Ep.1042 - จุดสิ้นสุดของยุครอยแยกมิติครั้งใหญ่
Ep.1042 - จุดสิ้นสุดของยุครอยแยกมิติครั้งใหญ่
ดวงตาของฉินเฟิง ทอประกายสังหาร
บุกเข้ามายังมิติของคนอื่น พอพ่ายแพ้แล้วฉวยโอกาสหลบหนี คิดหรือว่าจะทำได้?
ผู้ใช้พลังเลเวล SSS ในตอนนี้ ไม่แกร่งพอที่จะหยุดฝีเท้าของฉินเฟิง!
ขณะเดียวกัน บนแผ่นดินใหญ่ของเผ่ามังกร ชาวเมืองในมิติต่างแหงนหน้ามองขึ้นไปในอวกาศ ดาวเคราะห์สีฟ้าครามปรากฏขึ้นในสายตาของพวกมัน
เป็นดาวเคราะห์ที่งดงามจนพวกมันหลายตนทอดถอนหายใจด้วยความทึ่ง
อย่างไรก็ตาม มีเพียงเผ่ามังกรเลเวล S ขึ้นไปเท่านั้น ที่รู้สึกว่าเรื่องนี้มันผิดปกติ พวกมันบินออกจากแผ่นดินใหญ่ มุ่งหน้าสู่อวกาศ
ช่วงเวลานี้ ฉินเฟิงได้ก้าวเข้าสู่ใจกลางมิติของพวกมันแล้วเช่นกัน
เผ่ามังกรเลเวล SSS ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการโจมตีเมื่อครู่ เลือดทะลักเลอะเต็มอก มีดกษัตริย์ครามของฉินเฟิง ฟาดฟันออกไปอีกครั้ง
ฉัวะ!
หัวของเผ่ามังกรเลเวล SSS ลอยเคว้งท่ามกลางอวกาศ
ภายในเมืองหลวงมังกร ทุกคนที่กำลังเงยหน้ามอง ต่างเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง
ผู้ใช้พลังระดับต่ำร้องไชโยด้วยความตื่นเต้น พวกเขาไม่ทราบ ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่บุคคลแข็งแกร่งเช่นนี้กำเนิดขึ้นในมิติของพวกเขา
ขณะที่ผู้ใช้พลังเลเวล SS ทุกคนสันหลังเย็นวาบ เกิดความตื่นตระหนกขึ้นในใจของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ใช้พลังฝ่ายองค์กรมืด เวลานี้พวกเขาเกิดความหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!
ก่อนหน้านี้ฉินเฟิงเคยขู่พวกเขา คนจากองค์กรมืดเลยเกิดความคิดในใจว่าจะส่งข้อมูลของฉินเฟิงหลังจากกลับไป
แต่ตอนนี้ ความคิดที่ว่ามลายหายไปสิ้น และถ้าฉินเฟิงยังไม่เชื่อ พวกเขาพร้อมควักหัวใจของตนออกมาแสดงให้ฉินเฟิงดู ว่าไม่หลงเหลือแม้เศษเสี้ยวความคิดที่จะทำเช่นนั้นจริงๆ
เพราะความแข็งแกร่งของฉินเฟิง มันน่ากลัวเกินไปสำหรับพวกเขา!
