ตอนที่ 347 - 348: ไปบ้านตระกูลหยวน, มั่นใจ 100%
ตอนที่ 347 ไปบ้านตระกูลหยวน
กู้หนิงรู้ว่าพวกเขาจะไม่ปล่อยตัวเธอเมื่อเธอถูกนำตัวไปที่สถานีตำรวจ เว้นแต่เธอจะทำอะไรบางอย่าง อย่างไรก็ตามเธอก็ยังเดินตามตำรวจไปขึ้นรถ
กู้หนิงหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหาใครบางคนขณะที่เธอเข้าไปนั่งในรถ ตำรวจที่นั่งอยู่ข้างเธอพยายามจะแย่งโทรศัพท์ คนของหงหยุนได้บอกพวกเขาว่า ‘ดูแลผู้หญิงคนนี้ให้ดี’ ดังนั้นพวกเขาจึงหยุดเธอไม่ให้โทรขอความช่วยเหลือ
กู้หนิงยกโทรศัพท์ขึ้นหลบเลี่ยงมือของเขา มองเขาด้วยสายตาเย็นยะเยือก ตำรวจคนนั้นชะงักกึก “ฉันไม่ใช่คนร้าย คุณไม่มีสิทธิ์ห้ามไม่ให้ฉันโทรหาใคร” กู้หนิงเอ่ย
“แล้วยังไง? เธอคิดเหรอว่าจะมีคนช่วยเธอได้หลังจากมีเรื่องกับหงหยุน?” ตำรวจผู้เป็นหัวหน้าเป็นฝ่ายพูด แม้ว่าเขาจะเกรงกลัวความสามารถการต่อสู้ที่โดดเด่นของเธอ แต่เขาเชื่อว่าเธอก็แค่เด็กสาวธรรมดาๆ อีกอย่างเขามีปืน เธอไม่กล้าทำร้ายพวกเขาแน่นอน
“ฮ่า ฮ่า น่าสนใจดี แต่อันที่จริงมีคนสำคัญหลายคนในเมืองGเลยล่ะที่ช่วยฉันได้ ถ้าคุณยังอยากรักษาหน้าที่การงานไว้ ก็หุบปากไปจะดีกว่า”
ตำรวจที่จับกุมกู้หนิงไม่ได้โง่เขลา เมื่อได้ยินสิ่งที่กู้หนิงพูด ก็ไม่มีใครกล้าหยุดเธออีก ถ้าเธอได้รับการสนับสนุนจากบุคคลสำคัญในเมือง G จริง ๆ พวกเขาคงจะขุดหลุมฝังศพของตัวเองถ้ายังทำให้เธอรำคาญ
จากนั้นกู้หนิงก็โทรหาหยวนเจิ้งหลิน
“สวัสดี ไม่ค่อยได้คุยกันเลย มีปัญหาอะไร?” หยวนเจิ้งหลินรับสาย ดีใจที่กู้หนิงโทรมา
“ลุงหยวนคะ หนูเกิดเรื่องค่ะ ลุงช่วยหนูหน่อยได้ไหมคะ?” กู้หนิงเล่าเรื่องคร่าวๆให้เขาฟัง และหวังว่าหยวนเจิ้งหลินจะบอกตำรวจที่โรงพักให้ปล่อยตัวเธอ
เมื่อฟังเรื่องราว หยวนเจิ้งหลินก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ไม่มีปัญหา รอเดี๋ยวนะ ลุงจะโทรหาพวกเขาเดี๋ยวนี้”
“ขอบคุณมากค่ะ โอ้ หนูมีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณลุงเป็นการส่วนตัว ลุงสะดวกเมื่อไหร่คะ? ขอหนูเข้าไปพบได้ไหมคะ?” กู้หนงถาม
มันต้องเป็นอะไรที่สำคัญเพราะเธอต้องการมาหาเขาและพูดคุยกับเขาด้วยตัวเอง
“ได้สิ” หยวนเจิ้งหลินตอบ
หลังจากวางสายจากกู้หนิง หยวนเจิ้งหลินก็โทรหาหลี่เฟิงที่เป็นหัวหน้าสำหนักงานตำรวจเมือง G จากนั้นหลี่เฟิงก็โทรหาสถานีตำรวจที่จับกุมตัวกู้หนิง ใช้เวลาโทรไม่ถึงห้านาที รถตำรวจที่พากู้หนิงไปโรงพักจึงยังไม่ถึงโรงพักตอนที่หัวหน้าของพวกเขารับสายจากหลี่เฟิง
“จางเฉา นายได้จับกุมเด็กสาวที่ชื่อกู้หนิงไหม? ปล่อยเธอไปเดี๋ยวนี้!” หัวหน้าของเขาแผดเสียงผ่านโทรศัพท์ เสียงดังจนทุกคนที่อยู่ในรถได้ยินกันหมด
จางเฉาที่เป็นหัวหน้าทำหน้าประหลาดใจ มองกู้หนิง กู้หนิงยิ้มให้เขา
“แต่หงหยุน....” จางเฉาไม่รู้ว่าคนที่โทรหาหัวหน้าของเขาเป็นใคร ดังนั้นเขาจึงเอ่ยเตือน
“แล้วไงวะ? หัวหน้าตำรวจเมือง G โทรหาฉันส่วนตัว เขาเพิ่งรับสายจากท่านนายกเทศมนตรี!”
อะไรนะ? ครั้งนี้จางเฉาต้องเป็นฝ่ายตะลึง ท่านนายกเทศมนตรี? คนที่เด็กสาวคนนี้โทรหา ลุงหยวน? ไม่ใช่ชื่อของตระกูลหยวนของท่านายกเทศมนตรีหรอกหรือ? พระเจ้า! เธอไม่ธรรมดาเลยจริงๆ!
“ครับ ครับ ผมจะปล่อยเธอไปเดี๋ยวนี้” จางเฉาไม่กล้าพูดอะไรอีก
เขาบอกตำรวจที่ขับรถให้จอดรถข้างทาง จากนั้นก็หันไปทางกู้หนิง “เอ่อ คุณกู้ คุณไปได้แล้ว” น้ำเสียงของเขาสั่นเล็กน้อย
กู้หนิงไม่อยากเสวนากับพวกเขาอีก เธอเปิดประตูรถลงไป ก่อนที่จะจากไปเธอหันมาพูดกับพวกเขาว่า “นายกเทศมนตรีรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างกลุ่มแรงงานต่างด้าวกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย คุณจะแก้ปัญหาเป็นการส่วนตัวหรือลงโทษคนผิดกันล่ะ เราทุกคนรู้ว่ามันเป็นความผิดของหงหยุน”
พูดจบเธอก็เดินจากไป
กู้หนิงไม่ได้พูดเพราะเธอต้องการช่วยตำรวจ แต่เพราะเธอไม่ต้องการให้กลุ่มแรงงานต่างด้าวต้องทนทุกข์ทรมาน โจว เจิ้งหงขัยรถตามหลังรถตำรวจเป็นระยะๆ เมื่อกู้หนิงลงจากรถตำรวจ เขาก็หยุดรถทันที กู้หนิงเดินไปหาและโจวเจิ้งหงเปิดประตูรถให้เธอทันที
“บอส เป็นอะไรไหมครับ?” กู้หนิงดูสบายดี เขาก็ยังอดถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้
“ไม่เป็นอะไรค่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ หิวจะตายอยู่แล้ว!”
โจวเจิ้งหงหัวเราะ และขับรถออกไปทันที
หลังจากกู้หนิงถูกปล่อยตัว จางเฉาก็โทรหาคนของหงหยุนที่บอกเขาให้ดูแลกู้หนิงและเล่าทุกอย่างให้เขาฟัง หัวหน้าคนนั้นตกใจมาก เพราะเขาเกือบทำให้บุคคลสำคัญรำคาญและทำให้หงหยุนมีปัญหามากมาย ถ้าประธานรู้เข้า เขาจะต้องถูกไล่ออกอย่างแน่นอน
สำหรับการต่อสู้ที่เกิดขึ้นระหว่างแรงงานต่างด้าวกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ท้ายที่สุดหงหยุนก็ฝ่ายจัดการเอง
กู้หนิงและโจวเจิ้งหงตรงไปที่โรงงานทันทีหลังจากทานข้าวเสร็จ
มีคนงานมาใหม่สามคน คนหนึ่งเป็นนักออกแบบ และอีกสองคนเป็นช่างแกะสลัก ผู้มาใหม่ทั้งสามไม่ทราบว่ากู้หนิงเป็นเจ้านาย และไม่มีใครคิดจะบอกพวกเขา ดังนั้นเมื่อกู้หนิงปรากฏตัว คนอื่น ๆ ก็เรียกเธอว่าคุณกู้แทนที่จะเป็นเจ้านาย
ประมาณห้าโมงเย็น กู้หนิงก็ได้รับโทรศัพท์จากหยวนเจิ้งหลิน เขาเลิกงานแล้วกำลังจะกลับบ้าน ถ้ากู้หนิงว่างก็มาพบเขาได้ หยวนเจิ้งหลินบอกที่อยู่ของเขา
โจวเจิ้งหงต้องการไปส่งกู้หนิงแต่ถูกปฏิเสธ กู้หนิงไม่อยากให้เขาเสียเวลา ดังนั้นเธอจึงไปเอง
ระหว่างทาง กู้หนิงซื้อผลไม้และของบำรุงร่างกายไปฝากหยวนเจิ้งหลิน
บ้านของเขาตั้งอยู่ในวิลล่าจินซิว เมื่อ 10 ปีที่แล้ว ราคาบ้านไม่สูงมากนัก ราคาประมาณสี่ล้านหยวน แต่ตอนนี้ราคาบ้านสูงถึงสิบล้านหยวน
นายท่านหยวนหรืออาจารย์หยวนเคยทำธุรกิจมาก่อน แต่เนื่องจากหยวนเจิ้งหลินทำงานด้านการเมืองและไม่มีเวลาทำธุรกิจ นายท่านหยวยจึงมอบธุรกิจของเขาให้ลูกชายของน้องชาย ซึ่งเป็นหลานชายของนายท่านหยวนด้วย
หากนายท่านหยวนไม่มีแหล่งรายได้อื่น เขาคงไม่สามารถรวบรวมโบราณวัตถุได้โดยอาศัยเงินบำเหน็จของเขาซึ่งประมาณหมื่นกว่าหยวนต่อเดือน
เมื่อกู้หนิงมาถึงตรงประตู เธอก็บังเอิญพบกับหยวนเจิ้งหลิน
“โอ้ ทำไมหนูกู้ซื้อของมาเยอะแยะเลยล่ะ? ไม่จำเป็นต้องซื้อมาเลย” เมื่อเห็นกู้หนิงถือของพะรุงพะรังเข้ามา หยวนเจิ้งหลินก็ประหลาดใจ
“หนูเป็นแขกนี่คะ ก็ต้องมีของติดไม้ติดมือมาบ้าง” กู้หนิงยิ้ม
หยวนเจิ้งหลินยิ้ม ไม่เถียงกับเธออีก หยวนเจิ้งหลินบอกกู้หนิงให้นั่งรถเขาเข้าไปข้างในด้วยกัน
หยวนเจิ้งหลินยังไม่ได้บอกพ่อของเขาว่ากู้หนิงจะมา ดังนั้นเมื่อนายท่านหยวนที่กำลังดูต้นไม้ใบหญ้าที่สวนเห็นกู้หนิงลงจากรถของหยวนเจิ้งหลิน เขาก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“สวัสดีค่ะ คุณปู่หยวน” กู้หนิงยิ้มทักทาย
เมื่อได้ยินเสียงของกู้หนิง นายท่านหยวนก็ตื่นเต้นดีใจ “หนูกู้ ทำไมหนูไม่ปู่ว่าจะมา? ปู่จะได้เตรียมตัวรอล่วงหน้า!”
“เซอร์ไพรส์ค่ะ” กู้หนิงเอ่ย
“ฮ่า ฮ่า” นายท่านหยวนหัวเราะ เมื่อสังเกตเห็นของในมือกู้หนิง เขาก็เอ่ยว่า “ทำไมซื้อของมาเยอะแยะ ไม่ต้องซื้อมาก็ได้”
“หนูเป็นแขกค่ะ สมควรซื้อของมาฝาก” กู้หนิงยิ้ม
“เข้ามาเถอะๆ” นายท่านหยวนบอกให้กู้หนิงเข้ามาในบ้าน
การตกแต่งบ้านของตระกูลหยวนเรียบง่าย
ขณะที่กู้หนิงเดินเข้าไปข้างในบ้าน ผู้หญิงซึ่งอายุมากกว่า 40 ปีก็เดินลงมาข้างล่าง เธอเป็นภรรยาของหยวนเจิ้งหลิน ‘เซียวหลี่ฮวา’
“สวยอะไรอย่างนี้!” ใบหน้าของเซียวหลี่ฮวาสว่างไสวด้วยความยินดีเมื่อเห็นกู้หนิง หยวนเจิ้งหลินมีลูกชายสองคน แต่ไม่มีลูกสาว
ตอนที่ 348 มั่นใจ 100%
เซียวหลี่ฮวาอยากมีลูกสาวมาตลอด แต่ร่างกายของเธอไม่อำนวยหลังจากคลอดลูกชายคนที่สอง เธอจึงไม่สามารถท้องได้อีก เมื่อเห็นกู้หนิงที่ทั้งสวย สุภาพ และน่ารัก เธอก็ชอบกู้หนิงตั้งแต่แรกเห็น
“มานี่ เดี๋ยวลุงแนะนำให้รู้จัก นี่คือป้าเซียว ภรรยาของเจิ้งหลิน” นายท่านหยวนแนะนำเซียวหลี่ฮวาต่อกู้หนิง
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณป้าเซียว” กู้หนิงทักทายด้วยความสุภาพ
“หลี่ฮวา นี่คือกู้หนิงที่พ่อกับเจิ้งหัวพูดถึงบ่อยๆ” นายท่านหยวนเอ่ย
เมื่อได้ยินชื่อของกู้หนิง เซียวหลี่ฮวาก็แสดงออกถึงความตกใจและชื่นชมเพราะเธอเคยได้ยินสิ่งที่กู้หนิงทำ เธออายุน้อย แต่มีความสามารถทั้งการพนันหินและของเก่า เธอยังเก่งกังฟูและช่วยชีวิตหยวนเจิ้งหลินจากมือปืน
หลังหายตกใจ ดวงตาของเซียวหลี่ฮวาก็ระยิบระยับด้วยความตื่นเต้น แค่กู้หนิงยิ้ม เธอก็ปลื้มสุดๆ
“เชิญจ้ะๆ นึกว่าเป็นบ้านตัวเองนะจ้ะ” เซียวหลี่ฮวาเอ่ยต้อนรับกู้หนิง
กู้หนิงนั่งลง เซี่ยวหลี่ฮวารีบรินน้ำชาให้เธอทันทีราวกับว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน
เซียวหลี่ฮวาเป็นรองผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยมในเมือง G เธอเป็นที่รู้จักในฐานะครูที่เข้มงวด แต่ยามอยู่ที่บ้านเธอกลายเป็นคนอ่อนโยนจิตใจดี
หลังจากรินชาให้กู้หนิง เธอก็ไปทำอาหารทันที
“แกถอยออกไปก่อน พ่อมีเรื่องจะคุยกับหนูกู้” นายท่านหยวนพุดกับลูกชายและดึงกู้หนิงไปอีกทาง ท่าทางของเขาดูตลกมาก
“หนูกู้ หนูนี่น่าทึ่งจริงๆ! ตัดหยกออกมากกว่า 30 ชิ้นและทำเงินได้ 2.3 พันล้านหยวนที่เมิงเถิง แต่ปู่คิดว่าหนูน่าจะทำเงินมากกว่านั้นใช่ไหม?” นายท่านหยวนกล่าวกับกู้หนิงด้วยความชื่นชม เขารู้ว่ากู้หนิงไม่ต้องการให้ใครหลายคนรู้ดังนั้นนายท่านหยวนจึงไม่บอกลูกชายและลูกสะใภ้ของเขา
กู้หนิงยิ้ม “ค่ะ ฉันตัดหยกได้เพิ่มอีกสิบกว่าชิ้น”
กู้หนิงยังไม่คิดจะบอกนายท่านหยวนว่าเธอได้ก่อตั้งบริษัทเป็นผู้ให้บริการหยกและผู้จัดหาวัตถุดิบ ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม
นายท่านหยวนรู้สึกประหลาดใจมาก แต่เขาคิดว่ามันก็สมเหตุสมผล กู้หนิงตัดหยกออกไปกว่า 30 ชิ้นแล้ว ดังนั้นจะได้มากกว่านี้ก็ไม่แปลก
กู้หนิงมาที่บ้านตระกูลหยวนเพื่อพูดคุยเรื่องสำคัญมากกับหยวนเจิ้งหลิน ดังนั้นเธอจึงคุยกับหยวนเจิ้งหลินหลังจากสนทนากับนายท่านหยวนเป็นเวลาสั้นๆ ข้อมูลนี้เป็นความลับอย่างยิ่ง กุ้หนิงจึงเสนอให้หารือเรื่องนี้ในห้องทำงาน
หยวนเจิ้งหลินเดินนำกู้หนิงไปยังห้องทำงาน
“หนูกู้ หนูมีเรื่องอะไรจะบอกลุงหรือ?” หยวนเจิ้งหลินเอ่ยถามหลังจากที่พวกเขานั่งลง
“ลุงหยวน ลุงรู้อยู่แล้วว่าบริษัทหงหยุนวางแผนทำลายเจิ้งหัวเมื่อวันก่อนใช่ไหมคะ?” กู้หนิงถาม แม้ว่าเธอจะรู้ว่าหยวนเจิ้งหลินน่าจะทราบเรื่องนี้แล้ว
“อืม ลุงพอรู้มาบ้าง”
“งั้นหนูไม่ปิดบัง ความจริงหนูคือเจ้าของบริษัทเจิ้งหัวเรียลเอสเตท สิ่งที่หงหยุนทำกับเจิ้งหัวนั้น เหรินกังถูกตัดสินจำคุกและทางเราได้รับค่าชดเชย แต่หนูคิดว่ามันไม่เพียงพอ แน่นอนว่าหงหยุนไม่คิดยอมแพ้เช่นกันเพราะเจิ้งหัวคว้างานใหญ่ๆไปได้ เท่าที่หนูทราบฟางซางเจิ้งไม่มีวันหยุดแค่นี้ ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เจิ้งหัวและหงหยุนเป็นศัตรูกัน ถ้าให้เลือกอยู่เฉยๆกับชิงลงมือทำก่อน หนูขอเลือกอย่างหลัง” กู้หนิงบอกความจริงแก่หยวนเจิ้งหัว
อะไรนะ? กู้หนิงเป็นเจ้าของเจิ้งหัวเรียลเอสเตท เป็นอะไรที่ค่อนข้างน่าแปลกใจ! เธอก่อตั้งหยกบิวตี้และตอนนี้ยังมีบริษัทอสังหาริมทรัพย์เจิ้งหัวเรียลเอสเตท? เป็นเด็กสาวที่เต็มไปด้วยเรื่องประหลาดใจ มีอะไรให้ทึ่งตลอด แม้ว่าหยวนเจิ้งหลินอยากถามว่าเป็นยังไงมายังไง แต่เขาเขาไม่ได้ถาม “แผนของหนูคืออะไร?” ฟางซางเจิ้นเป็นคนชั่วร้ายที่เห็นแก่ตัวและมีเล่ห์เหลี่ยม เขาพร้อมที่จะแก้แค้นเจิ้งหัว กู้หนิงต้องการชิงลงมือก่อน แต่อย่างไร?
