ตอนที่แล้วบทที่ 440-441 : ตรวจดูหลิงหลิงอีกครั้ง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 444-445 : ความทรงจำของเธอกลับคืนมา

บทที่ 442-443 : การเตรียมการก่อนออกเดินทาง อัพเกรดเหมิงเหมิง


อู่เฉิงเยว่เดินเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับยิ้มอย่างรู้ทัน

ถ้าเขาพูดถูก  ซอมบี้หญิงตัวนั้นเข้ามาในห้องของเขาแล้ว

เขารู้จักลูกสาวของเขาเป็นอย่างดี  ดูจากพฤติกรรมแปลก ๆ ของเธอ  เขาคิดออกได้อย่างรวดเร็ว

ดูเหมือนว่าซอมบี้หญิงเมียเขาจะออกมาจากอวกาศแล้ว  เธอไม่ได้เปิดเผยตัวตน  และเขาเดาว่านั่นเป็นเพราะเธอไม่อยากเจอเขา  อย่างไรก็ตามเธอสนใจหลิงหลิง  ‘ทำไมเธอไม่สนใจฉันล่ะ?’  อู่เฉิงเยว่คิด‘เธอคิดว่าจะหนีความรับผิดชอบที่มีต่อฉันได้งั้นเหรอถ้าเธอไม่มาแสดงตัว? เอ๊ะ? ’

"ฉันอยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอซ่อนตัวได้นานแค่ไหน!"

หลินเสี่ยวไม่รู้ว่าอู่เฉิงเยว่กำลังวางแผนที่จะอยู่ที่นี่  เธอเดินไปที่ชั้น 5 และเคาะประตูห้องหลิวจุน จากนั้นรอคำตอบของคนหลัง  ไม่นานประตูก็เปิดออก

หลิวจุนรู้สึกงงงวยชั่วขณะ  เมื่อเธอไม่พบใครอยู่นอกประตู  แต่เธอก็คิดออกเร็วพอ

"กัปตัน?" ตอนนี้เธอเปลี่ยนเรียกหลินเสี่ยวว่ากัปตันแล้ว

การเรียกหลินเสี่ยว  คุณลวี่ทำให้เธอรู้สึกแปลก ๆ เพราะเธอรู้ว่าลวี่เถียนหยูไม่ใช่ชื่อจริงของเธอ  อย่างไรก็ตาม  เธอไม่สามารถเรียกเธอว่าหลินเสี่ยวได้  เนื่องจากอาจกระตุ้นความสงสัยของคนอีกหลายคน

หลินเสี่ยวผลักเธอเข้าไปในห้อง  จากนั้นเดินเข้าไปดูถงถงที่กำลังหลับอยู่บนเตียง

“ไม่เป็นไร  แค่ทิ้งเขาไว้ที่นี่  ปล่อยให้เขานอนต่อไป”  หลิวจุนคิดว่าหลินเสี่ยวอาจสังเกตดูถงถง

หลินเสี่ยวพยักหน้า  จากนั้นพาเธอเข้าไปในอวกาศ  หลังจากนั้นเธอก็ขอให้หลิวจุนรอที่ห้องนั่งเล่นในอาคาร  แล้วออกจากอวกาศอีกครั้ง

คราวนี้เธอขึ้นไปบนหลังคา

ชิวลี่ลี่และเหมิงเหมิงนั่งอยู่บนหลังคา   พวกเขาสองคนไม่ได้ให้ความสำคัญกับพื้นที่โดยรอบ  หลินเสี่ยวจึงลอบเข้าไปหาพวกเขาและพาพวกเขาเข้าไปในอวกาศโดยตรง

เมื่อทั้งสองรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น  พวกเขาอยู่ในอวกาศของหลินเสี่ยวแล้ว

“โรววววส์?”  เหมิงเหมิงไม่ตอบสนองในทันทีและมองไปรอบ ๆ ด้วยความสับสน

“เอ๊ะ? คุณออกมาแล้ว!”  ชิวลี่ลี่ ตอบสนองอย่างรวดเร็วมากขึ้น  ขณะที่เธอมองไปที่หลินเสี่ยวและถาม

