ตอนที่ 644 ไม่อยากใส่ใจใครอื่น
“แต่...”
จู่ ๆ ชายคนนั้นขยับเข้ามาใกล้ ใบหน้าอันหล่อเหล่าของเขาขยายใหญ่ขึ้นเบื้องหน้าเธอ นิ้วเรียวของเขาลูบไล้ไปที่มุมริมฝีปากของเธอ เขาพูดด้วยเสียงต่ำว่า
“ภรรยาของผมดีมาก ทำไมผมจึงไปสนใจดูใบหน้าอื่นที่มาตรฐานต่ำกว่าด้วยล่ะ”
“ในสายตาของผม ภรรยาของผมเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก ผมรอไม่ไหวแล้วที่จะบอกให้คนทั้งโลกรู้เรื่องนี้ ทำไมผมถึงต้องอยู่เงียบ ๆ ด้วยล่ะ ที่รัก ผมไม่อยากเก็บเงียบเลย”
ถ้าไม่ใช่เพราะเธอไม่ต้องการให้เปิดเผยความสัมพันธ์ในตอนนี้ เขาก็คงจะประกาศให้โลกรู้ไปแล้วว่าพวกเขาแต่งงานกันแล้ว
ด้วยวิธีนั้น เขาจะไม่ต้องกังวลกับผู้ชายคนอื่นที่เข้ามาเกาะแกะกับเธอ
เขาแทบทนรอไม่ไหวที่จะติดคำว่า ‘ภรรยาของเหมาเยซื่อ’ ไว้บนหน้าเธอ
เฉียวเมียนเมียนหน้าแดง “เหมาเยซื่อคะ...”
เธอรู้สึกเช่นนั้น...เขินอายกับคำชมจากผู้ชายคนตรงหน้า
เอ๊ะ ทำไมเธอถึงมีสามีที่เจ้าชู้แบบนี้ล่ะ?
เขาทำให้หัวใจของเธอสั่นไหวได้ทุกวี่ทุกวัน
....
ที่สนามบิน
โรลส์รอยซ์สีดำหยุดอยู่ด้านนอก
ลุงหลี่ลงจากรถก่อน เขาเปิดประตูที่เบาะหลัง หยิบกระเป๋าเดินทางออกมาสองใบ
เหมาเยซื่อและเฉียวเมียนเมียนลงจากรถด้วย เขาโอบรอบเอวของเธอไว้
พวกเขาได้รับความสนใจอย่างมากทันทีที่พวกเขาปรากฏตัว
การยืนเคียงคู่กันระหว่างผู้ชายหล่อเหลาและผู้หญิงสวยดึงดูดความสนใจทุกที่
เหมาเยซื่อเดินเข้าไปในห้องรับรองพร้อมกับที่โอบกอดเฉียวเมียนเมียน เขาทนไม่ได้ที่จะแยกจากเธอ เขาเป็นกังวลไม่น้อย “ผมเช็คเรื่องของอากาศไว้ล่วงหน้าแล้ว วันนี้ฝนตก อุณหภูมิจะลดต่ำลง สวมเสื้อคลุมก่อนลงจากเครื่องด้วยล่ะ”
“ถ้าไม่คุ้นกับที่นู้น ต้องบอกผมนะ”
“ถ้าไม่คุ้นกับที่พักและอาหาร ก็บอกผม ผมจะจัดเตรียมให้คุณ”
“อีกอย่าง คุณยังเป็นมือใหม่ หากมีคนอื่นมายุ่งยากกับคุณ คุณเลี่ยงพวกเขาไม่ได้ ก็ให้บอกผม ผมจะจัดการพวกเขาให้เอง”
“ถ้าคุณมีเรื่องด่วนที่ต้องการจัดการ คุณก็บอกไป๋ซู่”
เฉียวเมียนเมียนมองเขาด้วยความตกใจ
“คุณ...รู้จักผู้กำกับไป๋ด้วยเหรอคะ?”
เหมาเยซื่อไม่ต้องการให้เธอคิดมา ดังนั้นเขาจึงโกหกออกไปว่า
“เขาเป็นเพื่อนของหยางที่สองน่ะ...ผมไม่คุ้นเคยกับเขาเท่าไหร่”
หากเธอรู้ว่าเขารู้จักกับไป๋ซู่ และพูดกับเขาเรื่องบทของเธอ เธอคงไม่มีความสุขอย่างแน่นอน”
อันที่จริง เธอได้บทนั้นด้วยตัวเธอเอง
ไป๋ซู่พอใจเธอมาก
ไป๋ซู่คงเลือกเธอเช่นกัน แม้ว่าเขาไม่ได้บอกไว้ล่วงหน้าก็ตาม
“เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับหยางที่สอง ผมจะให้หยางที่สองคุยกับเขา ให้เขาดูแลคุณ”
“คุณ...?”
“ไม่” เหมาเยซื่อโกหกโดไม่เปลี่ยนท่าที
“ผมเชื่อในความสามารถของคุณ คุณทำได้ด้วยตัวเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย”
เฉียวเมียนเมียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก “เอาล่ะค่ะ”
เธอไม่ใช่คนไร้เหตุผล
เป็นเรื่องดีที่มีทรัพยากรที่ดี
เธอสามารถประหยัดเวลาและความพยายามได้มาก
แต่เธอหวังว่าเธอจะได้รับบทนี้ด้วยความสามารถของเธอเอง
ด้วยวิธีนี้เธอจะได้ทำงานได้อย่างมั่นใจมากขึ้น