ตอนที่ 32 เวทมนตร์ความทรงจำกับบิชอปนักฆ่า
ฟ้ามืดแล้ว ป่าที่ไม่มีผู้คนดูเงียบเชียบยิ่งขึ้น คงเป็นเพราะช่วงนี้ผมส่งเสียงเอะอะอยู่แถวนี้มานานเกินไป แม้แต่เสียงสัตว์ก็เลยไม่มี มองวิวนอกหน้าต่างเสร็จ ผมก็หยิบฟืนที่ได้จากทรัพย์สินของโจรพวกนั้นโยนเข้าไปในเตาผิง แล้วเดินไปหาโอยาโดะ แสงไฟส่องใบหน้าอ่อนเยาว์ของเธอ ถึงไม่รู้ว่าเธอฝันถึงอะไร แต่ดูจากค...