EP 388 ผู้บงการที่แท้จริง

EP 388 ผู้บงการที่แท้จริง

By loop

เฉิงเกอเหลียงก็ลงจากรถและมองมายัง ดงซูบิน“นายกเทศมนตรีเสี่ยว เกิดอะไรขึ้น”

เสี่ยวหลานยิ้ม “ที่พักของฉันอยู่ไม่ไกล คุณกลับไปก่อนก็ได้ ฉันยังมีบางอย่างที่จะต้องทำก่อน”

“มีปัญหาหรือเปล่า” เฉิงเกอเหลียงขมวดคิ้ว “นั่นคือเสี่ยวตง? ทำไมเขาถึงทะเลาะกันอีก?”

เสี่ยวหลานเหลือบมอง เฉิงเกอเหลียง“… กลับไปก่อน โอเคไหม”

เฉิงเค่อเหลียงทำได้เพียงพยักหน้าและข้ามถนนไปยังเขตคณะกรรมการพรรคเทศมณฑล เสี่ยวหลานโบกมือเพื่อส่งคนขับรถของเธอ พี่ซิงออกไปและเดินไปที่ ดงซูบินด้วยรอยยิ้ม “ซูบิน คุณกำลังทำอะไร”

ดงซูบินไม่กล้าปล่อยมือที่คอของชายคนนั้น “มีคนกำลังตามพี่อยู่ ฉันจับเขาได้แล้ว”

“คุณยอดเยี่ยมมาก” เสี่ยวหลานยิ้มอย่างเหนื่อยล้า

“เอ๊ะ อยู่ให้ห่างจากเขา! เขามีอาวุธ!”

“ฉันรู้ว่าเขามีอาวุธ” เสี่ยวหลานมองไปที่ฝูงชนที่มองดูพวกเขา “เอาล่ะ คุยกันบนรถ”

ดงซูบินตกตะลึง แต่เขาไม่ได้ปล่อยมือ "คุณรู้จักเขา?!" เสี่ยวหลานพยักหน้าและขึ้นรถเจตต้า ดงซูบินลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะปล่อยชายคนนั้นและเข้าไปในรถ "เกิดอะไรขึ้น?" ตงเสวี่ยปิงถาม ฉันจับผิดคนหรือเปล่า

เสี่ยวหลานหัวเราะคิกคัก “ให้ฉันแนะนำ นี่คือเฉินซวน เป็นนายทหารจากกองบัญชาการกองทัพภาคกลางที่ 2 หลังจากเหตุการณ์ระเบิดครั้งคราวในปีที่แล้ว ครอบครัวของฉันเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของฉัน และส่งเซียวเฉินมาปกป้องฉัน ฮ่าฮ่า… แต่มีเพียงผู้นำระดับรัฐมนตรีเท่านั้นที่ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้พิทักษ์ส่วนตัว นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่ต้องการให้คนอื่นรู้และขอให้ Xiao Chen ปกป้องฉันจากระยะไกล”

ดงซูบินตบริมฝีปากของเขา “เฮ้อ… ทำไมคุณไม่บอกฉันก่อนหน้านี้”

เสี่ยวหลานยิ้ม “ฉันยังคงคิดที่จะขอให้ เสี่ยวเฉินกลับมาก่อนหน้านี้”

“มืมม!” เฉินซวนกล่าว “ฉันยังไม่สามารถกลับไปได้ทำภารกิจให้เสร็จได้! เอ็มดีเอ็ม ฮันได้สั่งให้ฉันปกป้อง…”

“เอาล่ะ…ก็ได้…” เสี่ยวหลานยิ้ม “ตามฉันมาถ้าคุณต้องการ แต่ครั้งต่อไปอย่าถูกจับ”

ใบหน้าของ เฉินซวน เปลี่ยนเป็นสีแดง เสี่ยวหลานไม่ได้ปิดบังตัวตนของเขาจาก ดงซูบินและเขารู้ว่า ดงซูบินต้องเป็นคนที่เธอไว้ใจ

