ตอนที่ 575 คิดว่าฉันจะร้องไห้เหรอ?

ครานี้กัดไม่หนัก

มันอ่อนโยน

แต่เนื่องจากเขากัดที่เดิมถึงสองครั้ง เฉียวเมียนเมียนจึงสะดุ้งด้วยความเจ็บปวด เธอกดหน้าอกของเขาแล้วพูดว่า “เหมาเยซื่อ มันเจ็บ...”

“คุณยังเรียกผมอย่างนั้นเหรอ” เหมาเยซื่อยิ้มขู่ จากนั้นเขาก็จูบเธออย่างแรง

ชายคนนี้จูบได้ดูดดื่มและลึก

ไม่นานนัก เฉียวเมียนเมียนก็หอบหายใจ หัวของเธอหมุนไปพร้อมกับดวงตาเบิกกว้างและเธอพยายามกลั้นหายใจ

ขณะที่เธอรู้สึกเหมือนกำลังจะหมดสติ ในที่สุดชายคนนี้ก็ปล่อยเธอออกอย่างช้า ๆ

อากาศบริสุทธิ์เข้าสู่จมูกของเธอ

เฉียวเมียนเมียนหายใจหอบหนักและรู้สึกราวกับว่าเธอเพิ่งฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้

เธอดูน่าสมเพชเมื่อสังเกตจากลมหายใจของเธอ

เขายังสอนเธอถึงวิธีหายใจขณะจูบ

อย่างไรก็ตาม จูบของเขานั้นรุนแรงและเร่าร้อนจนเธอแทบจะเป็นลม

ใจของเธอว่างเปล่า

จะให้เธอจำวิธีหายใจได้อย่างไร?

เทคนิคการจูบของผู้ชายคนนี้ดีขึ้นเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่จูบ เฉียวเมียนเมียนรู้สึกหวิว ๆ

เธอรู้สึกตื่นตัวเช่นกัน

เหมาเยซื่อมองดูเธออย่างขบขันและเสน่หา เขาลูบหลังเธอเบา ๆ และช่วยให้เธอรวบรวมลมหายใจ

“คุณยังหายใจไม่ออกขณะจูบอีกเหรอ ผมก็สอนไปแล้วนี่ หรือว่าเรายังฝึกกันไม่พอ”

เฉียวเมียนเมียนเงยหน้าขึ้นมองด้วยน้ำตา แม้ว่าเธอจะไม่พูดอะไร แต่เธอก็จ้องมองเขาด้วยสายตาที่กล่าวหา

ราวกับว่าเธอกำลังพูดว่า “เหมาเยซื่อ คนเลว กล้ารังแกฉันเหรอ!”

เหมาเยซื่อต้องการบังคับให้เธอเรียกเขาว่าสามี แต่หลังจากเห็นท่าทางที่น่าสงสารของเธอ หัวใจของเขาก็อ่อนลง

มันจะมากเกินไป ถ้าเขายังคงบังคับเธอต่อ

มันจะกลายเป็นการกลั่นแล้ง

แต่เขาอยากได้ยินเธอเรียกเขาว่าสามีจริง ๆ นี่น่า

เขาได้ยินที่เธอเรียกเขาว่าสามีกับเพื่อนของเธอ มันเป็นความรู้สึกที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงเมื่อเธอพูดต่อหน้า

ถ้าเฉียวเมียนเมียนเรียกเขาว่าสามี เขาจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

เธอไม่ยอมให้เขาแตะต้องเธอด้วยสิ

เขาจะเป็นเพียงคนเดียวที่ทุกข์ทรมาน

เขาตัดสินใจที่จะลืมมัน ในขณะที่เขากำลังทำให้ชีวิตของตัวเองยากขึ้น

นอกจากนี้ วันนี้เขาใจร้ายกับเธอมากแล้ว เขาทำให้เธอร้องไห้หลายครั้งแล้ว เขาทนไม่ได้ที่จะเห็นเธอร้องไห้อีก

ลืมมันไปเถอะ

ท้ายที่สุด การแต่งงานของพวกเขาก็ถูกต้องตามกฎหมาย และเขาเป็นสามีโดยชอบธรรมของเธอ

สักวันเธอจะต้องเรียกเขาว่าสามี

พวกเขาไม่ต้องรีบร้อน

“ได้ ได้ ไม่เป็นไร ถ้าไม่อยากเรียกก็ไม่ต้องเรียก ที่รัก” เหมเยซื่อพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่อ่อนโยน เกลี้ยกล่อมเธออย่างอดทน

“ได้โปรด อย่าร้องไห้อีกเลย ผมใจคอไม่ดีเลยที่เห็นคุณเป็นแบบนี้”

“ตาบวมดูไม่เข้ากับคุณเลย”

เฉียวเมียนเมียนจ้องมองไปที่เขา

“คุณคิดว่าฉันอยากจะร้องไห้ไหมล่ะ”

ทั้งหมดเป็นเพราะเขาใจร้ายกับเธอมากเกินไป

เขาเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอร้องไห้อย่างชัดเจน แต่เขาก็พยายามทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ

ฮึ่ม คนหน้าซื่อใจคด

“ผมผิดเอง” เหมาเยซื่อยอมรับความผิดพลาดของเขาอย่างรวดเร็วและขอโทษ

“ผมผิดเอง ผมผิด คุณจะตี จะดุ หรือจะทำอะไรก็ได้ ได้โปรดหยุดร้องไห้เถอะนะ”