244 - ไร้ความปราณี

1555 ไร้ความปราณี

สือฮ่าวคำรามด้วยญาณวิเศษแห่งสวรรค์เพื่อปลุกสัตว์ร้ายตัวนี้ขึ้นมา

ความบ้าคลั่งของเขาเกินความคาดหมายของทุกคน

เป็นเพราะแม้ว่าเขาอยากจะตายเขาก็ไม่ควรเลือกที่จะทำเช่นนี้!

เพียงแค่การฟื้นคืนชีพของสัตว์ร้ายโบราณก็จะทำให้สวรรค์พังทลายและแผ่นดินกลายเป็นเถ้าธุลี ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดที่สามารถอยู่รอดได้

ผู้ยิ่งใหญ่ในอาณาจักรปลดปล่อยตนเองรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก แม้ว่ามันจะหลับอยู่พวกเขาก็ไม่กล้าเผชิญหน้านับประสาอะไรที่เมื่อมันตื่นขึ้นมา!

“ฮวงเป็นบ้าไปแล้ว!”

“เขาไม่ต้องการมีชีวิตอยู่อีกต่อไปหรือ? มันไม่เหมือนกับว่าเขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังสักนิด ทำไมเขาถึงอยากจะพาพวกเราทั้งหมดลงไปตายกับเขา!” หลายคนรู้สึกหวาดกลัวและไม่เต็มใจ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อาวุโสในชุดคลุมสีเงิน ในตอนแรกเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวังจึงไม่กล้าขึ้นมาบนภูเขาหิน

แต่เมื่อได้รับการยืนยันว่าฮวงแหลกสลายลงไปในทะเลสาบ เขาจึงรวบรวมความกล้าและขึ้นมาที่นี่ แต่ท้ายที่สุดเขาก็โดนหลอกเช่นกัน

ในความเป็นจริงมีคนกลุ่มใหญ่ที่ยังคงระมัดระวัง พวกเขายังอยู่ในสถานที่ห่างไกล

ทั้งหมดเป็นเพราะในช่วงเวลาสำคัญมีข่าวที่ส่งมาจากบนยอดเขาว่าสิงโตทองคำคว้าโชคที่ท้าทายสวรรค์ ฮวงได้ตายไปแล้วศพจมลงสู่ก้นทะเลสาบนั่นจึงทำให้พวกเขารีบมาที่นี่ทันที

โฮ่ว!

สือฮ่าวปลดปล่อยเสียงคำราม เขาไม่ได้โจมตีเข้าโดยตรงอย่างแท้จริง แต่นี่เป็นการรบกวนการนอนหลับของสัตว์โบราณอย่างแน่นอน

“ฮวงอย่าทำแบบนี้! มิฉะนั้นเจ้าก็จะตายเช่นกัน!” ใบหน้าของบางคนซีดเผือดพวกเขาตะโกนออกมาอย่างสุดเสียงพยายามห้ามไม่ให้สือฮ่าวทำเช่นนี้

เป็นเพราะหากกลี้ยกล่อมฮวงได้สำเร็จนั่นก็เหมือนกับการช่วยตัวเองไปด้วย

อย่างไรก็ตามตอนนี้สือฮ่าวไม่มีทีท่าว่าจะหยุดอย่างแน่นอน? ปราณโลหิตของเขาพุ่งเข้าสู่สวรรค์ผมยาวสีดำหนาสะบัดไปมา ดวงตาของเขากวาดมองอย่างเย็นชา เสียงคำรามครั้งนี้สามารถเขย่าสวรรค์และปฐพี

ทุกคนรู้สึกสิ้นหวัง พวกเขาไม่สามารถหยุดเหตุการณ์ครั้งนี้ได้เลย

“บัดซบ!…ราชสีห์ผู้กล้าเจ้าทำให้พวกเราเข้าใจผิด!” มีบางคนที่โกรธแค้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจต่อสิงโตสีทองความผิดทุกอย่างจึงถูกโยนไปที่มัน

เป็นเพราะในสายตาของพวกเขาสิงโตทองหยิ่งผยองเกินไป มันคิดว่าสามารถจบชีวิตของฮวงไปได้ง่ายๆ นี่ก็เหมือนกับการทำให้คนกลุ่มหลังเข้าใจผิดในการขึ้นไปบนภูเขาเช่นกัน

