ตอนที่ 41 จะถอดเองหรือให้ช่วยถอดให้ ?

“ฉันแค่กินมากเกินไปหน่อย ... เธอก็แค่ช่วยพยุงฉัน ไม่ต้องโวยวาย ...”

หลังจากได้รับฟังหมั่นโถวก็หัวเราะเบา ๆ อยู่นาน

นายหญิงคนนี้ค่อนข้างน่าสนใจ เธอไม่ได้มีความเย่อหยิ่งแบบหญิงสาวในตระกูลที่มีชื่อเสียงเลย เธอเป็นคนที่เข้าถึงได้ง่ายมาก และเธอก็เป็นคนตลก ...

เซี่ยฉิงกงไม่ทันสังเกตเห็นว่าระหว่างมื้ออาหาร อาเจิ้งได้ผละออกไปอย่างเงียบ ๆ

หลังจากนั้นประมาณ 15 นาที อาเจิ้งก็กลับมา

เขาหิ้วถุงพลาสติกใสที่มีของเล็ก ๆ หลายอย่างอยู่ในนั้นติดมาด้วย

มู่เฉินฮ่าวกินอาหารคำสุดท้ายเสร็จก็เช็ดริมฝีปากของตนอย่างสง่างาม เขารับถุงพลาสติกมาจากมือของอาเจิ้ง

"จุ๊ จุ๊ เครื่องดักฟังสี่ตัว กล้องจิ๋วแอบถ่ายสามตัว น้องสาวของคุณนี่ไม่เบาเลยจริง ๆ"

มู่เฉินฮ่าวแตะคางของเขาพลางมองสิ่งของที่อยู่ในถุงพลาสติก นิ้วเรียวของเขาเคาะลงบนโต๊ะอาหารเย็นเป็นท่วงทำนองแปลก ๆ

เซี่ยฉิงกงรู้สึกประหลาดใจที่มู่เฉินฮ่าวลงมือรวดเร็วมาก เธอเพิ่งจะบอกว่า เซี่ยชิงฉวนมาที่นี่ และเดินชมไปรอบ ๆ ห้องนอนของเธอ จากนั้นเธอก็ผละไปหาที่งีบ ว่าแต่เซี่ยชิงฉวนเริ่มลงมือยังไง ?

เซี่ยชิงฉวนรู้ได้อย่างไรว่าวันนี้เธอจะทำอะไร ?

อย่างที่เขาว่ากันว่าพังพอนมาอวยพรปีใหม่ไก่ มันจะมีเรื่องดี ๆ ได้ยังไง ?

ดังนั้นเมื่อเซี่ยชิงฉวนขอเยี่ยมชมห้องนอนของเซี่ยฉิงกง มู่เฉินฮ่าวจึงเดาได้ทันทีว่าเซี่ยชิงฉวนต้องการแอบเอาอะไรบางอย่างมาซ่อนในห้อง

เซี่ยฉิงกงเริ่มหวนคิดถึงเรื่องในตอนนั้น วันแรกระหว่างทางกลับบ้านสกุลมู่ เธอยังสงสัยว่า ทำไมเฉินเหวินกังถึงรู้ที่อยู่และสถานที่ของเธออย่างแม่นยำ ทว่าชั่วขณะนั้นมู่เฉินฮ่าวก็กดร่างของเธอลง เขาจับรวบเซี่ยฉิงกงด้วยมือทั้งสองข้าง เซี่ยฉิงกงตกใจและกำลังจะขัดขืน หากแต่ชายหนุ่มกลับยื่นมือออกมาถอดเครื่องประดับผมรูปผีเสื้อออกจากเรือนผมของเธอ

"อะไรน่ะ ?"

