ตอนที่ 32 (ฟรี 22/06/64)

　ลุงกุ้ยไม่กล้าชักช้า รีบนำหินวิญญาณออกจากแหวนจักรวาลและส่งให้ เซิ่นเทียน

　　เซิ่นเทียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ ฝึกจามศาสตร์ซินหัวและเริ่มดูดซับหลิงฉีอย่างเมามัน

　　เซิ่นเทียน ไม่เคยกล้าที่จะบ้าขนาดนี้หากเป็นวิธีการฝึกแบบกลั่นฉีแก่นทองคำ

　　การดูดกลืนหลิงฉีที่ไม่บริสุทธิ์เข้าไปเป็นจำนวนมากมาย ก็ไม่ต่างจากการแสวงหาทางตัน

　　อย่างไรก็ตาม การกลั่นกายาเทพปีศาจนั้นแตกต่างกัน และหลิงฉีที่ เซิ่นเทียน ดูดซับไม่ได้ไปที่ตันเถียนเลย

　　แต่มันถูกดูดเข้าไปในกล้ามเนื้อทั่วร่างกายของ เซิ่นเทียน อย่างต่อเนื่องหลังจากการหายใจของ เซิ่นเทียน

　　กล้ามเนื้อของเซิ่นเทียนราวกับถูกหลอมเป็นเหล็กกล้า

　　กล้ามเนื้อของ เซิ่นเทียน ยังดูดซับหลิงฉีจำนวนมากหลังจากแช่ตัวด้วยยา

　　เซิ่นเทียน รู้สึกถึงพลังทั่วร่างกายที่กำลังพลุ่งพล่าน

　　ทุกเซลล์ในร่างส่งเสียงตื่นเต้น เจ็บปวด และมีความสุข

　　เขาเข้าใจดีว่าเขาเข้าใกล้ระดับต่อไปมากขึ้นเรื่อยๆ!

　　การกระตุ้นที่รุนแรงทำให้เขารู้สึกชื่นใจ

　　สิ่งสกปรกเถูกขับออกทางเหงื่อ

　　ร่างกายของ เซิ่นเทียน อยู่ระหว่างการเปลี่ยนแปลง ละความรู้สึกก็แปลกมาก

　　แท้จริงแล้วความรู้สึกของการฝึกฝนเป็นเช่นนี้ไม่น่าแปลกใจที่มีผู้ฝึกตนมากมาย!

　　...

　　100 หินวิญญาณ!

　　200 หินจิตวิญญาณ!

　　300 หินวิญญาณ!

　　400 หินวิญญาณ!

　　500 หินวิญญาณ!

　　ต้องใช้หินวิญญาณจำนวน 500 ชิ้นเต็มเพื่อทำให้อารมณ์ดีขึ้นตลอดทั้งคืน

　　ดวงจันทร์ร่วงหและในที่สุด เซิ่นเทียน ก็รู้สึกโล่งใจไปหมดแล้ว

　　คอขวดถูกทำลายและร่างกายของเขาเข้าสู่ขอบเขตใหม่

　　กลั่นกายาขั้นที่ 1!

　　เขาค่อยๆ บีบกำปั้น เขารู้สึกถึงพละกำลังที่มากล้น

　　ว้าว!

　　เซิ่นเทียน ลุกขึ้นจากถังไม้ และยาในถังเปลี่ยนเป็นสีเขียวซีด

　　เห็นได้ชัดว่าประสิทธิภาพของยาถูกดูดซึมไปแล้ว 7หรือ 8 ส่วน

　　...

　　“ลุงกุ้ย เตรียมรับมือ!”

　　เซิ่นเทียน หัวเราะอย่างมีความสุขและชกไปที่ขันทีกุ้ยที่อยู่ข้างเขา

เมื่อเซิ่นเทียนเหวี่ยงหมัดออกไปบังเกิดกระแสลมจำนวนมากในบริเวณนั้นทันที

　　บูม!