สิบหางของไป๋หลีเริ่มขยับอีกครั้ง พื้นที่มิติเริ่มสลายไป เมืองหลวงมังกรกลับคืนสู่มิติบลูสตาร์อีกครั้ง
จากนั้นจิ้งจอกสาวยกสองขาหน้าขึ้นอย่างสง่างาม ทะยานไปในอากาศเบื้องบน ใช้หางของเธอกวาดเบาๆ ปัดเป่ารอยแยกมิติขนาดใหญ่บนท้องฟ้า
รอยแยกมิติเริ่มจางหายไป สิ่งสุดท้ายที่ผู้คนเห็นก็คือ ภาพของฉินเฟิงที่ยืนหยัดอยู่เบื้องหน้าแผ่นดินใหญ่ และจากแผ่นดินใหญ่ ปรากฏร่างของเผ่ามังกรมากมายเริ่มบินออกมา
บางคนอดกังวลไม่ได้ว่าฉินเฟิงจะตกอยู่ในอันตรายหรือไม่ แต่ไม่ช้าพวกเขาก็ฉุกคิดได้เช่นกัน ว่ามิติของตนก็กำลังอยู่ในอันตราย
สองเทคนิคลมหายใจมังกรล้วนถูกพ่นออกจากตัวตนเลเวล SSS นั่นมิใช่สิ่งที่โลกนี้สามารถต้านทานได้ ปัจจุบันในอากาศเลยเต็มไปด้วยร่องรอยรูพรุนของเศษเสี้ยวมิติ
ไป๋หลีปิดรอยแยกมิติที่ใหญ่ที่สุดเท่านั้น รอยแยกอื่นเธอไม่ใส่ใจ เปลี่ยนรูปหวนคืนสู่ร่างมนุษย์ ค่อยๆร่อนลงสู่เมืองหลวงมังกร
“ท่านผู้ใหญ่ไป๋!” หลงถิงที่อยู่บนยอดตึก ตะโกนเรียกไป๋หลี มองไปยังไป๋หลีที่ลอยอยู่ในอากาศที่ว่างเปล่า โค้งกายคำนับด้วยความเคารพ
“ขอบพระคุณ!”
หลงถิงกล่าวด้วยความนับถือจากใจจริง
หากไม่ใช่เพราะไป๋หลี หากไม่ใช่เพราะฉินเฟิง ภัยพิบัติที่พวกเขาเผชิญในวันนี้ เกรงว่าจะเป็นประวัติสุดท้ายของมิติบลูสตาร์
“ขอบพระคุณท่านผู้ใหญ่ไป๋!”
“ขอขอบใจที่คุณช่วยเหลือพวกเราเอาไว้!”
“ท่านผู้ใหญ่ไป๋ นับจากนี้ไป หากมีเรื่องราวใด พวกเรายินดีรับใช้คุณ!”
ผู้ใช้พลังหลายคนตะโกนด้วยความตื่นเต้น
คนเหล่านี้จะตื่นเต้นก็ไม่แปลก เพราะพวกเขารู้สึกเหมือนพึ่งข้ามผ่านความเป็นความตายมาได้
ไม่ใช่แค่ผู้ใช้พลังเลเวล S กระทั่งเลเวล SS ก็ยังเอ่ยสรรเสริญไป๋หลี โค้งกายให้เธอด้วยความเคารพ
ไป๋หลีรู้สึกงุนงงเล็กน้อย แต่เธอมิใช่จิ้งจอกที่ไม่รู้ความอีกต่อไป ดังนั้นข่มความงุนงงสับสน พยักหน้ารับอย่างเฉยเมย ปลดปล่อยพลังสมาธิออกไป
“ก็อย่างที่ฉันบอก มิติแห่งนี้คือสมบัติของฉัน ดังนั้นฉันควรจะปกป้องมัน ไม่ใช่เรื่องให้พวกคุณต้องขอบคุณ”
คำคมในสไตล์ที่ดูสุดคูลนี้ ไป๋หลีรู้สึกพอใจกับมันมาก
แต่เธอยังเหลือสิ่งที่ต้องทำเช่นกัน ดังนั้นไม่ลอยเฉยกลางอากาศอีกต่อไป หายวับไปปรากฏตัวขึ้นบนยอดตึกเดียวกับหลงถิง
“การโจมตีของเผ่ามังกรในครั้งนี้ ส่งผลกระทบต่อพวกเราเป็นอย่างมาก เมื่อครู่พิกัดมิติของพวกเรารั่วไหล แต่ฉันปิดกั้นมันไว้พักหนึ่ง แต่การปิดกั้นนี้ยังไม่สมบูรณ์ สุดท้ายก็จะพังทลายลงอยู่ดี”
หลงถิงย้อนนึกไปถึงการต่อสู้กับเผ่ามังกรในคราวก่อน ช่วงเวลานั้นรอยแยกมิติก็ถูกปิดกั้นลงเช่นกัน แต่เมืองหลวงมังกรกลับคืนสู่ความสงบสุขได้เพียงปีครึ่งเท่านั้น หายนะก็มาเยือนอีก
และคราวนี้ ศัตรูที่บุกเข้ามาเป็นถึงเลเวล SSS !
