ตอนที่ 648 อย่าให้มีข่าวกับนักแสดงชายล่ะ

เฉียวเมียนเมียนไม่ได้คาดหวังให้เขาขอเช่นนี้

เธอกัดริมฝีปากและพยักหน้า “ค่ะ ฉันสัญญา”

“นอกจากเวลาทำงานของคุณแล้ว นั่นต้องเวลาของผมนะ”

“ได้ ได้”

“คุณไม่ได้รับอนุญาตให้มีข่าวกับนักแสดงชาย และไม่ได้รับอนุญาตให้สนใจผู้ชายคนอื่นนอกจากผม”

“...ได้ค่ะ”

เฉียวเมียนเมียนอยากจะบอกว่าเธอไม่อาจควบคุมข่าวกับนักแสดงชายได้

บางครั้งดาราก็ไม่ได้ต้องการให้มีเรื่องอื้อฉาว

แต่นักข่าวน่ะสิ พวกเขามักจะคิดให้มันเป็นเรื่องอื้อฉาวไปได้ซะทุกเรื่อง

ตอนนี้เธอไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก ดังนั้นจึงยังไม่มีข่าวอื้อฉาวใด ๆ

ไม่มีใครสนใจแม้แต่เรื่องอื้อฉาวของเธอหรอก

นักข่าวเขาไม่ได้โง่ขนาดนั้น

ทั้งสองคนคุยกันในห้องรับรองสักพัก เมื่อถึงเวลาใกล้ขึ้นเครื่องแล้ว

เฉียวเมียนเมียนโทรหานาน่าทันที

เสียงปลายสายดังขึ้น “น้องเมียนเมียน ฉันคิดว่าฉันเห็นคุณแล้วล่ะ คุณ...สวมเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์ขาสั้นสีฟ้าอ่อนใช่ไหม”

เฉียวเมียนเมียนตอบ “..ใช่ค่ะ นาน่าคุณอยู่ที่ไหนคะ”

“น้องเมียนเมียน ฉัน-ฉันอยู่ข้างหลังคุณ”

เธอวางสาย

เฉียวเมียนเมียนหันกลับมาและเห็นหญิงสาวในชุดเสื้อยืดสีดำขนาดใหญ่ รองเท้าผ้าใบสีขาว กระเป๋าเป้ และผมหางม้า

ผู้หญิงคนนี้คล้ายกับรูปถ่ายที่เธอได้รับก่อนหน้า หากจะพูดจริง ๆ แล้ว เธอดูดีกว่าในรูปด้วยซ้ำ

เฉียวเมียนเมียนจำเธอได้ทันที

“นาน่าใช่ไหมคะ?”

ดวงตาของนาน่าเป็นประกายในขณะที่เฉียวเมียนเมียนหันกลับมา เธออดไม่ได้ที่จะอุทาน

“ว้าว! น้องเมียนเมียน คุณสวยมาก”

เฉียวเมียนเมียนดูดีกว่าในรูปเสียอีก

หากในรูปนั่นคือนางฟ้า

ตัวจริงคงเป็นเทพธิดากระมั้ง

แม้เธอเป็นผู้หญิง ยังรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

เธอเคยเห็นรูปของเฉียวเมียนเมียนมาก่อนหน้านี้แล้ว

ตั้งแต่ที่เธอรู้ว่าตัวเองต้องมาเป็นผู้ช่วยของเฉียวเมียนเมียน เธอได้พยายามทำความรู้จักกับเธอให้มากขึ้น

เมื่อเห็นภาพ เธอรู้สึกว่าเฉียวเมียนเมียนเป็นคนที่สวยมากจริง ๆ

เธอไม่ได้คาดหวังว่าตัวจริงเธอจะดูดีเช่นนี้

ไม่แปลกใจเลยที่ พี่เซี่ยดูแลดาราหน้าใหม่คนนี้เป็นอย่างดี

เธอย้ำแล้วย้ำอีก ให้ดูแลเฉียวเมียนเมียนอย่างดี

ด้วยรูปร่างหน้าตาที่งดงามเช่นนี้ ต่อไปในอนาคตเธอจะต้องโด่งดังอย่างแน่นอน

“เอ่อ...”

เฉียวเมียนเมียนรู้สึกเขินเล็กน้อยกับคำชมของเธอ

“ขอบคุณค่ะ พี่ก็สวยมากเหมือนกัน”

“ไม่เลย ไม่เลย” นาน่าส่ายหน้า “น้องเมียนเมียน อย่างคุณถึงจะเรียกว่าสวย อย่างฉันน่ะ แต่ไม่ขี้เหร่”

“ใครกันพูดอย่างนั้น ฉันคิดว่าพี่น่ะสวยมาก”

“ถ้าเทียบกับน้องเมียนเมียนแล้ว ฉันก็เป็นเพียงลูกเป็ดขี้เหร่นั่นแหละ ดูคุณสิสวยจริง ๆ คุณเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาเลยนะ ฉันมีความสุขจริง ๆ ที่ได้ทำงานกับสาวสวยอย่างน้องเมียนเมียน”

“ไม่ต้องถ่อมตัวขนาดนี้หรอกค่ะ สวยแบบนี้ จะเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ได้ยังไง ฉันก็ดีใจมากที่ได้ร่วมงานกับคนสวยอย่างพี่”

ทั้งสองคนเริ่มชมซึ่งกันและกัน

เหมาเยซื่อพูดไม่ออก

เขาพูดแทรก เพื่อหยุดพวกเขา “เมียนเมียน ได้เวลา ไปออกบอร์ดดิ้งพาสก่อนเถอะ”