ตอนที่ 31 (แก้ใหม่)(ฟรี 20/06/64)
ฉี=ปราณ
“ผู้หญิงคนนี้ดูไม่ง่ายเลย ระวังไว้จะดีกว่า”
เซิ่นเทียน: "ว่าแต่ ทำไมลุงกุ้ยยังไม่นอน?"
ขันทีกุ้ยหัวเราะและกล่าวว่า “ทาสชรากำลังฝึกสมาธิและปรับลมหายใจ พร้อมปกป้องฝ่าบาทจากเหตุไม่คาดฝัน”
เซิ่นเทียนครุ่นคิด: “ลุงกุ้ย หินวิญญาณ 10,000 ก้อน ท่านและฉินเการับไปคนละ 1000 เพื่อไปฝึก!”
ขันทีกุ้ยรีบพูดว่า: “ฝ่าบาท นี่...”
รู้ไหม หินวิญญาณ 1,000 ก้อนเป็นเงินจำนวนมหาศาล!
มันเพียงพอที่จะให้คนธรรมดาฝึกฝนจนถึงขั้นสร้างรากฐาน!
เซิ่นเทียนโบกมือของเขา: "เมื่อท่านแข็งแกร่งขึ้น ท่านจะสามารถปกป้องข้าได้ดีขึ้นดังนั้นอย่าปฏิเสธ!"
เมื่อเห็นการแสดงออกทของเซิ่นเทียน ลุกกุ้ยพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้: “ขอบพระคุณ ฝ่าบาท”
หลังจากพูดจบ เซิ่นเทียนก็เห็นแสงสีแดงบนหัวของขันทีกุ้ยอย่างชัดเจน
เห็นได้ชัดว่าการคาดเดาของเขานั้นถูกต้อง และขันทีกุ้ยได้รับโชจจากผู้อื่นจากการได้รับหินวิญญาณ
ดังนั้นโชคของเขาจึงได้รับการปรับปรุงเช่นกัน
...
“นอกจากนี้ ลุงกุ้ยนำหินวิญญาณ 100 ก้อนมาให้ข้าด้วย”
มุมปากของ เซิ่นเทียนยกขึ้นเล็กน้อย: "คืนนี้ข้าอยากลองซึก "วิชาซิ่นหัว"!(薪火经)
“พะยะค่ะ ฝ่าบาท ทาสชราจะเตรียมให้เดี๋ยวนี้”
ขันทีกุ้ยรับหินวิญญาณและเงินสองก้อน และขอให้ผู้ดูแลโรงแรมเปิดห้องเพิ่ม
เขานั่งไขว่ห้างในถังไม้ที่เต็มไปด้วยยาเหลว เซิ่นเทียนหันไปทางท้องฟ้า และหินวิญญาณวางอยู่ตรงหน้าเขา
เขาหวนนึกถึงความทรงจำขององค์ชาย 13 ในใจ และค่อยๆ เปลี่ยนเป็นเรื่องจริงจัง
ใช่แล้ว เซิ่นเทียนพร้อมที่จะลองฝึกฝนอีกครั้ง!
อย่างไรก็ตาม ความพยายามนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากความพยายาม 88 ครั้งขององค์ชาย 13
คราวนี้ เซิ่นเทียนเลือกระบบการฝึกตนที่แตกต่างจากการกลั่นฉีของแก่นทองคำอย่างสิ้นเชิง!
ระบบกลั่นกายาเทพปีศาจ!
...
อย่างที่เราทุกคนทราบ มีระบบการฝึกตนที่แตกต่างกันมากมายในโลกแห่งผู้ฝึกตน
ในหมู่พวกเขา การแพร่กระจายอย่างกว้างขวางที่สุดคือระบบการกลั่นฉีแห่งเต๋าแก่นทองคำ
ระบบประเภทนี้ใช้ทรัพยากรเพียงเล็กน้อย ฝึกฝนเร็วขึ้น และเชี่ยวชาญด้านเวทมนตร์ต่างๆ
บรรพชนรุ่นบุกเบิกได้พัฒนาวิธีการฝึกฝนเหล่านี้ให้สมบูรณ์แบบ
การกลั่นฉีค่อยๆ กลายเป็นตัวเลือกหลักของผู้ฝึกตน
แต่ระบบการฝึกตนที่เก่าแก่ที่สุดไม่ใช่ระบบการกลั่นฉีแก่นทองคำ
เป็นระบบการกลั่นกายาเทพปีศาจที่มนุษย์ได้ศึกษาหลังจากเลียนแบบสัตว์อสูรโบราณ เทพ และปีศาจ
ระบบการฝึกฝนของกลั่นกายาเทพปีศาจโบราณนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากระบบการกลั่นฉีแก่นทองคำ
กลั่นฉีให้ความสนใจกับการฝึกหลิงฉีฟ้าดินสะสมในร่างกายสร้างพลังพลังปราณในร่างและใช้วิชาเพื่อฆ่าศัตรู
อย่างไรก็ตาม ระบบกลั่นกายาเทพปีศาจคือการทำให้ร่างกายพัฒนาโดยใช้หลิงฉีฟ้าดิน และฆ่าศัตรูด้วยพลังทางกายภาพล้วนๆ
จากสองระบบนี้ ระบบแรกเชี่ยวชาญในการโจมตีระยะไกลมากกว่า ในขณะที่ระบบหลังเชี่ยวชาญในการต่อสู้ระยะประชิดมากกว่า
ถ้าพูดตรงๆก็เหมือนไม่มีข้อดีหรือข้อเสียที่แน่นอน
เหตุผลที่การกลั่นฉีแก่นทองคำกลายเป็นความนิยมหลักของโลกในขณะที่การกลั่นกายาเทพปีศาจค่อยๆ หายไป เหตุผลก็ง่ายมาก
เพราะหากเจ้าต้องการฝึกฝนกายาเทพปีศาจ มันจะเผาผลาญเงินมากเกินไป
ในระดับเดียวกัน การฝึกการกลั่นกายาเทพปีศาจนั้นใช้ทรัพยากรมากๆซึ่งสูงกว่ากลั่นฉีแก่นทองคำถึง 10 เท่า
ทรัพยากรในการฝึกตนนั้นหายากและคนส่วนใหญ่ไม่สามารถเรียนรู้การฝึกตนได้ด้วยซ้ำ
อย่าว่าแต่การฝึกร่างกายเลย
...
บรรพบุรุษของเซิ่นเทียนได้พยายามฝึกการกลั่นกายาเทพปีศาจเมื่อไม่กี่ปีก่อน
นั่นคือทักษะที่เรียกว่า "กลั่นกายาเพลิง" ซึ่งเป็นที่รู้จักว่าเป็นทักษะกลั่นกายาเทพปีศาจที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก
มีมันขายในเมืองใหญ่ ๆ ของราชอาณาจักรเพลิงและราคาอยู่ที่ 5 เหรียญ
ใช่ ไม่ใช่หินวิญญาณ 5 ก้อน แต่เป็นเงิน 5 เหรียญ
เมื่อเทียบกับวิธีการฝึกตนแบบอื่น ราคาเกือบจะเท่ากับเป็นการแจกเปล่าๆ
อย่างไรก็ตาม "กลั่นกายาเพลิง" ซึ่งซื้อด้วยเงิน 5 เหรียญ เป็นทักษะเดียวที่องค์ชายสิบสาม ไม่ได้ถูกติดตามหลังการฝึก
เหตุผลนั้นง่ายมาก เพราะกลั่นฉีแก่นทองคำคือการดึงหลิงฉีฟ้าดินเข้าสู่ตันเถียน
บริเวณตันเถียนของมนุษย์นั้นบอบบางมาก และง่ายต่อการได้รับบาดเจ็บ
มันเกิดจากการสูญเสียการควบคุมหลิงฉีในตันเถียน
ด้วยโชคร้ายของเซิ่นเทียนหลิงฉีกลับควบคุมไม่ได้หลังเข้าสู่ตันเถียน
มันแปลกมาก!
อย่างไรก็ตาม เมื่อฝึกฝนการกลั่นกายาเทพปีศาจ หลิงฉีจะไม่เข้าสู่ตันเถียนเลย
ขอบเขตแรกของการกลั่นกายา เรียกว่าขอบเขตการกลั่นกายา คือการดูดซับหลิงฉีจำนวนมากโดยตรงเพื่อทำให้กล้ามเนื้อ กระดูก และพังผืดของร่างกาย
ในขั้นตอนนี้ แม้ว่าหลิงฉีจะหลุดการควบคุม แต่ผลกระทบก็จะมีน้อย
เนื่องจากร่างกายถูกหลอมจึงจำเป็นต้องทำให้ร่างกายมีหลิงฉี จากนั้นจึงใช้ยาเหลวเพื่อบำรุงและฟื้นฟู
ทำลายสร้างใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเหล่าและแข็งแกร่งขึ้น
หากหลิงฉียังคงสูญเสียการควบคุม มันจะไปกระตุ้นการบาดเจ็บทางร่างกาย
...
แล้วทำไมองค์ชาย 13 คนเดิมถึงไม่ฝึก "ศาสตร์ซินหัว"!
ง่ายๆเลย เพราะไม่มีเงินไงล่ะ!
เขาขายของมีค่าเกือบทั้งหมดในตำหนักหลานพียงเพื่อให้ได้หินวิญญาณ 100 ก้อน
จากนั้นเขาก็ฝึก "ศาสตร์ซินหัว" และใช้เวลาเพียงวันเดียว
แต่เขาก็ไม่สามารถทะลวงขั้นต่อไปได้
รู้ไหม หินวิญญาณ 100 ก้อนก็เพียงพอแล้วสำหรับผู้ฝึกตนทั่วไปที่จะฝึกฝนไปยังชั้นที่สามหรือสี่ของขอบเขตกลั่นฉี
เขาไม่สามารถแม้แต่เข้าถึง "ศาสตร์ซินหัว"ด้วยซ้ำ!
...
แต่ตอนนี้มันแตกต่างกัน
เซิ่นเทียนช่วยผู้ที่ถูกลิขิตให้ได้หินแห่งโชคชะตาและหาได้มากกว่า 14,000 หินจิตวิญญาณในหนึ่งวัน
เขารู้สึกว่าคลังสมบัติเล็กๆ ของเขาในปัจจุบันน่าจะสามารถฝึก "ศาสตร์ซินหัว" ได้
อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าที่จะฝึกฝนทักษะการฝึกตนแบบอื่น ๆ
เซิ่นเทียนขจัดความคิดที่ฟุ้งซ่านในหัวใจของเขาใส่หินวิญญาณไว้ในฝ่ามือของเขา
เขาใช้วิธีการกลั่นกายา "ศาสตร์ซินหัว" และเริ่มดูดซับฉีจากหินวิญญาณเหล่านี้
ทันใดนั้น พลังที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าก็หลุดออกจากหินวิญญาณและถูกดูดเข้าไปในร่างกายตามรูขุมขนของร่างกายของเซิ่นเทียน
หลิงฉีที่กลั่นโดยระบบการกลั่นฉีแก่นทองคำค่อนข้างอ่อนแอหลังจากถูกกลั่น
จึงสามารถชักนำเข้าสู่ตันเถียนได้โดยตรง
อย่างไรก็ตาม ฉีที่ดูดซับโดยตรงจากหินวิญญาณยังไม่ได้รับการขัดเกลาและค่อนข้างรุนแรง
ขณะที่ เซิ่นเทียนดูดเข้าไปในร่างกายของเขา มันเริ่มกระตุ้นกล้ามเนื้อของ เซิ่นเทียนอย่างบ้าคลั่ง
ทันใดนั้น เซิ่นเทียนรู้สึกว่ากล้ามเนื้อทั่วร่างราวถูกค้อนทุบ
ความเจ็บปวดพุ่งทะยานขึ้นราวกับกระแสน้ำ
แม้ว่าระดับความเจ็บปวดจะไม่มากแต่มันกลับยาวนานและแสบมาก
มันทำให้ เซิ่นเทียนบีบหินวิญญาณในมือจนแน่น
วิธีการฝึกตนของบรรพชน...
แสบจัด!
ในเวลาเดียวกัน อ่างยาราคาแพงของ เซิ่นเทียนก็มีบทบาทเช่นกัน
ยาถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายตามรูขุมขนของเซิ่นเทียนรักษากล้ามเนื้อและอารมณ์ของเขา
ระหว่างการพัก เซิ่นเทียนรู้สึกถึงกล้ามเนื้อที่กระชับและแข็งแรงขึ้น
สีของยาเหลวค่อยๆ จางลง
และร่างกายของ เซิ่นเทียนก็ค่อยๆแข็งแกร่งขึ้น
ไม่นานครึ่งชั่วโมงก็ผ่านไป
หินวิญญาณ 100 ก้อนกลายเป็นผง ฉีของพวกมันหมดแล้ว!
“แน่นอน หากไม่เติมเงินจะเก่งขึ้นได้ยังไง”
“ข้าต้องการหินวิญญาณเพิ่ม!”
ดูเหมือนว่า เซิ่นเทียนจะรับรู้อะไรบางอย่าง เขาลืมตาขึ้นและมีแสงส่องเข้ามาในดวงตาของเขา
บนใบหน้าของเขามีการแสดงออกถึงความตื่นเต้นอย่างมาก: "ลุงกุ้ย รีบส่งหินวิญญาณมาให้ข้า ข้าสัมผัสถึงมันได้แล้ว!"
"แค่พยายามให้หนักขึ้น ข้าก็จะสามารถทะลวงไปขั้นต่อไปได้!"