พอจินตนาการไปว่าศัตรูที่บุกเข้ามาในครั้งต่อไปจะเป็นตัวตนเช่นไร หลงถิงก็อดกังวลไม่ได้ “ถ้าอย่างงั้น ในครั้งนี้พวกเราสามารถผนึกรอยแยกมิติอย่างถาวรเลยได้ไหม เมื่อครู่ฉันได้เห็นมิติของเผ่ามังกรแล้ว น่ากลัวว่านั่นจะเป็นมิติระดับสูง บางทีอาจมีจ้าวเหนือหัวโผล่มา ถึงเวลานั้น ฉันกลัวว่ามิติของพวกเราจะกลายเป็นแค่ฝุ่นดิน โดนผู้อื่นเหยียบย่ำได้ตามต้องการ!”
ไป๋หลีเชิดคาง ท่าทีมั่นอกมั่นใจ กล่าวว่า “นั่นแหละคือเรื่องที่ฉันกำลังจะพูด ฉันสามารถปิดรอยแยกทั้งหมดในมิติแห่งนี้ได้ ยกเว้นช่องว่างมิติที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่นับจากนี้ไป นอกเสียจากฉันจะอนุญาต ไม่ว่ารอยแยกมิติใดก็ไม่สามารถปรากฏขึ้นได้อีก แบบนี้รับได้หรือไม่?”
รอยแยกมีความสำคัญอย่างไรน่ะหรือ? ตัวอย่างที่ง่ายที่สุดก็คือหอคอยประตูมังกร หากไป๋หลีปิดกั้นมัน จะเท่ากับว่าหอคอยประตูมังกรจะไม่สามารถถูกเปิดขึ้นอีกเลย
นอกจากนี้ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างเช่นกัน
รอยแยกมิติทั้งหมด รวมไปถึงรอยแยกในสนามรบแนวหน้าบางส่วน จะไม่มีสัตว์ร้ายต่างมิติอีกต่อไป ทุกอย่างจะกลับคืนเป็นของมนุษย์ ซึ่งบางทีหลังจากนี้อีกไม่กี่ร้อยปี มนุษย์อาจสามารถฟื้นคืนตำแหน่ง กลายเป็นเผ่าพันธุ์ที่ครองโลกได้ดังเดิม
ข่าวนี้ น่าสะเทือนขวัญเป็นอย่างยิ่ง
“เรื่องนี้ …”หลงถิงตกใจมากกับเรื่องที่ได้ฟัง แต่เธอรู้ดี ว่าสำหรับเรื่องนี้ มันไม่ใช่สิ่งที่เธอเพียงคนเดียวจะตัดสินใจได้
อย่างไรก็ตาม ภายในเมืองหลวงมังกร ตอนนี้ผู้ใช้พลังเลเวล SS ของทั้งมิติกำลังรวมตัวกัน ดังนั้นสามารถให้พวกเขาช่วยตัดสินใจได้
“ระดับสูงทุกท่าน คิดเห็นอย่างไรกับการตัดสินใจของท่านผู้ใหญ่ไป๋? มีผู้ใดคัดค้านหรือไม่?” หลงถิงส่งพลังสมาธิออกไป ผู้ใช้พลังเลเวล SS ที่ยืนอยู่รอบๆ ขณะนี้เมื่อถูกถาม ก็เริ่มทบทวนทรัพยากรที่พวกเขาครอบครองอย่างรวดเร็ว
