209 - ดินแดนต้นกำเนิด
209 - ดินแดนต้นกำเนิด
“มนุษย์อย่างเจ้ากำลังพยายามเรียนรู้วิชาของพื้นที่ฝังศพโบราณ? มันเป็นไปไม่ได้เลย แม้ว่าพลังจะยิ่งใหญ่มาก แต่ก็ไม่มีผลอะไรกับเจ้า!” ยาเซียนเยาะเย้ยสือฮ่าว
อย่างไรก็ตามมันเพิ่งลอยอยู่ตรงหน้าเขาแล้วเขาจะยอมแพ้เพียงเพราะสิ่งที่ยาเซียนพูด? เขาตะคอกให้มันอธิบายสิ่งที่กล่าวมาข้างต้นอย่างละเอียด ยิ่งไปกว่านั้นเขาเริ่มจดจำมันอย่างระมัดระวัง แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักตัวอักษรเหล่านี้ แต่เขาก็ต้องการสลักมันไว้ในใจอย่างสมบูรณ์
“ คัมภีร์เหล่านี้ไม่มีประโยชน์สำหรับเจ้าจริงๆ เจ้ารู้หรือไม่ว่าต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขใดก่อนจึงจะสามารถบ่มเพาะได้?
เจ้าต้องเป็นอัศวินแห่งความตายยิ่งกว่านั้นเจ้าต้องถูกฝังอยู่ในหลุมฝังศพที่หายากที่สุดเป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งหมื่นปี
หลังจากไปถึงสถานะที่เจ้าไม่ได้มีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้วเจ้าจะรู้สึกได้ถึงพลังที่การบ่มเพาะของวิชานี้ปรากฏออกมา !” ยาเซียนกล่าว.
เมื่อสือฮ่าวได้ยินดังนั้นเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากถอนหายใจ มันดูเรียบง่าย แต่เขาเกือบลืมไปว่าตัวเองไม่ใช่อัศวินแห่งความตาย แม้ว่าเขาจะเป็นแต่เขาจะรอเป็นหมื่นปีได้อย่างไร?
สำหรับเขาแม้หลายทศวรรษก็ยังยาวนานเกินไป เขาจำเป็นต้องผงาดอย่างรวดเร็วแข็งแกร่งขึ้นในระยะเวลาอันสั้นที่สุด!
ในบริเวณรอบ ๆ ดวงตาของแห่งความตายทุกคนกลายเป็นสีแดงพวกเขาทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อศึกษาจารึกของเหล่านี้
ไม่ใช่ว่าอัศวินแห่งความตายทองคำทุกคนจะสามารถได้รับคัมภีร์บ่มเพาะอันล้ำค่าจากตระกูลตั้งแต่เกิดในเมื่อมีโอกาสมาถึงแล้วพวกเขาจะรีบไขว่คว้าไว้ให้ได้มากที่สุด
เหตุผลที่สือฮ่าวสามารถมองเห็นอักขระพวกนั้นได้เป็นเพราะผลของหินฝังศพเก้าวิญญาณ!
อย่างไรก็ตามการเผชิญหน้ากับภูเขาที่มีสมบัติ แต่ไม่สามารถคว้ามาเป็นของตัวเองได้ทำให้สือฮ่าวรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมอย่างยิ่ง มีคัมภีร์ระดับราชาพื้นที่ฝังศพอยู่ในนั้นด้วย!
หลังจากบันทึกข้อความบนแท่งทองแดงอย่างเงียบๆ สือฮ่าวถอนตัวโดยไม่สนใจเรื่องนี้อีกต่อไป
ฮ่อง!
ทันใดนั้นคลื่นพลังอันมหาศาลส่งมาจากเบื้องล่างเริ่มกลืนกินพลังแห่งความโกลาหลดูดซับแก่นแท้ของสวรรค์และปฐพี สามารถเห็นได้ว่าพลังงานที่หนาแน่นทั้งหมดจะถูกดูดลงไป
ราวกับว่ามีตาของพายุปรากฏขึ้นกลางทะเลกลายเหมือนเป็นกระแสน้ำวน มันน่ากลัวอย่างหาที่เปรียบมิได้กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง
“อ๊ะไม่!” มีอัศวินแห่งความตายทองคำคนหนึ่งกรีดร้องออกมาเพราะเขาถูกดูดลงจากขอบหน้าผาและเข้าสู่กระแสน้ำวน ด้วยเสียงดัง ปุ ร่างของเขาเขากลายเป็นละอองเลือดทันที!
นอกเหนือจากนี้ก้อนทองแดงยักษ์ทั้งหมดก็จมลงด้วยพลังลึกลับ
ช่วยข้าด้วย!" มีอัศวินแห่งความตายทองคำอีกคนที่ร้องออกมา
และมีอีกสองสามคนที่ล้มลงไม่ว่าร่างกายของพวกเขาจะส่องแสงอย่างไรพยายามอย่างเต็มที่แค่ไหนก็ยากที่จะต้านทาน
ไม่มีทางที่พวกเขาจะป้องกันชะตากรรมแห่งการทำลายล้างได้ พวกเขาถูกฆ่าตายทันทีโดยกระแสน้ำวนยักษ์กลายเป็นหมอกเลือดและถูกดูดลงไปข้างล่างของหุบเหว
การเปลี่ยนแปลงนี้กะทันหันเกินไป ตอนแรกมันยังคงสงบสุขอย่างยิ่งทุกคนกำลังศึกษาคัมภีร์ แต่ในพริบตาอัศวินแห่งความตายทองคำหลายคนก็เสียชีวิต
"ลุกขึ้น!"
ซานซางตะโกน นอกจากนี้เขายังพบกับอันตรายจนล้มลงเช่นกัน แต่เขามีสิ่งประดิษฐ์ลึกลับที่ฝังอยู่ในร่างกายของเขาซึ่งมันมีพลังมากมายมหาศาล แสงสีทองถูกปล่อยออกมาระเบิดระลอกคลื่นน้ำวน เขารีบบินกลับขึ้นไปอีกครั้ง
อย่างไรก็ตามใบหน้าของเขาซีดขาวลงเล็กน้อย มันอันตรายเกินไปจริงๆร่างกายและจิตวิญญาณของเขาเกือบจะถูกลบไปแล้ว
ปู!
ไม่ไกลออกไปมีอัศวินแห่งความตายที่ทรงพลังซึ่งแม้ว่าเขาจะไม่ใช่สายเลือดทองคำ แต่ความแข็งแกร่งของเขาก็เกินกว่าจะเปรียบเทียบได้ มันแข็งแกร่งยิ่งกว่าซานซางและเสิ่นหมิงแต่เขาก็ยังไม่สามารถหลบหนีจากหายนะได้
กระแสน้ำวนนี้มาอย่างรวดเร็ว แต่ก็จากไปอย่างรวดเร็ว ในพริบตาความสงบสุขก็กลับคืนสู่หลุมฝังศพ
อัศวินแห่งความตายที่มีศักยภาพทรงพลังมากกว่าสิบคนเสียชีวิตไปแล้ว
“นี่มันโชคร้ายเกินไปจริงๆ! ข้าเพิ่งจะเริ่มอ่านตัวอักษรบนก้อนทองแดงได้ไม่เท่าไหร่แต่ตอนนี้มันหายไปแล้ว”
“เจ้าควรจะมีความสุขที่รักษาชีวิตของตัวเองไว้ได้!”
สถานที่แห่งนี้มีเสียงดัง มีบางคนที่ไม่เต็มใจที่จะเห็นก้อนทองแดงจากไปบางคนที่ยังคงมีความหวาดกลัวอยู่ บางคนมีความยินดีที่พวกเขายังมีชีวิตรอด
“มันคือถ้ำที่เปิดออกโดยยึดโชคธรรมชาติของเราไป!” สองสามคนพูดด้วยความไม่พอใจ
โดยปกติหลังจากจารึกทองแดงและสิ่งประดิษฐ์พื้นที่ฝังศพปรากฏขึ้นมันจะคงอยู่เป็นเวลาพอสมควรทำให้พวกเขาได้รับโชคตามธรรมชาติอย่างสงบ อย่างไรก็ตามคราวนี้มันสั้นขนาดนี้จริงๆ
“เสิ่นหมิงเจ้าสามารถส่งยาเซียนเข้ามาได้, เราจะให้มันนำโชคธรรมชาติกลับคืนมา” ซานซางกล่าว
ในเวลาเดียวกันมีคนสองสามคนมองไปในทิศทางของสือฮ่าว
“ถึงเวลาแล้วที่เจ้าต้องไปด้วย” สือฮ่าวกล่าว
ยาเซียนทั้งสองต้นค่อนข้างไม่เต็มใจรวมทั้งของเสิ่นหมิงด้วย
เป็นเพราะถ้าพวกมันลงไปพวกมันจะต้องเผชิญกับรัศมีแห่งความตายที่แม้แต่อัศวินแห่งความตายก็สามารถทนได้ หากเลินเล่อแม้เพียงชั่วครู่อาจทำให้ชีวิตของพวกมันดับสูญไป
ต้นไม้เซียนบนไหล่ของสือฮ่าวไม่ต้องการเข้าไปเพราะแม้ว่ามันจะไม่ตาย แต่การทนต่อสภาพแวดล้อมประเภทนั้นก็ยังคงทำให้มันได้รับผลกระทบเป็นอย่างมาก
ยาเซียนอีกต้นก็ค่อยๆหายไปไหนหุบเหวสีดำมันมีแสงเปล่งประกายสีม่วง มีลักษณะเหมือนเซียนที่กำลังนั่งอยู่ปลดปล่อยแสงเก้าชั้นมีความศักดิ์สิทธิ์อย่างไม่น่าเชื่อ
มันเข้าสู่หุบเหวในตอนแรกมันยังคงสามารถปลดปล่อยแสงออกมาได้ แต่เมื่อเข้าไปถึงส่วนลึกความสว่างก็ถูกกลืนหายไปไม่สามารถมองเห็นได้อีก
ไม่มีใครทราบว่าหุบเหวนี้ลึกแค่ไหน!