สำหรับชายชราที่ให้ความสำคัญกับชีวิตของพวกเขาอย่างมากและมักจะเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวังอยู่เสมอสิ่งนี้ก็เหมือนกับการหลอกพวกเขา จนนำไปสู่เส้นทางที่ไม่มีวันหวนกลับ

คลื่นเสียงของสือฮ่าวยังเต็มไปด้วยสายฟ้าที่ออกมาจากญาณวิเศษ หลังจากนั้นก็เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ขึ้นมากลางอากาศ

ทุกคนสามารถเห็นได้ว่าบนท้องฟ้ามีมีเมฆขนาดใหญ่ การปรากฏตัวของสระสายฟ้าทำให้ทุกคนตื่นตะลึง

คลื่นแห่งความผันผวนนี้รุนแรงเกินไป เสียงรบกวนมีมากขึ้นเรื่อยๆทั้งยังมันไม่ได้อยู่ในบริเวณทะเลสาบแห่งนี้แต่กลับปรากฏตัวอยู่ข้างๆ ‘อันดับสองภายใต้สวรรค์’

ในเวลาเดียวกันสือฮ่าวใช้ความสามารถอันยิ่งใหญ่เพื่อเขย่าภูเขาให้สั่นสะเทือน

สายฟ้าส่งเสียงดังกึกก้อง พวกมันฟาดเข้าใส่สายโซ่ที่มัดสิ่งมีชีวิตโบราณไว้ เมื่อทุกคนเห็นสิ่งนี้พวกเขารีบลนลานหนีออกไปแม้ว่าจะมีเพียงความหวังอันน้อยนิดก็ตาม

หลายคนตกอยู่ในความสิ้นหวังอย่างสมบูรณ์ สถานการณ์นี้เป็นไปไม่ได้เลยที่จะหลบหนี ทุกอย่างสามารถมุ่งหน้าไปสู่จุดจบที่ขมขื่นเท่านั้น!

“อา…ข้าไม่อยากตายที่นี่!” เด็กหนุ่มหลายคนอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว

“ชั่วร้ายเกินไปแล้ว!” ผู้ยิ่งใหญ่หลายคนก็เสียใจในความไร้พลังของตนเองเพราะว่าตอนนี้พวกเขามองเห็นว่า มังกรตัวนั้นเริ่มขยับตัวแล้ว

ในสถานที่แห่งนั้นพลังแห่งความโกลาหลเริ่มปั่นป่วน สัตว์ร้ายโบราณขยับร่างกายที่ใหญ่โตปกคลุมสวรรค์และและปฐพี เปลือกตาหนาหนักเหมือนกำแพงตอนนี้ค่อยๆขยับเปิดอกมา

ในช่วงเวลานั้นรัศมีพลังที่ไม่มีใครเทียบ ได้กลืนกินท้องฟ้าเบื้องบนและปฐพีเบื้องล่างทำให้วิญญาณของทุกคนถูกแช่แข็งตัดการเชื่อมต่อกับร่างกายของพวกเขา

นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นตื่นขึ้นมาเท่านั้น แต่ผู้เชี่ยวชาญหลายคนก็ไม่สามารถรับมือได้อีกต่อไป

อา…

ผู้เชี่ยวชาญหนุ่มสองสามคนร้องออกมาอย่างน่าสังเวชร่างกายของพวกเขาแหลกสลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจากพลังครอบงำที่ถูกปลดปล่อยออกมา

ปู!

หนึ่งในนั้นอวัยวะภายในทะลักออกสู่ด้านนอก ร่างของเขาระเบิดทันทีภายใต้แรงกดดัน

โบ!

มีอีกคนที่กระดูกหน้าผากของเขาถูกทำลายลงอย่างรวดเร็ว วิญญาณดั้งเดิมของเขาพยายามดิ้นรนอยู่เล็กน้อยก่อนจะสูญสลายกลายเป็นอากาศไป

นี่เป็นสถานการณ์ของความสิ้นหวังอย่างแท้จริงไม่มีทางที่จะต้านทานมันได้!

"วิ่ง!" ครึ่งก้าวผู้สูงสุดสองสามคนคำรามออกมา

'เป็นเพราะถ้าแค่จุดเริ่มต้นยังเป็นแบบนี้แล้ว มันจะน่ากลัวขนาดไหนเมื่อสัตว์ร้ายโบราณลืมตาขึ้นมา?

