บทที่ 1: อาแจ็กซ์
บทที่ 1: อาแจ็กซ์
เมืองโวลาร์ เขตซโรเชสเตอร์
เมืองโวลาร์เป็นหนึ่งในเมืองที่มีชื่อเสียงภายใต้อาณาจักรดราตัน เป็นหนึ่งในเมืองที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดเนื่องจากได้รับรายได้ที่ดีเยี่ยมสำหรับราชอาณาจักร หนึ่งในเหตุผลหลักของชื่อเสียงคือ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าซิลเวอร์ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าซิลเวอร์ เป็นเหมือนศูนย์รับสมัครทหาร มันเพิ่มความประทับใจให้กับเมืองโวลาร์ เนื่องจากมีบุคคลที่มีชื่อเสียงมากมายในกองทัพที่มาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนี้
ในพื้นที่โล่งด้านหลัง สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าซิลเวอร์ เด็กชายอายุ 7 ถึง 8 ขวบกำลังลากหิน 50 จินที่ผูกไว้ที่เอวของเขา เหงื่อไหลทั่วร่างกาย แต่ถึงกระนั้นเขาก็กัดฟันขณะที่ลากมันไปเรื่อยๆ
“เมื่อเร็วๆ นี้ฝันร้ายของข้าแย่ลงเรื่อย ๆ ข้าควรจะเพิ่มการฝึกฝน” เด็กชายพึมพำขณะที่เขาลากหินไปเรื่อย ๆ
ชื่อของเขาคืออาแจ็กซ์ แม้ว่าเขาจะดูเหมือนเขาอายุแปดขวบ แต่เขาก็อายุแค่หกขวบ การฝึกของเขาได้ฝึกฝนร่างกายของเขาให้ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นเนื่องจากระบบการฝึกฝนของเขา ตั้งแต่อายุ 4 ขวบ เขาเริ่มฝึกฝนอย่างขยันขันแข็งทุกวัน
.....
เมื่อเขาอายุได้ 3 ขวบเขาเริ่มประสบกับฝันร้ายแปลกๆในการนอนหลับของเขาทุกวันซึ่งทำให้เขานอนไม่หลับตลอดทั้งคืน เนื่องจากการนอนหลับไม่เพียงพอ เขาจึงดูอ่อนแอมาก มีรอยคล้ำรอบดวงตา
เมื่อเขาอายุได้สี่ขวบชายชราคนหนึ่งได้เข้าร่วมสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเพื่อสอนเด็กๆ ในการฝึกของพวกเขา ทุกคนรู้จักเขาในนามผู้อาวุโสโบรอน
“เฮ้ เจ้าสารเลวน้อย ถ้าเจ้าอยากนอนหลับอย่างสงบก็ฝึกร่างกายของเจ้าสิ”
อาแจ็กซ์ตกใจมากเพราะเขาไม่ได้บอกใครเกี่ยวกับฝันร้ายของเขาแต่อย่างใด ชายชราคนนี้รู้เพียงแค่มองเขา อาแจ็กซ์พยายามถามคำถามมากมายเกี่ยวกับวิธีที่เขารู้ แต่ผู้อุโสไม่ได้ให้คำตอบใดๆ ดังนั้นเขาจึงหยุดถามคำถามไป
แม้ว่าเขาจะยังคงสงสัย แต่เขาก็เชื่อผู้อาวุโส ผลของความพยายามนี้น่าตกใจ เขานอนหลับอย่างสงบเป็นครั้งแรกในรอบปีในวันนั้น
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เขาเริ่มฝึกเพื่อปราบฝันร้าย
.....
" เฮ้ เจ้าเปี้ยก หยุดฝันและมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝน " ผู้อาวุโสโบรอนตะโกนใส่เขา
อาแจ็กซ์ ตื่นจากความงุนงงและเริ่มการฝึกอย่างมีสมาธิ
เด็กอีกหลายคนกำลังฝึกอยู่นอกสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่ไม่ใช่ทั้งหมดที่มีสมาธิเท่ากับอาแจ็กซ์
ถึงกระนั้นพวกเขาบางคนก็ทำดีที่สุดแล้ว
ถ้าพวกเขาสามารถออกแรง 1,000 จินได้เมื่ออายุ 15 ปี พวกเขาจะถูกเกณฑ์ทหารและมีสถานะที่เหมาะสม
พวกเขายังสามารถปรับปรุงอันดับของพวกเขาได้โดยการทำประโยชน์ให้กับราชอาณาจักร ดังนั้นนี่เป็นเพียงก้าวแรกสำหรับพวกเขาสำหรับอนาคตที่ยอดเยี่ยมของพวกเขา
ในโลกนี้ผู้คนที่สามารถพัฒนาร่างกายได้ด้วยการฝึกฝน พวกเขาถูกเรียกว่าผู้ฝึกฝน
สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าดำเนินการฝึกซ้อมทุกวันเพื่อเพิ่มจำนวนเด็กที่ฝึกกำลังกายเป็น 1,000 จินเมื่ออายุ 15 ปีเพื่อที่พวกเขาจะได้รับการเกณฑ์ทหารจากราชอาณาจักร
" เดม่อนพักผ่อนสัก 5 นาทีแล้วเริ่มวิ่งรอบสนาม "
" เฮคเตอร์ให้ความสำคัญกับหมัดนั้นมากขึ้น "
" เจสันเจ้าเป็นพี่คนโตของเด็กทั้งหมดที่นี่ แต่เจ้ายังคงยกน้ำหนักเท่าน้องชายของเจ้าเพิ่มน้ำหนักของเจ้าเดี๋ยวนี้ ! "
ผู้อาวุโสโบรอนตะโกนใส่เด็กๆอย่างต่อเนื่องขณะที่เขาสั่งพวกเขา ในไม่ช้าดวงอาทิตย์ก็เริ่มลาลับลงเมื่อเวลากลางคืนมาถึง
" เอาล่ะ เราจะพอแค่นี้สำหรับวันนี้ ทุกคนควรจะมาที่นี่ภายในหกโมงเช้าพรุ่งนี้จะไม่มีอาหารเช้าหรืออาหารกลางวันสำหรับคนที่มาสาย ! " ผู้อาวุโสโบรอนสั่งเสียงดัง
" ครับท่าน ! " เด็ก ๆ ทุกคนตะโกน พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าการฝึกซ้อมเสร็จสิ้นในวันนี้
" อาแจ็กซ์รอที่นี่ก่อน ข้าต้องการคุยกับเจ้าเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง " ผู้อาวุโสโบรอนบอกให้อาแจ็กซ์หยุดขณะที่เด็ก ๆ ทุกคนกลับไปที่ห้องของพวกเขา
“ตกลง ผู้อาวุโส” อาแจ็กซ์หยุดและรอจนกว่าเด็กทั้งหมดจะออกจากพื้น
อาแจ็กซ์เคารพผู้อาวุโสโบรอนมาก ผู้อาวุโสโบรอนเล่าเรื่องตำนานและประวัติศาสตร์มากมายรวมทั้งให้ความสนใจเป็นพิเศษกับการฝึกอาแจ็กซ์ด้วยแบบฝึกหัดต่างๆซึ่งช่วยให้เขาระงับฝันร้ายได้
อาแจ็กซ์สงสัยว่าครั้งนี้ผู้อาวุโสโบรอนกำลังจะสอนอะไรกับเขา