“เจ้าควรไปเดี๋ยวนี้ไม่งั้นเราจะถูกเปิดโปง!” สือฮ่าวกระตุ้น
ต้นไม้เซียนไม่ต้องการ แต่ในที่สุดมันก็ยังคงเดินหน้าเข้าสู่หลุมฝังศพ
ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องที่น่าสังเวชดังขึ้นใต้ดินนั่นคือยาเซียนของเสิ่นหมิงเห็นได้ชัดว่ามีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้น
“อา…” แสงทรงกลมบินออกมาเกาะไหล่ของสือฮ่าวมันเป็นต้นไม้เซียนนั่นเอง หลังจากที่มุ่งหน้าลงไปมันก็รีบกลับขึ้นมาทันทีโดยไม่สนใจที่จะลงไปอีกครั้ง
"เกิดอะไรขึ้น?" อัศวินแห่งความตายทุกคนมองเข้ามาด้วยสีหน้าตกใจ
“ข้าได้ยินเสียงร้องของเพื่อนที่อยู่ข้างล่างและรู้สึกกลัวนั่นคือเหตุผลว่าทำไมข้าถึงกลับมา…” ต้นไม้เซียนพูด
ทุกคนพูดไม่ออก พวกเขาคิดว่ามันต้องเจออะไรบางอย่าง ปรากฎว่ามันแค่ใจเสาะเท่านั้น!
แสงทรงกลมสีม่วงพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วรัศมีวงแหวนทั้งเก้าดวงมืดสลัว ยาเซียนต้นนี้ได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างเซียนของมันสูญเสียแขนไปเพราะถูกบางสิ่งบางอย่างฉีกออก
ในช่วงเวลานั้นกลิ่นหอมฟุ้งออกมาสือฮ่าวต้องการที่จะรีบเร่งจับมันไว้!
"เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า?
เสิ่นหมิงถาม ยิ่งไปกว่านั้นนางได้ดึงหม้อที่บรรจุทรายสีเงินออกมาให้มันฝังรากเพื่อทำการฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว
“มีถ้ำโบราณแปลกๆ สิ่งมีชีวิตที่อยู่ด้านในมันฉีกร่างข้าออกจากกัน” ยาเซียนตอบกลับ
“อืมมีบางอย่างแปลกๆ ทำไมถึงมีถ้ำโบราณอยู่ในนั้น? ไม่ควรเป็นเช่นนี้!” ซานซางขมวดคิ้ว
“ไปเถอะไม่มีโชคตามธรรมชาติเหลืออยู่แล้ว เราควรกลับไป” มีกลุ่มอัศวินแห่งความตายทองคำพูดพร้อมกับถอนหายใจ
คนอื่นๆพยักหน้าทุกคนรู้สึกหมดหนทาง
สือฮ่าวตั้งตารอที่จะยุติเรื่องนี้นานแล้วเพื่อที่เขาจะได้จากไปเสียที มิฉะนั้นการอยู่ร่วมกันกับกลุ่มอัศวินแห่งความตายกลุ่มนี้เป็นเวลานานจะส่งผลให้ถูกเปิดโปงแน่นอน
“พี่ฮวงเจ้าลืมไปหรือเปล่า? เราต้องร่วมมือกันและเข้าไปในถ้ำโบราณนั้น ตำนานเล่าว่ามีวังลึกลับที่มีโชคธรรมชาติอย่างไม่มีใครเทียบได้อยู่ข้างใน!” เสิ่นหมิงกล่าว
“นี่…อันตรายเกินไป ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันมีไม่กี่คนที่สามารถรถกลับมาได้” สือฮ่าวไม่อยากไป
“คราวนี้การเตรียมการของพวกเรามีมากพอพวกเราทุกคนมีสมบัติพื้นที่ฝังศพไว้ต้านทานสิ่งที่ไม่เป็นมงคลได้ เราสามารถเข้าไปในพระราชวังโบราณนั้นได้อย่างแน่นอน”ซานซางกล่าว เขายังคงยืนกรานกับเรื่องนี้
“สถานที่นั้นมีความลับเกี่ยวกับราชาพื้นที่ฝังศพ!” เสิ่นหมิงแอบถ่ายทอดโดยบอกสือฮ่าว
สิ่งนี้ทำให้เขาหวั่นไหว ตอนนี้เขาต้องการพลังอย่างมากและนี่คือราชันย์ที่ถูกเรียกว่าอยู่ในระดับเดียวกับอันหลานและซือถูซึ่งเป็นตัวแทนของระดับพลังสูงสุดในโลกนี้!
มีความลับของบุคคลระดับนี้ในถ้ำโบราณใต้ก้นเหว?