Ep.989 - ทำเพื่อเมล็ดดอกไม้

Ep.989 - ทำเพื่อเมล็ดดอกไม้

ฮั่วเทียนอี้ดูไม่ผิด เป็นฉินเฟิงกับไป๋หลีจริงๆ ทั้งสองยืนหยัดเบื้องหน้าเขา ตะขาบกระหายเลือดตัวใหญ่อ้าปากกว้าง เตรียมกัดกิน

ฉินเฟิงยกมือขึ้น กลิ่นอายยะเยือกแผ่ออกมา อักษรรูนน้ำแข็งปกคลุมร่างของตะขาบกระหายเลือด

เจ้าตัวนี้เป็นแค่ระดับราชันย์เลเวล C มันจะเป็นคู่ต่อสู้ของฉินเฟิงได้อย่างไร?

ฉินเฟิงปลดปล่อยเทคนิคน้ำแข็ง อีกฝ่ายก็มิอาจต้านทาน ถูกแช่แข็งกลายเป็นรูปปั้นขนาดใหญ่ทันที

“เทคนิคระเบิดน้ำแข็ง!”

ฉินเฟิงเอ่ยปาก รูนน้ำแข็งเกิดการเปลี่ยนแปลง ระเบิดโครมทันที

ราวกับผลึกน้ำแข็งใสแตกตัวเป็นพลุ ดูงดงามมาก ช่วงเวลาแห่งความตายของแมลงสัตว์ร้ายน่าขยะแขยง กลับสามารถสร้างสีสันสวยงามเช่นนี้ นับเป็นการชะล้างสายตาของฉินเฟิงโดยแท้

จากนั้นผลึกสีเลือดร่วงตกลงมา มันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังงาน ฉินเฟิงเลิกคิ้วอย่างคาดไม่ถึง นี่คือแก่นสัตว์ร้ายที่คล้ายคลึงกับแก่นของอสูรโลหิต สามารถช่วยเพิ่มพลังชีวิตได้

อย่างไรก็ตาม ณ จุดนี้ ไม่ใช่เวลาที่ฉินเฟิงจะให้ความสนใจมัน เนื่องจากตะขาบกระหายเลือดจำนวนมากตกลงมาในเมืองที่ฉินเฟิงอยู่ หลังจากฉินเฟิงสังหารตะขาบกระหายเลือด กลิ่นอายแห่งความตายก็แผ่ออกมา ตะขาบกระหายเลือดที่อยู่รอบๆ สับขานับร้อยวิ่งเข้าหาเขาอย่างบ้าคลั่ง

“มิสเตอร์ฉิน …” ฮั่วเทียนอี้ประหวั่นลนลาน ขนาดผู้ใช้พลังยังรู้สึกหวาดกลัวต่อกลิ่นอายของตะขาบกระหายเลือด นับประสาอะไรกับเขาที่เป็นวัยรุ่นธรรมดา ยังไม่ได้รับการปลุกพลัง อวัยวะภายในทั้งห้ากำลังถูกบดขยี้แทบแหลกสลายด้วยกลิ่นอายนี้

“มาเถอะ” ฉินเฟิงไม่สนใจตะขาบกระหายเลือด ให้ไป๋หลีพาฮั่วเทียนอี้ออกไป

หวือออ! ทั้งสามหายวับไปจากสถานที่เดียวกัน ปรากฏขึ้นอีกครั้งบนยอดอาคารสูง

ปัง! หลายคนกระแทกประตูเปิดชั้นดาดฟ้า เข้ามาที่นี่ด้วยเช่นกัน เมื่อเห็นฉินเฟิงอีกสองคนอยู่ที่นี่ พวกเขาก็ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนตวาดว่า “เจ้าพวกเด็กเหลือขอ! รีบเข้าไปซ่อนข้างในเร็วเข้า อย่าอวดดีเกินไป อยู่ในที่เตะตาแบบนี้เดี๋ยวก็ถูกพวกตะขาบจับกินหรอก เข้าไปในอาคารซะ! อย่างน้อยก็ยังปลอดภัยชั่วคราว”

หลังจากนั้น คนเหล่านี้ก็ไม่ได้สนใจฉินเฟิงกับอีกสองคนอีก พวกเขาวางอาวุธลงทีละชิ้น และเริ่มประกอบมัน

ไม่ต้องสงสัยเลย ว่าคนพวกนี้คือมือปืน

หลายคนสวมเกราะเหล็กกล้า ขับหุ่นยนต์ที่มีความสูงกว่าสิบเมตร บินขึ้นมาบนยอดอาคาร คอยซุ่มยิงตะขาบกระหายเลือดในมุมสูง

ฉินเฟิงไม่สนใจพวกมัน มองฮั่วเทียนอี้ “ก่อนหน้านี้เธอขายดอกกุหลายสีทองให้กับพวกเรา มันสวยมากๆเลย ไม่ทราบว่าเธอพอจะมีเมล็ดพันธุ์ของมันไหม?”

ฮั่วเทียนอี้อึ้งไปชั่วขณะ เขาไม่นึกเลย ว่าเวลาเช่นนี้ ฉินเฟิงจะยังมีใจถามเกี่ยวกับเมล็ดพันธุ์ดอกไม้

“ยังพอมีเหลืออยู่บ้างที่บ้านครับ”

“งั้นไปที่นั่นกัน พวกเราจะรับซื้อทั้งหมด แน่นอน ถึงจะบอกว่าทั้งหมดแต่ก็ยังเหลือให้เธอเพาะพันธุ์มัน ไม่ได้หมายความว่าฉันจะรวบซื้อกิจการเธอทั้งหมดในทีเดียว” วัยรุ่นคนนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะสามารถปลุกพลังได้ตอนไหน บางทีดอกกุหลาบสีทองอาจเป็นสิ่งที่อีกฝ่ายใช้พึ่งผิงเพื่อความอยู่รอดก็ได้

ฮั่วเทียนอี้หันไปมองรอบๆ ในหัวใจฟุ้งไปด้วยความหวาดกลัว แม้จะเคยเห็นฉินเฟิงใช้เทคนิคไปเมื่อครู่ แต่ฮั่วเทียนอี้ยังไม่รู้ว่าฉินเฟิงทรงพลังขนาดไหน

“นั่นไม่มีปัญหา เอาไว้หลังจากกองทัพกำจัดตะขาบกระหายเลือดพวกนี้ได้แล้ว ผมจะพาคุณไปรับมัน” ฮั่วเทียนอี้ไม่กล้าโต้แย้งคำพูดของฉินเฟิง

ฉินเฟิงไม่ต้องการมีส่วนร่วมในการต่อสู้ครั้งนี้ การรุกรานของเลเวล C ไม่มากพอให้ความสนใจ ตอบอย่างไม่แยแสว่า “ไม่จำเป็นต้องกลัวอันตราย ไปกันเดี๋ยวนี้เลย บ้านเธออยู่ที่ไหน?”

ฉินเฟิงเปิดแผนที่ ให้ฮั่วเทียนอี้ชี้ตำแหน่ง

ฮั่วเทียนอี้กล้ำกลืนฝืนทน สุดท้ายกล่าวว่า “มิสเตอร์ฉิน คุณไม่ใช่ผู้ใช้พลังหรอกหรือ? ทั้งๆที่คุณดูแข็งแกร่งมากแท้ๆ คุณอย่าเพิ่งสนใจเมล็ดพวกนี้ แล้วไปรับมือกับศัตรูไม่ดีกว่าหรอ? มิสเตอร์ฉิน ได้โปรดช่วยพวกเรากำจัดตะขาบกระหายเลือดด้วย แล้วผมจะมอบเมล็ดพันธุ์ทั้งหมดให้คุณ! ไม่อย่างนั้น … ไม่อย่างนั้นล่ะก็ …”

ฮั่วเทียนอี้รู้สึกกังวลเล็กน้อย เพราะเขาไม่สามารถคิดคำใดๆที่สามารถข่มขู่ฉินเฟิงได้ ตัวเขาเองก็ไม่มีความแข็งแกร่งพอที่จะคุกคามฉินเฟิง

ฉินเฟิงเห็นฮั่วเทียนอี้ทำตัวตรงไปตรงมาและกล้าหาญ แต่ในใจของเขารู้สึกไม่สบอารมณ์นิดหน่อย

สมแล้วที่เป็นวัยรุ่นที่ได้รับการเลี้ยงดูมาในยุคแห่งความสงบ

ในมิติของฉินเฟิง เผชิญหน้ากับการรุกของของกองทัพสัตว์ร้าย การลุกขึ้นต่อต้านก็เพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอด

แต่ในสายตาของฮั่วเทียนอี้ การลุกขึ้นต่อสู้กลับกลายเป็นความรับผิดชอบ เป็นหน้าที่ของวีรบุรุษ กระทั่งเปล่งวาจาบังคับคนที่ไม่สนใจ

“เอาอย่างนั้นก็ได้ แลกกับเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ของเธอ ฉันจะช่วยลงมือเอง”

ในความเป็นจริงแล้ว จะดีกว่าถ้าฉินเฟิงไม่ทำอะไร เพราะเขาไม่ใช่คนของมิติแห่งนี้ หากเปิดเผยฝีมือมากเกินไป เป็นเรื่องง่ายที่จะกระตุ้นให้ผู้คนบนเกาะนี้ตื่นตัวและเพ่งความสนใจมา ผลลัพธ์จากนั้นจะเป็นอย่างไรต่อไปยังไม่ชัดเจน

แต่ที่แน่ๆพวกตะขาบกระหายเลือดในเมือง เลือดของพวกมัน ไม่มีค่าพอให้เปื้อนชายเสื้อฉินเฟิง

“เทคนิคผู้ใช้รับเทพแห่งความตาย!”