แต่ถึงแม้จะหลบหนีพวกเขาก็รู้ตัวเองดีว่าไม่มีโอกาส ด้วยการตื่นขึ้นของสัตว์ร้ายตัวนี้รัศมีพลังของมันจะกระจายออกไปหลายล้านลี้!

ในขณะเดียวกันสถานที่แห่งนี้พวกเขาไม่มีทางเปิดประตูมิติและหลบหนีออกไปได้

“สิงโตน้อยเจ้าหลอกพวกเรา!” ในตอนท้ายมีผู้ยิ่งใหญ่ที่คร่ำครวญออกมาโดยไม่เต็มใจ ความเครียดแค้นของพวกเขาต่างสุมมาที่ราชสีห์ผู้กล้า

ในความเป็นจริงศัตรูของพวกเขาเพียงคนเดียวที่อยู่ที่นี่คือฮวง แต่ตอนนี้หลายคนต่างมองว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้เป็นความผิดของราชสีห์ผู้กล้า

ความจริงมีคนจำนวนมากที่ไม่กล้าขึ้นมาบนภูเขา แต่ราชสีห์ผู้กล้าก็บอกว่าสัตว์ร้ายตัวนี้ไม่มีทางตื่นขึ้นมาอย่างแน่นอน

“เลิกตำหนิคนอื่นได้แล้ว? เราได้แต่โทษตัวเองเท่านั้น!” บางคนกล่าวออกมาเพื่อเรียกสติ

“ฮวงเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ!” แน่นอนว่าพวกเขาส่วนใหญ่ยังคงเกลียดชังฮวงอยู่เช่นเดิม

“เขาไม่ได้บ้าเขามีวิธีเอาตัวรอดอยู่!” ในเวลานี้จู่ๆก็มีคนพูดขึ้น

คนที่กล่าวขึ้นคือผู้อาวุโสเสื้อคลุมสีเงิน ตอนนี้มีหลายคนที่รีบพุ่งตัวกลับมาที่ทะเลสาบแห่งนี้ พวกเขาคือผู้แข็งแกร่งอาณาจักรปลดปล่อยตนเอง

ฮ่อง!

ทันใดนั้นที่กลางอากาศก็เกิดรอยแตกขึ้น จากนั้นอุโมงค์มิติมากมายก็ถูกเปิดออก มันเหมือนใบมีดสวรรค์สีดำตั้งตระหง่านอยู่ระหว่างท้องฟ้าและปฐพี!

เป็นเพราะมังกรที่แท้จริงฟื้นขึ้นมาแล้ว!

ผู้ยิ่งใหญ่จำนวนมากที่อยู่ที่นี่ไม่สามารถเปิดประตูมิติได้ แต่มังกรที่แท้จริงตัวนี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพลังกดขี่ข่มเหงอย่างแท้จริงมันสามารถทำได้อย่างง่ายดาย

นี่ไม่ใช่การกระทำโดยเจตนา แต่เป็นผลของรัศมีพลังที่ถูกปลดปล่อยออกมาหลังจากที่มันตื่น นี่เพียงพอแล้วที่จะบดขยี้สวรรค์และพื้นพิภพ

ในตอนนี้ไม่มีอะไรที่จะหยุดมันได้อีก โลกนี้จักรวาลที่ยิ่งใหญ่นี้ไม่สามารถกักขังร่างกายที่แท้จริงของมันได้

ปู!

ความผันผวนของพลังงานสีดำประเภทนี้รุนแรงเกินไป ผู้ฝึกฝนรุ่นเยาว์เก้าในสิบล้วนเสียชีวิตไปในทันที

มีเพียงผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์บางคนที่อยู่สุดขอบฟ้าเท่านั้นถึงจะสามารถหลบหนีได้และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงโชคดีพอที่จะทำให้รอดชีวิต อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงได้รับบาดเจ็บสาหัส

ส่วนคนรุ่นอาวุโสบางคนที่อยู่ใกล้ๆก็เสียชีวิตไปหมดสิ้นแล้ว!

