Ep.1008 - ติดสินบนฉินเฟิง
Ep.1008 - ติดสินบนฉินเฟิง
ซิงนาร์เกิดความลังเลขึ้นมา สุดท้ายพลิกการตัดสินใจก่อนหน้านี้ของเขา ล้มเลิกความตั้งใจที่จะโจมตีฉินเฟิง
ฉินเฟิงเดิมก็ไม่คิดมอบบทเรียนแก่ซิงนาร์อยู่แล้ว ดังนั้นผละตัวจากไป แหวกว่ายท่ามกลางอวกาศ ใช้เวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ ก็สามารถข้ามระยะทางนับหมื่นเมตร มาถึงดินแดนรูนแห่งอื่น
และช่างบังเอิญซะจริง เพราะที่นี่ดันเป็นดินแดนของอักษรรูนลม ซึ่งชิน นากาวะกำลังดูดซับมันอยู่พอดี
ภายในพื้นที่แห่งนี้ ก่อตัวเป็นพายุทอร์นาโด มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว้างเป็นหมื่นเมตร อีกทั้งเหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างลอยอยู่ท่ามกลางพายุ นั่นสมควรเป็นศิลาศักดิ์สิทธิ์แห่งวายุ ปริมาณน่าจะสักหลักร้อย มิฉะนั้นคงไม่สามารถก่อตัวเป็นพายุใหญ่ขนาดนี้ได้
ชิน นากาว่ากำลังรับมือกับพวกมันอย่างระมัดระวัง แต่ทอร์นาโดที่กำลังส่งเสียงหวีดหวิว และคมดาบวายุข้างในมันทรงพลังเกินไป ประมาทเพียงน้อย อาจถูกสะบั้นขาดเป็นสองซีก
ทว่าในจังหวะนั้นเอง ฉินเฟิงกลับกล้าก้าวเข้ามาในดินแดนนี้อย่างกะทันหัน
“เขามาที่นี่ทำไม?” ชิน นากาว่าตกใจ ยิ่งได้เห็นฉินเฟิงดำดิ่งลึกเข้ามาในพายุทอร์นาโด เธอก็ยิ่งสับสน
“นั่นเขาคิดจะทำอะไร? แบบนี้มันฆ่าตัวตายชัดๆ!” ชิน นากาว่าเบิกตากว้าง
แต่ไม่นานเกินรอ ชิน นากาว่าก็ตระหนักว่าเธอเข้าใจผิด ต้องบอกว่าเป็นความเข้าใจผิดครั้งใหญ่
อักษรรูนลมโดยปกติแล้วจะมีความคล่องแคล่วยืดหยุ่นมาก แต่ขณะเดียวกันแฝงไปด้วยพลังทำลายล้าง คมมีดที่เกิดจากธาตุลม จะไม่สามารถหลบเลี่ยงได้เพียงเพราะร่างของตนอยู่ในสภาวะใช้เทคนิคเปลี่ยนร่างเป็นสายลม ดังนั้นจึงยากต่อการควบคุมยิ่ง นี่คือเหตุผลที่ทำให้ชิน นากาว่าดูดซับพวกมันได้ค่อนข้างช้า
อย่างไรก็ตาม เมื่อฉินเฟิงมาเหยียบที่นี่ อีกฝ่ายกลับไม่ยอมกลายร่างเป็นสายลม ตรงกันข้าม กลับเปิดใช้งานโล่ปราณกำลังภายในแทน
ชิน นากาว่าไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อนจริงๆ ว่าผู้ใช้อบิลิตี้ที่สามารถมาถึงเลเวล S ได้แล้ว จะยังสามารถใช้โล่ปราณกำลังภายในซึ่งมีความแข็งแกร่งเทียบเท่าได้กับผู้ใช้วรยุทธโบราณเลเวล SS ได้
ประเด็นก็คือโล่ปราณนี้มันดูหนากว่าปกติมาก
ดินแดนแห่งพายุทอร์นาโดไม่สามารถทำร้ายฉินเฟิง ได้แต่ปล่อยให้เขาเข้ามาข้างใน
จากนั้น ปรากฏกระแสวังวนขึ้นบนระหว่างคิ้วของฉินเฟิง อำนาจดูดกลืนอันทรงพลังถูกปลดปล่อยออกมา สูบอักษรรูนจากดินแดนพายุเข้าไปในจักรวาลแห่งจิตสำนึก
