บทที่ 96 การประชุม (3)
“ดูเหมือนว่าเดมิก็อดกำลังมุ่งหน้าไปยังที่อยู่อาศัยของตระกูลเบลด”
“ฉันจะจัดการเฝ้าระวังทางนั้นเอง”
เมื่อไฮนซ์พูดแบบนี้เขาก็เหลือบมองเชอริลราวกับกำลังหาข้อมูล
ไม่มีเหตุผลที่เธอจะปฏิเสธ
การเข้าและออกของไฮนซ์จะดึงดูดความสนใจน้อยที่สุดในบ้านของตระกูลเบลด
“จากนั้นเราจะหาข้อมูลเกี่ยวกับชายที่อยู่กับเดมิก็อด”
“ฉันได้ตรวจสอบตัวตนของเขาแล้ว”
เจอโรมแปลกใจเล็กน้อยกับคำพูดของเชพเพิร์ด
"ตรวจแล้ว?"
“มันไม่ยากเลย ฉันถามยามที่ตรวจตราเกี่ยวกับตัวตนของพวกเขา พวกเขาเข้ามาในเมืองในฐานะทหารรับจ้าง”
“ทหารรับจ้าง แน่นอนว่าเป็นหนึ่งวิธีที่ง่ายที่สุดในการปลอมแปลง”
ดูเกนจาร์พยักหน้า
ใครๆ ก็สามารถเป็นทหารรับจ้างได้ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใดอายุหรือเชื้อชาติใดก็ตามตราบใดที่พวกเขาไม่มีประวัติอาชญากรรมและไม่มีปัญหาในทักษะของพวกเขา
มันเป็นระบบที่มีช่องโหว่มากมายแต่ข้อดีนั้นชัดเจนมากจนแม้แต่จักรวรรดิก็ไม่สามารถแนะนำทางเลือกอื่นได้
“ชื่อของพวกเขาคือริกิและเคนริกซ์ตันเมื่อฉันตรวจสอบที่กิลของทหารรับจ้างพวกเขาเป็นนักดาบคลาส D และวิซาร์ดคลาส A ในส่วนของริกิไม่มีประวัติภารกิจในช่วงสามปีที่ผ่านมาในขณะที่เคนนั่นได้หายไปจากภารกิจเมื่อสองเดือนก่อน”
ใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงตั้งแต่พวกเขาเข้ามาในเมือง แต่พวกเขาก็สามารถหาข้อมูลรายละเอียดดังกล่าวได้เยอะพอสมควร
ขณะที่คนอื่นๆ มองไปที่เชพเพิร์ดด้วยความชื่นชมเชอริลส่ายหัวอย่างแน่วแน่
“ไม่จำเป็นต้องตรวจสอบเพิ่มเติม คุณจะไม่ค้นพบเบาะแสสำคัญใดๆเนื่องจากพวกเขากำลังปกปิดตัวตนและหากคุณพยายามที่จะขุดค้นเพิ่มเติมพวกเขาอาจจะรู้ตัว”
“เข้าใจแล้ว”
เชอริลครุ่นคิดขณะถูคางของเธอ
“… เคนริกซ์ตัน”
หากมีบุคคลใดก็ตามที่พวกเขาสามารถใช้เป็นแหล่งข้อมูลที่ดีได้ก็น่าจะเป็นชายคนนี้ที่ติดตามเดมิก็อด
เชอริลยิ้มเผยให้เห็นเขี้ยวที่เป็นลักษณะของแวมไพร์
“ฉันต้องเข้าใกล้เขา”
“คุณคิดว่านั่นเป็นความคิดที่ดีหรือเปล่า?”
