ตอนที่ 565 มองแปลก ๆ
“แล้วนายเห็นด้วยไหมล่ะ” เซินโย่วเงยหน้าขึ้นด้วยความตื่นเต้น
กงเซลีจ้องมองลึกในขณะที่เขายังคงจ้องเธอและพยักหน้า “ผมจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยคุณ แต่คุณก็รู้นี่ว่าอย่างอาซื่อ ผมจะบังคับให้เขาทำนั่นทำนี่ได้ยังไง...”
“นายแค่ช่วยทำให้เฉียวเมียนเมียนออกห่างจากอาซื่อ ฉันจะจัดการส่วนที่เหลือเอง” สายตาของความเกลียดชังปะปนอยู่ภายในดวงตาของเธอ ขณะที่เธอพูดถึงเฉียวเมียนเมียน ความเกลียดชังนั้นรุนแรงมากจนกงเซลีรู้สึกได้
เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “โย่วโย่ว คุณเกลียดเฉียวเมียนเมียนมากงั้นเหรอ? เพียงเพราะคุณคิดว่าเธอแย่งอาซื่อจากเธอนี่นะ?”
เซินโย่วตกตะลึง
เธอรู้ได้ทันทีว่ากงเซลี กำลังพยายามแก้ต่างให้กับเฉียวเมียนเมียน นั่นทำให้เธอไม่มีความสุขขึ้นมาทันที
“เซลี นายคิดว่าฉันไม่ควรเกลียดเธออย่างงั้นเหรอ?” ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง
“นายเป็นคนช่วยตรวจสอบภูมิหลังของเธอก่อนหน้านี้ไม่ใช่เหรอ นายก็รู้นี่ว่าภูมิหลังของเธอเป็นยังไง นายไม่กังวลบ้างเหรอ เธออยู่กับอาซื่อเพราะเพราะเธอต้องการหาผลประโยชน์จากเขาน่ะ?”
“แม้ว่าอาซื่อจะเป็นคนที่เก่งกาจและประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน แต่เขาไม่เคยมีประสบการณ์ด้านความรัก ถ้าพูดถึงเรื่องความสัมพันธ์เขาก็เหมือนกับกระดาษเปล่า เฉียวเมียนเมียนชวนให้เขาจดทะเบียนสมรสกับเธอ นายไม่รู้สึกว่าเธอฉลาดแกมโกงมากไปเหรอ?”
“ฉันก็แค่เป็นห่วงว่าอาซื่อจะถูกเธอหลอก”
กงเซลีเงียบไปครู่หนึ่ง “ผมแค่เห็นต่างออกไป”
เซินโย่วมองเขาด้วยความตกใจ “เซลี นี่นาย...”
“ใช่ อาซื่อเป็นคนที่โดดเด่นมาก แต่ถึงแม้เฉียวเมียนเมียนจะมีเจตนาแอบแฝง มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะไม่มีความรักต่อเขาเลย นอกจากนี้ ผมเชื่อนะว่าอาซื่อฉลาดกว่าใคร ไม่ง่ายเลยที่จะมีใครไปหลอกเขา”
“เซลี ทำไมนายถึงเข้าข้างเธอ และพูดเพื่อเธอแบบนี้?” เซินโย่วนึกถึงสายตาที่เขามองเฉียวเมียนเมียนในคืนนั้นที่คลับแห่งนั้น มันผิดปกติไปเล็กน้อย และตอนนี้...
ความรู้สึกอันตรายนี้ทำให้เธอตื่นตระหนก
ลมหายใจของเธอเร็วขึ้น และเธอก็รู้สึกโกรธขึ้นมาจริง ๆ โดยไม่รู้ว่าทำไม
เธอรู้ว่ากงเซลีชอบเธอ
ดังนั้นแม้ว่าเขาจะมีคู่เดทหรือผู้หญิงรอบตัวมากมาย และดูเหมือนเขาเป็นเสือผู้หญิง เธอรู้ชัดเจนว่าพวกนั้นเป็นเพียงของเล่นของเขา
เขาไม่เคยรู้สึกอะไรกับผู้หญิงเหล่านั้นเลย
ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจว่าเขาจะควงกับใคร
เธอไม่เคยเปรียบเทียบตัวเองกับผู้หญิงต่ำ ๆ และราคาถูกเหล่านั้น
เธอไม่เคยต้องกังวลว่ากงเซลีจกตกหลุมรักผู้หญิงคนอื่นเช่นกัน
เธอรู้ว่าความรู้สึกของเขาซื่อสัตย์และภักดีต่อเธอเพียงใด
แต่ ณ เวลานี้...
เธอรู้สึกถึงความกลัวและอันตรายนั้นจริง ๆ
เธอประเมินเฉียวเมียนเมียนต่ำเกินไป
ผู้หญิงคนนั้นมักจะทำให้เธอรู้สึกกลัวและไม่ปลอดภัย
“ผมไม่ได้พูดเพื่อเธอหรือเข้าข้างเธอ ผมแค่พูดไปตามความเป็นจริง โย่วโย่ว คุณแน่ใจหรือว่าต้องการทำแบบนั้น แม้ว่าอาซื่อจะเลิกกับเธอจริง ๆ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะคบกับคุณ...”
“นายไม่อยากช่วยฉันแล้วล่ะสิ?” เซินโย่วถามอย่างสงสัย ขณะที่ความโกรธฉายบนแววตาของเธอ
“กงเซลี นายก็ถูกเฉียวเมียนเมียนหลอกล่ออีกคนแล้วล่ะสิ?”
กงเซลีขมวดคิ้ว “พูดไร้สาระอะไร?”
“คืนนั้น ฉันเห็นนะ นายมองเธอแปลก ๆ” ความโกรธของเซินโย่วผุดขึ้น ขณะที่เธอพูด “ถ้านายไม่อยากช่วยก็ลืมมันไปซะ เปิดประตู ฉันจะลงไปเดี๋ยวนี้”
“โย่วโย่ว?”
“ทำไม พวกนายถึงได้ตกหลุมรักเธอ เธอเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ?”
