chapter 3: ตื่นขึ้น II

.......

ตอนนี้ฉันต้องควบคุมออร่าของตัวเองให้ดีกว่านี้ ฉันยกมือขึ้นเหนือหน้าอกและพยายามควบคุมออร่าของตัวเองให้กลายเป็นลูกบอล ขณะเดียวกันก็จินตนาการว่าลูกบอลโปร่งใสกำลังปกคลุมมืออยู่ ไม่นานนักฉันก็รู้สึกถึงออร่าเปลี่ยนรูปร่างอย่างช้า ๆ ฉันจดจ่อไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งรู้สึกว่ามันมีรูปร่างเหมือนลูกบอล จากนั้นฉันก็ปล่อยให้ออร่าของฉันกลับสู่รูปแบบเดิมและเริ่มจัดการกับมันอีกครั้ง

ฉันทำขั้นตอนนี้ซ้ำ ๆ จนกระทั่งร่างกายเล็ก ๆ ของฉันไม่สามารถรับมือกับความอ่อนล้าได้ ฉันเดาเอาว่าวันนี้คงทำได้แค่นี้ เหลือเพียงการเข้า เซ็ตสึ ฉันหลับตาลง ในขณะที่ฉันจดจ่ออยู่กับการมีอยู่และควบคุมออร่าที่ปกคลุมฉันให้อยู่ข้างใน

จากการฝึกทั้งหมดที่ฉันทำในปีที่แล้ว ฉันพบว่าการเข้าสู่เซ็ตสึนั้นง่ายอย่างน่าประหลาดใจ ฉันใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงกว่าจนสามารถทำได้ได้ภายในห้าวินาทีจนถึงหนึ่งวินาที ก่อนที่จะพบว่าตัวเองพ่ายแพ้ต่อความต้องการนอนและนั่นเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ฉันกำลังพยายามพัฒนาการต่อต้าน จนถึงช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา ฉันอยู่ในขีดจำกัดแปดชั่วโมงต่อวันและวางแผนที่จะลดมันลงทุกๆ 1 ชั่วโมงทุกปีจนกว่าจะถึงขีดจำกัดของฉัน

ฉันเดาว่าต่อไปฉันต้องมุ่งเน้นไปที่การเปิดออร่าของฉันและเข้าสู่เซ็ตสึทันทีหากเป็นไปได้และสุดท้ายก็พยายามจัดการกับออร่าของฉันก่อนที่จะเปิดออร่าทั้งหมดของฉันเพราะจะส่งผลเสีย หากครอบครัวโซลดิ๊กสามารถตรวจจับฉันได้ เมื่อออร่าของฉันเริ่มรั่วหลังจากเปิดออร่าทั้งหมดของฉัน

และเมื่อผ่านไปหนึ่งเดือน ฉันสามารถเปิดออร่าทั้งหมดของฉันได้สักพักแล้ว แต่ฉันก็ยังล่าช้าอยู่และให้เวลาส่วนใหญ่ในการฝึกเซ็ตสึและการควบคุมออร่า ทั้งคู่มีความสำคัญต่อสิ่งที่ฉันกำลังจะทำ

...

อย่างที่พวกเขาพูดกัน คุณไม่มีทางระมัดระวังเกินไป นั่นคือเหตุผลที่ฉันนอนอยู่บนเตียง โดยแกล้งหลับประมาณสามชั่วโมง หลังจากนั้น คุณไม่มีทางรู้หรอกว่าใครกำลังดูอยู่ ฉันจดจ่อมากจนรู้สึกเหมือนถูกรายล้อมไปด้วยความมืด สิ่งที่ฉันรู้สึกคือร่างกายและทิศทางที่นำฉันไปสู่เป้าหมาย

จากนั้นฉันก็ปล่อยมันไป ออร่าที่ปิดครั้งสุดท้ายของฉันและจากนั้นฉันก็รู้สึกว่ามันชัดเจนกว่าที่เคย มีของเหลวข้นหนืดอุ่นๆ พยายามไหลออกมาจากตัวฉัน แต่ก่อนที่ออร่าของฉันจะเริ่มรั่ว ฉันทำในสิ่งที่การฝึกทั้งหมดมีไว้ ออร่าที่กำลังจะไหลออกมาในทันใดเริ่มสงบลงจนเสถียร นี่คือ 'เท็น' หนึ่งในสี่หลักการสำคัญที่อนุญาตให้ผู้ใช้หยุดออร่าของพวกเขาไม่ให้รั่วไหล 'อิน' ออร่าของฉันเริ่มที่จะหดตัว เพื่อปกปิดร่างกายของฉันจนโปร่งใส นี่คือ 'อิน' รูปแบบขั้นสูงของเซ็ตสึที่ใช้ในการทำให้มองไม่เห็นออร่าและปกปิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ ต่างจากเซ็ตสึ อย่างไรก็ตาม อิน ไม่ได้หยุดการไหลของออร่าของผู้ใช้ มันซ่อนมันไว้และนี่คือเป้าหมายของฉันและสถานการณ์เดียวที่ฉันมีโอกาสฝึกฝนเน็นภายใต้สายตาของตระกูลสัตว์ประหลาด

.....

