สุดยอดนักสืบในโลกแห่งจินตนาการ (SDFW)-ตอนที่ 65
ตอนที่ 65 การย้ายที่อยู่ คำติชม และความนิ่ง
และนั่นแหล่ะคือส่วนสำคัญ
ลุคและเซลิน่าเป็นเจ้าหน้าที่ทำหน้าที่รับผิดชอบคดีนี้ตั้งแต่เริ่ม
และหลังจากนั้นพวกเขาเป็นคนที่ต่อสู้กับพวกแก๊งอาชญกรและยังช่วยเจ้าหน้าที่ชิลด์ไว้อีก ทำให้กรมตำรวจเวสต์ไซด์มีข้ออ้างในการปิดโกดังและค้นหาส่วนที่เหลือในการปิดคดีของพวกเขา
ไม่ว่าจะมองในมุมไหน ลุคและเซลิน่าเป็นผู้ที่มีส่วนร่วมในการสืบสวนครั้งนี้มากที่สุด แม้ว่าทั้งคู่จะหลับอยู่ที่บ้านในขณะที่เพื่อนๆร่วมงานของเขากำลังตรวจสอบอาวุธที่ถูกลักลอบขนเข้ามาและซุกซ่อนอยู่ภายในโกดังหลังนั้น
อันที่จริงแล้วสำหรับผลงานในครั้งนี้ โทมัสสามารถที่จะยื่นเรื่องเลื่อนตำแหน่งให้กับทั้งสองได้ในทันที
ซึ่งก็สมเหตุสมผลแล้ว กับการไขคดีและการช่วยเหลือเพื่อนร่วมงานแล้วได้รับการเลื่อนตำแหน่ง
โธมัสสังเกตสีหน้าและอารมณ์ของพวกเขา และก็ลอบประเมินความสามารถของลุคให้สูงกว่าเดิมมากขึ้นไปอีก
สำหรับเซลิน่านั้น เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นฝ่ายสนับสนุน และเธอก็สามารถร่วมมือกับลุคได้เป็นอย่างดี
สุดท้ายโธมัสก็พูดขึ้นว่า “คุณไม่สามารถพูดคุยถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ แม้กระทั่งผู้บังคับบัญชาของคุณก็ไม่เว้น”
ลุคพยักหน้า แต่แอบสงสัยว่าบร็อคจะโกรธไหมถ้าเขาไม่สามารถถามถึงรายละเอียดของคดีที่ลูกน้องของเขาพึ่งปิดลงได้
หลังจากจากพูดคุยกันอีกซักพัก โธมัสก็ส่งพวกเขากลับไปทำงาน
ลุคและเซลิน่าไม่เคยเข้าไปในสำนักงานกองปราบปรามอาชญากรรมเลยจนกระทั่งวันนี้ นักสืบทั้งหมดที่อยู่ในแผนกมองไปที่พวกเขาเป็นตาเดียวกัน
ภายในแผนกมีนักสือบอยู่ห้าคนมีสามคนที่เดินเข้ามาทักทายลุคและเซลิน่า ส่วนอีกสองคนทักทายสวัสดีพอเป็นพิธี
ลุคกับเซลิน่าตอบด้วยรอยยิ้มก่อนจะไปยังห้องทำงานของบร็อค
บร็อคมีสีหน้าแปลกๆ ถามว่า “ว่าไง?”
ลุคกล่าวว่า “คดีลักลอบขนอาวุธถูกปิดแล้ว ผมสงสัยว่ามีเคสอื่นๆสำหรับเราอีกไหม?”
บร็อครู้สึกประหลาดใจมาก จนเขาอดถาม “คุณเข้าไปยุ่งกับพวกเอฟบีไอได้ยังไร?”
ลุคกล่าวว่า “อันที่จริง พวกเราเพิ่งทานอาหารในร้านอาหารเม็กซิกัน แต่ได้ยินเสียงปืนเราเลยไปตรวจดูแล้วพบว่าพวกเอฟบีไอกำลังดวลปืนกับแก๊งเม็กซิกันอยู่”
บร็อครู้สึกสงสัยและไม่รู้จะสรรหาคำใดๆ มาพูดได้อีก ได้แต่คิดในใจว่าสองคนนี้พวกเขาปิดคดีได้ด้วยเพราะโชคช่วย?
