EP 375 ออกไปเที่ยว!

EP 375 ออกไปเที่ยว!

By loop

เช้าวันเสาร์.

อพาร์ตเมนต์ของพ่อแม่ของ ฉูหยวน

นกกระจอกส่งเสียงดังอยู่บนต้นไม้ข้างนอก

เมื่อ ดงซูบินตื่นขึ้น ฉูหยวน ยังคงหลับสนิท เขามองดูเธอและลุกขึ้นสูบบุหรี่ แต่เขาจำได้ว่า ฉูหยวน กำลังตั้งครรภ์และหยุดเอื้อมมือไปหยิบบุหรี่ของเขา เขากลับไปนอนและกอดเธอด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกมือของเขากำลังลูบท้องเธอ ดงซูบินไม่ใช่คนที่ชอบเด็ก แต่หลังจากที่รู้ว่าเขาจะเป็นพ่อแล้ว เขาก็เปลี่ยนไป เขาแทบรอไม่ไหวที่จะอุ้มลูกไว้ในอ้อมแขนของเขา

ดงซูบินลูบไล้ท้องของ ฉูหยวน โดยหวังว่าเขาจะรู้สึกได้ว่าลูกของเขาเตะเขา

"ฮะ?" ฉูหยวนหันกลับมา “หยุดล้อเลียนได้แล้ว” ดงซูบินจูบ ฉูหยวน “อย่าหันหลังให้ข้าแตะต้องลูกชายข้าอีกสักพัก”

“ขอฉันนอนต่ออีกหน่อยนะ” ฉูหยวน ผลักมือของ ดงซูบินออกจากท้องของเธอ "ดีจริงๆ. หยุดรบกวนฉันเสียที”

ดงซูบินปฏิเสธและยังคงสัมผัส ฉูหยวน ต่อไป เขายังจับก้นเธอสองสามครั้ง

ฉูหยวน ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องลุกขึ้นและเธอก็จ้องมอง ดงซูบิน“หยุดทำให้ฉันโมโหได้แล้ว กี่โมงแล้ว”

“เกือบ 8 โมงเช้า วันนี้ไม่ต้องไปทำงานแล้ว ให้ฉันพาเธอและลูกของเราออกไป”

“ร่างกายของฉันรู้สึกปวดหลังจากสิ่งที่นายทำกับฉันเมื่อคืนนี้ นายคิดว่าฉันยังมีเรี่ยวแรงจะออกไปอีกหรือ?”

“โอ้…” ดงซูบินกระพริบตาและเงยหน้าขึ้นของ ฉูหยวน “เมื่อคืนฉันยังไม่พอ เราหยุดหลังจากที่แม่ของเธอมาขัดจังหวะเรา เอ่อ… ข้างนอกมันเงียบ และฉันคิดว่าพ่อแม่ของคุณยังหลับอยู่ เดี๋ยวมาต่ออีกรอบ คราวนี้พวกเขาจะไม่ได้ยินเรา”

ฉูหยวน หน้าแดง “นายยังกล้าที่จะพูดถึงเมื่อคืนนี้? มันน่าอายจริงๆ”

"ฮะ? เรียกฉันว่า เกอเก้อสองสามครั้งเท่านั้น มีอะไรผิดปกติกับสิ่งนั้น?”

“ยังกล้าพูดเรื่องนี้อีกเหรอ? อยากโดนให้ฉันตบนายหรือยังไงกัน?” ฉูหยวน ยกกำปั้นขึ้นเพื่อทำให้ ดงซูบินหวาดกลัว

หลังจากล้อเล่นอยู่พักหนึ่ง ผ้าห่มก็ถูกเตะออกไป และร่างกายที่เปลือยเปล่าของ ฉูหยวน ก็ได้สัมผัสกับ ดงซูบินดงซูบินถูกปลุกเร้าและยืนยันว่าพวกเขาทำมันอีกครั้ง แต่ ฉูหยวน ปฏิเสธและบีบ ดงซูบินสองสามครั้ง ในท้ายที่สุด เธอต้องใช้ลูกของเธอเป็นข้ออ้างในการหยุด ดงซูบินหมอบอกว่าพวกเขาไม่ควรมีเพศสัมพันธ์ที่รุนแรง และตง เสวี่ยปิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องนอนลงบนเตียงอีกครั้ง ฉูหยวน เห็นว่า ดงซูบินไม่มีความสุขและไม่สนใจเธอแม้ว่าเธอจะบีบและเขย่าเขาสักครู่ เธอกัดริมฝีปากและเข้าไปใต้ผ้าห่ม เธอจูบ ดงซูบินจากหน้าอกของเขาลงมา และในวินาทีต่อมา ดงซูบินรู้สึกว่าปากอันอบอุ่นของเธอดูดเขา

ยี่สิบนาทีต่อมา

ใบหน้าของ ดงซูบินเปลี่ยนเป็นสีแดงและในที่สุดก็ปล่อยทุกอย่าง

ฉูหยวน เอาหัวของเธอออกจากผ้าห่มโดยปิดปากแน่น ปากของเธออิ่มแล้ว เธอชี้ไปที่กล่องกระดาษทิชชู่

ฉูหยวน โกรธและตบแขนของ ดงซูบิน“ฮึ่ม… ฮึ่ม…!”

ดงซูบินเมินเธอและกอดเอวเธอแน่นเพื่อป้องกันไม่ให้เธอลุกจากเตียง

ฉูหยวนโมโหจนทนไม่ไหวที่จะตีดงซูบินอย่างแรง สิ่งนี้กินเวลาไม่กี่นาที และเธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกลืนทุกอย่างในปากของเธอ เธอเห็น ดงซูบินมองมาที่เธอ และเธอก็หน้าแดง “นายมันบ้า! หยุดแกล้งฉันได้แล้ว! นายทำอย่างอื่นเป็นไหมนอกจากแกล้งฉัน!”

ดงซูบินหัวเราะ “ตอนนี้เธอกำลังอุ้มลูกของฉัน ฉันไม่กล้าแกล้งเธอหรอก”

ฉูหยวน จ้องมองที่ ดงซูบินและเช็ดริมฝีปากของเธอ “เจ้าบ้า! ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้”

ภายใต้ข้อเรียกร้องที่ไม่หยุดหย่อนของ ดงซูบินฉูหยวน สวมกางเกงรัดรูปสีดำ เสื้อเชิ้ตสีขาว และเสื้อสเวตเตอร์ทำด้วยผ้าขนสัตว์สีเทา รองเท้าของเธอเป็นรองเท้าส้นสูงสีดำปลายแหลม และผมของเธอก็เป็นปิ่นปักผม แม้ว่าผู้หญิงวัยกลางคนส่วนใหญ่จะสวมกางเกงรัดรูปสีดำ แต่ ฉูหยวน ก็ไม่ได้ดูแก่เลย อันที่จริง มันทำให้ขาของเธอแข็งแรงขึ้นและทำให้ร่างกายที่โตเต็มที่ของเธอดูโดดเด่น

ดงซูบินชื่นชม ฉูหยวน ชั่วขณะหนึ่งและเริ่มลูบขาของเธอ

ฉูหยวน จ้องมองเขาและปฏิเสธที่จะให้เขาสัมผัสเธอ

หลังจากแปรงฟันแล้ว ฉูหยวน ก็ไปที่ห้องครัวเพื่อเตรียมอาหารเช้า ดงซูบินไม่ต้องการอยู่ห่างจากเธอและเข้าไปในครัวด้วย เขากอดเธอจากด้านหลังและวางคางบนไหล่ของเธอ

ฉูหยวน หันมาและหัวเราะ “หยุกเกาะแกะฉันได้แล้ว”

“จะอายอะไรเธอแก่กว่าฉันอีก นั่นเป็นเหตุผลที่เธออายสินะ ในเมื่อเธอไม่อยากให้ฉันกวนมันยิ่งทำให้ฉันอยากกวนเธอขึ้นมาทันที”

“คุณ…” ฉูหยวน หัวเราะและสะบัดจมูกของ ดงซูบิน“นายมันเต็มไปด้วยข้อแก้ตัว”

“ฮิฮิ… เธธกำลังหั่นต้นหอมหรอ และเธอกล้ามาเช็ดจมูกฉันด้วย! กำลังหาทางเอาชนะฉันอยู่เหรอ?” ดงซูบินพูดหยอกล้อกับ ฉูหยวน

ฉูหยวน ยิ้ม “นายกล้าตบฉันเหรอ”

ดงซูบินกระแอมในลำคอของเขา “ฉันตีเธอไม่ได้หรอก ฉันแค่อยากจะจีบเธอ”

“ช่างพูดหวาน ฮาฮา…” ฉูหยวน หันกลับมาและจูบ ดงซูบินบนหน้าผากของเขา “หยุดล้อเล่น ฉันต้องเตรียมอาหารเช้า ไปปลุกพ่อแม่ฉันสิ”

ระหว่างอาหารเช้า แม่ของ ฉูหยวน คอยดู ฉูหยวน

ฉูหยวน รู้สึกอับอายและกล่าวว่า “แม่ รีบไปกินตอนที่มันร้อน”

ดงซูบินรู้สึกเขินอายกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ “เอ่อ… พ่อครับแม่ ให้ผมช่วยข้าวต้มนะ”

หลังอาหารเช้า แม่ของ ฉูหยวน เตือนเธอถึงสิ่งที่ควรทราบในระหว่างตั้งครรภ์ ตัวอย่างเช่น การควบคุมอาหาร กิจกรรมทางเพศ ฯลฯ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้สังเกตเห็นท่าทางเขินอายของ ดงซูบินและ ฉูหยวน บนใบหน้าของพวกเขาและทำซ้ำเกี่ยวกับกิจกรรมทางเพศของพวกเขาหลายครั้ง ในท้ายที่สุด ฉูหยวน ไม่สามารถยืนหยัดได้และทำข้ออ้างที่จะออกจากอพาร์ตเมนต์กับ ดงซูบิน

ระหว่างทางลง ฉูหยวน ถาม “คุณจะอยู่ที่ปักกิ่งนานแค่ไหน”

ดงซูบินอารมณ์ดี “ฉันจะอยู่นานเท่าที่เธอต้องการ”

ฉูหยวน หัวเราะขณะที่เธอแปรงผมของ ดงซูบิน“ตอนนี้นายเป็นหัวหน้าแผนกแล้ว และนายทำงานเอื้อเฉื่อยเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ ฉันปกติ เดี๋ยวกลับไป”

ดงซูบินพยักหน้า “เราจะพูดถึงเรื่องนี้ในภายหลัง วันนี้ฉันอยากไปกับเธอ”

“แล้ว… ทำไมเราต้องไปตอนนี้? นายบอกว่านายต้องการพาลูกของเราและฉันไปไหน?”

“ฮ่าฮ่า… ไปแช่น้ำพุร้อนดูหนังกันไหม? การผ่อนคลายตัวเองจะดีสำหรับลูกน้อยของเรา”

"ตกลง. เรากำลังขับรถของนายหรือของฉัน”

“ป้ายทะเบียนรถของฉันไม่ได้มาจากปักกิ่ง และจะไม่สะดวก มาขับรถของเธอไป”

ฉูหยวน นำ ดงซูบินไปที่รถเบนซ์สีน้ำบรอนเงินจอดอยู่ที่ที่จอดรถ เธอดูแลรถของเธออย่างดี และดูใหม่กว่าเบนซ์เอ็มพีวีของ ดงซูบินรุ่น350L นี้ดูเหมือนเป็นของใหม่ และ ฉูหยวน น่าจะส่งไปขัดเงาทุกเดือน

พวกเขาขึ้นรถและขับไปที่โรงหนัง

ระหว่างทาง ตงเสวี่ยปิงถาม “บริษัทไม่ว่างเหรอ?”

“จะไม่ยุ่งได้ยังไง” ฉูหยวน หัวเราะ “มันยุ่งมากจนฉันแทบจะไม่ได้พักผ่อนเลย แต่โชคดีที่ความพยายามของฉันไม่สูญเปล่า ครั้งสุดท้ายที่คุณมา ทรัพย์สินของบริษัทเรามีมูลค่าประมาณ 40 ล้าน รวมทั้งเงินรางวัลจากการจับสลาก ตอนนี้ บริษัทของเรามีมูลค่ามากกว่า 50 ล้านหยวนเล็กน้อย การประมูลไม่กี่ครั้งที่ผ่านมาประสบความสำเร็จ และเราได้รับค่าคอมมิชชั่นสูง ตอนนี้ฉันกำลังเตรียมตัวสำหรับการประมูลฤดูใบไม้ผลิครั้งต่อไป”

ดงซูบินได้ตอบกลับ “เธอไม่สามารถหารายได้ทั้งหมดในโลกนี้ได้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือตอนนี้เธอต้องดูแลสุขภาพและตอนคลอดลูกเราจะต้องแข็งแรง”

"ฉันเข้าใจแล้ว." ฉูหยวน ยิ้ม “ฉันได้มอบหมายหน้าที่ส่วนใหญ่ของฉันให้กับผู้อื่นแล้ว เซียวเต่าฉลาดแต่ไม่ฉลาดพอ ฉันมีรองผู้จัดการทั่วไปซึ่งค่อนข้างดี ฉันกำลังคิดที่จะส่งเสริมให้เขาเป็นผู้จัดการทั่วไป ในอนาคต ฉันจะค่อยๆ ละทิ้งการดำเนินงานประจำวันของบ้านประมูลหยุนเดอและปล่อยให้พวกเขาจัดการ ความกังวลที่ใหญ่ที่สุดของฉันคือลูกของเราตอนนี้” ฉูหยวน ยิ้มหวานขณะที่เธอลูบท้องของเธอ “ฉันสงสัยว่าลูกของเราจะซนหรือตอนนี้ ฉันคิดว่าฉันจะยุ่งมากหลังจากที่เขาเกิด”

ดงซูบินหัวเราะ “ลูกของเราน่าจะไม่ซน และบุคลิกของลูกเราน่าจะอ่อนโยนมากเหมือนเธอ”

ฉูหยวน พยักหน้า “ฮ่าฮ่า… มันจะเป็นหายนะถ้าลูกของเรามีบุคลิกเหมือนนาย”

“ฮะ… ทำไมเธอถึงล้อเลียนฉันอยู่เสมอ” ดงซูบินกลอกตาของเขา “ถ้าลูกของเราทำตามนิสัยของฉัน เขาหรือเธอจะประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างแน่นอน เมื่อก่อนเคยคิดว่าตัวเองจะเข้ากรมการเมืองถ้าจะเข้ารับราชการ คิดย้อนกลับไปฉันช่างโง่เขลา เป็นเรื่องมหัศจรรย์สำหรับฉันที่จะได้เป็นรองผู้อำนวยการภายในสองปีนี้ ฉันไม่สามารถเข้าสู่ส่วนการเมืองในช่วงชีวิตนี้ แต่ลูกชายหรือลูกสาวของฉันจะเติมเต็มความฝันของฉันอย่างแน่นอน”

ฉูหยวน หัวเราะและเคาะหัว ดงซูบินเบาๆ "โม้!"

“เอาล่ะ ถ้าไม่เชื่อก็รอดู” ดงซูบินหยุดชั่วครู่หนึ่งและดำเนินการต่อ “ฉันคิดว่าลูกของเราน่าจะได้หน้าของเธอมานะ หน้าตาของฉันมันธรรมดาเกินไป”

“ฮึ่ม! ห้ามพูดแบบนี้อีก!” ฉูหยวน บีบจมูกของ ดงซูบิน“มีอะไรผิดปกติกับหน้าตาของนาย? ฉันคิดว่านายหล่อออก”

“ฮ่าๆๆๆ…”