หลินเสี่ยวพยักหน้า  จากนั้นพาพวกเขาเข้าไปในอาคารหลังเล็ก

“เข้ามานี่   ฉันต้องการพูดกับคุณ”

เนื่องจากตอนนี้  เธอไม่สามารถออกไปเผชิญหน้ากับผู้ชายคนนั้นได้  เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหลีกเลี่ยงเขา  นอกจากนี้ยังเป็นเวลาที่เธอจะต้องเดินทางไปภาคใต้ด้วย

ชิวลี่ลี่และเหมิงเหมิงเดินตามเธอเข้าไปในห้องนั่งเล่นและนั่งบนโซฟา

หลินเสี่ยวนั่งลงเช่นกัน  จากนั้นพูดกับคนอื่นๆว่า  “ฉันจะมุ่งหน้าไปทางใต้ในอีกสองสามวันนี้  ดังนั้นฉันต้องคุยกับคุณเกี่ยวกับงานที่จะทำที่นี่เมื่อฉันไม่อยู่  ลี่ลี่คุณอยากไปกับฉันหรืออยู่ที่นี่?”

เธอขอความคิดเห็นของชิวลี่ลี่เป็นคนแรก   เพราะเธอเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาพวกเขาทั้งหมด  เธออาจเป็นประโยชน์กับหลินเสี่ยวเมื่อเดินทางถึงตอนใต้ได้มาก  หรือทำหน้าที่เป็นตัวป้องกันที่ยอดเยี่ยมของไซต์ฐานใหม่

แต่แน่นอนว่าเธอต้องเลือกด้วยความเต็มใจ

ชิวลี่ลี่ยกมือขึ้นทันทีและตอบว่า  “ฉันจะไปกับคุณ!”

หลินเสี่ยวพยักหน้าและกล่าวว่า  "ตกลง!   เมื่อคุณออกไปแล้ว  สถานที่แห่งนี้จะไม่มีผู้พิทักษ์  ฉันไม่เชื่อในพลังของหยวนเถียนชิง   ถ้าศัตรูระดับเจ็ดอย่างโจรคนนั้นปรากฏตัวขึ้นอีก  หยวนเถียนชิง  หลินเฟิงและเฉินหยู่ถิงจะไม่มีทางชนะ  แม้ว่าจะรวมกันก็ตาม"

ชิวลี่ลี่ หยุดและคิดชั่ววินาที  เธอรู้สึกว่าหลินเสี่ยวพูดถูก   ไซต์ฐานใหม่ต้องการผู้พิทักษ์ที่ทรงพลัง

“แล้วเราจะทำยังไงดี?   ฉันอยากไปกับคุณ” เธอกล่าว

หลินเสี่ยวมองไปที่เธอและพูดว่า  “ถ้าคุณต้องการไปกับฉัน   ฉันไม่มีทางเลือกอื่น  นอกจากทำให้คนอื่นแข็งแกร่งขึ้น   ฉันสามารถพาเหมิงเหมิงขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของระดับหกได้  แต่เราต้องการนิวเคลียสพลังงานจำนวนมาก  เพื่อทำสิ่งนั้น”

ในขณะที่พูด  เธอมองไปที่เหมิงเหมิงที่กำลังฟังการสนทนาของพวกเขาอย่างสับสน

เมื่อได้ยินหลินเสี่ยวพูดถึงการอัปเกรดของเธอ  เธอก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที   เธอรีบหยิบกระเป๋าใบเล็ก ๆ ออกมาและเปิดมัน  แสดงให้หลินเสี่ยวเห็นว่ามีอะไรอยู่ข้างใน

หลินเสี่ยวเหลือบมองมัน  มันเป็นถุงผ้าเล็ก ๆ สำหรับใส่เครื่องประดับ  เธอไม่รู้ว่าเหมิงเหมิงพบมันที่ใด  แต่ในถุงนั้นเต็มไปด้วยนิวเคลียสพลังงานที่เปล่งประกาย

ยกเว้นนิวเคลียสระดับสามหรือสี่จำนวนมาก  มีนิวเคลียสระดับห้าอยู่ในนั้นอย่างน้อยสามอัน

“โรววววส์?”  เหมิงเหมิงถามหลินเสี่ยวอย่างคาดหวัง  ‘เพียงพอแล้วยัง?’