บร็อคนิ่งไปชั่วขณะหนึ่ง เขาไม่รู้ว่าควรจัดการกับทั้งสองอย่างไร
ให้คดีใหญ่อีกเคสกับพวกเขาดีไหม? แต่นั่นจะเป็นการละเมิดกฎของเขาในการสอนวิธีการทำงานให้กับเจ้าหน้าที่หน้าใหม่ที่พึ่งเข้ามา
แต่ถ้าบร็อคให้คดีที่เล็กเกินไป คนภายนอกที่มองเข้ามาก็จะรู้ได้ทันทีว่าบร็อคจงใจรั้งผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาเอาไว้ นอกจากนี้ทั้งสองยังรู้จักกับโธมัสเป็นการส่วนตัวดังนั้นบร็อคไม่สามารถล้อเล่นกับพวกเขาได้เลย
หลังจากเงียบไปนาน บร็อคกลอกตาอย่างช่วยไม่ได้ก่อนที่จะบอกให้พวกเขานั่งลง
จากนั้นบร็อคก็ค้นหาบางอย่างในตู้ของเขาเป็นเวลานานและในที่สุดก็พบแฟ้มอันหนึ่ง เขาเปิดดูมันเพื่อยืนยันว่าเป็นแฟ้มที่เขาต้องการ
บร็อคเป่าฝุ่นบนแฟ้มเล็กน้อยและมอบให้ลุค “ลองสืบสวนเคสนี้ดู มันอาจจะค่อนข้างยุ่งยากเล็กน้อย ฉันจะให้เวลาคุณหนึ่งเดือน แล้วถ้าผ่านไปหนึ่งเดือนแล้วไม่คืบหน้าอะไรก็ยอมแพ้ซะ”
หลังจากที่นิ่งไปนานพอใช้ได้นี่ก็เป็นแผนที่บร็อคได้คิดออกมาว่าดีที่สุดแล้ว
ถ้าคนภายนอกมองมา บร็อคให้คดีที่ท้าทายกับลุคและเซลิน่าและให้เวลาพวกเขาหนึ่งเดือนเต็มในการสืบสวนสอบสวน
ดังนั้นแล้ว แม้แต่โทมัสก็จะไม่สามารถพูดได้ว่าเขาจงใจใช้อำนาจที่ผิดรังแกตำรวจหน้าใหม่สองคน
ด้วยวิธีนี้ ลุคและเซลิน่าก็น่าจะเสียเวลาไปหนึ่งเดือนเต็มๆ
ลุคอ่านไฟล์สั้นๆ แล้วหรี่ตาลง เขาลุกขึ้นและพูดว่า “ได้ครับบอส. เราจะรีบจัดการเรื่องนี้”
บร็อคพยักหน้าและมองทั้งสองจากไปพร้อมกับมีความคิดที่ว่าแผนของเขาไม่น่าจะดีเท่าไรในหัวของเขา
หลังจากที่พวกเขาออกจากห้องทำงานของบร็อค ลุคก็เดินตรงไปที่ทางออกของสำนักงานทันที
“หืม? เราจะไปที่ไหน?”เซลิน่าถาม
“บ้าน” ลุคตอบกลับสั้นๆ
เซลิน่ารู้สึกสับสน “แต่เรายังอย่ในเวลางานอยู่นะ”
ลุคตบไฟล์ในมือแล้วพูดว่า “คุณไม่ได้ยินที่บร็อคบอกเหรอ? เขาให้เวลาเราทั้งเดือนในการสืบคดี นั่นหมายความว่า เขากำลังบอกเราว่า อย่ามารบกวนฉันในเดือนนี้”
เซลิน่าพูดว่า “เขาบอกว่าว่าอย่ามากวนเขางั้นหรอ”
ลุคหัวเราะเบาๆ “คุณคิดว่านักสืบคนอื่นๆ ในแผนกอาชญากรรมจะได้รับอนุญาตให้ใช้เวลาหนึ่งเดือนในการสอบสวนคดีงั้นหรอ”
เซลิน่าส่ายหัวอย่างรวดเร็ว
เธอรู้ดีว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร แผนกอาชญากรรมในเมืองใหญ่ทุกแห่งต้องการนักสืบเพิ่มขึ้น ซึ่งนั่นก็หมายความว่านักสืบแต่ละคนมีเวลาแค่ไม่กี่วันก่อนที่จะต้องแบ่งไปทำคดีอื่น
เว้นเสียแต่ว่าทุกคนจะถูกเรียกให้มารวมตัวกันในคดีสำคัญๆ นักสืบในแผนกคดีอาชญากรรมแต่ละคนมีคดีที่ยังแก้ไขไม่ได้หรือยังไม่จบ ดังนั้นแล้วพวกเขาส่วนใหญ่มักจะใช้เวลาไปกับการไขคดีเก่าๆซะมากกว่า
หนึ่งเดือนสำหรับเคสเดียว? ถ้าลูกน้องของบร็อคทุกคนทำงานไม่ได้เรื่องเช่นนี้ พวกเขาทุกคนจะถูกไล่ออกในเดือนที่สองของการทำงานอย่างแน่นอน
ลุคพูดอย่างขบขัน “ตอนนี้เขากำลังดูถูกพวกเรา”
เซลิน่ายิ่งสับสน "ทำไม?"
