ตอนที่ 79 ข้อแก้ตัวที่ยุติธรรม

ตราบเท่าที่กองทัพหลุนฮุยหยุดจู่โจมพวกเขาก็สามารถหนีกลับไปที่แคว้นอิวจิ๋วได้

เมื่อเวลานั้นมาถึงเขาค่อยสร้างปัญหาให้กับเย่เฉินและคิดบบัญชีทั้งใหม่และเก่ารวมกัน

โฮจิ๋นไม่มีทางจะปล่อยเย่เฉินไป เขามั่นใจในเรื่องนี้มาก

เคยมีขุนพลบางคนที่ต่อต้านเช่นกัน แต่ในที่สุดโฮจิ๋นก็ส่งคนไปฆ่าพวกเขา เจ้าหน้าที่คนนั้นแค่ถูกลดตำแหน่ง

ตราบใดที่เขาได้รับโอกาสที่จะมีชีวิตรอดเขาเชื่อมั่นว่าเย่เฉินจะถูกลงโทษอย่างหนัก

"ตูม"

เกือกม้าเหยียบลงพื้นและพุ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็วโดยไม่มีท่าทีที่จะหยุด

นายกองโฮจิ๋นรีบบังคับม้ากลับเขาต้องการออกไปจากที่นี่และหลบหนีจากกองทหารหลุนฮุย

อย่างไรก็ตามในเวลานี้กองทัพหลุนฮุยไล่ตามมาทันแล้ว!

โดยมีเตียนอุยเป็นผู้นำง้าวเหล็กในมือของเขาฟาดไปยังนายกองโฮจิ๋นอย่างไร้ความปรานีทุบศีรษะของชายคนนั้นโดยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

เลือดและเศษสมองสาดกระเซ็นปลิวว่อนไปทั่วพื้นที่

ม้าศึกยังคงพุ่งไปข้างหน้า ขณะที่เตียนอุยพุ่งผ่านเหล่าทหารของกองทัพของโฮจิ๋นก็ถูกง้าวแยกเป็นชิ้นๆ

"ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!"

กองทหารหลุนฮุยที่ติดตามมา ก็ไล่ล่าแทงหอกใส่ทหารโฮจิ๋นอย่างไร้ความปราณีและยังคงไล่ล่าต่อไป

ผ่านไปเพียงไม่กี่ลมหายใจ ผู้คนมากกว่าสองร้อยคนถูกตัดหัวโดยกองทัพหลุนฮุย

"ตูม ตูม"

ม้าศึกยังคงวิ่งอยู่กีบเหล็กเหยียบลงบนพื้นเกิดเสียงก็สั่นสะเทือนไปทั่วท้องฟ้า

ทำลายกองทัพโฮจิ๋น กองทหารหลุนฮุยภายใต้การนำของเตียนอุยพวกเขาบังคับหันหัวม้าเปลี่ยนทิศทาง จากนั้นก็รีบไปพุ่งไปหากองทหารของโฮจิ๋นอีกครั้ง

"ไม่! อย่าฆ่าข้า! ข้าไม่ได้ตั้งใจ ... นายท่านเย่เฉินข้ามีตาหามีแววไม่ โปรดเมตตาข้าด้วย!" ทันใดนั้นมีคนหนึ่งคนมองไปยังเย่เฉินและตะโกนด้วยความหวาดกลัว

"ท่านนายอำเภอ โจรโง่คนนี้ไม่ไม่รู้จักที่สองที่ต่ำโปรดยกโทษให้คนชั่วคนนี้ด้วย ข้าสาบานกับสวรรค์ว่าจะไม่บอกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้"

"ข้าเเต่ท่านลอร์ด ข้าน้อยยอมจำนนแล้ว นายท่านโปรดเมตาแก่ข้าด้วย... "

กองทัพของโฮจิ๋นต่างคุกเข่าลง

พวกเขาคิดว่าทหารม้ากลุ่มนี้ที่มีอุปกรณ์ระดับเงินนั้นโหดเหี้ยมมาก ใช้เวลาเพียงไม่นานในการโจมตี พวกเขาไม่เคยคิดว่าทหารของกองทัพหลุนฮุยจะฆ่าผู้คนโดยปราศจากความเมตตาใด ๆแบบนี้ พวกเขาถูกจัดการด้วยการบุกโจมตีเพียงครั้งเดียว

เมื่อเห็นว่าการบุกครั้งที่สองกำลังจะเริ่มขึ้น พวกเขาไม่สามมารถหลับหนีหรือต่อต้านได้อีกแล้วพวกเขาจะไม่หลาดกลัวได้อย่างไร

เย่เฉินไม่ได้สนใจทหารเหล่านั้นแม้แต่น้อย ในสายตาเขาคนพวกนี้ได้ตายไปแล้ว

เมื่อเห็นกองทัพที่ยุ่งเหยิงเหล่านี้ เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

กุยแกพูดถูก ...

ตราบใดที่มีใครบางคนถูกส่งไปเผยแพร่ข่าวเกี่ยวการส่งมอบสมบัติในลกเอี๋ยง ก็จะดึงดูดความสนใจของโฮจิ๋นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

จากนั้นการกระจายข่าวว่ามีม้าศึกอยู่ในรายการสิ่งของที่จะมอบให้ โฮจินจึงคิดที่จะฉกฉวยสิ่งเหล่านี้ทันที ...

