บทที่ 678 ทุกอย่างเท่าเทียมในสงคราม
“นายหญิง! นั่นมันเสียงป้าเตานี่เจ้าคะ....” เสี่ยวหงได้ยินเสียงโหยหวนที่ทรมานบาดใจดังมาจากยอดเขาของสันเขาอัสนี นางหน้าซีดและอุทานออกมา ในทางกลับกัน หญิงสาวในชุดสีฟ้ากลับยิ้มอย่างแผ่วเบาและพูดว่า “มันช่างเป็นการแสดงที่ยอดเยี่ยมเสียจริง แต่มันจะน่าตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆล่ะ” ดวงตาของเสี่ยวหงเต็มไปด้วยความไ...