Chapter 358
ในตอนเช้าของอีกวัน หลังจากกินข้าวแล้ว หลินเฟยก็กลับไปที่บ้านผ่านทางเทเลพอต.
มีริ้วรอยจากการเผาอยู่รอบๆบ้าน หลินเฟยใช้พลังพิเศษของเขาเพื่อเป่ากองถ่านทั้งหมดให้ไปไกลๆ โดยคิดว่ามันอาจจะใช้ปลูกผักได้ในอนาคต.
"ถ่านพวกนี้มีประโยชน์อะไร?"เด็กสาวสงสัย.
"มีประโยชน์สิ"หลินเฟยมองไปที่เด็กสาวและอธิบาย"ถ่านเหล่ายนี้สามารถใช้ปลูกผักได้."
"ปลูกผัก?"เด็กสาวงง.
"ถ่านสามารถเพิ่มความร้อนให้ผืนดิน และส่งเสริมในการงอกเมล็ก แถมยังมีหน้าปรับปรุงหน้าดินและรักษาความชื้น"หลินเฟยยังพูดอีกว่า"โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ่านสามารถดูดซับธาตุที่อันตรายบางอย่างได้."
"ถ่านนี้เหมือนกับมีเวทมนต์เลย?"เด็กสาวไม่รู้เรื่องนี้.
จากนั้นก็มองไปที่หลินเฟยด้วยความชื่นชมและพูดว่า"คุณรู้อะไรมากมายเลย"
"ไม่ นี่ไม่ใช่เรื่องสามัญปกติหรอ?"หลินเฟยพูด"อาหารที่เธอกินมาจากไหน?"
"มาจากการเพาะแบบไร้ดิน"เด็กสาวพูด"ผักทั้งหมดนั้นปลูกแบบไฮโดรโปนิก."
"และเมื่อไม่นานมานี้ ก็ยังมียาที่เป็นอาหารเสริม ว่ากันว่าหนึ่งเม็ดประกิบด้วยสารอาหารและพลังงานที่ร่างกายมนุษย์ต้องการได้หนึ่งวัน"เด็กสาวยังพูดอีกว่า"เม็ดเดียวก็อิ่มไปทั้งวัน."
"นั่นมันเหมือนกับเวทย์มนต์จริงๆ"หลินเฟยถอนหายใจ สมควรที่เป็นโลกอนาคต เทคโนโลยีพัฒนามาถึงจุดนี้แล้ว.
"แต่ของพวกนี้ดูเหมือนจะน่าเบื่อเอามากๆ"หลินเฟยพูด"อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นแค่เม็ดยา ไม่ใช่อาหารจริงๆ อร่อยแค่ไหนก็ไม่เท่ากับกินอาหาร"
เด็กสาวพยักหน้าและพูด"เพราะงั้นมันเลยขายไม่ค่อยดี ส่วนใหญ่จะเป็นพนักงานนั่งโต๊ะที่ซื้อ."
"ถึงเวลานั้น เราจะใช้ดินบนเนินเขาเพื่อให้เขาปลูกผัก"หลินเฟยพูดอีก"ดอกไม้เหล่านี้ไม่จำเป็นต้องเป็นต้นไม้วิเศษ."
"ใช่"เด็กสาวพยักหน้าและพูด"ไปดูบ้านกัน."
ถ่านถูกเอาออกหมดแล้ว บริเวณรอบๆห้องก็ดูสะอาด เด็กสาวรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที.
กลิ่นดินเมื่อวานหายไปแล้ว.
แต่ก็มีอีกปัญหาหนึ่งคือที่นี่มีฝุ่นเยอะและแห้ง.
"เดี๋ยวฉันทำเอง."
หลังจากที่หลินเฟยพูด เขาก็เป่าบ้านให้สะอาดทั้งหลังทั้งภายในและภายนอกด้วยลมและมันก็ดูไม่สกปรกอีก.
"จัดเตียงก่อน"หลินเฟยพูด"หลังจากจัดห้องแล้ว เราจะไปหาเฟอร์นิเจอร์กัน..."
"กระถางต้นไม้อีก."
ถ้ามันแห้ง คุณก็สามารถปลูกดอกไม้และต้นไม้บางอย่างเพื่อปรับปรุงพื้นดิน ถ้าปลูกไผ่ไว้หลังบ้านมันก็จะดูดีเพิ่มไปอีก.
"ฉันรู้จักฮวงจุ้ยเล็กน้อย"หลินเฟยยิ้ม.
"ฮวงจุ้นคืออะไร?"เด็กสาวงง ทำไมวันนี้ได้ยินอะไรที่ไม่เข้าใจ?
เรื่องที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน.
หน้าภูเขาหลังน้ำ เป็นหลักของฮวงจุ้ย
เขามองไปที่มัน มันอยู่ในภูเขาและป่าไม้ หลังบ้านเป็นภูเขามากมายและหน้าบ้านก็เป็นทะเลสาบสุดลูกหูลูกตา.
ที่นี่เป็นพื้นที่ที่ดี.
"ฉันไม่เข้าใจ"เด็กสาวมองอย่างแปลกๆและพูดว่า"คุณไปรู้พวกนี้มาจากไหน? ฉันยังไม่เคยเห็นแม้แต่ในอินเทอร์เน็ตหรือTV."
"ฉันเรียนมาจากผู้เฒ่าในหมู่บ้าน"หลินเฟยพูดยิ้มๆ"แต่สิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญ ตอนนี้เรามาซ่อมห้องกันก่อน."
ความจริง ห้องนั้นโล่งมากและไม่มีอะไรให้ทำความสะอาด.
เด็กสาวเปิดหน้าต่างทั้งหมดเพื่อระบายอากาศและพูดว่า"เราไปหาเฟอร์นิเจอร์ที่เมืองใกล้ๆกันเถอะ."