ท้ายที่สุดพวกเขาก็เห็นม้าศึกอูหวนสองพันตัวซึ่งมันไม่ได้อยู่ในรายการของการมอบสมบัติดังนั้นพวกเขาจึงอดไม่ได้ที่จะไม่หวั่นไหว

คราวนี้ข้าก็ไม่ต้องรู้สึกผิดที่จัดการกับโฮจิ๋น ...

หนึ่งในสามของแผนการสำเร็จแล้วและต่อไปนี้ไม่ใช่เรื่องยากอีกไป

"ตูม"

กองทหารหลุนฮุยรีบไปหากองทหารของโฮจิ๋นอีกครั้งและคราวนี้พวกเขาก็ตัดหัวพวกมันโดยไม่เหลือใครแม้แต่คนเดียว

เมื่อเห็นเช่นนี้เย่เฉินก็ถอนหายใจออกมา จากนั้นมองไปที่เตียนอุยและพูดว่า:

"ทำความสะอาดสนามรบทิ้งศพเหล่านั้นไว้และนำสิ่งของที่มีประโยชน์ไปจากนั้นเดินทางไปทิศตะวันตกสิบไมล์และตั้งค่ายมี่นั้น"

“ครับท่านลอร์ด!” เตียนอุยโค้งคำนับ

เย่เฉินพยักหน้าและกำลังจะจากไปแต่เขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ และหันไปพูดกับเตียนอุยทันที:

"จำไว้ว่าไม่ว่าจะเป็นใครกล้าที่จะเข้าใกล้หรือโจมตีเจ้า สังหารพวกมันอย่างไร้ความปรานีหลังจากนั้นแม้จะมีคนหลบหนีไปได้พวกมันก็จะกลายเป็นอาชญากรร้ายแรงที่ต้องการฉกชิงสมบัติที่จะมอบให้กับฮ่องเต้"

"ขอรับ ข้าจะปฎิบัติตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด!" ดวงตาของเตียนอุยสว่างขึ้นเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้จากนั้นเขาก็ตอบกลับเสียงดัง

ในฐานะผู้บัญชาการทหาร ความหมายสิ่งที่เย่เฉินเพิ่งพูดไปคือ

เจ้ามาหาข้า ข้าจะฆ่าเจ้า ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยเขาบีบท้องม้าด้วยเท้าจากนั้นก็วิ่งไปยังเมืองลกเอี๋ยง

เย่เฉินบอกเตียนอุยแต่ไม่มีทางที่เตียนอุยจะมีลูกเล่นหรือกลเม็ดใด ๆ

หากผู้เล่นค้นพบเข้ากับเตียนอุยและกองกำลังหลุนฮุย พวกเขาจะต้องพยายามยืนยันตัวตนของเตียนอุยและกองกำลังหลุนฮุยอย่างแน่นอน

นี่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ที่สำคัญคือมีทหารม้าลาดตระเวนรอบลกเอี๋ยง ทหารม้าเหล่านี้ก็อวดดีไม่แพ้กัน

ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่โฮจิ๋นรู้ว่ากองทัพของเขาถูกสังหาร เขาก็มีแนวโน้มที่จะสร้างปัญหาให้กับเย่เฉินแน่นอน

ดังนั้นเย่เฉินจึงต้องบอกเตียนอุยไว้ล่วงหน้า ด้วยวิธีนี้เตียนอุยจะสามารถรับมือกับสิ่งที่เขาพบเจอได้

สำหรับเหตุผลนั้นง่ายมากเพื่อป้องกันไม่ให้ขโมยมาฉกชิงสมบัติที่จะมอบให้กับฮ่องเต้

คำพูดที่สื่อได้พันหมื่นเหตุผลนี้เป็นยาครอบจักรวาลอย่างแท้จริง

จักรวรรดิฮั่นยังไม่ล่มสลาย แม้ว่าจักรพรรดิจะอยู่ได้อีกเพียงสองสามปี แต่เขาก็ยังมีชีวิตอยู่

ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเพียงแค่เป็นสมบัติขององค์จักรพรรดิ์ไม่ว่าโฮจิ๋นจะมีลูกไม้อะไรหรืออย่างได้มันมากแค่ไหนมันก็ไร้ประโยชน์

แน่นอนว่านี่ไม่สามารถถือได้ว่าเป็นเหรียญตราที่ทำให้รอดพ้นจากความตาย เย่เฉินจึงต้องไปที่ลกเอี๋ยงเพื่อทำอย่างอื่นก่อน

หลังจากเสร็จสิ้นแล้วเย่เฉินก็ไม่ต้องสนใจโฮจิ๋นอีก

อธิบายเล็กน้อย โฮจิ๋นตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊กขุนนางชั้นผู้ใหญ่สมัยราชวงศ์ฮั่นตอนปลาย เป็นบุตรคนโตของนางบูยงกุ๋น เป็นพี่ชายของพระนางโฮเฮา ซึ่งเป็นมเหสีของพระเจ้าเลนเต้เป็นผู้นำกองทัพปราบโจรโพกผ้าเหลืองตอนปลายรัชสมัยของพระเจ้าเลนเต้ เมื่อพระเจ้าเลนเต้สวรรคต โฮจิ๋นได้ตั้งหองจูเปียนโอรสองค์โตของพระเจ้าเลนเต้และนางโฮเฮาขึ้นเป็นฮ่องเต้แทน และคิดกำจัด 10 ขันที และพวกขันทีรู้ตัวก่อนจึงลวงโฮจิ๋นไปฆ่า