เสี่ยวหลานมองไปที่ ดงซูบินและหัวเราะคิกคัก “คุณยอดเยี่ยมมากเสี่ยวเฉินถือเป็นหนึ่งในนักสู้ที่ดีที่สุดในสำนักของเขา และแม้แต่คนเจ็ดหรือแปดคนก็ไม่สามารถเข้าใกล้เขาได้ แต่คุณสามารถตรึงเขาด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว และเขาไม่มีโอกาสหยิบปืนออกมาด้วยซ้ำ”

สำนักข่าวกรองกองบัญชาการกองทัพกลางเป็นหน่วยพิเศษ สำนักที่ 2 ถือเป็นหน่วยงานอิสระที่มีเจ้าหน้าที่ชั้นยอด แม้แต่ทหารที่ดีที่สุดจากหน่วยอื่น ๆ ก็อาจไม่มีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดขั้นต่ำของสำนักนี้ด้วยซ้ำ หน้าที่หลักคือปกป้องรองปลัดกระทรวงและผู้นำระดับสูงขึ้นไป

เฉินซวนกลับมาสงบอีกครั้ง "ไม่เป็นไร. ทักษะของผมยังไม่ดีพอ”

ดงซูบินได้ตอบกลับ “คุณเจียมเนื้อเจียมตัวหรือไม่? นั่นเป็นการลอบโจมตี อย่าเอาจริงเอาจัง

เฉินซวนรู้ดีว่าถึงแม้เขาจะพร้อม แต่เขาก็ไม่สามารถเอาชนะดงซูบินได้ เว้นแต่เขาจะหยิบปืนออกมาตั้งแต่ต้น

เสี่ยวหลานเห็นความมั่นใจของ เฉินซน แตกสลายและยิ้ม “เสี่ยวเฉิน แม่ของฉันบอกฉันเกี่ยวกับความสำเร็จของคุณในสำนักของคุณ ไม่ต้องรู้สึกน้อยใจไปหรอกและอย่าเปรียบเทียบตัวเองกับซูบินเลย” เธอหันไปหา ดงซูบินและพูดต่อ “เขา… เขาสามารถฆ่าอาชญากรติดอาวุธ 9 คนได้ด้วยตัวเองขณะถูกใส่กุญแจมือและมีปืนเล็งมาที่เขา อย่าเอาไปเทียบกับเขา”

เฉินซวนอ้าปากค้าง

“เอ่อ ฉันยังไม่ได้แนะนำเขาเลย” เสี่ยวหลานยิ้มและจับมือ ดงซูบิน“นี่คือดงซูบิน คู่หมั้นของฉัน.”

ดงซูบินรู้สึกว่าเขาอยู่บนเสวรรค์ชั้นเก้าเมื่อ เสี่ยวหลานแนะนำเขาว่าเป็นคู่หมั้นของเธอ รู้สึกแตกต่างไปเมื่อเธอแนะนำให้เขารู้จักในฐานะแฟนหนุ่มของเธอ

เฉินซน ตกตะลึงและมองไปที่ดงซูบิน

เสี่ยวหลานกล่าวเสริม “เขา… เขาชอบที่จะก้าวข้ามขีดจำกัดของเขา ถ้าเขาพบกับอันตรายใดๆ ในอนาคต คุณต้องปกป้องเขา จำไว้ว่าชีวิตของเขาสำคัญกว่าฉัน คุณเข้าใจ?”

เฉินซวนไม่ตอบเพราะเขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

ดงซูบินจ้องมอง เสี่ยวหลาน“ปกป้องฉันเพื่ออะไร! ฉันยังต้องการความคุ้มครองอยู่ไม่พออย่างงั้นหอร?”

