ตอนที่แล้วสุดยอดนักสืบในโลกแห่งจินตนาการ (SDFW)-ตอนที่ 65
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปสุดยอดนักสืบในโลกแห่งจินตนาการ (SDFW)-ตอนที่ 67

สุดยอดนักสืบในโลกแห่งจินตนาการ (SDFW)-ตอนที่ 66


ตอนที่ 66 Dinner กับแขกที่คาดไม่ถึง

หลังจากพักสายตาไปชั่วขณะ ลุคก็ส่ายหัว “สรุปสั้นๆ ง่ายๆ ก็คือ มีเจ้าหน้าที่จากกรมตำรวจของเราชื่อแมตท์ หายตัวไปในช่วงวันหยุดพักร้อนของเขาที่ลาควินท์ แผนกของเราอยากมีส่วนร่วมในการค้นหาแมตท์ และนอกจากนี้ยังมีแผนที่จะดึงคดีนี้ออกมาจากเจ้าหน้าที่ตำรวจของลาควินท์และนำมาทำคดีนี้เอง”

หลังจากลุคพูดให้ฟังเซลิน่าก็สงสัย “แล้วเขตลาควินท์จะอนุญาตให้ฮูสตันสอบสวนในอาณาเขตของตนได้งั้นหรอ? จะมีคนบ้าที่ไหนจะเป็นคนอนุมัติกัน?

ลุคชำเลืองมองเธอแล้วพูดว่า “อย่าพึ่งพูดแบบนั้น เพราะไอ้งั่งที่เธอกำลังพูดถึงคือหัวหน้าใหญ่ของเรา รองผู้กำกับโทมัสโทมัส”

เซลิน่าอ้าปากค้าง มันคงจะจบไม่ดีแน่ๆ ถ้าเธอพูดแบบนั้นข้างนอกแล้วโทมัสได้ยินเข้า

ลุคกล่าวต่อ “แต่ถึงงั้นก็เถอะ ที่คุณคิดไว้ไม่ได้ผิดหรอกเขตลาควินท์ปฏิเสธข้อเสนอของเราที่จะให้เราร่วมสืบสวนคดีนี้ด้วย และอีกอย่างพวกเขายังไม่ได้กระตือรือร้นกับการสืบสวนคดีนี้เลย เพราะเหตุนี้แหล่ะระยะเวลาผ่านมาเป็นเดือนแล้ว แต่ก็มีความคืบหน้าเพียงเล็กน้อย คดีนี้คงไม่รอดที่จะถูกฝังอยู่ในห้องเก็บเอกสารพร้อมกับคดีอื่นๆ ที่พวกเขาดองเอาไว้”

เซลิน่าเตะขอบโซฟาเบาๆ ด้วยขาสีแทนเรียวยาวของเธอ “บ้าจริง แล้วพวกเราทำอะไรได้บ้าง?”

ลุคชื่นชมขายาวของเซลิน่าอย่างเปิดเผยและกล่าวขึ้นว่า “ชัดเจนว่าเจตนาของบร็อคคืออะไร เขาคงวางแผนให้เราอยู่ที่ลาควินท์ซักหนึ่งเดือน พอเรากลับมา พวกนักสืบภายในแผนกคงจะลืมไปแล้วว่าพวกเราทำอะไรสำเร็จไป ที่บร็อคต้องใช้วิธีนี้น่าจะเป็นเพราะ พวกเรามีโทมัสที่คอยหนุนหลังพวกเราอยู่ ดังนั้นบร็อคจึงทำอะไรเราไม่ได้อย่างเปิดเผย ดังนั้นเขาจึงสามารถคดีนี้เพื่อชะลอเวลาของพวกเราเท่านั้น”

เซลิน่าเข้าใจอย่างถ่องแท้ เธอกลอกตาแล้วถามว่า “ทำไมโทมัสถึงคอยเป็นแบ็คอัพให้เราหละ? เขามีความสัมพันธ์กับโรเบิร์ตอย่างไร”

ลุคยิ้ม. “โทมัสกับโรเบิร์ตเป็นสหายเก่า แต่ถึงอย่างนั้นเราไม่ใช่ลูกของโทมัส อย่างดีที่สุด โทมัสทำได้แค่ให้แน่ใจว่าเราจะไม่ถูกกลั่นแกล้งอย่างไม่เป็นธรรม เราต้องจัดการอย่างอื่นด้วยตัวเราเอง ถ้าเราไปหาโทมัสเป็นการส่วนตัวเพื่อสิ่งนี้ ทุกคนในแผนกอาชญากรรมคงจะเกลียดเราแน่นอน”

เซลิน่าอยากรู้ "ทำไม?"

ลุคกล่าวว่า “คุณอยากมีเพื่อนร่วมงานที่คอยฟ้องหัวหน้าทุกครั้งเมื่อเราทำอะไรผิดพลาดงั้นหรอ? เพราะงั้นอย่าไปหาโทมัสถ้าคุณไม่อยากเป็นศัตรูของทุกคน”

เซลิน่าพยักหน้า

ลุคเตือนเธออีกครั้งว่า “อย่าไปบอกใครหล่ะว่าเราพูดถึงอะไรในวันนี้ รวมทั้งความสัมพันธ์ของเรากับโทมัสด้วย คุณต้องจำไว้”

เซลิน่าพยักหน้าอีกครั้ง

โดยทั่วไปแล้วเธอมักจะทำตามความเห็นของลุค เพราะตั้งแต่ทำงานจนมาถึงขณะนี้เธอพบว่าลุคไม่เคยทำอะไรผิดเลยแม้แต่น้อย

หลังจากทำงานร่วมกับลุคมาหลายเดือน เธอรู้สึกว่าเหมือนกับว่าลุคไม่ใช่เด็กอายุสิบเก้าธรรมดา แต่ความคิดความอ่านของเขาเป็นเหมือนคนมีอายุมากกว่า และเป็นเหมือนพี่ใหญ่ของเธอด้วยซ้ำ

“เราจะสืบคดีในลาควินท์จริง ๆ เหรอ” เซลิน่าถาม

พวกเขาไม่มีอำนาจในการบังคับใช้กฎหมายในลาควินท์ ฉะนั้นแล้วแม้กระทั่งพวกนักสืบเอกชนยังมีลู่ทางในการหาข้อมูลมากกว่าตำรวจที่ไม่มีอำนาจและไม่คุ้นชินกับพื้นที่ซะอีก

นักสืบเอกชนอาจใช้วิธีที่ต่างๆ มากมายแม้แต่วิธีเทาๆ ก็ไม่เว้น แต่ถ้าลุคกับเซลิน่าทำแบบเดียวกัน พวกเขาจะตกงานอย่างแน่นอน

ลุคพยักหน้า “เราจะออกเดินทางกันพรุ่งนี้ แม้ว่าเราจะไม่พบเบาะแสหรือไม่สามารถที่จะปิดคดีได้ก็ไม่ได้เสียหายอะไร แค่คิดซะว่ามันเป็นการไปเที่ยวก็แล้วกัน”

เซลิน่าคิดตามคำพูดของลุคเธอเห็นว่ามันสมเหตุสมผล ซึ่งทำให้อารมณ์เธอดีขึ้น

แค่ตอนที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่ง เธอก็รู้สึกดีมากแล้ว จึงไม่สนใจกลอุบายเล็กๆ น้อยๆ ของบร็อคเท่าไร

ด้วยเรื่องราวต่างๆ ตั้งแต่เธอทำงานร่วมกับลุคเธอก็ได้เลื่อนตำแหน่งมาสองครั้งแล้ว ซึ่งนั่นทำให้เธอพอใจมาก

ลุคทำอาหารอีกครั้งในตอนเย็น

พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะค้นพบอะไรในลาควินท์ดังนั้นลุคก็ค่อนข้างผ่อนคลายเช่นกัน

อันที่จริงลุคไม่ค่อยให้ความสนใจกับการเลื่อนตำแหน่งซักเท่าไรนัก ไม่เหมือนกับเซลิน่าที่มีภาระใช้จ่ายที่บ้านของเธอ

ระบบ Super Detective ของลุคเหมาะกับงานภาคสนามมากกว่า มันจะไม่ช่วยอะไรมากเลยถ้าลุคเลื่อนยศกลายเป็นระดับผู้บัญชาการที่มักจะนั่งทำงานภายในออฟฟิศ

ดังนั้น จึงไม่ใช่เรื่องแย่อะไรที่จะชะลอความก้าวหน้าในการเลื่อนยศของเขา

แผนการเล็กๆ น้อยๆ ของบร็อคไม่ใช่เรื่องที่ร้ายแรงและแน่นอนลุคไม่เกลียดบร็อคเพราะเรื่องนี้

อย่างไรก็ตาม บร็อคและลุคไม่เคยเป็นเพื่อนกัน สถานะที่มีก็ยังคงเป็นแค่เพื่อนร่วมงานเท่านั้น

วันนี้ลุคมีเวลาเตรียมตัวสำหรับทำอาหารเหลือเฟือ ดังนั้นลุคจึงขับรถออกไปซื้อของจากซุปเปอร์มาร์เก็ต จากนั้นเขาก็ใช้เวลาช่วงเย็นภายในห้องครัว

เซลิน่าตกใจมากที่สุดเมื่อเห็นอาหารบนโต๊ะ “…นายเคยเรียนทำอาหารมาจริงๆ ใช่ไหม”

เซลิน่าไม่แปลกใจกับอาหารที่ลุคทำเมื่อคืนนี้ เพราะมันไม่ยากเกินไป

อย่างไรก็ตาม วันนี้ลุคทำอาหารที่ดูหน้าตาไม่ธรรมดาสองเมนู เมนูแรกคือข้าวผัดไข่สองจาน ข้าวทุกเมล็ดถูกเคลือบด้วยไข่สีเหลืองนวล ดังนั้นข้าวผัดจึงเป็นสีทองที่ดูน่ารับประทานมาก

ส่วนอาหารอีกจานนั้นก็เป็นเมนูเรียบง่ายเช่นกัน พวกมันคือพริกหวานผัดเนื้อ พร้อมกับไข่ดาวและมะเขือเทศ

พริกหวาน เนื้อ ไข่ดาว และมะเขือเทศดูเหมือนจะเป็นส่วนผสมที่แปลก แต่ลุคชอบมะเขือเทศ ซึ่งเซลิน่าไม่คัดค้านอย่างแน่นอน

ลุควางจานข้าวลงบนโต๊ะเรียบร้อย ลุคก็ได้ยินเสียงคนเคาะประตู

ลุคกับเซลิน่ามองหน้ากัน ทั้งคู่รู้สึกแปลกใจที่มีคนเคาะประตู

พวกเขาเพิ่งย้ายมาที่นี่ และไม่คุ้นเคยกับเพื่อนร่วมงานหรือเพื่อนบ้าน ทำไมถึงมีคนมาเยี่ยมพวกเขา?

เซลิน่าอาสาเปิดประตู เพราะว่าลุคทำอาหารให้กินแล้ว

เธออุทานด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นแขก "เป็นคุณนั้นเอง? ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?"

ลุคมองไปข้างหลังและสังเกตเห็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมหมวกและยิ้มอย่างเขินอาย “สวัสดีค่ะ เมื่อวานขอบคุณที่ช่วยฉันไว้”

ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแครอล

ลุครีบพูดขึ้นว่า “เข้ามาก่อนสิ เซลิน่า ปิดประตูด้วยนะ”

ครู่ต่อมา ลุค เซลิน่า และแครอลต่างจ้องตากัน ต่างพูดอะไรไม่ออก

เมื่อกลิ่นหอมของอาหารแผ่ซ่านไปทั่ว ท้องของแครอลก็คำรามในทันใด เธอก้มศีรษะลงด้วยความเขินอาย

หลังจากเงียบไปชั่วครู่ ลุคก็เสนอว่า “มาสิกินข้าวด้วยกัน” เป็นคำถามประจำที่คนจีนมักถาม และโดยมากแล้ว เป็นเพียงความเป็นทางการเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม แครอลพยักหน้าอย่างรวดเร็ว เธอแทบจะกลืนน้ำลายไม่ทันแล้ว

เซลิน่าค่อนข้างกังวล ส่วนแบ่งของอาหารของเธอจะถูกขโมยหรือไม่?

ลุคหยิบชามอีกใบ, ส้อมและช้อน หลังจากนั้นก็ใส่ข้าวผัดครึ่งหนึ่งลงในชามเปล่า เขาบอกว่า “กินข้าวกันก่อน”

ในที่สุด… ลุคก็ไม่อิ่ม

เขาเตรียมอาหารเย็นสำหรับสองคน ด้วยแครอลที่หิวโหยที่นี่ อาหารไม่เพียงพอ

แครอลสามารถกินได้มากแค่ไหนนะหรอ? เมื่อลองพิจารณาว่าความสามารถของเธอคือการรักษาตัวเองขั้นพื้นฐาน คำตอบก็ชัดเจนอยู่แล้วว่า

ความสามารถทางกายภาพดังกล่าวต้องคงอยู่ด้วยพลังงานและอาหาร เว้นแต่จะมีวิธีอื่นในการเติมพลังงาน

ตัวอย่างเช่น ลุคต้องกินอาหารจำนวนมาก หลังจากที่เขาเพิ่มค่าสถานะของของเขา

แครอลฟื้นคืนชีพเมื่อวานนี้ ไม่มีใครบอกได้ว่าเธอหิวมานานแค่ไหนแล้ว

ในท้ายที่สุด ลุคต้องมอบช็อกโกแลตที่มีแคลอรีสูงให้กับเธอซึ่งเขาเคยซื้อมาเก็บไว้เพื่อเก็บไว้กินสำรอง

.

B_R : ปุกาศ ปุกาศ  !!!!!!!!!

ช่วงนี้จะช้าหน่อยนะครับผู้อ่านทั้งหลาย

แต่จะพยายามเร่งให้ได้อ่านกันไวๆ นะครับ

.

.

เรามีเพจแล้วน้าเข้าไป Follow กดถูกใจ พูดคุย ติดตามข่าวสารกันได้น้า ….

https://www.facebook.com/สุดยอดนักสืบในโลกแห่งจินตนาการ-SDFW-105519611538127

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด