ตอนที่ 655 เป็นเรื่องที่ดี
เธอต้องการที่จะอยู่อย่างสะดวกสบายมากขึ้น
เธอไม่ได้อาศัยอยู่ในบ้านของประธานแล้ว
น้อยคนนักจะสังเกตเห็น
“ว้าว เราเห็นทะเลจากตรงนี้ด้วย สุดยอดไปเลย” นาน่าเดินเข้าไปในห้องและจัดกระเป๋าสัมภาระให้เรียบร้อยก่อนจะมองไปรอบ ๆ
เธอทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่ม ๆ ใหญ่ ๆ พร้อมกับกอดหมอน
“เตียงนี้ดีจัง นุ่มมาก และดีมาก หลับสบายไปได้อีกสองสามเดือน ทีมงานถ่ายทำใจดีมากเลย ฉันคิดว่าเราได้อยู่ห้องพักธรรมดา”
เฉียวเมียนเมียนเม้มริมฝีปากและเงียบ
ถ้าไม่ใช่เพราะไป่ซู๋ เธอจะต้องได้พักอยู่ห้องธรรมดา
ในช่วงเวลาเช่นนี้ เธอรู้สึกว่าเป็นการดีที่จะเป็นคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดี
“น้องเมียนเมียน เราควรเก็บของหรือไปกินข้าวก่อนดี?”
นาน่ากลิ้งไปมาบนเตียงครู่หนึ่ง แล้วค่อยลุกขึ้นนั่ง
เฉียวเมียนเมียนกำลังจะตอบ ทว่าเสียง wechat ของเธอดังขึ้น
เธอเปิดดูและเห็นว่าเป็นข้อความจากเหมาเยซื่อ : [คุณถึงที่พักหรือยัง ทานข้าวหรือยัง อย่าลืมกินข้าวด้วยล่ะ]
เธอจ้องมองอยู่ครู่หนึ่งและอดยิ้มไม่ได้ หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความหวาน รู้สึกดีมาก ๆ เลย
เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบอย่างรวดเร็วว่า : [ฉันเพิ่งมาถึงห้องพักของโรงแรมค่ะ และกำลังจัดกระเป๋าเดินทาง ฉันกำลังจะออกไปทานอาหารค่ำ แล้วคุณล่ะ?]
เหมาเยซื่อตอบทันที : [ฉันก็จะไปกินข้าวเหมือนกัน สภาพแวดล้อมเป็นยังไงบ้าง พอใจไหม]
เฉียวเมียนเมียน : [ฉันพอใจมาก ห้องพักที่ทีมงานจัดให้ อยู่ใกล้ทะเล เราสามารถมองเห็นวิวทะเลได้ตลอดเวลา คุณให้หยางเชาชิงจัดการเรื่องนี้งั้นเหรอคะ?]
เหมาเยซื่อ : [อืม คุณต้องอยู่ในที่ที่ดี ถ้าไม่อยากนั่นคุณจะลำบาก ผมจะจัดห้องสวีทที่ดีที่สุดให้กับคุณ]
เฉียวเมียนเมียน : [ไม่หรอก เท่านี้ก็เพียงพอแล้วค่ะ]
เหมาเยซื่อ : [จะบ่ายแล้ว ไปกินข้าวเถอะ]
เฉียวเมียนเมียน : [ค่ะ งั้นฉันไปก่อนนะคะ เที่ยงนี้คุณกินอะไร]
เหมาเยซื่อ : [ผมยังไม่รู้เลย คุณล่ะจะกินอะไร]
เฉียวเมียนเมียนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า : [ฉันไม่รู้เหมือนกันค่ะ ฉันว่าจะลงไปดูข้างล่างก่อน]
เหมาเยซื่อ : [เอาล่ะ ถ่ายรูปส่งมาให้ผมดูก่อนที่จะกินด้วยนะ]
เฉียวเมียนเมียน : [ค่ะ ถ่ายรูปของคุณให้ฉันดูด้วยเหมือนกันล่ะ ฉันก็อยากเห็นสิ่งที่คุรกินเหมือนกัน]
เหมาเยซื่อ : [ก็ได้]
…..
ชั้นล่าง
เฉียวเมียนเมียนและนาน่าได้สำรวจบริเวณโดยรอบและพบร้านหอยทากในแม่น้ำ
ทั้งคู่ชอบบะหมี่หอยทาก จึงตัดสินใจเลือกทานเป็นมื้อกลางวัน
เมื่อเธอเข้าไปในร้าน เธอได้กลิ่นบางอย่าง
นาน่าสูดหายใจเข้าลึก ๆ ดูมึน ๆ
“ไม่ได้กินหอยทากมานานแล้ว แค่ได้กลิ่นก็หิวแล้ว อีกสักพักจะขอให้เขาเติมหน่อไม้ดองให้เยอะ ๆ เลย ฉันขอบกินหอยทางแม่น้ำ”
พวกเขาหาที่นั่งและนั่งลง
จากนั้นพวกเขาแต่ละคนก็สั่งอาหารครอบครัว
มีเครื่องเคียงมากมายในมื้ออาหารของครอบครัว
พวกเขาชอบมัน
สักพัก พนักงานก็ออกมาพร้อมชามใบใหญ่สองใบ
หลังจากวางมันลงบนโต๊ะ นาน่าก็ทนรอต่อไปไม่ไหวแล้ว เธอหยิบบะหมี่ขึ้นมาหนึ่งชาม พร้อมกับตะเกือบ 1 คู่ แล้วถอนหายใจด้วยความพอใจ
“นี่คือรสชาติ ที่อร่อยมาก!”
เฉียวเมียนเมียนคิดถึงคำสัญญาของเธอที่ให้ไว้กับเหมาเยซื่อ เธอส่งรูปถ่ายให้เขา
ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาตอบว่า : [นี่อะไร?]