ตอนที่ 561 เขาเลือกผู้หญิงคนนั้นด้วยตัวเอง
เขาจริงจังมากเหมือนติดป้ายบอกว่า ‘ห้ามเข้ามาใกล้’ ไว้ทั่วทั้งตัว มันทำให้เขาดูห่างเหินมากกว่าปกติ
ไม่ว่าเขาจะเดินไปที่ใด ผู้คนต่างถอยเปิดทางให้โดยอัตโนมัติ
บอร์ดี้การ์ดที่มากับเขา วางธนบัตรสองสามใบไว้ที่เคาน์เตอร์พร้อมกับพูดกับบาร์เทนเดอร์ว่า
“นี่ ค่าเครื่องดื่มของคุณเซิน”
กงเซลีและหยางเชาชิงเป็นลูกค้าประจำของบาร์แถบนี้
ผู้คนมากมายที่นี่ต่างรู้จักเขา
แต่มีไม่กี่คนที่รู้จักเซินโย่ว
นอกจากพวกชนชั้นสูงแล้ว พวกเขาส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร
แต่เมื่อพวกเขาเห็นกงเซลีลากผู้หญิงคนหนึ่งออกไป พวกเขาอดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็น
“คุณชายกงพาใครไปด้วยน่ะ เธอสวยและมีเสน่ห์มาก เธอเป็นแฟนคนใหม่ของเขาหรือเปล่า?”
“แฟนเหรอ? ผู้หญิงคนหนึ่งของเขาล่ะมั้ง รอบตัวเขาต่างมีผู้หญิงมากมายรอบตัวคุณชายกง แล้วเธอเคยเห็นว่าเขายอมรับว่าใครเป็นแฟนของเขาสักคนไหมล่ะ?”
“ผู้หญิงคนนั้นดูคุ้นเคยกับเขานะ เธอดูไม่เหมือนพวกแมงเม่าหรือดาราดัง ฉันคิดว่าคุณชายกงน่าจะคิดอะไรพิเศษกับเธอ มากไปกว่าผู้หญิงเหล่านั้นของเขา”
“เธอจะเป็นแฟนของคุณชายกงได้หรือเปล่านะ?”
.............
ด้านนอกบาร์
กงเซลีพาเซินโย่วเข้าไปในร และปล่อยเมื่อเขาปิดประตูแล้ว
เซินโย่วตะโกน “กงเซลี หูหนวกหรือเปล่า ฉันบอกไปแล้วนี่ ว่ายังไม่อยากกลับบ้าน นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงมาตัดสินใจแทนฉัน”
เธอเอื้อมมือไปจับประตู
เมื่อเห็นดังนั้น กงเซลีจึงกดปุ่มล็อคประตูไว้
“กงเซลี นายกำลังทำอะไร” เซินโย่วหันกลับมามองเขา “เปิดประตู ฉันจะออกไป”
“เซินโย่ว เรื่องนี้ ฉันควรเป็นฝ่ายถามเธอมากกว่านะ”
กงเซลีหยิบบุหรี่ออกมาจากซอง แล้วเสียบเข้าไปในปากของเขา เขาหันกลับมามองเธออย่างเย็นชา “เธอนั่นแหละ กำลังทำอะไร”
เซินโย่วตะลึง “นายหมายความว่าอะไร”
“อาซื่อแต่งงานไปแล้วนะ เขาเลือกผู้หญิงคนนั้นด้วยตัวเอง เธอก็ควรจะชัดเจนว่าเขามั่นใจในสิ่งที่เขาเลือก เขาก็ตรงไปตรงมามาโดยตลอด แล้วมีอะไรที่เธอยังคงยึดติดอีก หะ?”
“สิ่งที่เธอทำอยู่ตอนนี้ มันคือการผลักให้เขาออกไปไกลจากเธอก็เท่านั้น มันไม่มีความหมายอะไรเลยนะ”
“พอเถอะโย่วโย่ว เธอกับอาซื่อมันเป็นไปไม่ได้แล้ว”
ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่เขาทนไม่ได้ที่จะพูดกับเธอ
ถึงแม้ว่าเหมาเยซื่อจะยังไม่แต่งงาน เธอก็คงไม่มีโอกาสได้อยู่กับเขา
ด้วยบุคลิกอย่างเหมาเยซื่อ ถ้าเขาชอบผู้หญิงคนนี้จริง ๆ เขาคงไม่ปล่อยให้เธอรอนานขนาดนี้
เขาไม่มีความรู้สึกเชิงชู้สาวกับเซินโย่วมาตั้งแต่แรก
ถ้าเธอยังตามเขาต่อไป มันจะยิ่งน่าอึดอัดมากขึ้นเท่านั้น
เซินโย่วเป็นคนทำอะไรมีเหตุมีผลและหยิ่งในศักดิ์ศรีมาโดยตลอด
มีเพียงเหมาเยซื่อเท่านั้น ที่เธอไม่สามารถทำแบบนั้นได้
เมื่อเห็นว่าเธอเป็นอย่างไร กงเซลีก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย
แทนที่จะปลอบโยนเธอเหมือนแต่ก่อน และพูดสิ่งที่ให้ความหวังแก่เธอ เขากลับบอกความจริงอันยากเย็นอย่างไร้หัวใจและโหดร้ายกับเธอในตอนนี้
“ยอมรับความจริงเถอะ อาซื่อเขาไม่ได้รับเธอ เขาไม่เคยแสดงออกให้เห็นเลย แม้ว่าภรรยาของเขาจะเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เฉียวเมียนเมียน คนนั้นก็ไม่ใช่เธออยู่ดี โย่วโย่ว เธอเคยเป็นเพื่อนกับเขามานานแค่ไหนแล้ว คุณไม่เข้าใจเขาเลยเหรอ?”
“ถ้าเขารู้สึกบางอย่างกับใครจริง ๆ เขาจะไม่ให้คนนั้นรอนานหรอก แต่กับเธอ....”