ฉินเฟิงปลดปล่อยอบิลิตี้ ร่างแยกทั้งสิบปรากฏขึ้นทันที

ก่อนหน้านี้ช่วงที่ฉินเฟิงเลเวล A7 เขาสามารถปลดปล่อยผู้รับใช้ได้ 7 คนก็จริง แต่หลังจากมาถึงเลเวล S มันมิใช่เพียงการเพิ่มพูนพลังในระดับก้าวไปข้างหน้า แต่เป็นการเพิ่มพูนพลังในระดับกระโจนไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง ฉะนั้นที่ฉินเฟิงสามารถปลดปล่อยผู้รับใช้สิบคนในคราวนี้ ใช่จะเป็นไปไม่ได้

สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ความแข็งแกร่งของผู้รับใช้พวกนี้ ทั้งหมดล้วนเป็นเลเวล S!

แม้กลิ่นอายของเลเวล S จะถูกบดบังไว้ด้วยรูนแห่งความมืด แต่ก็ยังสามารถข่มขวัญให้ผู้คนหวาดกลัว พวกทหารมือปืนก่อนหน้านี้ที่เลิกสนใจฉินเฟิงกับอีกสองคน หันกลับมาด้วยความประหลาดใจ ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้าง มองฉินเฟิงด้วยความตกใจ

“ไปซะ!”

ผู้รับใช้แห่งความมืดกระจายตัวไปทุกทิศทาง ตะขาบกระหายเลือดที่อยู่ใกล้ที่สุดถูกเหยียบย่ำใต้เท้าของพวกเขา

ตะขาบกระหายเลือดตัวหนึ่งมีพลังมากเป็นพิเศษ ความแข็งแกร่งของมันไปถึงระดับจักรพรรดิเลเวล C แล้ว ลำตัวยาวกว่าสิบเมตร ความสูงของเท้าและลำตัวคือสองเมตร รถยนต์และยานรบที่จอดอยู่ริมถนน ไม่สามารถขัดขวางมันได้เลย

แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก

เท้าของตะขาบกระหายเลือดจิ้มลงบนพื้นถนนแข็งๆ เจาะลึกลงไปเป็นหลุมใหญ่ มนุษย์ที่สวมเกราะรบหุ่นยนต์พยายามเข้าสกัดกัน แต่ไม่มีทางที่จะต่อต้านได้เลย

ฟัฟฟฟฟ! เท้าข้างหนึ่งของตะขาบเจาะเกราะของหุ่นยนต์ พุ่งทะลุร่างของทหาร

สหายคนอื่นๆเมื่อเห็นฉากนี้ ดวงตาของพวกเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน ต้องการที่จะเร่งไปช่วยชีวิตสหายของพวกเขา

แต่ในเวลานั้นเอง ผู้รับใช้แห่งความมืดได้มาถึง ร่างของพวกเขาตกลงเหนือหัวของตะขาบ

ในสายตาของคนอื่นๆ ฉากนี้ไม่ต่างจากพฤติกรรมรนหาที่ตาย แต่วินาทีต่อมา ดวงตาของทั้งหมดต้องเบิกกว้างด้วยความตะลึง

เห็นแค่เพียงนับจากตำแหน่งเหนือหัวของตะขาบกระหายเลือด จู่ๆทรุดตัวลงอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าทั่วร่างของมันสูญสิ้นเรี่ยวแรงไป สีเข้มเริ่มซีดจาง พลังชีวิตถูกระบายออกไปอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวมันถูกเปลี่ยนกลายเป็นซากแมลงแห้งๆและลีบแบน ไร้ซึ่งพลังชีวิตใดๆ

ร่างเงานั้นสะบัดเท้า ก้มคว้าแก่นสัตว์ร้ายของตะขาบกระหายเลือดไว้ในมือ จากนั้นก็ลอยออกไป เปลี่ยนเป้าหมายไปหาตะขาบกระหายเลือดอีกตัวหนึ่ง

ด้วยความแข็งแกร่งของฉินเฟิง เมืองแห่งนี้ ทั้งหมดตกอยู่ภายใต้พลังสมาธิของเขา ผู้รับใช้แห่งความมืดทั้งสิบถูกส่งออกไป ทุกที่ที่พวกเขาก้าวผ่าน ล้วนราบเป็นหน้ากลอง แม้หญ้าสักต้นก็ไม่มีงอกให้เห็น!

บนดาดฟ้า เหล่าทหารและฮั่วเทียนอี้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ทุกคนมองมาทางฉินเฟิงด้วยความยำเกรง ยังไม่พอ ในแววตายังสะท้อนถึงร่องรอยจางๆของความหวาดกลัว

นั่นเพราะเทคนิคของฉินเฟิงแปลกประหลาดมาก นี่แสดงให้เห็นว่าเขาคือผู้ใช้อบิลิตี้แห่งความมืด

ผู้ใช้พลังเช่นนี้ ในความเป็นจริงแล้วในมิติส่วนใหญ่ ไม่ค่อยเป็นที่ต้อนรับ!