หลินเสี่ยวมองเข้าไปในกระเป๋า  จากนั้นส่ายหัวเล็กน้อย  “ไม่”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น  ชิวลี่ลี่จึงนำนิวเคลียสของซอมบี้ระดับห้าออกมาจากกระเป๋าเงินใบเล็กของเธอ

“เพิ่มพวกนี้เข้าไปได้ไหม?” เธอถาม

หลินเสี่ยวพยักหน้าและกล่าวว่า  “พอแล้ว   แต่เธอสามารถอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องบ้านของเราให้ดีได้หรือไม่?”

เหมิงเหมิงไม่ตอบคำถามของเธอ   แต่หันไปมองชิวลี่ลี่

ชิวลี่ลี่มองไปที่เธอและถามว่า   “เอิ่ม  เธอมองมาที่ฉันทำไม?   เธอควรจะตอบคำถามของเสี่ยวเสี่ยว  ไม่ใช่เหรอ?”

หลินเสี่ยวยิ้ม   “ฉันคิดว่าเธออยากรู้ว่าคุณคิดอย่างไร?”

ชิวลี่ลี่กลอกตาและพูดว่า  “แน่นอน  ฉันต้องการให้เธออยู่ที่นี่  เพราะเธอก็มีพลังเช่นกัน  ชายสามคนนั้นจะไม่สามารถเอาชนะศัตรูระดับเจ็ดได้   แต่ถ้าเธอเข้าร่วมกับพวกเขาก็มีโอกาสชนะ  เธออาจจะยังไม่ชนะ  แต่ฉันเดาว่าศัตรูคงไม่ได้เปรียบมากเช่นกัน”

หลินเสี่ยวพยักหน้าและกล่าวว่า  “ลี่ลี่พูดถูก”

เหมิงเหมิงมองไปที่พวกเขาดูเหมือนไม่เต็มใจเล็กน้อย   อย่างไรก็ตาม  เธอไม่ได้ส่งเสียงปฏิเสธ  เห็นได้ชัดว่าเธอยอมรับภารกิจ    หลินเสี่ยวกำลังจะอัพเกรดเธออยู่ดี  ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะมองว่านี่เป็นการแลกเปลี่ยน

หลินเสี่ยวดูออกว่าเธอกำลังคิดอะไร  “ฉันจะอัปเกรดให้เธอ  ดังนั้นอย่างน้อย  เธอก็ควรทำงานให้ฉัน”   หลินเสี่ยวกล่าว  “ไม่เช่นนั้น   ฉันจะไม่อัปเกรดให้เธอ”

“โรวววส์!”   เหมิงเหมิงคำรามใส่หลินเสี่ยวด้วยความไม่พอใจ  จากนั้นก็แยกเขี้ยวยิงฟันใส่เธอ  ‘เข้าใจแล้ว! ‘

"ดี!"   หลินเสี่ยวพยักหน้า

แล้วเธอก็หันไปพูดกับหลิวจุนว่า  “จุนจุน  หลังจากที่ฉันจากไป  คุณต้องบอกหยวนเทียนชิงและคนอื่น ๆ เกี่ยวกับการกระทำของฉัน  จากนั้นคุณจะเป็นผู้สื่อสารระหว่างพวกเขากับคนนี้  จับตาดูเธอให้ดี”

“ฉัน?”  หลิวจุนชี้ไปที่ตัวเองด้วยความประหลาดใจและมองไปที่เหมิงเหมิง  เธอไม่คิดว่าจะรับมือเหมิงเหมิงได้

หลิวเสี่ยวส่ายหัวและยิ้ม  “มันโอเค  แค่บอกพวกเขาว่าฉันขอให้คุณทำมัน”

“ตกลง  ฉันจะพยายาม”  หลิวจุนพยักหน้าอย่างไม่มั่นใจ

เหมิงเหมิงอยู่ในระดับที่สูงกว่าเธอมาก  อย่างไรก็ตาม  เธอไม่ได้ฉลาดมากนัก   ดังนั้นหลิวจุนจึงเชื่อว่าเธอจะหาวิธีที่จะทำให้อีกฝ่ายฟังเธอได้

จากนั้นหลินเสี่ยวก็เดินทางต่อไปยังเซี่ยตงและเซินหยู่เจิน  “คุณสองคนพาซอมบี้สองสามตัวไปปลูกมันฝรั่งและฟักทอง   ฉันจะขอให้เหมิงเหมิงคอยจับตาดูซอมบี้เหล่านั้นให้คุณ   หากพวกเขาไม่เชื่อฟังคุณ  คุณสามารถขอให้เหมิงเหมิงลงโทษพวกเขาได้   คุณไม่จำเป็นต้องฆ่าพวกมันตราบเท่าที่พวกมันไม่ทำร้ายมนุษย์ในเมือง  หากมีตัวใดทำร้ายมนุษย์ให้ฆ่ามันได้เลย  คุณไม่จำเป็นต้องรอให้ฉันตัดสินใจ  คุณเข้าใจไหม?”

เธอมองไปที่เซี่ยตงและเซินหยู่เจิน  จากนั้นมองไปที่เหมิงเหมิง  สองคนแรกทั้งสองพยักหน้า  แต่เหมิงเหมิงเพียงเหลือบมองเธอ

เซี่ยตงและเซินหยู่เจินสบายดีกับภารกิจของพวกเขา

จากนั้นหลินเสี่ยวโบกมือ  หนังสือสองสามเล่มก็ปรากฏขึ้นบนโต๊ะ

“นี่คือหนังสือเกี่ยวกับวิธีการปลูกพืชที่ฉันเก็บรวบรวมไว้ก่อนหน้านี้  คุณสามารถอ่านได้   ฉันจะปล่อยซอมบี้สองสามตัวให้คุณ  พวกเขามีพลังดินและพลังน้ำ   ส่วนคนอื่น ๆ ฉันจะพาไปด้วย”

บทที่ 443 : อัพเกรดเหมิงเหมิง

แค่ชิวลี่ลี่และหลิวจุนเท่านั้นที่รู้ว่าหลินเสี่ยวกำลังจะไปทางใต้  เซี่ยตงและคนอื่นๆ ไม่รู้เกี่ยวกับเหตุผลที่จะไป  และไม่ถาม

เมื่อพูดจบเธอก็ส่งเมล็ดฟักทองที่แช่ในน้ำและมันฝรั่งงอกแล้วไปที่ทุ่งมันเทศ  และยังมอบหมายงานอื่นให้เซี่ยตง  โดยขอให้เขาสร้างกระท่อมใกล้สนามเพื่อใช้เป็นห้องปฏิบัติหน้าที่

แน่นอนเซี่ยตงเต็มใจที่จะเป็นคนทำมัน  อันที่จริงเขาค่อนข้างสนใจมัน

หลังจากมอบหมายงานทั้งหมด  หลินเสี่ยวได้นำและนิวเคลียสของซอมบี้ไปที่ริมทะเลสาบ

เซี่ยตงอยู่ในอาคารในขณะที่คนอื่น ๆ เดินตามพวกเขาไปที่ริมทะเลสาบ  พวกเขาทุกคนอยากรู้ว่าทำไมบรรยากาศที่น่ากลัวในทะเลสาบจึงหายไป

มีเพียงชิวลี่ลี่เท่านั้นที่รู้ว่าไวน์นี่ไปที่อื่นแล้ว

หลินเสี่ยวเติมน้ำในถังใบใหญ่  จากนั้นวางไว้ที่ริมทะเลสาบและพูดกับเหมิงเหมิงว่า  “มานี่สิ

คุณต้องอาบน้ำก่อนลงไปในทะเลสาบ”

เธอให้ผู้นำซอมบี้เหล่านั้นอาบน้ำ  แต่ไม่ใช่กับเหมิงเหมิง  เพราะเธอต้องการอัพเกรดโดยตรง   ดังนั้นตอนนี้เธอจึงขอให้เหมิงเหมิงทำความสะอาดร่างกายของเธอก่อนที่เธอจะลงไปในทะเลสาบ

เธอปล่อยสายหมอกและโอบล้อมเหมิงเหมิงและตัวเธอเองด  แล้วขอให้คนหลังถอดเสื้อผ้าของเธอออก

เหมิงเหมิงรู้วิธีใส่เสื้อผ้าและถอดเสื้อผ้า  นอกจากนี้เสื้อผ้าของเธอก็สะอาดอยู่เสมอ

เหมิงเหมิงรีบถอดเสื้อผ้าทั้งหมดโดยไม่รู้สึกอายเลย  หลังจากนั้น  หลินเสี่ยวก็ปล่อยให้เธอยืนอยู่ในถัง  และเริ่มเทน้ำลงบนศีรษะของเธอด้วยกระบวยตักน้ำ

หลังจากทำไปสองสามครั้ง  เธอขอให้เหมิงเหมิงใช้มือถูสิ่งสกปรกออกจากร่างกายของเธอ

เหมิงเหมิงสะอากแล้ว  เธอถอดเสื้อผ้าของตัวเองและเตรียมลงไปในทะเลสาบพร้อมกับเธอ  แต่ทันใดนั้น  เธอก็หยุดขยับเท้าและสัมผัสดวงตาเธออย่างรวดเร็ว

คอนแทคเลนส์ของเธอหายไป  และเธอไม่รู้ว่าเกิดขึ้นเมื่อใด

เธอไม่ได้สังเกตว่าเธอมองคนอื่นด้วยตาเปล่าจนถึงตอนนี้

เธอคิดอยู่ครู่หนึ่ง  จากนั้นก็จำได้ว่าเธอลืมที่จะนำคอนแทคเลนส์เหล่านั้นออก  ก่อนที่เธอจะเริ่มดูดซับนิวเคลียสระดับเจ็ดนั้น  พวกมันน่าจะถูกกลืนกินโดยพลังงานไปแล้ว

เธอถอนหายใจและหยุดคิดเรื่องนั้น  จากนั้นลากเหมิงเหมิงลงไปในน้ำ  ในขณะเดียวกัน  เธอกล่าวว่า  “หลังจากนี้เมื่อคุณลงไปในน้ำ  คุณต้องผ่อนคลาย  น้ำจะไม่ทำให้คุณหายใจไม่ออก”

นี่เป็นครั้งแรกที่เหมิงเหมิงลงน้ำ  เธอจึงก้าวลงไปอย่างตื่นเต้น   เธอยังอยากรู้เกี่ยวกับพลังงานในน้ำ  และเธอชอบอยู่ท่ามกลางมัน

หลินเสี่ยวนำทางเธอลึกลงไปในน้ำ  จากนั้นลากเธอไปข้างหน้า  แล้วหลินเสี่ยวก็พาเธอลงไปที่ก้นทะเลสาบ  มือแต่ละข้างของเหมิงเหมิงถือนิวเคลียสของซอมบี้จำนวนหนึ่งกำมือ

นิวเคลียสของซอมบี้หลากสีเหล่านั้นส่องแสงสลัวในทะเลสาบ  ดูสวยงามและเหมือนฝัน

หลินเสี่ยวเข้ายึดนิวเคลียสของซอมบี้ทั้งหมดไว้ในมือของเหมิงเหมิง  จากนั้นจึงพูดกับเธอในใจว่า "ขอนิวเคลียสให้ฉันด้วย   ฉันจะกรองให้คุณเอง "

หลินเสี่ยวยืนอยู่ข้างหลังเหมิงเหมิงที่ก้นทะเลสาบและกดมือที่กลางหลังของเธอ

เธอปล่อยนิวเคลียสของซอมบี้ทั้งหมด  จากนั้นควบคุมพวกมันด้วยพลังงานในทะเลสาบและทำให้พวกมันล้อมรอบเหมิงเหมิง  ต่อไป  เธอหยิบนิวเคลียสระดับสามขึ้นมาและเริ่มดูดซับพลังงานที่มีอยู่ในหัวใจของเธอ  ในขณะเดียวกัน  เธอก็ทำให้พลังงานในทะเลสาบไหลเข้าสู่ร่างกายของเธอผ่านรูขุมขนของเธอและรวบรวมเข้าสู่หัวใจของเธอ

พลังงานของทะเลสาบล้อมรอบหัวใจของเธอ  กรองสิ่งสกปรกทั้งหมดในนิวเคลียสของซอมบี้  จากนั้นพลังงานบริสุทธิ์ก็ถูกส่งเข้าไปในร่างกายของเหมิงเหมิงผ่านมืออีกข้างของหลินเสี่ยว  ในขณะเดียวกันกระแสพลังแห่งความมืดก็พุ่งออกมาจากสมองของหลินเสี่ยว  ดูดซับสิ่งสกปรกเหล่านั้น

ในไม่ช้า  นิวเคลียสของซอมบี้ระดับสามก็ถูกระบายออก

หลินเสี่ยวจับนิวเคลียสของซอมบี้ระดับสามและเริ่มกรองพลังงานที่มีอยู่ในมันให้กับเหมิงเหมิง  นิวเคลียสของซอมบี้ระดับสามก็หมดลงในไม่ช้า  หลังจากนั้น  หลินเสี่ยวเริ่มทำงานในระดับสี่

เหมิงเหมิงรู้สึกได้ถึงกระแสพลังงานที่ไหลเข้าสู่ร่างกายของเธอและวนรอบหัวใจของเธอ  จากนั้นกระจายไปทั่วร่างกายของเธอและรวบรวมไปยังสมองของเธอ

เมื่อพลังงานถูกส่งเข้าไปในร่างกายของเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ  ร่างกายของเธอก็เริ่มลุกเป็นไฟ  และหัวของเธอเริ่มปวด  เธอเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น  อาการปวดหัวนั้นเกิดขึ้นทุกครั้งที่เธอกำลังจะอัพเกรด

ดังนั้น เธอจึงอดทนกับมัน

เหมิงเหมิงปวดหัวแทบแตกเมื่อหลินเสี่ยวใช้นิวเคลียสซอมบี้ระดับสี่จนหมด  และเริ่มส่งพลังงานที่มีอยู่ในนิวเคลียสระดับห้าอันแรกเข้าสู่ร่างกายของเธอ

เหมิงเหมิงมีนิวเคลียสซอมบี้ระดับห้าสามอัน  และชิงลี่ลี่ให้เธอมาอีกสามอัน  มีทั้งหมดหกอัน  ไม่มีทางเลือกอื่น  เหมิงเหมิงอดทนต่อความเจ็บปวดที่น่ากลัว  ซึ่งมาถึงเธออย่างไม่มีที่สิ้นสุดโดยนิวเคลียสซอมบี้ทั้งหกเหล่านั้น

หลินเสี่ยวพูดกับเธอในกระแสจิตของเธอว่า  ‘ฉันจะส่งกระแสพลังที่แข็งแกร่งกว่าเข้าไปในตัวคุณ  อดทนหน่อย  ฉันจะช่วยให้คุณก้าวขึ้นสู่อีกระดับโดยตรง  ดังนั้นคุณต้องเอาชนะความเจ็บปวดให้ได้  คุณเข้าใจใช่ไหม?'

เหมิงเหมิงพยักหน้าด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้ยินหลินเสี่ยวพูดว่าเธอจะก้าวไปอยู่ในอีกระดับ

หลินเสี่ยวได้เพิ่มการไหลของพลังงานทำให้กระแสพลังงานที่เหมือนกระแสกลายเป็นเหมือนน้ำไหลบ่าท่วมเอ่อ  ในขณะที่มันพุ่งเข้าสู่ร่างกายของเหมิงเหมิง

เธอเข้าใจว่านอกเหนือจากพลังงานที่บริสุทธิ์แล้ว  เหมิงเหมิงยังดูดซับพลังงานที่มีอยู่ในน้ำในทะเลสาบด้วย  พลังงานที่มีอยู่ในนิวเคลียสของซอมบี้เหล่านั้นได้ผสมกับพลังงานในทะเลสาบและแข็งแกร่งขึ้น  ระดับพลังของเหมิงเหมิงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนถึงระดับสูงสุดของระดับหก  ดังนั้นตอนนี้  เธออาจจะกลายเป็นระดับเจ็ดถ้าหลินเสี่ยวส่งพลังงานที่แข็งแกร่งเข้ามาในร่างกายของเธอจนหมด

หลินเสี่ยวเคยคิดว่าเหมิงเหมิงจะยังคงเชื่อฟังเธออยู่หรือไม่  หลังจากที่ก้าวเข้าสู่ระดับเจ็ด  เธอไม่แน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนั้น  แต่ตัดสินโดยบุคลิกของคนหลัง  อย่างน้อยเธอก็จะไม่ทำสิ่งที่เลวร้าย

เธอจึงตัดสินใจที่จะช่วยเหมิงเหมิงเพื่อสร้างความก้าวหน้า  เธอเห็นว่ามันเป็นประโยชน์ต่อเหมิงเหมิง  และคาดว่าคนหลังจะทำบางอย่างคืนทุนให้เธอในอนาคต

ถ้าเหมิงเหมิงกลับเนรคุณ  หลินเสี่ยวก็ยังคงสบายดี  อย่างไรก็ตาม  หากเธอต้องการทำร้ายคนอื่น  หลินเสี่ยวเชื่อว่าเธอจะหาทางฆ่าเหมิงเหมิงได้

เหมิงเหมิงเตรียมตัวไว้แล้ว  แต่ถึงกระนั้น  พลังงานที่ท่วมท้นก็ทำให้เธอแทบแหลกสลาย  เธอรีบกัดฟันพยายามให้ตัวเองตื่นมีสติ

ริมทะเลสาบ  ชิวลี่ลี่พยายามที่จะรู้สึกถึงก้นทะเลสาบ  แต่ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย  พลังงานในทะเลสาบปิดกั้นความรู้สึกของเธอ  ดังนั้นเธอจึงไม่รู้สึกถึงอะไรเลย  เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในทะเลสาบ   และเป็นเวลากว่าสิบชั่วโมงแล้วที่ทั้งสองคนลงไป

ด้านนอกอู่เยว่หลิงใช้เวลาอีกวัน  ในขณะที่รอคอยให้ถึงเวลากลางคืน  ในบางครั้ง  เธอวิ่งไปที่ประตูกระจกที่ระเบียงและเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า

เธอแค่อยากให้ท้องฟ้ามืดไวขึ้น

อู่เฉิงเยว่ยิ้มมองดูเธอจ้องมองท้องฟ้าตลอดทั้งวัน  ตอนแรกเขาไม่รู้ว่าเธอกำลังมองอะไร  แต่แล้วเขาก็สังเกตเห็นรูปลักษณ์ที่คาดหวังของเธอและครุ่นคิดถึงมัน

ตอนนี้  สิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดคือการได้พบกับซอมบี้หญิงตัวนั้น  หากการพบกับซอมบี้หญิงนั้นมีอะไรบางอย่างกับท้องฟ้า....หลิงหลิงของเขาคาดหวังในคืนนี้หรือไม่?

ซอมบี้หญิงจะมาที่นี่เมื่อมันมืดใช่ไหม?

ด้วยความคิดนั้น  รอยยิ้มบนใบหน้าของอู่เฉิงเยว่ก็ขยายใหญ่ขึ้น  ดวงตาที่มีรอยยิ้มของเขาหรี่แคบลงอย่างมีความหมาย

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด