในอากาศ
ฉากที่น่าสังเวชนี้ทำให้ทุกคนหวั่นไหวอย่างแท้จริง
มีเพียงผู้ฝึกฝนอาณาจักรปลดปล่อยตนเองเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เหลือรอด
พวกเขามองหน้ากันด้วยความสับสนรู้สึกถึงคลื่นแห่งความไร้พลังของตัวเอง
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้ทรงพลังประเภทนี้ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะต่อต้านมัน พวกเขาเปรียบเสมือนมดที่กำลังต่อสู้กับดวงอาทิตย์สีทองขนาดใหญ่ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า!
ในความเป็นจริงสัตว์ร้ายโบราณตัวนั้นยังไม่ได้ลงมือทำอะไรทั้งสิ้น มันเพียงแค่ขยับตัวเล็กน้อยเท่านั้น?
แต่ด้วยความผันผวนของพลังที่ปลดปล่อยออกมาก็เพียงพอที่จะสังหารกองทัพนับแสนของฝ่ายต่างมิติอย่างง่ายดาย
“ข้ายอมรับไม่ได้! มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?!” คนที่เหลือรอดต่างคำรามออกมาด้วยความเจ็บแค้น
ในเวลาเดียวกันด้านนอกของป่าอสูรสวรรค์ ในเทือกเขาที่อยู่ห่างออกไปก็มีเสียงคำรามดังออกมาอย่างต่อเนื่อง มีบุคคลระดับพิเศษจำนวนมากปรากฏตัวขึ้นเพื่อเสริมกำลัง
"เกิดอะไรขึ้น? เหตุไฉนจึงมีคำเตือนมากมาย " บนยอดเขาแห่งหนึ่งมีคนถามออกมา
เป็นเพราะเขาได้รับคำเตือนจากผู้อาวุโสหลายคนที่อยู่รอบนอกของป่าอสูรสวรรค์ คำเตือนสีแดงเหล่านั้นเป็นการสละชีวิตตัวเองเพื่อใช้ออก
การสละชีวิตตัวเองนั้นหากพบศัตรูที่แข็งแกร่งมากเกินไปบุคคลระดับสั่งการที่นี่ก็ยังพอจะสามารถเข้าใจได้
แต่การสละชีวิตตัวเองเพื่อส่งข่าวของบุคคลนับร้อยจึงเป็นเรื่องที่น่าหวาดหวั่นอย่างแท้จริง
“สัตว์ร้ายโบราณฟื้นขึ้นมาพวกเราถูกกวาดล้างไปหมดแล้ว!” มีเพียงผู้อาวุโสคนสองคนเท่านั้นที่สามารถหลบหนีออกมาได้ แต่ร่างกายของพวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสพร้อมจะสูญสลายไปได้ทุกเมื่อ
“ไม่ต้องกังวลเรามาแล้ว!”
ผู้สูงสุดคนหนึ่งกล่าวออกมา
“ใช้โลหิตอมตะ!”
“ปลดผนึกโองการสวรรค์!”
มีบางคนที่ตะโกนออกมาเสียงดังกึกก้องไปทั่วขุนเขา พวกเขาเทเลือดที่สุกใสจากภายในภาชนะโบราณลึกลับราดลงไปบนราชโองการสีทองแผ่นนึง แสงไฟส่องสว่างพุ่งขึ้นทันทีรัศมีพลังของมันสามารถทำลายท้องฟ้าให้แตกเป็นเสี่ยงๆ
โฮ่ว!
จากนั้นพวกเขาก็เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ภายในป่าอสูรสวรรค์มีสัตว์โบราณขนาดใหญ่ตัวหนึ่งกำลังลืมตาขึ้นมา! รัศมีพลังของมันน่าหวาดหวั่นเป็นอย่างยิ่งทุกคนที่นี่ต่างรู้สึกตกใจ
ทันใดนั้นราชโองการทองคำของจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญก็พังทลายลงทันที โลหิตอมตะที่ยังเหลืออยู่ก็ถูกเผาไหม้ไปอย่างรวดเร็ว
หงหลง!
ในตอนนั้นเองมีเสียงคำรามของสัตว์ร้ายดังออกมาจากป่าอสูรสวรรค์
ผู้ฝึกฝนสองคนสุดท้ายที่สามารถหลบหนีออกมาได้ในตอนแรกร่างกายของพวกเขาก็สูญสลายไปในทันที แม้กระทั่งผู้สูงสุดที่ตั้งใจว่าจะช่วยเหลือพวกเขาก็ไม่สามารถหลีกหนีชะตากรรมพ้น
เสียงคำรามเพียงครั้งเดียวจากสัตว์ร้ายโบราณมีอำนาจกวาดล้างมากกว่าหนึ่งล้านลี้เสียอีก ในขณะเดียวกันดวงดาวที่อยู่บนท้องฟ้านับหมื่นดวงก็ร่วงลงมาก่อนจะสูญสลายไป
พลังแห่งความโกลาหลเข้าปกคลุมพื้นที่ป่าอสูรสวรรค์ทั้งหมด
นี่เป็นพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้ ภายใต้เสียงคำรามนี้ราวกับว่าโลกกำลังถูกกวาดล้าง ทุกสิ่งทุกอย่างถูกลบหายไปหมดสิ้น