“ผู้อาวุโสมังกรผู้ไร้เทียมทานโปรดลงมือจัดการบุคคลชั่วร้ายที่บังอาจรบกวนการนอนของท่านด้วยเถิด!” นี่คือเสียงคำรามครั้งสุดท้ายของสือฮ่าวจากนั้นเขาก็ลากสิงโตสีทองกลับไปที่ก้นทะเลสาบอย่างรวดเร็ว

เป็นเพราะเขารู้ข้อสรุปของคนเหล่านั้นโดยไม่จำเป็นต้องมองเห็นด้วยตาของตัวเอง

แน่นอนว่าการจมลงสู่ก้นทะเลสาบก็เพื่อความอยู่รอดเช่นกัน ถ้าเขาช้าไปสักครู่เขาก็จะถูกพลังของมังกรตัวนี้บดขยี้จนตายอย่างแน่นอน

ใบหน้าของสิงโตทองแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง ดวงตาสีทองของมันเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

มันไม่เคยคิดว่าในผู้คนจำนวนมากที่ออกมาตามล่าฮวงจะเหลือรอดเพียงมันคนเดียว!

ในสายตาของมันฮวงช่างโหดเหี้ยมไร้มนุษยธรรมเกินไปแล้ว!

ยิ่งไปกว่านั้นมันก็ต้องโทษตัวเองจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะมันมั่นใจมากเกินไปก็คงไม่มีคนจำนวนมากขึ้นมาบนภูเขาแห่งนี้?

จากมุมมองหนึ่งมันเป็นฆาตกรที่ทำร้ายคนกลุ่มเหล่านั้นจนถึงแก่ความตาย!

“ฮวง! ข้าขอเสี่ยงกับเจ้าแล้ว!” สิงโตสีทองคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวมันไม่มีหน้าจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแต่ก็ยังต้องการลากสือฮ่าวไปกับมัน

“เจ้าอยากตายเหรอ? มันจะไม่ง่ายขนาดนั้น! รอชมอยู่ข้างๆอย่างสงบเสงี่ยมเถอะ!” สือฮ่าวไม่สนใจอะไรเลย ฝ่ามือของเขาฟาดลงมาทำลายกระดูกทั้งหมดในร่างของมัน

"เจ้าต้องการอะไรจากข้า?" ดวงตาสีทองของราชสีห์ผู้กล้าเผยให้เห็นความเย็นชา

“ใช้เจ้าเป็นพาหนะแล้วขี่เข้าไปในสนามรบเพื่อสังหารมิตรสหายของเจ้าให้หมดสิ้น!” สือฮ่าวกล่าวอย่างไร้ความปรานี

นี่ไม่ใช่ความเมตตาหรือเป็นเพราะเขาต้องการที่จะยึดมันเป็นสัตว์ขี่ แต่เขาต้องการที่จะใช้มันเป็นทาสเพื่อข่มขู่คนทรยศเหล่านั้น

เป็นเพราะทุกคนรู้ว่าสายเลือดของราชสีห์ผู้กล้าเดิมเป็นสิ่งมีชีวิตจากเก้าสวรรค์สิบพิภพ ต่อมาพวกมันทำการทรยศแล้วสังหารผู้คนจากฝ่ายเดียวกัน

ตอนนี้สิ่งที่สือฮ่าวทำเป็นการแสดงให้ผู้คนที่มีความตั้งใจจะทรยศเผ่าพันธุ์ของตนเองจะได้รับความอัปยศแค่ไหน

ปูตง!

...

ภายในทะเลสาบมีเสียงหยดน้ำดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ผู้ยิ่งใหญ่หลายสิบคนไม่รอช้ารีบกระโดดลงมาในสระแห่งการเกิดใหม่ทันที

นี่เป็นกลุ่มผู้ฝึกฝนที่แข็งแกร่งที่สุด ในช่วงเวลาสำคัญพวกเขาตัดสินใจอย่างเด็ดขาดที่ลงมาเสี่ยงโชคข้างล่างยังดีเสียกว่ารอคอยความตายอยู่บนฝั่ง

“ฮ่าๆๆ พวกเขามาแล้ว! เกี๊ยวกลุ่มหนึ่งกระโดดลงหม้อด้วยตัวเอง ถึงเวลาแล้วที่ข้าจะเก็บเกี่ยวมัน!” สือฮ่าวหัวเราะด้วยความขบขันแต่ใบหน้าของเขาแสดงออกอย่างเย็นชา