　　ขันทีกุ้ยรับหมัดของ เซิ่นเทียน ด้วยฝ่ามือขวาก่อนคลายมืออกอย่างมั่นคง

　　อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากสีหน้าที่ตกตะลึง เห็นได้ชัดว่าพลังหมัดนี้เกินความคาดหมายของเขา

　　“หมัดของท่านทรงพลังมาก” ขันทีกุ้ยถอนหายใจ “สมกับเป็นการกลั่นกายาเทพปีศาจ อยู่ยงคงกระพันในการต่อสู้ระยะประชิด!”

　　เซิ่นเทียน ยิ้มและพูดว่า "เป็นยังไงบ้าง ลุงกุ้ย?"

　　ขันทีกุ้ยพยักหน้าและปรบมือ: “พลังหมัดเกือบ 1,000 จิน เทียบได้กับกลั่นฉีขั้นที่ 4 หากฝ่าบาทเผชิญหน้ากับกลั่นฉีขั้นที่ 1 ฝ่าบาทคงจัดการได้ทันที”

　　แม้ว่าการการกลั่นฉีแก่นทองคำ สามารถปลดปล่อยปราณออกมาได้และระยะโจมตีนั้นกว้างกว่ามาก

　　อย่างไรก็ตาม การฝึกฝนกายาเทพปีศาจใช้ทรัพยากรมากกว่า 10 เท่า และโดยทั่วไปแล้วในระดับเดียวกันจะแข็งแกร่งกว่า

　　เว้นแต่จะเป็นอัจฉริยะระดับแนวหน้าในระบบแก่นทองคำถึงจะสามารถต่อสู้กับเขาได้

　　ในเวลานี้ พลังการต่อสู้ของ เซิ่นเทียนเพียงพอที่จะบดขยี้กลั่นฉีขั้นที่1ให้นอนจมตีนของเขา

　　"ดูเหมือนว่า "วิชาการกลั่นกายาเทพปีศาจเพลิง" นี้ไม่ได้ไร้ประโยชน์อย่างที่ข้าคิด

(薪火神魔炼体术 วิชาการกลั่นกายาเทพปีศาจเพลิง) ( 薪火炼体术 วิชากลั่นกายาเพลิง)

(ผู่เขียนน่าจะเปลี่ยนชื่อวิชา)

　　มุมปากของ เซิ่นเทียน ยกขึ้นเล็กน้อย หนังสือราคา 5 เหรียญเล่มนี้ค่อนข้างดี

　แต่มันโผลาญเงินมากเกินไป

　　หินวิญญาณ 500 ก้อน บวกกับอ่างยาราคาแพงเหล่านั้น มูลค่ารวมประมาณ 800 หินวิญญาณ

　　ต้องใช้หินวิญญาณทั้งหมด 800 ก้อนเพื่อเข้าสู่ขอบเขตกลั่นกายาขั้นที่1

　　หากเป็นระบบกลั่นฉีแก่นทองคำมันเพียงพอที่จะไปถึงกลั่นฉีขั้นที่ 9!

โดยธรรมชาติแล้ว ด้วยค่าใช้จ่ายมากกว่าสิบเท่า การเอาชนะเพื่อนระดับเดียวกันได้อย่างง่ายดายจึงเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล

　　

“ข้าไม่รู้ว่าทรัพยากรที่คนอื่นต้องใช้ในการฝึกการกลั่นกายาเทพปีศาจนั้นมากเหมือนข้าหรือเปล่า”

　　“น่าเสียดายที่ไม่มีผู้ฝึกกายาเทพปีศาจในวัง”

　　เซิ่นเทียน ส่ายหัวแอบถอนหายใจ

　　หากเขาไม่ทำงานเป็นผู้เชี่ยวชาญแร่ เขาคงไม่สามารถฝึกการกลั่นกายาเทพปีศาจได้

　　กลั่นกายาเพลิงและเงิน

　　ใช่มันคือเงินนนนน!

　　...

　　“ตอนนี้ดูเหมือนว่าข้าจะสามารถฝึกการกลั่นกายาเทพปีศาจได้”

　　“ฝ่าบาทต้องฝึกมันชั่วคราว!”

