EP 372 ฉูหยวนท้อง?!

EP 372 ฉูหยวนท้อง?!

By loop

ดงซูบิน กำลังดูเว็บไซต์ของสำนักงานส่งเสริมการลงทุนในสำนักงานของเขา

ก๊อกก๊อก. มีคนมาเคาะประตูเบา ๆ

"… เข้ามา." ดงซูบินปล่อยเมาส์ของเขา

รูปร่างยที่ยั่วยวนของ หลัวไห่ถิงเข้ามาในสำนักงานและเธอก็ยิ้ม “หัวหน้า ฉันมารายงานความคืบหน้าของงาน”

"ตกลง. นั่งก่อนสิ เกี่ยวอะไรด้วย”

ตอนนี้ใจของดงซูบินสั่นและตอนนี้เขาก็กลัว หลัวไห่ถิงเล็กน้อย เขายังคงจำความรู้สึกที่หน้าอกของพี่สาวหลัวกดทับไหล่ในตอนเช้าได้ การถูกหญิงสูงวัยยั่วยวนอาจเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น แต่ก็รู้สึกแปลกๆ ในเวลาเดียวกัน ดงซูบินมีความรู้สึกผสมปนเปเกี่ยวกับเรื่องนี้

หลัวไห่ถิงเดินไปส่งเอกสารให้ดงซูบิน “ไปดูก่อนไหม”

ดงซูบินหยิบเอกสารจาก หลัวไห่ถิงและรู้สึกว่าเล็บมือโดนหลังมือสองครั้ง มันรู้สึกเหมือนลูกแมวกำลังข่วนเขาและมันจั๊กจี้ หลัวไห่ถิงดึงมือของเธออย่างไร้ความรู้สึกราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น มุมตาของ ดงซูบินกระตุก ทำไมคุณพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมฉันอีกครั้ง? หลังจากพูดคุยกัน ดงซูบินได้ลงนามในเอกสารและส่งมอบให้กับหลัวไห่ถิง

หลัวไห่ถิงยังคงอยู่ในสำนักงานของ ดงซูบินเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาการทำงานอื่นๆ ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ได้เจ้าชู้กับ ดงซูบินอีกต่อไป ดงซูบินคิดว่า หลัวไห่ถิงเริ่มจดจ่อกับงานและแอบมองที่หน้าอกของเธอ เขาตัดสินใจที่จะแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นและปล่อยให้เธอทำในสิ่งที่เธอต้องการตราบเท่าที่เธอไม่ก้าวข้ามเส้น ท้ายที่สุด การถูกสาวใหญ่มาล่อลวงเช่นนี้ก็เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น และก็ไม่เป็นไรหากพวกเขาไม่ทำอย่างอื่นไปนอกเหนือจากงาน

หลัวไห่ถิงออกไปหลังจากที่เธอรายงานความคืบหน้าของงานเสร็จแล้ว

ดงซูบินโล่งใจเมื่อ หลัวไห่ถิงไม่ได้ทำอะไรที่โดดเด่นกว่านี้ เขากลัวว่าเธอจะโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของเขาทันที และมันจะน่าอายสำหรับทั้งคู่ เขาสามารถรับความเจ้าชู้ได้ที่นี่และที่นั่น แต่ไม่สามารถยอมรับความสัมพันธ์ทางเพศกับเธอได้

ดงซูบินเริ่มคิดถึงผู้หญิงของเขาหลังจากที่ หลัวไห่ถิงปลุกเร้า

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาฉูหยวนทั่งคู่ไม่ได้พบเธอมาระยะหนึ่งแล้วและต้องการโทรหาเธอ

ตู๊ด…ตู๊ด… ต๊ด… สายไม่ผ่าน

ดงซูบินถูขมับของเขา เขาพยายามโทรหาฉูหยวนในวันจันทร์แต่ไม่สามารถติดต่อเธอได้ บริษัทประมูลยุ่งมากไหม?