เสี่ยวหลานยิ้มและเล่นกับนิ้วของ ดงซูบิน“ฉันได้ยินมาว่าคุณทำร้ายนักข่าวสำนักข่าวซินหัวเมื่อบ่ายนี้ ถ้าคุณไม่เปลี่ยนนิสัยในการสร้างปัญหา คุณจะมีปัญหาไม่ช้าก็เร็ว เสี่ยวเฉินมีอาวุธและดีกว่าที่คุณต่อสู้ด้วยมือเปล่า ฉันจะให้เสี่ยวเฉินติดตามคุณหลังจากที่ฉันไปถึงที่ทำงานของฉันในอนาคต”

ดงซูบินปฏิเสธที่จะยอมรับข้อตกลงนี้ แม้ว่าเขาจะประทับใจกับความกังวลของ เสี่ยวหลานที่มีต่อเขา แต่เขาก็ไม่ต้องการที่จะถูกมอง

ในท้ายที่สุด ข้อตกลงนี้ไม่ได้รับการยอมรับจาก ดงซูบินและ เฉินซวน

“รถผมยังจอดอยู่ข้างหลัง” ดงซูบินได้ยินเสียงคนส่งเสียงแตร “เอ่อ… ฉันจะไปหาคุณเพื่อทานอาหารเย็น?”

เสี่ยวหลานยิ้ม “ฉันมีนัดทานอาหารเย็นตอนประมาณ 19.00 น.”

“คุณคงยุ่งอยู่สินะ”

“ฉันจะโทรหาคุณถ้าฉันกลับมาก่อน”

“โอเค งั้นผมไปละ”

……

ดงซูบินทำอาหารเย็นง่าย ๆ ให้ตัวเองหลังจากกลับถึงบ้าน

หลังจากได้ยิน เสี่ยวหลานแนะนำให้เขาเป็นคู่หมั้นและจับมือเธอในรถ เขาก็อารมณ์ดี แต่น่าเสียดายที่เฉินซวนและผู้คนมากมายในตอนนั้น และเขาไม่มีโอกาสได้ทำอย่างอื่นอีก หลังอาหารเย็น ดงซูบินล้างจานและกลับไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อสูบบุหรี่

ริง… ริง… ริง… โทรศัพท์มือถือของตงเสวี่ยปิงดังขึ้น

ดงซูบินมองไปที่ ID ผู้โทร เป็นลูกพี่ลูกน้องของเสี่ยวหลาน, เสี่ยวจิน

“สวัสดีเสี่ยวจิง” ดงซูบินยิ้มขณะที่เขาตอบ “ผมกำลังจะโทรหาคุณเพื่อขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณในตอนบ่ายนี้”

เสี่ยวจิน หัวเราะคิกคัก “พี่เขย เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว มีอะไรจะขอบคุณ? คุณทำงานเสร็จหรือยัง คุณกำลังทานอาหารเย็นกับพี่สาวของฉันอยู่หรือเปล่า”

ดงซูบินได้ตอบกลับ “พี่สาวของคุณนัดทานอาหารเย็น ผมเพิ่งทำอาหารเย็นง่ายๆ ที่บ้านเสร็จ”

"ฮะ? คุณรู้วิธีการทำอาหาร? ฉันต้องลองทานอาหารฝีมือคุณสักวันแล้ว”

“แน่นอน ผมจะทำอาหารให้คุณทานเองถ้าคุณมาที่มณฑลของเรา”

หลังจากคุยกันไปซักพัก เสี่ยวตจินก็ถามขึ้น “อ้อ ฉันเกือบลืมถามคุณ” คุณรู้จักผานโจวหรือไม่”

ดงซูบินคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ผานโจว? ผมไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับบุคคลนี้มาก่อน ทำไม?”

เสี่ยวจิน ได้ตอบกลับ “ ลี่เฉินปิง กลับมาในเย็นนี้และมาหาฉัน ฉันถามเขาและสังเกตว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดังนั้นฉันจึงทำหน้าตรงและทำให้เขากลัว เขาบอกกับหัวหน้าของ มณฑลต้าเฟิง, ผานโจวที่เคยช่วยวังนา เพื่อนร่วมชั้นของเขามาก่อน ในระหว่างอาหารค่ำ ผานโจว พูดถึงคุณและขอให้วังนา ไปป่วนคุณ ลี่เฉินปิง ต้องการอวดต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นของเขาและตามไปในเขตของคุณ

ดงซูบินโกรธมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้ มีคนดึงเชือกไว้ข้างหลัง ไม่น่าแปลกใจที่นักข่าวเหล่านี้จงใจพบปัญหากับเขา!

