WS บทที่ 127 วิกฤติ

“พวกเรารีบหนีกันเถอะ ภารกิจของเรามีแค่ตรวจสอบเรื่องของค้างคาวแวมไพร์เท่านั้น ตอนนี้เราได้รู้สาเหตุแล้วว่ามาจากหมอผี เราต้องรีบหนีไปจากที่นี่และไปรายงานให้ทางดินแดนมนต์ดำทราบ หลังจากนั้นพวกเขาต้องส่งนักเวทย์ระดับสูง ๆ มาจัดการหมอผีอย่างแน่นอน”

พ่อมดโฮล์มส์กล่าวและหันวิ่งไปด้านหลังทันที เขารู้ดีว่าค้างคาวแวมไพร์ตัวนั้นรับมือไม่ง่ายแน่นอน ยิ่งกว่านั้นพวกเขาได้ทำบรรลุจุดปรtสงค์ของภารกิจแล้วดังนั้นพวกเขาจึงสามารถไปส่งภารกิจเพื่อรับของรางวัลได้

ส่วนชายชราผมสีเงินกับค้างคาวแวมไพร์ตัวนั้น เขาคงจะถูกจัดการโดยนักเวทย์แห่งดินแดนมนต์ดำ เขาคิดว่าชายชราต้องมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับนักเวทย์ระดับสี่อย่างแน่นอน ถ้าไม่หนีเขาเกรงว่าพวกเขาคงต้องตายในถ้ำแห่งนี้

*โครม!!*

อีกเพียงไม่กี่ก้าวโฮล์มส์จะเข้าไปในทางเดินที่จะนำเขาออกไปข้างนอก แต่ทันใดนั้นนั้นดี่ก้อนหินจำนวนหล่นลงมาและปิดทางเดินสองทางจนมิด มันต้องใช้เวลาพอสมควรให้การเอาก้อนหินออกซึ่งชายชราไม่มีทางปล่อยให้พวกเขาทำอย่างนั้นแน่นอน

“แย่หน่อยนะที่พวกเจ้าไม่มีโอกาสทำอย่างนั้นได้แล้ว” ชายชรายิ้มอย่างพอใจ ในระหว่างนั้น ค้างคาวแวมไพร์ขนาดมหีมาก็พุ่งมาหาเมอร์ลินกับโฮล์มส์

“ในเมื่อไม่มีทางหนีก็ได้มีแต่ต้องสู้เท่านั้น” โฮล์มส์กัดฟันกรอด “กรงวายุ”

พ่อมดโฮล์มส์ร่ายคาถากรงวายุใส่ค้างคาวแวมไพร์แต่มันแทบทำอะไรค้างคาวแวมไพร์ไม่ได้เลย เมื่ออยู่ต่อหน้ามันคาถาระดับศูนย์ก็ไร้ความหมาย

เขาจึงตัดสินใจร่ายคาถาธาตุน้ำแข็งซึ่งเป็นธาตุที่พวกค้างคาวแวมไพร์กลัวมากที่สุด รวมถึงคาถาอื่น ๆ ด้วย

“ระเบิดน้ำแข็ง”

“หอกมังกรธรณี”

“เพลิงประกายแสง”

พ่อมดโฮล์มส์ร่ายคาถาออกไปอย่างต่อเนื่องแต่มันก็ไม่สามารถทำอะไรค้างคาวแวมไพร์ได้มากนัก แม้แต่การหยุดการเคลื่อนไหว เขาก็ยังทำไม่ได้เลย

เมอร์ลินที่กำลังประเมินสถานการณ์อยู่ เขาคิดว่ามันต้องเป็นเรื่องที่ยากมากที่จะจัดการค้างคาวแวมไพร์ด้วยตัวเอง เขาจำเป็นต้องร่วมมือกับคนอื่น ๆ ในการจัดการมัน แม้โอกาสจะชนะมีเพียงเล็กน้อยก็ตาม

“แช่แข็ง”

เมอร์ลินคาถาแช่แข็งอย่างต่อเนื่องเพื่อมันครบสามครั้ง พอค้างคาวแวมไพร์ถูกผลึกน้ำแข็งเกาะตามตัว มันกำลังจะสะบัดผลึกน้ำแข็งพวกนั้นออก เห็นได้ชัดว่าคาถาแช่แข็งแบบธรรมดาแทบทำอะไรมันไม่ได้เลย

“ธารน้ำแข็ง” เมอร์ลินร่ายธารน้ำแข็งออกมาทันที โดยคาถานี้มีพลังเทียบเท่ากับคาถาระดับหนึ่ง

มันได้ทำให้ค้างคาวแวมไพร์ก้อนเป็นผลึกน้ำแข็งมนชั่วพริบตา

*ครีน!!!*

แต่มันได้นั้นมันก็ได้ออกจากพันธนาการน้ำแข็งได้อย่างง่ายดายและพุ่งไปหาพ่อมดโฮล์มส์ทันที

*วิ้ง*

เมื่อค้างคาวแวมไพร์ได้พุ่งเข้ามาใกล้โฮล์มส์อยู่ ๆ ตัวอักษรรูนบนเสื้อคลุมของได้ส่องแสงสว่างขึ้นมา มันได้ปกป้องโฮล์มส์เอาไว้ได้อย่างหวุดหวิด