มู่เฉินฮ่าวจับสังเกตเครื่องประดับผมนี้อย่างระมัดระวัง ก่อนจะนำวัตถุสีดำเล็ก ๆ ออกจากเกสรที่อยู่ตรงกลาง

มันเป็นอุปกรณ์สำหรับระบุตำแหน่ง GPS ขนาดเล็กจิ๋ว

"ดูเหมือนว่าเฉินเหวินกังจะมีสัมพันธ์ลับกับเจินเมี่ยวหยู คุณพ่อของฉันน่าที่จะถูกสวมเขาเข้าแล้ว"

เซี่ยฉิงกงเอามือเท้าคางบนโต๊ะรอฟังมู่เฉินฮ่าว

หมั่นโถวคนสนิทของเธอออกไปหายาแก้ท้องอืดท้องเฟ้อ

มู่เฉินฮ่าวส่ายหัว “ไม่หรอก เฉินเหวินกังจะไม่ฆ่าตัวตายเพื่อแม่เลี้ยงของคุณอย่างแน่นอน”

อาเจิ้งกล่าวเสริมว่า "นายหญิงน้อย ผมได้ตรวจสอบแล้ว พวกเขาไม่น่าจะมีความสัมพันธ์เช่นนั้น"

เซี่ยฉิงกงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง

"เอาล่ะ เรื่องของเฉินเหวินกัง ผมจะตรวจสอบให้เอง คุณไม่ต้องกังวลเรื่องนี้"

มู่เฉินฮ่าวขัดจังหวะเซี่ยฉิงกงเบา ๆ เขาลุกขึ้นยืนแล้วก้าวไปหยุดข้างกายเซี่ยฉิงกง

“ทำอะไรน่ะ ?” เซี่ยฉิงกงสะดุ้ง

ไม่คาดคิด..ชายหนุ่มจะใช้มือใหญ่ ๆ ของเขาอุ้มตัวเซี่ยฉิงกง แล้วเดินกลับไปที่ห้องนอน

"ตอนนี้คุณควรจะกังวลว่า แผลที่แขนของคุณจะอักเสบหรือไม่จะดีกว่า ?"

เซี่ยฉิงกงเป็นคนรักความสะอาดมาก เธอต้องอาบน้ำทุกวัน และในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เธอลืมคำแนะนำของคุณหมอซู  เธอแช่น้ำ และนั่นทำให้แผลของเธออักเสบ

เมื่อกลับเข้ามาในห้องนอน หมั่นโถวก็ช่วยปิดประตูห้องนอน และเดินออกไปอย่างรู้หน้าที่

มู่เฉินฮ่าวหย่อนกายลงนั่งข้างเซี่ยฉิงกงด้วยสายตาที่เคร่งขรึมและจริงจัง เขาเหลือบมองเซี่ยฉิงกง

"จะถอดออกเอง หรือจะให้ผมช่วยถอดให้ ?"

เซี่ยฉิงกงดึงผ้านวมขึ้นมาห่อตัว ไม่ต่างจากกระต่ายน้อยขี้กลัว

“คนบ้า มู่เฉินฮ่าว คุณต้องการทำอะไร เพิ่งกินอาหารเสร็จ คุณก็ต้องการแปลงร่างเป็นสัตว์ร้ายทันทีเลยหรือ ?

“ผมจะช่วยคุณทายาแก้อักเสบ ไม่งั้นหากต้องตัดแขนจะกลายเป็นคนแขนด้วน ผมยังไม่อยากแต่งงานกับผู้หญิงแขนด้วน”

ตอนนี้อากาศยังไม่ร้อน เพราะยังไม่เข้าฤดูร้อน เซี่ยฉิงกงจึงสวมชุดกระโปรงแขนยาวที่ถอดยาก จึงไม่ค่อยได้ทายา

“ทำไมต้องทายาให้ฉัน ไม่รู้รึไงว่าผู้ชายกับผู้หญิงไม่ควรจะใกล้ชิดกัน ให้หมั่นโถวมาทายาให้ฉันก็ได้ !”

"ผมจะนับแค่สาม"

"3"

"2"

"...”

***จบตอน จะถอดเองหรือให้ช่วยถอดให้ ?***