การสูบกลืนนี้ ส่งผลกระทบให้อักษรรูนที่เดิมหมุนวนเป็นทอร์นาโด เริ่มบิดเบี้ยวกลายเป็นไม่เสถียร
นี่ทำกับเป็นการทำลายตำแหน่งหนึ่งที่เชื่อมโยงถึงกัน พายุทอร์นาโดที่เกิดจากอักษรรูนลม เกิดความว้าวุ่น กลายสภาพเป็นกระแสอันเชี่ยวกราก
ฉินเฟิงก้าวเข้าไปท่ามกลางความโกลาหลนี้ ในไม่ช้าก็สามารถเข้าถึงใจกลางพายุทอร์นาโด
ณ บริเวณที่เกิดพายุคลุ้มคลั่ง เวลานี้กลับเริ่มสงบลงจนเห็นด้วยตาเปล่า แต่สิ่งที่ชิน นากาว่ารู้สึกยอมรับไม่ได้ ก็คือตำแหน่งที่ฉินเฟิงยืนอยู่ มันคือสถานที่ตั้งของศิลาศักดิ์สิทธิ์แห่งวายุ
“ต้องแบบนี้สิถึงจะดี! อ้างอิงจากที่เห็นนี้ สามารถบอกได้ว่ายิ่งฉันมุ่งหน้าลึกเข้าไปในมิติมวลหมู่ดาวรูนมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีโอกาสได้รับศิลาศักดิ์สิทธิ์ และสามารถดูดซับรูนที่มีสถานะของเหลวได้มากเท่านั้น”
ฉินเฟิงได้ข้อสรุป จากนั้นใช้พลังสมาธิรวบเอาหินสายลมที่มีขนาดเล็กใหญ่แตกต่างกันทั้ง 135 ก้อน มาเก็บไว้ในจักรวาลแห่งจิตสำนึก
ตูม ตูม ตูม ตูมมม!
ศิลาศักดิ์สิทธิ์แหลกเป็นเสี่ยงๆ จากนั้นซึมซับเข้าสู่แก่นอบิลิตี้ธาตุลม ขยายขนาดของมันเล็กน้อย
ตลอดทั้งกระบวนการที่เกิดขึ้น ฉินเฟิงใช้เวลาไม่ถึงสองชั่วโมงด้วยซ้ำ ณ จุดนี้ พายุทอร์นาโดอันน่าสยดสยองได้ถูกทำลายลง
รูนลมค่อยๆสลายหายไป กลายสภาพเป็นสภาวะสุญญากาศของอวกาศ
ชิน นากาว่า ไม่ทราบว่าควรแสดงสีหน้าแบบใดดีตอนนี้ เธอควรประฌามฉินเฟิงที่ขโมยทรัพยากรของตัวเอง? หรือบังคับให้ฉินเฟิงมอบศิลาศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นมาดี?
แต่ดูเหมือนว่าไม่ว่าหนทางใด ก็ไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีเลย
อำนาจในการดูดกลืนของฉินเฟิง มันน่าตกใจเกินไป
ประสิทธิภาพเช่นนี้ มิใช่สิ่งที่ผู้ใช้พลังธรรมดาจะมีได้
อย่างไรก็ตาม ฉินเฟิงไม่สนใจชิน นากาว่า ในทางกลับกัน เขาเริ่มมุ่งหน้าไปยังพื้นที่แห่งอื่น คราวนี้เป็นดินแดนอักษรรูนน้ำ ดินแดนรูนประเภทนี้เอาจริงๆไม่ค่อยเหมาะกับธาตุของชิน นากาว่า ดังนั้นเธอเลยไม่สามารถไล่ตามไปได้
ด้วยเหตุนี้ ทั้งชิน นากาว่าและซิงนาร์ ทำได้เพียงเฝ้ามองฉินเฟิงด้วยดวงตาเบิกกว้าง อีกฝ่ายใช้เวลาราวๆสองชั่วโมง ก็สามารถดูดซับอักษรรูนได้อีกดินแดนหนึ่ง
‘สัตว์ประหลาด … พันธมิตรหัวเซี่ย ปรากฏสัตว์ประหลาดตัวนี้ขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!’ นี่คือสิ่งที่ทั้งสองกำลังคิด
เพราะฉินเฟิงไม่ได้เป็นแค่ผู้ใช้อบิลิตี้มืด แต่ยังสามารถดูดซับอักษรรูนลม , อักษรรูนน้ำ และใช้งานโล่ปราณกำลังภายในได้ หมายความว่าเขาก็เป็นผู้ใช้วรยุทธโบราณเช่นกัน
แล้วยังมีอะไรอีกไหม? ที่เขายังไม่ได้เปิดเผย??
ชิน นากาว่าล้มเลิกความคิดที่จะสร้างปัญหาแก่ฉินเฟิง ท่ามกลางมิติมวลหมู่ดาวรูน สิ่งที่ไม่ขาดแคลนที่สุดย่อมเป็นอักษรรูน ชิน นากาว่าและซิงนาร์ ล่องลอยอยู่ในความว่างเปล่าสัก20 - 30 ไมล์ เธอและเขาก็ค้นพบดินแดนรูนที่เป็นธาตุเดียวกันกับตัวเองอีกครั้ง
ยังไงก็ตาม พลังสมาธิส่วนหนึ่งของเขาและเธอยังคงมุ่งความสนใจไปทางด้านของฉินเฟิง คล้ายอยากจะเห็น ว่าฉินเฟิงจะทำอะไรน่าทึ่งอีกไหม
และไม่นาน ฉินเฟิงก็ได้ฉีกกฏความรู้ความเข้าใจของพวกเขาอีกครั้ง
ฉินเฟิงได้เหยียบย่ำเข้าไปในดินแดนอักษรรูน โดยไม่สนไม่แคร์อะไรเลย เจออันไหนอยู่ใกล้เข้าก็ก้าวเข้าไป ดูดซับดินแดนที่ 4 , 5 , 6 … อย่างสบายๆ
และแต่ละดินแดนที่กล่าวมา ล้วนมีอักษรรูนธาตุแตกต่างกัน แต่ฉินเฟิงสามารถดูดซับมันได้ทั้งหมด จนผู้คนคาดเดาไม่ได้แล้ว ว่าแก่นอบิลิตี้ในจิตสำนึกของเขา มันหน้าตาเป็นยังไง ใหญ่โตถึงเพียงไหนกันแน่?
กระทั่งริคที่กำลังดูดซับรูนโลหะอยู่ ยังถูกฉินเฟิงปล้นทรัพยากรไป ต้องหลีกเลี่ยง ยอมถอยไปหาสถานที่อื่นแทน
“เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ดีแน่ พวกเราต้องคุยกับเขา การล่วงลึกเข้าไปข้างในมิติแห่งนี้ พลังงานจักรวาลของมันจะรุนแรงเกินไป ไม่ใช่สิ่งที่พวกเราสามารถต้านทานได้ หากดินแดนรูนที่นี่หายไปหมด แล้วพวกเราจะเหลืออะไร!” ชิน นากาว่าเอ่ยปากพูดเป็นคนแรก
แม้ว่าซิงนาร์จะไม่ใช่สมาชิกของพันธมิตรมนุษย์ แต่อย่างไรเป็นคนจากในมิติเดียวกัน ดังนั้นทั้งคู่รู้จักกันดี แถมบางครั้งยังเคยได้ทำงานร่วมกัน
แต่ตอนนี้ ซิงนาร์ไม่มีความคิดที่จะยั่วยุฉินเฟิงอีกต่อไป
“ไม่ใช่ว่าคุณถูกยอมรับว่าเป็นตัวตนทรงอำนาจที่แข็งแกร่งที่สุดในพันธมิตรมนุษย์หรอกหรอ? คุณก็ไปคุยกับเขาเองสิ! มาบอกอะไรฉัน เรื่องนี้มันใหญ่เกินไป เจอแบบนี้ ฉันขอไปแย่งชิงดินแดนกับพวกเลเวล S ดีกว่า!” ซิงนาร์กล่าว
“นี่- เฮ้อ! เดี๋ยวฉันจะไปพูดกับเขาเอง!” ริคเอ่ยปากในที่สุด จักรวรรดิเมเฮอร์อยู่ไกลจากพันธมิตรหัวเซี่ยมาก ดังนั้นตามปกติแล้วเลยไม่มีเรื่องขัดแย้งกัน ริคเลยคิดว่าฉินเฟิงไม่น่าจะเจรจาด้วยยากขนาดนั้น
นอกจากนี้ เขายังมีความรู้สึกว่า ต่อให้ฉินเฟิงล่วงลึกเข้าไปในมิติยิ่งกว่านี้ อีกฝ่ายก็จะไม่ได้รับอันตรายอยู่ดี
“สุภาพบุรุษท่านนี้ สนใจจะพูดคุยกันสักเล็กน้อยหน่อยไหม?” พลังสมาธิของริคเชื่อมต่อกับฉินเฟิง
“มีเรื่องอะไร?” แม้เอ่ยถาม แต่ในใจฉินเฟิงทราบอยู่แล้วว่า ริคต้องการจะพูดอะไร!
