ตอนที่ 548 น็อค
สิ่งที่เขาคิดไว้คือความคิดว่าจะรู้สึกยังไงถ้าเขาตรึงเธอไว้ที่เก้าอี้ตัวนั้น... มันจะเป็นยังไงนะ?
ร่างกายของเขาเริ่มมีปฏิกิริยาทันทีที่เขาคิดเช่นนั้น
“เหมาเยซื่อ..ทำไมคุณถึงอยู่...” เฉียวเมียนเมียนไม่รู้ว่าชายคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่
ดวงตาของเธอเบิกกว้างและตื่นตระหนกเล็กน้อย
“เว่ยเจิ้งบอกว่าคุณมาถึงแล้ว”
เหมาเยซื่อผลักความคิดนั้นออกจากหัวของเขาและมองไปที่เธออย่างอ่อนโยน
“ผมเลยแวะมาดู”
“โอ้ งั้นเหรอคะ?” เฉียวเมียนเมียนกระพริบตาด้วยความตกใจ
เขาต้องได้ยินที่เธอพูดแน่ ๆ
เขาต้องรู้แล้วว่าเธอโกหกต่อหน้าเพื่อนของเขา
แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เปิดเผยมันออกมา
เขาตั้งใจจะช่วยให้เธอไม่ต้องอับอายใช่ไหม?
“อืม” เหมาเยซื่อดูเหมือนจะไม่ได้สังเกตเห็นอีกฝ่ายที่อยู่ในห้องด้วย สายตาของเขาจับจ้องไปที่เฉียวเมียนเมียนตลอดเวลาและเขาก็คุยเพียงแต่กับเธอเท่านั้น
“เว่ยเจิ้งบอกว่าคุณซื้อเค้กให้เขาด้วย เขาลองชิมแล้วบอกว่าอร่อยล่ะ แล้วไหนของผม อยากจะลองชิมแล้วสิ” เหมาเยซื่อยิ้มและเอื้อมมือไปหยิบเค้ก แม้ว่าเฉียวเมียนเมียนไม่รู้ว่าเขาไม่ได้เซินโย่วจริง ๆ หรือเลือกที่จะเพิกเฉยกับเธอโดยตั้งใจ แต่เธอก็รู้สึกดีที่ทำให้เซินโย่วไม่มีตัวตนอย่างนี้
เธอมองไปที่เซินโย่วที่ยืนอยู่ด้านหลังเหมาเยซื่อ
ท่าทางของเธอแย่มาก
“แน่อยู่แล้ว นี่คะของคุณ” เฉียวเมียนเมียนรีบฉวยโอกาสเติมเชื้อเพลิงเข้าไปอีก
เธอวางถุงเค้กไว้บนโต๊ะ ยิ้มหวาน “ฉันไม่แน่ใจว่าคุณชอบรสไหน ฉันเลยเลือกรสที่ฉันชอบ เค้กสตรอเบอร์รี่ ถ้าคุณไม่ชอบ..”
“ผมชอบ”
ก่อนที่เธอจะพูดจบประโยค เหมาเยซื่อก็หยิบเค้กออกมาจากถึง มันคือมูสเค้กสตรอเบอร์รี่
เขามองไปที่เฉียวเมียนเมียนอย่างอ่อนโยนและยื่นช้อนให้เธอ
“ป้อนผมหน่อย”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
เหมาเยซื่อฟังดูแทบจะงอแง เมื่อเขาพูดแบบนั้น และเธอรู้สึกว่าหัวใจของตนเองตึงเครียดขึ้น
เธอมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลานั้นและดื่มด่ำไปกับออร่าและเสน่ห์ของเขาด้วยหัวใจที่เต้นรัว
คนเจ้าชู้!
เธอรู้สึกเหมือนถูกเขาน็อคในหมัดเดียว
เธอไม่สามารถต้านทานมันได้เลยแม้แต่น้อย
“ที่รัก” เหมาเยซื่อยัดช้อนใส่มือของเธอ เมื่อเธอไม่ขอบสนอง เขาพูดซ้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่น่ารัก
“ป้อนผมหน่อย”
เฉียวเมียนเมียนรู้สึกราวกับว่าดวงตาของเขาเป็นเหวลึกที่มืดมิดกลืนกินเธอ ไปในส่วนลึกที่ไม่มีที่ไหนเลย
จิตใจของเธอว่างเปล่าโดยอัตโนมัติโดยแทบจะควบคุมสติไม่ได้ ตักเค้กหนึ่งช้อนเต็มแล้วนำเข้าใกล้ริมฝีปากของเขา
เหมาเยซื่อหัวเราะเบา ๆ แล้วอ้าปากจะกินเค้กจนหมด ในขณะที่หัวใจของเฉียวเมียนเมียนยังคงเต้นเร็วแรง