บทที่ 117 ก้าวไปข้างหน้าหรือถอยหลัง
มุมมองของอาเธอร์เลย์วิน : ก่อนที่ฉันจะลืมตาตื่นขึ้นมาสิ่งแรกที่ฉันรับรู้คือเสียงฝีเท้าที่ดังเอี๊ยดอ๊าดบนไม้เก่าๆ เสียงสะท้อนของแผ่นพื้นคร่ำครวญดังก้องอยู่ในหูของฉันทำให้ฉันเข้าใจขนาดของห้องที่ฉันอยู่ได้อย่างคลุมเครือ กลิ่นที่ทำให้ชวนมึนเมาที่อบอวลไปด้วยสมุนไพรและเครื่องเทศที่ไม่คุ้นเคยส่งกลิ่นรบกวน...