เพราะการปล้นชิงกันก่อนหน้านี้ เป็นฉินเฟิงเองที่จงใจทำเช่นนั้น เขาทำเพื่อต้องการจะสื่อให้ผู้ใช้พลังเลเวล SS ทั้งสามคนรู้ ว่าตนไม่ใช่คนที่จะรังแกกันได้ง่ายๆ แต่ขณะเดียวกัน ฉินเฟิงก็ไม่ใช่คนก้าวร้าว หากต่อไปคนเหล่านี้ทำตัวว่าง่าย ฉินเฟิงก็ไม่คิดเข้าไปยุ่งกับพวกเขาอีก
“คือแบบนี้นะ ในมิติแห่งนี้มีกลุ่มอักษรรูนที่รวมตัวกันเป็นดินแดนอยู่มากมาย แต่ที่นี่มีพวกเราอยู่กันแค่ 4 คนเท่านั้นเอง ฉะนั้นพวกเรามาอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขดีกว่าไหม ดินแดนรูนตรงไหนที่มีคนกำลังดูดซับมันอยู่ ก็อย่าเข้ามาก้าวก่ายกันเลย คุณคิดว่าไง? โอ้แน่นอน ฉันเข้าใจว่านี่ไม่ยุติธรรมสำหรับคุณ ดังนั้นฉันเลยอยากจะมอบอะไรบางอย่างให้ บางทีมันอาจมีประโยชน์กับคุณก็ได้!”
ว่าจบ ริคก็โยนอุปกรณ์รูนมิติพร้อมควบคุมพลังสมาธิส่งมันไปยังตำแหน่งที่ฉินเฟิงอยู่ ฉินเฟิงตรวจสอบสิ่งที่อยู่ภายใน และพบว่าจริงๆแล้วมันคือศพของสัตว์ร้ายระดับสามัญในเลเวล SS
จนถึงตอนนี้ สัตว์ร้ายเลเวล SS ที่ฉินเฟิงเคยเห็นกับตา มีเพียงแม่แมลงตะขาบกระหายเลือดเท่านั้น หากคิดล่าสัตว์ร้ายในเลเวล SS ตัวอื่น ยังไม่มีโอกาส เพราะเขาไม่สามารถหาพวกมันพบได้
แต่ศพสัตว์ร้ายที่ริคมอบให้ก็ใช่ว่าจะธรรมดา เพราะมันคือเต่ายักษ์ เลือดและเนื้อของมันเปี่ยมไปด้วยพลังชีวิต สามารถช่วยเพิ่มอายุขัยได้ มีประโยชน์จริงๆสำหรับผู้ใช้วรยุทธโบราณ
เจ้าสิ่งนี้ไม่ค่อยมีค่าเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยมีประโยชน์ต่อฉินเฟิงจริงๆ แค่นี้นับว่าเพียงพอแล้ว
“ตกลง”
ฉินเฟิงตอบรับเงื่อนไขทันที