　　เซิ่นเทียน ทำให้ร่างกายของเขาแห้งและสวมเสื้อใหม่

　　ร่างกายที่เดิมดูเหมือนจะค่อนข้างผอม ตอนนี้มันสูงและกำยำขึ้นมาก

โครงร่างทำให้รูปลักษณ์ของเขาดูสูงขึ้นไปอีก

　　แม้เขาไม่ได้นอนทั้งคืน แต่ เซิ่นเทียน ก็ไม่มีร่องรอยของความเหนื่อยล้า

　　ตรงกันข้าม เขาเต็มไปด้วยกำลัง

　　“ใกล้จะรุ่งสางแล้ว ออกไปหาอะไรกินกันเถอะ!”

　　เซิ่นเทียน หยิบป้ายขึ้นมาและกำลังจะออกไป

　　ทันใดนั้น ก็มีเสียงอุทานดังมาจากห้องพักข้างๆ

　　"ช่วยด้วย!"

　　ทันทีที่เสียงดังขึ้น ก็มีคนทุบหน้าต่างแตก

　เขาวิ่งในคืนสลัว ขึ้น ๆ ลง ๆ ซิกแซก หนีออกไป

　　มีผู้หญิงคนหนึ่งบนไหล่ของชายคนนั้น

　　...

　　“นั่นมันแม่นางหลิงเอ๋อ!”

　　สีหน้าของขันทีกุ้ยเปลี่ยนไปเล็กน้อย: “ฝ่าบาท เราจะไล่ตามไปไหม?”

　　การแสดงออกของ เซิ่นเทียนเปลี่ยนไปและเขาก็รีบพูด "ไป!"

　　ขันทีกุ้ยยิ้ม ฝ่าบาทยังคงชอบเสี่ยวหลิงเซียน

　　ตอนนี้เสี่ยวหลิงเซียนกำลังตกอยู่ในอันตรายและเขาก็ซ่อนมันไว้ไม่ได้!

　　สำหรับคนที่ลักพาตัวเสี่ยวหลิงเซียนออกไป ขันทีกุ้ยไม่กังวล

　　เพราะจากการสังเกตของเขา โจรคนนั้นอยู่เพียงขอบเขตกลั่นฉีขั้นที่ 8

　　ขันที กุ้ยผู้ฝึกฝน "ตำราปีศาจแห่งสุริยัน" เขามั่นใจที่จะจัดการมันลงได้!

　　เมื่อเสี่ยวหลิงเซียนตกอยู่ในอันตราย เขาจึงสามารถตรวจสอบหัวใจฝ่าบาทได้

　　เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ขันทีกุ้ยก็รีบตามเซิ่นเทียนไป

　　...

　　เซิ่นเทียน ไม่รู้ว่า ขันทีกุ้ยกำลังคิดอะไรอยู่

　　เหตุผลที่เขากังวลตอนนี้ไม่ใช่เพราะเขาชอบหลิงเซียน

　　ในศตวรรษที่ 21 ผู้คนได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยค่านิยมหลักของสังคมนิยม

　　และเซิ่นเทียนเป็นคนดีและกล้าหาญ

ที่จริงแล้วที่กล่าวมาข้างต้นเป็นเพียงเรื่องไร้สาระเท่านั้น

　　เหตุผลที่แท้จริงของ เซิ่นเทียน คือเขาเห็นภาพอยู่เหนือหัวเสี่ยวหลิงเซียน

　　ใช่แล้ว. ตอนแรกมันไม่มีภาพอะไรเลย

　　แต่ในระหว่างที่ถูกจับเป็นตัวประกัน ฉากแห่งโชคชะตาก็ปรากฏขึ้นบนหัวของเสี่ยวหลิงเซียน

　　นี้มันแสดงให้เห็นอะไร?

　　มันแสดงให้เห็นว่า การที่นางถูกลักพาตัวในครั้งนี้ นางจะไม่ได้รับอันตรายใดๆ

　　ตรงกันข้าม นางอาจเจอโชคที่ยิ่งใหญ่!

　　...

　　โอกาสของผู้ในสีแดง เซิ่นเทียน พบเพียงสองครั้งเท่านั้น

　　ครั้งหนึ่งคือ “ปีศาจแห่งสุริยัน” ของฉินเกาซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะมรดกสูงสุดของวงการขันที

　　และอีกครั้งหนึ่ง เป็นน้ำเต้าเซียนเจ็ดสมบัติของหลี่เหลียนเอ๋อ ที่อ้างว่าสามารถปกป้องนิกายได้หลายชั่วอายุคน

　　ที่สำคัญกว่านั้นคือโอกาสทั้งสองนี้ได้สลายโชคร้ายเหนือหัวของ เซิ่นเทียน ออกไปเป็นจำนวนมาก

　　ตามการประเมินของ เซิ่นเทียน โอกาสระดับนี้หากเขาเจออีก1หรือ2ครั้ง

　　เมื่อถึงตอนนั้น ความโชคร้ายของเขาจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น และในที่สุดเขาก็สามารถใช้ชีวิตอย่างปกติสุขได้!

เซิ่นเทียนรู้สึกเบิกบานใจเมื่อคิดว่าเขาจะไม่ตายจากเหตุการณ์ที่บังเอิญและโชคไม่ดี ดังนั้น เขาจึงต้องเข้าไปพัวพันกับโอกาสโดยบังเอิญของเสี่ยวหลิงเซีย!

*******

　　เมื่อขันทีกุ้ยเร่งความเร็ว เซิ่นก็ได้ยินเสียงลมหวีดข้างหูเขา

　พวกเขากำลังเข้าใกล้ร่างที่ลักพาตัวเสี่ยวหลิงเซียนมากขึ้นเรื่อยๆ

　　ในที่สุดที่ขอบหน้าผาทางตะวันออกของสวนว่านหลิง ขันทีกุ้ยตามเขาทัน

　　เป็นชายสวมชุดคลุมสีดำ มีแสงเย็นวาวในดวงตาของเขา

　　“โจรร้าย ปล่อยเสี่ยวหลิงเอ๋อซะ!”

　　ขันทีกุ้ยสูดลมหายใจอย่างเย็นชาและหยุดอยู่ตรงหน้าชายผู้นั้น

　　กระบี่อ่อนสีม่วงที่เอวของเขาถูกดึงออกจากฝักทันที ส่องประกาแสงเย็นจางๆ

　　นี่คือสิ่งที่ถูกซื้อด้วยหินวิญญาณ 100 ก้อนของเซิ่นเทียน ซึ่งเป็นอาวุธที่ถูกเลือกมาเป็นพิเศษ ชื่อของมันคือ กระบี่อ่อนขนนกสีม่วง

　　กระบี่เล่มนี้สามารถงอได้อย่างประหลาดและคาดเดาทิศทางการโจมตีไม่ได้

　　กระบี่อ่อนชนิดนี้เหมาะเป็นอย่างยิ่งสำหรับขันทีกุ้ยก่อนที่จะทะลุผ่านไปยังขอบเขตสร้างฐานราก

　　อาจกล่าวได้ว่าเมื่อกระบี่เล่มนี้อยู่ในมือขันทีกุ้ยเขาแทบไร้คู่ต่อสู้ภายใต้ขอบเขตกลั่นฉี

　　อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญหน้ากับขันทีกุ้ย ชายชุดดำดูสงบมาก และดูถูกเหยียดหยาม

　　เขาตั้งใจโยนเสี่ยวหลิงเซี่ยน ออกไปด้านข้าง เขามองไปที่ เซิ่นเทียน และยิ้ม

　　"ฮ่าๆ วีรบุรุษช่วยสาวงาม เป็นอย่างที่ข้าคิดไว้"

　　“เซิ่นโอวเทียน เจ้าตามข้ามาจริงๆด้วย!”