ผานโจว?

หัวหน้าเขตต้าเฟิง?

ดงซูบินไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับบุคคลนี้ด้วยซ้ำ

เขาเป็นใครกันแน่! ฉันทำให้คุณขุ่นเคืองเมื่อไหร่? ทำไมคุณถึงมีปัญหากับฉัน!

หลังจากวางสาย ดงซูบินเรียกผู้อำนวยการสำนักงาน หลัวไห่ถิง“สวัสดี พี่หลัว คุณรู้หรือไม่ว่าใครคือผานโจวจาก มณฑลต้าเฟิง?”

หลัวไห่ถิงหยุดชั่วครู่หนึ่ง “ผานโจว? โอ้เขาเป็นหัวหน้าสำนักงานส่งเสริมการลงทุนของ มณฑลต้าเฟิง”

ดงซูบินขมวดคิ้วและเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น “หัวหน้าสำนักงานส่งเสริมการลงทุน?”

"ใช่. มณฑลของเราอยู่ติดกัน และเราเคยพบเขามาก่อนในอดีต ความสัมพันธ์ของเราไม่เคยดีเลยเพราะได้รับเงินลงทุน” สภาพเศรษฐกิจของมณฑลต้าเฟิงดีกว่ามณฑลหยานไท่ มากและดึงดูดการลงทุนมากขึ้น

“ไม่แปลกใจเลย!” ดงซูบินโกรธมาก “ผานโจวนั่นมากเกินไป! เขายังกล้าที่จะให้สำนักข่าวซินหัวสาขาเขตสร้างปัญหาให้กับเรา เขากำลังพยายามทำอะไร? คนอย่างเขาเป็นหัวหน้าหน่วยงานได้อย่างไร”

ใบหน้าของหลัวไห่ถิงเปลี่ยนไป “คุณกำลังพูดกับนักข่าวเหล่านั้นในตอนบ่าย… แต่เราไม่ได้… โอ้ เหลียงเจ๋อหยวนควรจะลงทุนใน มณฑลต้าเฟิง และพวกเขาเกือบจะเซ็นสัญญา แต่เขาเปลี่ยนใจและลงทุนในมณฑลของเรา นั่นเป็นเหตุผลที่ ฝนโจว… ไม่น่าแปลกใจที่นักข่าวเหล่านั้นตรงไปที่โรงงานแปรรูปเนื้อหมูของ มิสเตอร์เหลียง …” หลัวไห่ถิงก็โกรธมณฑลต้าเฟิงเช่นกัน พวกเขาแพ้ข้อตกลงนี้ให้กับเขตหยานไท่และใช้วิธีหลอกลวงเช่นนี้ นี่มันมากเกินไป

ดงซูบินรู้ว่าสิ่งที่พี่สาวหลัว พูดควรเป็นเหตุผล

หลัวไห่ถิงยังคงโกรธ “เรื่องแค่นี้เป็นเรื่องเล็กน้อยและไร้เหตุผล หัวหน้า เราควรนำเรื่องนี้ไปแจ้งรัฐบาลของมณฑลดีไหม”

“เราจะทำอะไรกับเขาได้บ้าง? เขามาจากเทศมณฑลอื่น และเราไม่สามารถทำอะไรได้ อย่ารบกวนสิ่งนี้ ฉันจะชำระคะแนนนี้กับเขาในวันอื่น!”

ดงซูบินเกลียดคนที่ใช้วิธีลับๆ เพียงเพราะคุณสูญเสียนักลงทุนให้กับเรา คุณได้พานักข่าวมาสร้างปัญหาให้กับเรา ผานโจวสิ่งที่แกทำมันจะมากเกินไปแล้ว