“ก๊าซซซ”

เมอร์ลินไม่ได้ที่จะตกใจ เสื้อคลุมของโฮล์มส์สามารถป้องกันค้างคาวแวมไพร์ได้

ทางด้านโฮล์มส์ แม้เขาไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากนักแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้รู้สึกดีเพราะว่าการโจมตีของค้างคาวแวมไพร์เมื่อกี้ทำให้ความคงทนของเสื้อคลุมรูนลดลง

หากมันยังโจมตีอย่างนี้ต่อไป เขาเกรงว่าเลื้อคลุมรูนของเขาจะถูกทำลายไปในที่สุด เมื่อถึงตอนนั้นเขาก็ไม่รู้ว่าจะเอาตัวรอดจากค้างคาวแวมไพร์ได้ยังไง

โฮล์มส์เหลือบไปมองชายชราผมเงินที่อยู่บนแท่นบูชาอยู่พักหนึ่งและตะโกนบอกเลอแรนก้ากับรีลลิสว่า

“หมอผีใช้พลังจิตควบคุมค้างคาวแวมไพร์ ถ้าเราฆ่าเขาได้ เราก็จะจัดการค้างคาวแวมไพร์ไปในตัวด้วย”

เลแรนก้าสบตากับรีลลิส จากนั้นพวกเธอรีบพุ่งเข้าไปใกล้แท่นบูชาทันที

ชายชราชายตามองอย่างไม่เกรงกลัวใด ๆ เขาพึมพำเบา ๆ ทันใดนั้นเองค้างคาวแวมไพร์ก็หันมามองพวกเธอ

“ฉันยังมีม้วนคัมภีร์อันสุดท้ายอยู่ มันเป็นคาถาระดับหนึ่งกรงปฐพี มันใช้ในการกักขังที่แข็งแกร่ง แม้แต่คาถาระดับหนึ่งก็ไม่สามารถทำอะไรได้”

โฮล์มส์กัดฟันและหยิบม้วนกระดาษสีดำ นี่คือม้วนคัมภีร์คาถาควบคุมระดับหนึ่ง กรงปฐพีที่เขาได้แลกเปลี่ยามากจากหอสมุดมาก่อนหน้านี้

ก่อนหน้านี้เขาได้แลกเปลี่ยนม้วนคัมภีร์มาสองสามม้วนแต่เนื่องด้วยค้างคาวแวมไพร์ก่อนหน้านี้ทำให้เขาต้องใช้ไปสองม้วนทำให้เขาเหลือเพียงม้วนเดียวเท่านั้น

“ครืนนน”

พ่อมดโฮล์มส์เปิดใช้งานม้วนคัมภีร์ทันที จากนั้นถ้ำได้สั่นสะเทือน กำแพงดินผุดขึ้นมาและกักขังค้างคาวแวมไพร์ไว้ข้างใน

เมื่อกรงปฐพีสามารถขังค้างคาวแวมไพร์ ทำให้โฮล์มส์กับเมอร์ลินโล่งอกเล็กน้อย ส่วนเลอแรนก้ากับรีลลิสพวกเธอกำลังเขาประชิดตัวชายชราผมเงิน แม้ว่าเขาจะเป็นหมอผีแต่เขาก็ไม่มีทางรับมือนักเวทย์สองคนสองกันได้แน่นอน

หากฆ่าชายชราได้ ค้างคาวแวมไพร์ก็จะศูนย์เสียการควบคุม พวกเขาก็จะรอดไปจากที่นี่

*ครืนน*

ทันใดนั้นเอง พลังธาตุมืดได้ถูกรวบรวมเข้าไปในกรงปฐพี สีหน้าของเมอร์ลินเปลี่ยนไปทันทีและพูดด้วยน้ำเสียงที่แตกตื่นว่า

“แย่แล้ว ค้างคาวแวมไพร์กำลังร่ายเวทนต์!!”

“ข่ายสายฟ้า”

เมอร์ลินตัดสินใจใช้คาถาข่ายสายฟ้าทันที ข่ายสายฟ้านี้ไม่ใช่แบธรรมดา มันเป็นเวอร์ชั่นที่เสริมความแข็งแกร่ง เขาหวังว่ามันจะสามารถหยุดการเลคื่อนไหวของค้างคาวแวมไพร์ได้

*ซู่ม*

แต่ช่างน่าเศร้าที่มันไร้ประโยชน์ ลำแสงสีดำได้เจาทะลุกรงปฐพียิงตรงไปทางเลอแรนก้ากับรีลลิสโดยที่พวกเธอยังไม่ทันตั้งตัว

นี่คือคาถาธาตุมืด ลำแสงแห่งความมืด มันมีพลังทะลุทะลวงที่รุนแรง นอกจากนั้นมันถูกยิงมาจากค้างคาวแวมไพร์ซึ่งอยู่ในครึ่งทางระหว่างวิวัฒนาการทำให้ความรุนแรงมากขึ้นหลายเท่า แม้แต่คาถากรงปฐพีก็ไม่สามารถต้านทานได้

เพียงชั่วพริบตาสถานการณ์ก็เปลี่ยนไปทำให้เลาแรนก้ากับรีลลิสต้องเผชิญกับทางแยกระหว่างความเป็นและความตาย