“ฉันกำลังคิดจะใช้ลิลิธ”
การแสดงออกของเชพเพิร์ดเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเช่นนั้น
ลิลิธ
มีข่าวลือว่าเชอรีลได้เซ็นสัญญากับราชินีซัคคิวบัสหนึ่งในหกแกรนด์ดยุกที่ปกครองโลกปีศาจแต่เขาไม่เคยเชื่อในข่าวลือนั้น
“…ฉันรู้ว่าปีศาจนั้นก็เก่งในการรวบรวมข้อมูลแต่ฉันกลัวว่าเธอจะทิ้งร่องรอย”
“ลิลิธเป็นถึงราชินีซัคคิวบัสกล่าวอีกนัยหนึ่งความฝันเป็นสิ่งที่เธอสามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย เราจึงไม่ต้องกังวลอะไร”
ยิ่งไปกว่านั้นเธอมีประสิทธิภาพสูงกว่ามาก
แม้แต่คนที่มีจิตตานุภาพเหมือนเหล็กกล้าที่ไม่ยอมเปิดปากแม้จะถูกทรมานหรือแบล็กเมล์อย่างรุนแรง พวกเชสไม่สามารถต้านได้เมื่ออยู่ในความฝันได้นานกว่าหนึ่งนาทีก่อนที่พวกเขาจะเปิดเผยทุกสิ่งที่เขารู้
สิ่งที่ยอดเยี่ยมกว่าคือมันจะไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ
ชายที่ชื่อเคนจะลืมการพบกับลิลิธในความฝันของเขาด้วยซ้ำ
“ฉันจะเรียกลิลิธในเย็นวันนี้ ฉันจะแจ้งให้พวกคุณทราบถึงสิ่งที่ฉันได้ค้นพบในวันพรุ่งนี้”
ทุกคนพยักหน้า
* * *
เย็นวันนั้น
เชอริลเข้าไปในห้องของเธอและดึงผ้าม่านออก
ทันใดนั้นอวกาศก็กลายเป็นสีดำสนิทแต่เธอก็ยังสามารถมองเห็นได้เนื่องจากการมองเห็นที่มืดของแวมไพร์นั้นยอดเยี่ยม
เธอกัดนิ้วชี้เล็กน้อย เลือดหยดลงกับพื้นก่อนที่จะไหลเป็นวงกลมอัญเชิญ
เมื่อแสงเริ่มไหลออกจากวงกลมลิลิธ ก็ค่อยๆลอยขึ้นมาก
เธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์อย่างชัดเจน
เธอมีดวงตาที่เต็มไปด้วยตัณหาและผิวสีม่วงซึ่งเกือบทั้งหมดเผยให้เห็นด้วยเสื้อผ้าที่เย้ายวนใจของเธอ
แม้แต่ผู้ชายที่มีจิตแข็งแกร่งก็ยังยากที่จะห้ามใจไม่ให้เหลือบมองไปที่เธอและเมื่อเขาทำเช่นนั้นร่างกายของเขาก็ไม่สามารถกักเก็บความต้องการทางเพศที่สร้างขึ้นจากเสน่ห์ที่รุนแรงได้อีกต่อไป
ห้องนั้นเต็มไปด้วยบรรยากาศที่ทำให้แม้แต่ผู้หญิงเขิลอายและรู้สึกเร่าร้อนแม้ว่าพวกเขาจะเป็นเพศเดียวกัน แต่เชอรีลก็ไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ
เธอเป็นแวมไพร์ เผ่าพันธุ์ที่ขึ้นชื่อเรื่องความเย้ายวนและมีเสน่ห์
นี่คือเหตุผลที่เชอริลนั้นเหมาะสมกับลิลิธอย่างที่สุด
ถ้าเธอไม่ใช่แวมไพร์ มีความเป็นไปได้สูงที่เธอจะไม่สามารถเซ็นสัญญาได้
“หุหุ มันนานแล้วนะที่เธอไม่ได้เรียกฉันมาเชอริล”
“ฉันเรียกคุณมาเพราะฉันมีเรื่องอยากจะถาม”
“แน่นอนฉันจะทำทุกอย่างที่ค้างคาวน้อยน่ารักของฉันต้องการ”
ลิลิธหัวเราะคิกคักอย่างยั่วยวน
เห็นได้ชัดจากน้ำเสียงของเธอว่าเธอปฏิบัติกับเชอริลเหมือนเด็ก แต่ในขณะเดียวกันการแสดงออกบนใบหน้าของเธอก็ดูเหมือนจะบอกเล่าเรื่องราวที่แตกต่างออกไป
เชอริลพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“มีผู้ชายคนหนึ่งที่ฉันอยากจะให้คุณจัดการกับความฝันของเขา”
"ฮะ?ใครกัน?"
“ชายคนหนึ่งพักอยู่ที่ชั้นสามของโรงแรมแห่งหนึ่งทางตะวันตกของเมืองนี้ ตำแหน่งที่แน่นอนของห้องของเขาคือ…”
หลังจากฟังคำอธิบายลิลิธ ก็หัวเราะคิกคักอีกครั้ง
“เข้าใจแล้ว ใช่จะให้ฉันถามอะไรเขาดีละ?”
“เกี่ยวการประชุมของเดมิก็อดและเหตุผลของมัน”
“อืม…ข้อมูลเกี่ยวกับเดมิก็อดเหรอ”
การแสดงออกของลิลิธ เปลี่ยนไปเล็กน้อย
เธอพยักหน้าอีกครั้งด้วยรอยยิ้มขี้อายแบบเดิม
"รอฉันกลับมา"
ซู่ๆ
ร่างของเธอหายไป
เธอกลายเป็นร่างวิญญาณและมุ่งไปหาเคน
เชอริลนั่งบนเก้าอี้และรอให้ลิลิธกลับมา
หลังจากผ่านไปประมาณสามสิบนาทีลิลิธ ก็ปรากฏตัวอีกครั้ง
เชอริลลุกขึ้นจากที่นั่งทันทีสีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความวิตกกังวล
“คุณกลับมาเร็วจริงๆ คุณได้ข้อมูลอะไรมาบ้าง?”
“…”
“…ลิลิธ?”
ลิลิธนิ่งเงียบไปชั่วขณะการแสดงออกของเธอก็ค่อนข้างแปลก
เธอมองเชอริลอยู่นานก่อนจะพูดด้วยสีหน้าแปลกๆ
“…ฉันล้มเหลว”
* * *
"คุณล้มเหลว? มันเกิดขึ้นได้ยังไง…”
ไม่ใช่เรื่องไร้เหตุผลที่เชอริลจะตกใจขนาดนี้
คนที่ยืนอยู่ต่อหน้าเธอคือราชินีซัคคิวบัสในตำนานไม่ใช่ปีศาจล่าฝันกิ๊กก๊อกธรรมดาๆ
เธอทำสัญญากับลิลิธเป็นเวลาหลายร้อยปีและขอให้เธอทำสิ่งเดียวกันนี้มานับครั้งไม่ถ้วนและไม่เคยพบกับความล้มเหลวเลยสักครั้งเดียว
“ชายคนนั้นเป็นเดมิก็อดด้วยหรือเปล่า”
ความคิดนั้นก็เกิดขึ้นในใจทันที
เพราะมันคงเป็นไปไม่ได้ที่ลิลิธจะแทรกซึมเข้าไปในความฝันของเดมิก็อดแม้ว่าเธอจะเป็นราชินีซัคคิวบัสก็ตาม
แต่ลิลิธส่ายหัว
“ไม่เขาเป็นมนุษย์นี่แหละ แต่ฉันไม่แน่ใจว่าควรจะเรียกเขาว่ามนุษย์อยู่หรือเปล่า”
“โปรดหยุดพูดแย่างคลุมเครือและอธิบายอย่างละเอียดหน่อย”
“อืม…”
ปีกของลิลิธกระพือปีกเล็กน้อยเพื่อแสดงความลำบากใจ
“พลังจิตของเขาแข็งแกร่งอย่างมาก ถ้าหากมนุษย์ธรรมดาเป็นเหมือนรั้วไม้ ฉันคิดว่าเขาเป็นกำแพงที่มั่นคง นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบกับคนที่มีจิตที่แข็งแกร่งยกเว้นเผ่ามังกรหรือเดมิก็อด”
การแสดงออกของเชอริลเริ่มแข็งขึ้น
“แล้วคุณบอกว่าเขาเป็นมนุษย์งั้นเหรอ?”
“ฉันมั่นใจเต็มที่ว่าเขาเป็น”
“แต่คุณกำลังเปรียบเทียบเขากับมังกรและเดมิก็อด?”
“ฉันจะไม่สามารถอธิบายได้อย่างถูกต้องว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหนหากไม่ใช้มันเป็นข้อมูลอ้างอิง”
ลิลิธบ่นอย่างขมขื่นแต่เชอริลยังคงสับสน
โดยธรรมชาติแล้วพลังทางจิตมีความแตกต่างกันอย่างมากขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลแม้ในหมู่มนุษย์
เท่าที่เชอริลรู้พลังจิตที่แข็งแกร่งที่สุดสามารถพบได้ในบุคคลสองประเภทเท่านั้น
วิซาร์ดและผู้อัญเชิญ
ผู้อัญเชิญที่ต้องทำสัญญาโดยตรงกับปีศาจและวิซาร์ดที่ต้องฝึกฝนพลังจิตของพวกเขาถือได้ว่าเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมในหมู่มนุษย์
อย่างไรก็ตามลิลิธสามารถเจาะและจัดการความฝันของวิซาร์ดระดับ 7 ดาวได้อย่างง่ายดายเช่นเดียวกับผู้อัญเชิญที่เซ็นสัญญากับปีศาจชั้นสูง
“ถ้าฉันดื้อที่จะลองอีกฉันอาจจะเข้าไปได้ แต่เขามีกลิ่นที่ค่อนข้างจะอันตรายดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะถอยห่างออกมา”
“กลิ่นอันตราย?”
“ฉันแน่ใจว่าเขาเซ็นสัญญากับแกรนด์ดยุกอีกคน”
"…อะไรนะ?"
คิ้วของเชอรีลขมวดขึ้นโดยไม่รู้ตัว
“แกรนด์ดยุก…คุณหมายถึงหนึ่งในผู้ปกครองของโลกปีศาจหรือเปล่า?”
“คุณคิดว่าฉันหมายถึงนกยูงจากโลกมนุษย์หรือเปล่าละ?”
“…”
ผู้อัญเชิญของแกรนด์ดยุกกำลังร่วมมือกับเดมิก็อด
ถ้าคำพูดของลิลิธเป็นจริงสถานการณ์ก็เลวร้ายกว่าที่เธอคิดไว้ในตอนแรก
“แกรนด์ดยุกคนไหน?”
“ฉันไม่รู้ ถ้าหากฉันพยายามหาคำตอบเขาคงจะสังเกตเห็นการปรากฏตัวของฉัน”
แม้ว่าลิลิธจะพูดอย่างใจเย็น แต่ความจริงที่ว่าจะมีคนสังเกตเห็นเธอในร่างวิญญาณของเธอนั้นแปลกในตัวของมันเอง
เชอรีลอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าทุกอย่างผิดพลาด
“ฮู…”
มันช่วยไม่ได้
ดังที่ลิลิธกล่าวไว้หากพวกเขาพยายามขุดคุ้ยต่อไปพวกเขาอาจถูกจับได้ซึ่งจะทำให้สถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างมาก
ในขณะนี้พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเฝ้าดูเคนในขณะที่รักษาระยะห่าง