“หนูมีหลักฐานยืนยันการกระทำผิดกฎหมายของหงหยุนแล้ว เพียงพอที่จะโยนฟางซางเจิ้งเข้าคุก แต่ดันมีเจ้าหน้าที่ของรัฐเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย หนูเลยทำคนเดียวไม่ได้ ลุงหยวนคะ ลุงช่วยหนูได้ไหมคะ? เรื่องนี้อาจสร้างผลงานให้ลุงได้ด้วยนะคะ” กู้หนิงกล่าว
“อะไรนะ? หนูกู้มีหลักฐานการกระทำผิดกฎหมายของพวกเขางั้นหรือ?” หยวนเจิ้งหลินตกใจ เขารู้ว่าใครเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐที่มีส่วนเกี่ยวข้อง แต่ไม่เขาไม่มีหลักฐานที่ชัดเจน
“ใช่ค่ะ หนูยังมีหลักฐานการติดสินบนและการทุจริตของเจ้าหน้าที่ทั้งสองรวมถึงการมีชู้ของเขาก้วย ภาพถ่ายพวกนั้นอยู่ในมือหนูแล้วค่ะ”
หยวนเจิ้งหลินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะมีหลักฐาน เขาสืบมานนานแต่ยังขาดหลักฐานที่เชื่อถือได้ อยู่ๆกู้หนิงก็ยื่นสิ่งที่เขาต้องการมาให้
“หลักฐานที่ว่าของจริงแน่รึเปล่า?” หยวนเจิ้งหลินถามย้ำ
“ของจริง 100% ค่ะ แต่ต้องขอโทษด้วยที่หนูบอกไม่ได้ว่าได้มันมายังไง ลุงหยวนคะ ถ้าลุงเต็มใจร่วมมือกับหนู หนูจะเอาหลักฐานมาให้เดี๋ยวนี้ แต่ถ้าลุงยังกังวลอยู่ หนูจะได้ให้คนอื่นช่วย” เธอไม่ได้ขู่ และไม่ได้บังคับเขา เพียงแต่ต้องการคำตอบยืนยัน
มันเป็นของขวัญที่คาดไม่ถึงที่ตกลงมาบนตักของเขา และหยวนเจิ้งหลินก็ไม่ปฏิเสธ
“บอกตามตรง ลุงเองก็ตรวจสอบพวกเขามาสักระยะแล้ว แต่ยังไม่มีหลักฐานมัดตัว หนูเป็นเด็กที่ฉลาดและเก่งมาก และลุงคิดว่าหนูก็ต้องการรู้ว่าใครที่วางแผนฆ่าลุงตอนนั้น”
“แน่นอนค่ะ” กู้หนิงตอบ
หยวนเจิ้งหลินเห็นด้วยกับแผนของกู้หนิง เธอหยิบแฟ้มออกมามอบให้หยวนเจิ้งหลิน
เมื่อเห็นว่ากู้หนิงเก็บหลักฐานสำคัญไว้ในกระเป๋าเป้ของเธอ หยวนเจิ้งหลินก็กังวล ถ้าเกิดมันหายล่ะ!