ภูเขาคูคูรู ภายในห้องมืด สามารถมองเห็นร่างสามร่างนั่งติดกัน เป็นชายที่มีกล้ามในสภาพร่างกายที่ดีมาก ๆ เขามีผมสีบลอนด์ยาวสีเงิน ตาสีฟ้าเข้มเหมือนแมว ชายชราสูงปานกลางมีผมสีเทาขาวที่ยืนอยู่บนศีรษะของเขาและผู้หญิงผมสีดำที่มีกระบังหน้าปิดตาของเธอ

“คุณคิดยังไงกับ ยาซุโอะ…” ซิลเวอร์ โซลดิ๊ก ถามพลางเงยหน้าขึ้น

เซโน่ โซลดิ๊ก หรี่ตาแล้วยกมือขึ้น " นักฆ่าที่เกิดตามธรรมชาติ ฉลาดมากในอายุขนาดนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะค่อนข้างช่างสังเกต ท้ายที่สุด เขาเรียนรู้ที่จะซ่อนตัวตนของเขาและหลบซ่อนจากการสังเกตของเธอทั้งสอง “คิเคียว ยิ้มขณะที่เธอพูด” ฉันคิดว่าเราควรจะเริ่มการฝึกของพวกเขาในอีกประมาณหกเดือนและทำให้แผนการฝึกของ ยาซุโอะ หนักขึ้นอีกนิดและสั่งให้พ่อบ้านใส่ยาพิษร้ายแรงลงในอาหารของเขา " ปากของ ซิลเวอร์ อดไม่ได้ที่จะกระตุก “แผนการฝึกของเขาหนักกว่า อิรุมิ ถึง 2 เท่า แต่ฉันแน่ใจว่าเขารับมือได้ แม้ว่าเธอจะชอบเขามากแค่ไหน ฉันคิดว่าเธอน่าจะใจเย็นกว่านี้หน่อย” เธอยิ้มกว้างพร้อมกับพูดว่า " เมื่อฉันอ่าน 'เรื่องราวที่สวยงาม' ของฉันให้เขา ฉันเห็นมัน ฉันเห็นความสนใจ ความหลงใหลที่เขามีต่อพลังในสายตาของเขา นี่คือเขา " นัยน์ตาของ ซิลเวอร์ เป็นประกาย ในขณะที่เขาพูด “หลังจากที่เขาฝึกเสร็จ เราก็ส่งเขาไปลานประลองกลางหาวได้ เมื่อเขาบรรลุวัตถุประสงค์และกลับมา เราก็สามารถสอนเน็นให้กับเขาได้” เซโน่ พูด " การเหนือกว่าพวกเราไม่น่าจะเป็นปัญหาสำหรับเขา ศักยภาพของเขาได้รับการพิสูจน์แล้ว เหลือเพียงการดูความคิดของเขา " จากนั้นความเงียบก็ปกคลุมห้อง...

....

ฉันรู้ว่าใช้ " เร็น " ไม่ได้ เพราะมันจะถูกจับได้ทันทีที่ใช้ แม้ว่า 'เร็น' จะมีความจำเป็น เพื่อขยายออร่า แต่ก็ไม่คุ้มที่จะเสี่ยง แต่เนื่องจากเขาไม่อยากเสียเวลา 6 เดือนไปโดยเปล่าประโยชน์ เชาจดจ่ออยู่กับการทำฮัตสึ ปรับแต่งออร่าและทำงานหลายอย่างพร้อมกัน

ฉันเลยเน้นที่การปรับออร่าในสถานะ 'อิน' ของฉันส่วนใหญ่ เน้นการสร้างรูปร่างที่แตกต่างกันไปพร้อมๆ กัน ซึ่งสิ่งที่ฉันทำอยู่ตอนนี้คือ ฉันนอนอยู่บนเตียงในท่าที่คนทั่วไปจะไม่สังเกตเห็นรูปร่างที่แตกต่างกันสิบรูปแบบที่เปลี่ยนไปเป็นตัวเลขที่แตกต่างกันอย่างต่อเนื่อง นี่คือการฝึกที่ฉันยังยืนกรานและนี่คือ 'เซ็ตสึ' ออร่าของฉันหายไปเกือบจะในทันที เมื่อฉันเข้าไปสู่เซ็ตสึ ฉันปิดออร่าของฉัน

ฉันสงสัยว่าพวกเขาจะเริ่มสอนเน็นเมื่อไหร่ จะได้ไม่ต้องระแวงอะไรมาก สนุกกับการซ้อมและยุ่งกับเน็น ตอนนี้ฉันคิดว่าฉันกำลังหลงใหลพวกมันอย่างมาก

......