บทที่ 114 ฝึกฝนเพียงแค่สเต๊ปเดียว
มุมมองของอาเธอร์เลย์วิน : “ ในที่สุด ” ฉันกระซิบเงียบเกินกว่าที่ซิลเวอร์แพนเธอร์จะได้ยิน มันอยู่ตรงนั่นไง มันกำลังดมอย่างระมัดระวังขณะที่มันเข้าไปใกล้กระรอกแรปเตอร์ที่ฉันฆ่าและวางเอาไว้อย่างระมัดระวังเพื่อล่อให้มันออกมา ช่างเป็นเป้าหมายที่ไวเหมือนปรอทจริงๆ ดวงตาของฉันจับจ้องไปที่แมวตัวใหญ่สีเทาที่ฉ...