“คิดปิดรอยแยกมิติทั้งหมด? รู้อะไรไหม พวกเราคือมิติระดับล่าง ฉะนั้นต่อให้รอยแยกมิติจะเป็นอันตราย แต่มันก็เป็นทรัพยากรเช่นกัน!” ผู้ใช้พลังเลเวล SS คนหนึ่งกล่าวอย่างเร่งรีบ เขามีรอยแยกมิติหลายแห่งอยู่ในครอบครอง สามารถเพลิดเพลินไปกับทรัพยากรที่ตนมีได้อีกนานแสนนาน แต่ขณะเดียวกันเขาไม่มีความสามารถมากพอที่จะสร้างช่องว่างมิติได้ นั่นหมายความว่าความคิดของไป๋หลี มันล่วงล้ำผลประโยชน์ของเขา แต่เจ้าตัวก็ยังโต้แย้งอย่างระมัดระวัง ไม่กล้าทำให้ไป๋หลีขุ่นเคืองใจ
และหลังจากพูดจบ เขาก็ยังรู้สึกเสียใจอยู่บ้าง
“ฉันเห็นด้วยกับการปิดกั้นรอยแยกมิติ เพราะสำหรับมิติบลูสตาร์แห่งนี้แล้ว ผลดีมันมากกว่าผลเสีย บางทีนี่อาจเป็นหายนะอย่างแท้จริง หากไม่สามารถผ่านพ้นมันไปได้ ทุกคนจะตายกันหมด!” ชายคนหนึ่งกล่าวด้วยรอยยิ้ม แสดงความคิดเชิงสนับสนุนเต็มที่ เผยให้เห็นกระทั่งท่าทีประจบสอพลอเล็กน้อย ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว สำหรับผู้ใช้พลังเลเวล SS พวกเขามีมิติในครอบครองอีกนับไม่ถ้วน ทรัพยากรก็นับไม่ถ้วน แต่ภัยพิบัติของบลูสตาร์คือสิ่งใด?
หากสามารถได้รับการกล่าวขานว่าขับไล่สัตว์ร้ายออกจากโลกใบนี้ไปได้ พวกเขาจะกลายเป็นตำนาน ถูกบอกเล่าสู่รุ่นลูกรุ่นหลาน
“แต่ยังมีรอยแยกมิติอีกหลายแห่ง ที่มักจะเปิดขึ้นในเวลาที่กำหนด พวกเราจะยอมละทิ้งมันทั้งหมดเลยหรือ? พวกเราอาจสูญเสียไม่เท่าไหร่ แต่ผู้ใช้พลังระดับต่ำ ทุกคนต่างต้องการใช้ทรัพยากรเหล่านั้นในการเติบโต!” อีกคนหนึ่งเอ่ยอย่างระมัดระวัง
“เอาไว้หลังจากนี้พวกเราค่อยเลียนแบบสำนักงานใหญ่ของพันธมิตรมนุษย์ก็ได้ ทำการสร้างประตูมิติ ตราบใดที่มีประตูมิติเพียงพอ ไอ้หน้าไหนจะมาหยุดพัฒนาการของมิติพวกเราได้?”
“งั้นฉันขอเสนอ …”
ผู้คนจากกลุ่มพันธมิตรมนุษย์เร่งปรึกษา มีกระทั่งบางคนเริ่มเปิดประเด็นว่าประตูมิติจะถูกสร้างขึ้นที่ไหนดี เห็นได้ชัดว่านี่คือเรื่องสำคัญ เป็นทรัพยากรที่จะถูกใช้ในอนาคต แต่เกรงว่าประตูมิติเหล่านั้น คงต้องให้ไป๋หลีเป็นคนเปิดให้ เพราะคนอื่นๆไม่มีอำนาจมากถึงขนาดนั้น
เพียงแต่ว่า ช่วงเวลานี้ มิติบนท้องฟ้ากำลังถูกกัดเซาะอย่างต่อเนื่อง แต่คนพวกนี้ยังเอาแต่คุยกัน ลืมสนใจมันอย่างสิ้นเชิง