ดงซูบินคิดอยู่ครู่หนึ่งและเรียกบ้านพ่อแม่ของฉูหยวน

แหวน…แหวน… “… สวัสดี นั่นใคร”

ดงซูบินตอบอย่างรวดเร็ว “คุณป้าครับ… ผมเองซูบิน ฉูหยวนอยู่บ้านหรือเปล่าครับ”

“โอ้ ซูบินเองหรอ” แม่ของฉูหยวนหยุดชั่วครู่หนึ่งแล้วตอบ “ฉูหยวน… เธอ… เธออยู่ที่ทำงาน”

“…….” ฉูหยวนไม่ได้รับโทรศัพท์ของเขา

“ป้า? คุณป้า? มีอะไรผิดปกติ?”

“ไม่มีอะไร เธอลองโทรหาฉูหยวนอีกครั้งสิ บางทีโทรศัพท์ที่แผนกต้อนรับในสำนักงานของเธออาจไม่ดี”

"ตกลง. ฉันจะลองอีกครั้ง ขอขอบคุณ."

แม่ของ ฉูหยวนถามทันที “ซูบินทั้งสองคน… เอ่อ… เธอพบฉูหยวนครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่? เดือนที่แล้ว?”

ดงซูบินได้ตอบกลับ “ผมไปเกาหลีเมื่อเดือนที่แล้ว ผมไม่ได้ไปเที่ยวหาฉูหยวนเลย เมื่อเดือนที่แล้วเหรอ?”

“… แล้วครั้งสุดท้ายที่เธอพบฉูหยวนคือเมื่อไหร่? ทั้สองคนเพิ่งเจอกันไม่นานมานี้หรือ?”

ดงซูบินไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ของ ฉูหยวน ถึงถามเรื่องนี้และเขาก็ตอบอย่างระมัดระวัง “ผมยุ่งมากกับงานที่นี่และไม่มีเวลากลับไปปักกิ่ง ผมคิดว่าผมได้พบเธอเมื่อปลายปีที่แล้ว”

แม่ของฉูหยวนหยุดสักครู่แล้วถาม “ปีนี้เธอไม่ได้เจอฉูหยวนจริงๆ และฉูหยวนไม่ได้ไปเยี่ยมเธอเลยเหรอ”

“ไม่ครับ” ดงซูบินกระพริบตา “คุณป้ามีอะไรหรือเปล่าคะ? ที่บ้านมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?”

แม่ของ ฉูหยวนฟังดูผิดหวัง “ไม่มีอะไร เอ่อ… แค่นั้น ฉันกำลังวางสาย”

แม่ของ ฉูหยวนอาจจะเป็นคนดูหยิ่งๆ แต่หลังจากที่รู้ว่า ดงซูบินร่ำรวยและอายชีพการงานดี เธอปฏิบัติต่อเขาอย่างดี อย่างไรก็ตาม ดงซูบินสามารถสัมผัสได้ว่าเธอเป็นคนใจร้อนและมีบางอย่างเกิดขึ้น เขารีบถาม “ป้า อย่าวางสายก่อน เกิดอะไรขึ้นกับหยุนซวน? เธอป่วยหรือเปล่า”

"… เธอสบายดี." แม่ของ ฉูหยวนได้ตอบกลับ “ซูบิน ตอนนี้ฉันกำลังทำอาหาร ขอตัวก่อนนพ.”

“เดี๋ยวก่อน…” ดงซูบินกังวล "บอกผมมาว่าเกิดอะไรขึ้น."

“เฮ้อ… ฉัน…” แม่ของ ฉูหยวนถอนหายใจ

ดงซูบินเริ่มกังวลมากขึ้น “คุณป้า!”

“นั่นคือทั้งหมดที่ฉันต้องพูด บาย.” ตู๊ด… ตู๊ด… ตู๊ด… สายถูกตัด

ดงซูบินรู้สึกว่าเขากำลังนั่งอยู่บนเข็ม เขาพูดกับ ฉูหยวนทางโทรศัพท์หลายครั้งต่อสัปดาห์ แต่ในสัปดาห์นี้ เขาไม่สามารถติดต่อเธอได้ และรู้สึกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นจากน้ำเสียงของแม่ของเธอ เขาเริ่มตื่นตระหนกและเดินไปมาในสำนักงานของเขา เขาจุดบุหรี่และปฏิเสธมันหลังจากพ่นสองครั้งก่อนที่จะเรียกโทรศัพท์มือถือของ ฉูหยวนอีกครั้ง โทรศัพท์ยังปิดอยู่ และเขาโทรหาพ่อแม่ของเธออีกครั้ง ริง… ริง… ริง… ไม่มีใครรับสาย และเขาเรียกอีกครั้ง!

ดงซูบินโทรมานานกว่า 10 นาทีก่อนที่จะมีคนตอบ

"สวัสดี?" คราวนี้เป็นพ่อของ ฉูหยวนที่รับสาย

"คุฯลุง." ดงซูบินถาม “เกิดอะไรขึ้นกับฉูหยวน”

“อย่าบอกนะว่านั้นซูบิน! เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน!” แม่ของ ฉูหยวนพยายามแย่งโทรศัพท์จากสามีของเธอ “ส่งโทรศัพท์มาเดี๋ยวนี้!”

พ่อของ ฉูหยวนดุ “ไม่! ซูบินจะรู้เรื่องนี้ไม่ช้าก็เร็ว! เราไม่สามารถเก็บความลับนี้จากเขาได้!” พ่อแม่ของ ฉูหยวนเริ่มโต้เถียง

ดงซูบินกังวล

หลังจากนั้นครู่หนึ่งแม่ของ ฉูหยวนก็เงียบและพ่อของ ฉูหยวนกล่าว “ซูบินนายต้องสงบสติอารมณ์เอาไว้นะ”

ดงซูบินสูดหายใจเข้าลึกๆ "เกิดอะไรขึ้น?"

พ่อของ ฉูหยวนกัดฟัน “หยุนซวน… หยุนซวนกำลังท้อง”

ดงซูบินตกตะลึง “ท้อง?”

“… เธอรู้เกี่ยวกับการท้องของเธอเมื่อสองสามวันก่อน เราไม่รู้เรื่องนี้ในตอนแรก แต่แม่ของฉูหยวนเห็นรายงานทางการแพทย์ของเธอเมื่อเธอไปทำความสะอาดบ้านเมื่อวานนี้ฉูหยวนอยู่ที่บ้านด้วย เมื่อเธอเห็นมัน เธอรีบคว้ารายงานจากแม่ของเธอและปฏิเสธมัน หลังจากนั้นแม่ของฉูหยวนก็โทรหาลุง เราถามฉูหยวนอีกครั้งแล้วเธอก็สารภาพ แต่ฉูหยวนไม่อนุญาตให้เราบอกเธอ”

ดงซูบินไม่เชื่อหูของเขา “แต่ปีนี้ผมไม่ได้เจอฉูหยวนเลย ครั้งสุดท้ายที่เราพบกันเกือบสามเดือนก่อน!”

“ฉันรู้ดี… นั่นเป็นเหตุผล…” พ่อของ ฉูหยวนหยุดพูด

ดงซูบินหน้าซีด “คุณกำลังพูดว่าเป็นลูกของฉูหยวน…”

“เราถามฉูหยวนแล้ว แต่ฉูหยวนไม่ยอมบอกอะไรเราเลย ฉูหยวนเอาแต่ขอให้เราไม่บอกเธอ ลุงคิดว่า... เธอต้องการเก็บลูกไว้ ลุงถามว่าลูกของฉูหยวนเป็นของซูบินหรือเปล่า แต่เธอปฏิเสธที่จะพูดอะไรและขอให้เราไม่เข้าไปยุ่ง ลุง… ถอนหายใจ… ลูกสาวคนนี้…” พ่อของ ฉูหยวนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป ลูกสาวของเขากำลังออกเดทกับซูบินและก็ตั้งท้องกะทันหัน แต่ไม่ได้เจอกันนานเกินสองเดือน นั่นหมายถึงพ่อของเด็ก… ฉูหยวนยังคงต้องการเลี้ยงลูก

แม่ของ ฉูหยวนคว้าโทรศัพท์ “ซูบินเรายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอน่าจะรู้จักลูกสาวป้าดี ทั้งที่ความจริง… เธอ… ต้องถูกคนอื่นบังคับ เธอจะไม่ทำเรื่องแบบนั้น… ผู้หญิงคนนี้ปฏิเสธที่จะบอกอะไรเรา” ซูบิน ซื้อรถและตั้งบริษัทให้ลูกสาวของเธอ และเธอรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอต้องการปิดบังสิ่งนี้จาก ดงซูบินและขอให้ฉูหยวนทำแท้งเด็ก หลังจากนั้นพวกเขาจะแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หยุนซวนปฏิเสธ ตอนนี้ สามีของเธอได้บอกทุกอย่างกับ ดงซูบินแล้ว และเธอก็ไม่สามารถซ่อนมันได้อีกต่อไป

ทันใดนั้นสมองของ ดงซูบินก็หยุดทำงาน

ฉูหยวนท้อง?

ไม่ใช่ลูกของฉันหรอ?

เป็นไปได้ยังไงเนี่ย!

ดงซูบินยืนขึ้น “ตอนนี้ฉูหยวนอยู่ที่ไหน”

“เธออาจจะอยู่ที่บริษัทซูบิน…”

ดงซูบินกระแทกโทรศัพท์ลง เขากำลังจะบ้าและเชื่อว่ามีบางอย่างผิดปกติ ฉูหยวนจะไม่มีวันทรยศเขา เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์และเรียก หลัวไห่ถิงและเกาแพนเหว่ยไปที่สำนักงานของเขา หลังจากนั้นก็เริ่มแพ็คของ เขาไม่อยากรออีกต่อไปและต้องการรีบไปปักกิ่งทันที!

ประตูเปิดออกและเกาแพนเหว่ยและ หลัวไห่ถิงก็เข้ามา

"หัวหน้า?"

“หัวหน้า เกิดอะไรขึ้น”

เกาแพนเหว่ยและ หลัวไห่ถิงตกใจเมื่อเห็นการแสดงออกของดงซูบิน

ดงซูบินตอบด้วยเสียงแหบแห้ง “ฉันต้องกลับไปปักกิ่งโดยด่วนและจะไม่กลับมาในสุดสัปดาห์นี้ ดูแลสำนักงานด้วยและหากมีสิ่งใดเกิดขึ้น หารือและดำเนินการก่อน คุณไม่จำเป็นต้องปรึกษาฉัน เราจะคุยกันหลังจากที่ฉันกลับมา เอาล่ะ แค่นั้นแหละ”

หลัวไห่ถิงดูกังวล “หัวหน้า…”

ดงซูบินโบกมือให้หยุดเธอและสวมเสื้อคลุมของเขา “มันเป็นเรื่องส่วนตัว”

"หัวหน้า." เกาแพนเหว่ยถาม “ให้ผมไปส่งคุณที่นั่นไหม”

"ไม่จำเป็น. อย่าบอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าใครถามก็บอกพวกเขาว่าฉันอยู่ข้างนอก” ดงซูบินคว้ากระเป๋าของเขาและเดินออกจากห้องทำงานของเขา ระหว่างทางไปรถ เขาไม่ได้ทักทายเจ้าหน้าที่คนอื่นเลย ที่เขาพบ ทันทีที่เขาขึ้นรถ เขาก็รีบออกจากเอเจนซี่

ทุกคนพูดไม่ออกเมื่อเห็นว่าหัวหน้าซูบินกำลังเร่งรีบ

มีเพียงความคิดเดียวในใจของ ดงซูบินกลับปักกิ่งไปถามฉูหยวนว่าเกิดอะไรขึ้น!