GE691 รั้งอยู่ก่อนจาก ( 1 )
ขอบทะเลกระบี่ ตู่กูนั่งกอดเข่า มือปัดป่ายใบหญ้าเบื้องหน้า หนิงฝานนั่งข้างกายนาง จ้องมองใบหน้าอย่างใกล้ชิด รอยยิ้มที่ออกมาจากใจของนางทำให้หนิงฝานเหม่อลอย นึกถึงรอยยิ้มของบรรพบุรุษกระบี่ "เก่งกาจนัก..." หนิงฝานหัวเราะพลางลูบสัมผัสเรือนผมบนแผ่นหลังของนาง ตัวนางในยามนี้ ไม่ได้ต่อต้านหนิงฝานเหมือนก่อน ก...