ลุคกล่าวว่า “มีคำกล่าวโบราณในจีนว่า คนที่โดดเด่นเกินไปมักจะถูกคนธรรมดาเกลียด เราไขคดีใหญ่และได้รับการเลื่อนตำแหน่งในวันแรกของการทำงาน บร็อคจะคิดยังไงกับเรื่องนี้? และอีกอย่างเขาไม่ใช่โรเบิร์ตนะ”
เซลิน่ายังคงสับสน “มันไม่ได้ดีต่อเขางั้นหรอ ที่มีลูกน้องที่มีความสามารถอย่างเรา”
ลุคหัวเราะกับคำถามของเซลิน่า “คุณคิดว่าดีไหมที่มีผู้ใต้บังคับบัญชาที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็ว โดยไม่จำเป็นที่จะต้องพึ่งมาคุณ”
หลังจากงุนงงชั่วครู่ เซลิน่าก็รู้ความหมายของลุค "ฉันเข้าใจแล้ว คนในเมืองใหญ่ช่างซับซ้อนเสียจริง”
ลุคกล่าวว่า “มันเป็นเรื่องธรรมชาติแหล่ะ ถ้าเรายังทำตัวเป็นคู่หูที่โดดเด่นที่สุดในแผนกอาชญากรรมหลัก สิ่งที่น่าเบื่อก็จะรอเราอยู่แน่นอน”
เซลิน่าถามว่า “อะไรเหรอ?”
ลุคไม่ตอบคำถามนี้ เขารู้ว่าบร็อคเป็นผู้บังคับบัญชาน่าเชื่อถือของหัวหน้าแผนก และ โทมัสในขณะนี้ที่เป็นเพียงรองผู้กำกับแน่นอนว่าเขากำลังจ้องที่ตำแหน่งผู้กำกับคนต่อไป
ดังนั้นแล้ว ลุคคาดว่าโธมัสอาจมีเหตุผลอื่นในการเลือกที่จะให้พวกเขาอยู่ในแผนกอาชญากรรมหลัก
ลุคเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจไม่พูดกับเซลิน่าเพราะเธอไร้เดียงสาเกินกว่าจะเข้าใจ และมันจะทำให้เธอรู้สึกแย่มาก
ทั้งสองขับรถกลับบ้าน
เซลิน่าบ่นว่า “ฉันไม่คุ้นเคยกับที่นี่เลย ในสถานีตำรวจไม่มียิมไว้ให้ออกกำลังกายเลย ฉันว่าเราต้องหายิมแถวๆนี้ออกกำลังกายแทนไหม?”
ลุคครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เอาไว้ก่อนแล้วกันหาไปเรื่อยๆ ถ้าจะให้ดีเราควรหาพวกคลับต่อสู้ที่มีห้องฝึกส่วนตัวได้”
เซลิน่าพูดอย่างขมขื่น “แต่เราจะใช้แบบนั้นมันต้องใช้เงินมากกว่านี้”
ลุครู้สึกขบขัน “อย่าลืมว่าพวกเราได้รับการเลื่อนตำแหน่งแล้ว เงินเดือนของเราเพียงพอสำหรับค่าสมาชิกแน่นอน”
เซลิน่าคิดอยู่ครู่หนึ่งและตระหนักว่ามันสมเหตุสมผล และเริ่มดูทีวีอย่างมีความสุข
ย้อนกลับไปที่บ้านเธอจะมีงานบ้านทำมากมาย เช่น ซักเสื้อผ้า ล้างจาน หรือดูแลน้อง ๆ ของเธอ
แม้ว่าเธอจะไม่ต้องทำทุกวัน แต่เธอก็ไม่เคยได้อยู่อย่างสงบสุขเลย
การมาที่นี่และอาศัยอยู่ร่วมกับลุค เขาไม่สนใจว่าเธอทำอะไร เธอสามารถดูละครและอ่านเรื่องราวในอินเทอร์เน็ตได้ทั้งวัน
ลุคนั่งลงที่อีกด้านหนึ่งของโซฟาและอ่านแฟ้มคดีต่อไป
ครึ่งชั่วโมงต่อมาในที่สุดลุคก็วางแฟ้มลง เซลิน่าก็เพียงถาม “เป็นไงบ้าง?”
.
B_R : ปุกาศ ปุกาศ !!!!!!!!!
ช่วงนี้จะช้าหน่อยนะครับผู้อ่านทั้งหลาย
แต่จะพยายามเร่งให้ได้อ่านกันไวๆ นะครับ
.
.
เรามีเพจแล้วน้าเข้าไป Follow กดถูกใจ พูดคุย ติดตามข่าวสารกันได้น้า ….
https://www.facebook.com/สุดยอดนักสืบในโลกแห่งจินตนาการ-SDFW-105519611538127